Morgunblaðið - 16.05.2017, Síða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 16. MAÍ 2017
✝ GeirharðurJakob Þor-
steinsson fæddist
á Siglufirði 14.
desember 1934.
Hann lést á Dval-
ar- og hjúkrunar-
heimilinu Grund 4.
maí 2017.
Foreldrar hans
voru Vilhelmina
Theodora
Tijmstra Loftsson,
náttúrufræðingur frá Hol-
landi, f. 26. janúar 1912, d.
28. október 1998, og Þor-
steinn Bergmann Loftsson, yl-
ræktarbóndi í Biskups-
tungum, f. 17. febrúar 1911,
d. 20. maí 1945. Bræður Geir-
harðs eru: 1) Berghreinn
Guðni Þorsteinsson, flugvirki,
f. 17. febrúar 1936, maki
Randý Sigurðardóttir. 2) Vil-
hjálmur Þorsteinn Þor-
steinsson, fiskifræðingur, f. 9.
september 1943, d. 12. maí
2016, maki Stefanía Júl-
íusdóttir. 3) Helgi Skúta
Helgason, f. 21. ágúst 1953,
bókaútgefandi í New York,
maki Sharon Gallagher. Eig-
inkona Geirharðs er Guðný
Jónína Helgadóttir, leikari og
kennari, f. 10. desember 1938.
Þau gengu í hjónaband í
Reykjavík þann 18. mars
1957. Börn Geirharðs og Guð-
nýjar eru: 1) Þorsteinn Geir-
harðsson, arkitekt og iðn-
hönnuður, f. 18. ágúst 1955.
Fyrrverandi eiginkona hans
sögumaður. Elsta dóttir Hall-
dóru er Steiney Skúladóttir,
dagskrárgerðarkona, f. 1990.
Faðir hennar er Skúli Gauta-
son, leikari. Börn Halldóru og
Nicolasar eru: a) Flóki, f.
2003. b) Margrét Vilhelmína,
f. 2006. Börn Nicolasar af
fyrra hjónabandi eru: a) Niku-
lás Stefán, myndlistarmaður,
f. 1987. Hann á soninn Kára,
f. 2014. b) Kolfinna, sviðs-
listakona, f. 1990. Dóttir Kol-
finnu er Unnur Oliversdóttir,
f. 2016. Móðir þeirra er Hel-
ena Stefánsdóttir. Geirharður
lauk búfræðinámi frá Hvann-
eyri 1952. Hann varð stúdent
frá MA 1955. Hann lauk prófi
í arkitektúr frá Tækniháskól-
anum í München 1962 og
starfaði sem arkitekt alla tíð.
Geirharður vann að hönnun
bygginga og skipulags og
kom að mótun borgarsam-
félags. Hann vann við undir-
búning og hönnun Breiðholts-
hverfa, og síðar við skipulags-
hönnun efra Breiðholts, Fella-
og Hólahverfis og Hjalla-
hverfis. Geirharður hannaði
Verkmenntaskólann á Akur-
eyri og skólabyggingar og
heilsugæslustöðvar víða um
land.
Hann var virkur félagi og
formaður Arkitektafélags Ís-
lands, sat í skipulagsnefnd
Rvk. og tók þátt í norrænu
skipulagssamstarfi.
Geirharður var fyrsti for-
maður Íbúasamtaka Skugga-
hverfis og var í stjórn BHM
um skeið. Síðustu árin vann
hann hjá Skipulagi ríkisins.
Útför Geirharðs fer fram
frá Neskirkju í dag, 16. maí
2017, og hefst athöfnin klukk-
an 13.
er Dögg Káradótt-
ir, félagsráðgjafi.
Börn þeirra eru:
a) Geirharður, líf-
fræðingur, f.
