Dagblaðið Vísir - DV - 30.09.2016, Qupperneq 14

Helgarblað 30. september–3. október 201614 Fréttir
É
g stóð sem nakin þarna á vakt-
inni, allslaus. Er ég öruggari
á skuggalegum bar niðri í bæ
þar sem lögreglan má hjálpa
mér, en hjá SÁÁ?“ segir Guðný
María Arnþórsdóttir, sem varð fyrir
því að töskunni hennar var stolið eft-
ir að hún hafði stýrt AA-fundi á Vogi
í mars síðastliðnum. Í töskunni voru
tugir þúsunda í reiðufé, nýr farsími,
hús- og bíllyklar hennar auk annarra
verðmæta og metur hún tjónið á
hátt í þrjú hundruð þúsund krónur.
Hún er afar ósátt við hvernig tekið
var á málinu hjá SÁÁ umrætt kvöld
á Vogi og furðar sig á því að lögreglu
hafi verið meinaður aðgangur að
sjúkrahúsinu til að hún gæti endur-
heimt eigur sínar. Þórarinn Tyrfings-
son, forstjóri sjúkrahússins, segir
að brugðist hafi verið við með þeim
ráðum sem til boða eru miðað við að
um sjúkrahús hafi verið að ræða.
Örlagaríkt faðmlag eftir bæn
Guðný María hefur um árabil unnið
sjálfboðastörf fyrir SÁÁ, bæði við að
stjórna reglulega AA-fundum og við
fjáröflun stofnunarinnar. Sjálf leit-
aði hún sér hjálpar sem táningur við
fíkn sinni en hefur hún verið edrú
um áratugaskeið. Þrátt fyrir gott
samstarf við SÁÁ um árabil þá dró
skugga yfir það laugardaginn 5. mars
síðastliðinn.
„Ég var að stjórna fundi á Vogi.
Úlpan mín var á stól sem var við
ræðupúltið og veskið mitt á gólf-
inu undir honum. Þetta var stórt og
áberandi veski með kögri. Meðan
á fundinum stóð heyrði ég af og til
í nýja símanum mínum þegar mér
bárust tilkynningar af Facebook og
þess háttar svo ég vissi af veskinu
þarna. Í lok fundar stóðum við upp
og fórum með bæn. Flestir yfirgefa
síðan salinn en það komu nokkrir
til mín og knúsa mig fyrir ræðuna
mína.“
En þegar hún sneri sér við,
andartaki síðar, var veskið horfið
undan stólnum ásamt öllu því sem í
því var. Guðný viðurkennir að henni
hafi brugðið mjög og farið að leita og
spyrja um veskið. Starfsmaður SÁÁ
hafi þá komið og beðið hana góðfús-
lega að „raska ekki ró sjúklinganna“
og fylgdi henni í vaktherbergið.
Allslaus á vaktinni
„Þar bið ég um að fá að hringja á lög-
regluna sem kom á staðinn, nema
hvað að þegar lögreglumennirnir
mættu var þeim bannað að fara inn
á sjúkrahúsið samkvæmt fyrirmæl-
um frá vakthafandi lækni. Ég get ekki
skilið þetta á annan veg en að þarna
sé verið að hindra lögregluna við störf
og þarna komust þeir upp með það,“
segir Guðný sem segir lögreglu hafa
tekið skýrslu en hún hafi glatað verð-
mætum fyrir á þriðja hundrað þús-
und krónur. Nýja símanum, öllum
greiðslukortum, 60 þúsund krónum
í reiðufé, snyrtivörum, húslyklum og
bíllyklum. Þá voru góð ráð dýr enda
hafði hún komið akandi á fundinn,
bíllinn fyrir utan en lykillinn horfinn.
Hún hafi því staðið sem nakin og alls-
laus þarna í vaktherberginu. Hún tel-
ur líklegt að einhver fundargesta hafi
laumað veskinu undir sloppinn sinn
þegar hún sá ekki til. Ef það hafi verið
raunin, hefði verið auðvelt að leita að
veskinu. En það mátti víst ekki raska ró
sjúklinganna að hennar sögn, og því
engu líkara en veskið hafi fuðrað upp.