1987. b) Arnrún,
heilbrigðisverk-
fræðingur í Sví-
þjóð, f. 1989. 2)
Helgi Geirharðs-
son, véla- og iðn-
aðarverkfræð-
ingur, f. 14.
desember 1960. Eiginkona
hans er Kristín Helga Gunn-
arsdóttir, rithöfundur. Börn
þeirra eru: a) Birta Kristín,
orku- og umhverfisverkfræð-
ingur, f. 1988. Sonur Birtu er
Ólíver Helgi Gíslason, f. 2010.
b) Erla Guðný, jarðfræðingur
og jöklaleiðsögumaður, f.
1993. c) Soffía Sóley, mennta-
skólanemi, f. 1997. 3) Kor-
mákur Geirharðsson, kaup-
maður, f. 10. nóvember 1963.
Eiginkona hans er Dýrleif Ýr
Örlygsdóttir, athafnakona.
Elsta dóttir Kormáks er
Kristín Sólveig, BSc í rekstr-
arverkfræði, f. 1993. Móðir
Kristínar er Jóna Björk Grét-
arsdóttir. Börn Kormáks og
Dýrleifar eru: a) Melkorka,
verslunarstjóri, f. 1995. b)
Hekla Björg, mennta-
skólanemi, f. 2000. c) Hrafn-
kell Tindur, f. 2005. 4) Hall-
dóra Geirharðsdóttir, leikari,
f. 12. ágúst 1968. Eiginmaður
Halldóru er Nicolas Pétur
Blin, líffræðingur og leið-
Segðu mér það að morgni.
Ég gleymi því oftar sem sagt er
síðdegis, sagði tengdafaðir minn
þegar hann fór að finna fyrir
gleymskunni sem hafði hann
hægt og bítandi undir. Hann
var hugrakkur bardagamaður,
einbeittur og alvörugefinn, ná-
kvæmur, skapandi, fylginn sér
og þrjóskufullur á stundum.
Þannig tókst hann á við lífið og
verkefnin, líka þetta síðasta.
Lítil svört minnisbók varð líf-
lína í brjóstvasa. Þar var allt
skrifað og skráð sem annars
gæti horfið. Próf í leigubíla-
akstri, eftir að formlegum ferli
arkitektsins lauk, var tilraun til
að þjálfa hugann og málaralistin
varð mikilvæg leið til tjáningar.
Geirharður fæddist á Siglu-
firði millistríðsáranna. Móðir
hans, Vilhelmína, var hollensk
landstjóradóttir. Hún gekk í
barnaskóla á kóralrifi í Karíba-
hafi, tók háskólapróf í náttúru-
fræði og lagði svo í afdrifaríka
útskriftarför til Íslands. Þar
varð hún ástfangin af ungum
eldhuga úr Dölum. Vilhelmína
var náttúrubarn sem skákaði
hefðum evrópska aðalsins.
Hann var hreystimenni með
stóra drauma. Þar var kominn
efniviður í synina þrjá. Þor-
steinn féll sviplega frá þegar
synir hans voru á barnsaldri,
lífsreynsla sem mótaði drengi.
Eftir próf í búfræði frá
Hvanneyri lá leiðin norður en
móðir Geira hafði sest að í Lax-
árdal. Þar fæddist hálfbróðir
Geirharðs.
Geiri fann ástina í mennta-
skólanum á Akureyri. Ástin
eina og unga var hún Dunna af
Langanesi og fljótlega fæddist
þeim Steini. Nýgift með soninn
héldu þau til Þýskalands þar
sem Helgi fæddist. Geira gekk
námið létt með brennandi
áhuga á byggingalist og skipu-
lagi. Þegar heim kom hófst
brauðstritið og félagsmála-
vafstrið. Kommi mætti í veröld-
ina og svo Dóra. Sex manna
fjölskylda í Fossvogi með sí-
amsketti.
Ég hitti Geirharð fyrst þegar
fjölskyldan var nýflutt á Lind-
argötu. Ástfangin af stráknum
sem fæddist í München vandi
ég komur mínar í þá alþjóðlegu
félagsmiðstöð sem heimili
þeirra hjóna var. Dunna vann í
Kramhúsinu og þau skutu oft
skjólshúsi yfir erlenda farand-
listamenn. Bandarískar djass-
ballerínur, argentínskir tangó-
dansarar og afrískir trommarar
mættu manni á brókinni í eld-
húsinu á Lindó. Hann var töff,
þessi tengdapabbi, arkitekt á
indverskum kufli sem dansaði
afró og tangó í Kramhúsinu á
milli þess sem hann teiknaði
heilsugæslur og skólahús.
Hringborðsumræður á Lindó
tóku á öllu mannlegu. Þar kom
allskonar fólk á ólíkum ferða-
lögum og lífið var ljúft. Geiri
var réttsýnn félagshyggjumað-
ur, flaug oft hátt og hugsaði út
fyrir alla rammana.
Þau Dunna reistu sér
draumakastala á æskuslóðum í
Tungum og barnabörnin riðu
með þeim um sveitir. Hús á
hamri, hestar í mýri og Geiri
sýslaði í ríkidæminu.
Ég er þakklát fyrir samferð-
ina og eilífa lífið hans Geira sem
býr í mínum elskaða eigin-
manni, dætrum og barnabarni.
Þannig vefur lífið áfram sinn ei-
lífðarþráð.
Tengdafaðir minn hefur
beislað sína gæðinga í hinsta
sinn. Þá er gott að hugsa til
þess að golan kyssi kinn á
harðaspretti í annarri vídd.
Elsku Dunna, dansinn var
ykkar og ástríku minningarnar
líka.
Blessuð sé minning Geir-
harðs Þorsteinssonar.
Kristín Helga
Gunnarsdóttir.
Elsku afi Geiri skilur eftir sig
gjafir sem við systur þökkum á
kveðjustund. Ævintýrin á
Minni-Ólafsvöllum eru umvafin
ljósi í huganum. Hross í haga
og við að bjástra með afa. Garp-
ur og hestarnir sem við elsk-
uðum og Dymbill að sníkja
brauð inn um eldhúsglugga.
Hafragrautur með sólberjasaft í
afahúsinu þegar það reis á
hamrinum, músíkin og morgun-
stundirnar fallegu. Við munum
sundferðir og froskalappir og
ótal kennslustundir í allskonar.
Við finnum líka alltaf fyrir
kraftinum, þrautseigjunni og
eljuseminni sem hvetur okkur
áfram löngu eftir að leiðir
skilja.
Lengst inní dal,
djúpum dal inn í háum himinsal
frelsi ég finn
er ég ríð mína leið,
yfir Hreppa, Holt og Skeið
frelsi ég finn.
Ég ætla að ríða í austur til Eyjafjalla
því undurbjart er tunglskinið á jökul-
skalla
leysist sérhver vandi og allir fjötrar
falla
frelsi ég finn,
já, frelsi ég finn.
(Ragnheiður Á. Pétursdóttir)
Kærleikur og þakklæti,
Birta Kristín, Erla
Guðný og Soffía
Sóley Helgadætur.
Geiri strákur.
Ég held að glæsilegastan
muni ég hann þar sem hann
þeysti burt frá okkur á úlfald-
anum eitthvað út í eyðimörkina
við píramídana í Kaíró, þrjósk-
ufullur og vel fær.
Og hann hleypti honum á
skeið. Það hafði kostað alvar-
legt stapp að fá úlfaldahirðana
til að láta eftir tauminn til blá-
ókunnugs útlendings sem tók
ekki í mál að láta teyma undir
sér. Til þess var hann ekki
kominn þessa löngu leið, heldur
til þess að halda sjálfur um
taumana og komast að því hvort
hann réði við þessar stóru
skepnur, og það gerði hann.
14. desember.
Ég var rétt nýkomin inn í
rúm á Landspítalanum með
mitt fyrsta nýfædda barn eld-
snemma morguns og dyrnar
opnuðust varlega og stóð þar
ekki Geirharður Þorsteinsson,
örugglega í grænni skyrtu og
rústrauðum buxum með fjórtán
fjólubláa túlípana, hann átti
sjálfur afmæli þennan dag eins
og sá nýfæddi og fannst tilvalið
að við héldum upp á þetta sam-
an með fallegum túlípönum. Al-
veg eins og honum fannst til-
Geirharður
Þorsteinsson
✝ Sigurður Jón-as Sigurðsson
fæddist 5. mars
1939 í Reykjavík.