Svo fór að dóttir hennar kom og sótti
hana. Dóttirin var með aukalykla að
íbúð hennar svo hún komst þó heim til
sín. Guðný er þó mjög ósátt við hvern-
ig brugðist var við atvikinu og skort á
svörum frá forsvarsmönnum á Vogi.
Hún viðurkennir að hafa hringt
reglulega í sjúkrahúsið næstu daga á
eftir til að spyrja hvort bifreið hennar
væri enn á bílastæðinu. Þremur
dögum eftir atvikið hafi hún náð sam-
bandi við yfirmann sem hafi sagt
henni að hætta að áreita starfsfólk sitt.
„En eðlilega hafði ég hringt enda
bíllinn minn þarna í hlaðinu og
þjófurinn einn með lyklana. Eðlilega
spurði ég líka eftir veskinu en það voru
gagnslausar spurningar. SÁÁ hafði
ekki áhuga á slíku. Enginn hringdi í
mig.“
Áfall
Svo fór að Guðný þurfti að skipta um
lás á heimili sínu og láta smíða nýj-
an bíllykil, allt með tilheyrandi kostn-
aði og óþægindum. Til þess hafi hún
þurft að fá yfirdrátt hjá bankanum. Og
nú, rúmu hálfu ári síðar, kveðst hún
ekki enn hafa fengið tjón sitt bætt.
Hún veltir fyrir sér að fyrst sjúklingar á
Vogi njóti slíkrar friðhelgi að þeir megi
stela og hnupla, hvað annað þeir gætu
komist upp með án þess að nokkuð
væri aðhafst. „Hvað ef ég hefði verið
barin? Er ég öruggari á skuggalegum
bar niðri í bæ, þar sem lögreglan má
hjálpa mér, en hjá SÁÁ? Ég er bara fá-
tæk verkakona og þetta kostaði mig
á þriðja hundrað þúsund. Þetta var
áfall.“
Allt reynt til að upplýsa málið
DV bar málið undir Þórarin
Tyrfings son, forstjóra Sjúkrahússins
Vogs, sem kannaðist við atvikið þó
að hann hafi ekki verið viðstaddur
umrætt kvöld. Hann segir að brugð-
ist hafi verið við eins vel og hægt var
með tilliti til aðstæðna.
„Það var brugðist við því á venju-
legan hátt hér. Það var kallað til lög-
reglu og það var farið í það að reyna
að upplýsa málið og leitað hér um
allt. Starfsmenn voru á kafi í þessu
máli um tíma. Síðan fer þetta bara
venjulegar leiðir. Þetta er bara
óupplýst mál. Svona nokkuð getur
gerst á fjölmennum stað, að menn
tapi eigum sínum. Það var reynt að
upplýsa þetta á allan hátt. Ég var
ekki á staðnum en ég gekk úr skugga
um það að allt mitt fólk reyndi hvað
það gat. Það var talað við alla sjúk-
lingana sem hér voru og leitað um
allt hús. Síðan vissi ég að lögreglan
var kölluð til og hún gerir þær ráð-
stafanir sem henni er tamt að gera,“
segir Þórarinn.
Hann kveðst ekki vita hver mála-
lok hafi verið með tilliti til trygginga
og þess háttar en Guðný fullyrðir að
Kökulist | Firði Hafnarfirði og Valgeirsbakarí | Hólagötu 17 í Reykjanesbæ
Súrdeigsbrauðin
okkar eru alvöru
u Heilkorna
u 100% spelt
u Sykurlaus
u Gerlaus
u Olíulaus
„Er ég öruggari á
skuggalegum bar
niðri í bæ, þar sem lög-
reglan má hjálpa mér, en
hjá SÁÁ?
Glataði aleiGunni eftir aa-fund á VoGi
n Guðný hafði nýlokið að stýra fundi þegar töskunni hennar var stolið n Metur tjónið á hundruð
Áfall Guðný María segir að það hafi ver-
ið henni mikið áfall þegar töskunni var
stolið. Hún sitji uppi með tapið sem nemi
hundruð þúsunda króna. Mynd Sigtryggur Ari
Sigurður Mikael Jónsson
mikael@dv.is