Hann lést á hjúkr-
unarheimilinu Eir
7. maí 2017.
Sigurður var
sonur hjónanna
Sigurðar Jónas-
sonar, f. 24. des-
ember 1901, d. 19.
febrúar 1975, og
Júlíu Óskar Guðnadóttur, f.
30. júlí 1907, d. 3. maí 1996.
Systkini Sigurðar eru Helgi
Hreiðar, f. 1934, og Jóhanna
Guðný, f. 1940, d. 2013. Þann
24. júlí 1971 kvæntist Sig-
urður Steinunni Bergljótu
Árnadóttur, f. 29. okóber
1945. Börn þeirra eru: 1)
Hildur, f. 20. desember 1973.
Maki Svanur Þorvaldsson, f.
1972. Synir Hildar eru Daníel
Magnús, f. 1993, d. 1993,
Daníel Arnar, f. 1994, og
Gísli Aron, f.
1996. Börn Hildar
og Svans eru Art-
húr Darri, f.
2014, og Elísabet
Eva, f. 2015. Börn
Svans eru Viktor
Ingi, f. 1999, og
Isabella Nótt, f.
2006. 2) Arnar, f.
2. júlí 1975. Maki
Margrét Sigrún
Höskuldsdóttir, f.
1972. Synir þeirra eru Elvar
Orri Palash, f. 2003, og
Haukur Máni, Somdip, f.
2007. 3) Árni Fannar, f. 24.
júlí 1980. Maki Giada Pezzini,
f. 1981.
Sigurður vann mestan sinn
starfsaldur hjá Landssíman-
um, einnig um nokkurra ára-
bil hjá Olíufélaginu hf. og
heildsölunni John Lindsey hf.
Útför Sigurðar fer fram frá
Háteigskirkju í dag, 16. maí
2017, klukkan 13.
Pabbi fæddist agnarsmár,
stuttu fyrir upphaf seinni heims-
styrjaldar. Hann var fyrirburi,
rétt náði sex mörkum og „alveg
sítrónugulur“ sagði amma Dúlla,
mamma pabba, þegar hún rifjaði
þetta upp.
Það má teljast kraftaverk að
hann skyldi braggast á þeim tíma
þrátt fyrir þetta upphaf, en pabbi
hafði sterkt hjarta.
Í uppvextinum var pabbi alltaf
kallaður Síjó en í hans fjölskyldu
var sérstök nafnahefð. Afi var
kallaður fullu nafni; Sigurður
Jónasson. Amma var hinsvegar
ekki þekkt undir öðru nafni en
Dúlla og svo voru systkinin;
Dassi, Síjó og Dúttí.
Pabbi var litríkur karakter.
Hann elskaði að vera á ferðinni,
vera í bílstjórasætinu á sínum R
1165, hlusta á vínartónlist af
kassettu, tralla með og hitta fólk
hér og þar. Hann var húmorískur
og stríðinn og lét gamminn geisa
við gesti og gangandi.
Pabbi var afar viljasterkur og
ef hann beit eitthvað í sig var því
ekki auðveldlega viðsnúið. Hann
var reglufastur og hugsaði vel
um allt sitt. Hann talaði gegn því
að taka lán, við áttum að safna
fyrir hlutunum og vera nægju-
söm. Hann vildi sjálfur endur-
nýta og ef eitthvað þurfti við-
gerðar við var pabbi fljótur að
bregðast við og bílaviðgerðir
voru alveg hans ær og kýr. Pabbi
var hamhleypa til verka í flutn-
ingum og öðrum framkvæmdum.
Maður mátti hafa sig allan við að
fylgja honum eftir og hann mátti
engan tíma missa. Fyrir rúmlega
ári vorum við Beta mín að heim-
sækja pabba á Eir, sem hafði þá
hrakað mikið og ég var ekki viss
um að hann þekkti mig ennþá.
Ég sagði honum að ég ætti nú
orðið aftur tvö lítil börn. „Ja
hérna, þú sem ert alltaf í þessum
hægagangi,“ sagði pabbi og
dæsti aðeins með bros í augun-
um. Ég vissi þá að hann var svo
sannarlega ekki alveg farinn frá
okkur.
Við pabbi vorum ekki alltaf í
sama takti og þar mættust
stundum stálin stinn. Hann erfði
hinsvegar aldrei neitt við mig og
var mættur strax ef hann vissi af
því að mig vantaði aðstoð. Hann
var endalaust að hjálpa með
Danna og Gísla þegar þeir voru
yngri. Ef þeir voru veikir stóð
ekki á því að pabbi mætti með
kók og passaði að það væri
örugglega með rauða miðanum.
Pabbi greindist með Alzheim-
ers-sjúkdóminn árið 2011 og
hafði þá borið einkennin í tvö ár.
Hann missti hinsvegar aldrei
húmorinn og var ávallt léttur í
lund þó að veikindin ágerðust.
Síðustu vikuna varð okkur ljóst
að pabbi var ekki á því að yfir-
gefa okkur strax þó að líkaminn
vildi hvíld. Pabbi var með sterkt
hjarta alveg fram á síðustu
stundu.
Elsku pabbi, ég hugsa oft til
heilræðanna þinna, þetta tók
bara langan tíma að síast inn.
Þegar ég kveð þig núna er mér
efst í huga þakklæti fyrir þig og
öll þau mikilvægu gildi sem þú
stóðst fyrir. Takk fyrir öryggið,
takk fyrir tryggðina, takk fyrir
umhyggjuna, takk fyrir að setja
fjölskylduna alltaf í fyrsta sæti.
Ég veit að það verður ekki
lognmollan í kringum þig í Sum-
arlandinu heldur og þú munt
passa vel upp á okkur öll.
Það er og verður alltaf bara
einn Síjó.
Þín
Hildur.
Ég á margar góðar minningar
um hann afa minn en þegar ég
minnist afa Síjó er það sem
stendur fyrst og fremst upp úr
hvað honum fannst mikilvægt að
vera alltaf léttlyndur í lífinu.
Þetta predikaði hann við mig í
hvert einasta skipti sem við hitt-
umst og ég sem barn og ungling-
ur var aldrei neitt mikið að spá í
þessum orðum.
Það var hans mottó í lífinu að
vera léttur í lundu og smitaði
hann því frá sér af mikilli list.
Þegar ég var á hæsta stigi ung-
lingaveikinnar og oft erfiður í
samskiptum var hann aldrei að
gera neitt veður út af því og hélt
áfram að vera hressi, hjálpsami
og skemmtilegi grallarinn sem
hann var.
Afi var alltaf reiðubúinn að
hjálpa manni við allt milli himins
og jarðar. Hann var endalaust
tilbúinn að skutla okkur Gísla
hvert sem við þurftum að kom-
ast, þar sem okkur bræðrum
þótti nú strætó ekki nægilega
góður fyrir okkur á þeim tíma.
Ég vona það svo innilega að hann
viti í dag hversu þakklátur mað-
ur er honum fyrir alla þessa hjálp
og visku sem hann miðlaði til
manns sem ungs manns.
Nú að leiðarlokum átta ég mig
á því meir og meir hversu mikið
þessi orð um léttlyndi hafa fylgt
mér og hvernig ég hef ómeðvitað
haft þau í huga gegnum árin. Að
taka sjálfan sig ekki of alvarlega
og passa upp á það að vera já-
kvæður í lífinu almennt.
Einu get ég lofað, ég mun
halda áfram að fylgja þessu
þangað til ég hitti hann næst.
Daníel Arnar Magnússon.
Sigurður Jónas
Sigurðsson
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
GUÐLAUGUR WÍUM,
Hraunbæ 13, Hveragerði,
lést á heimili sínu miðvikudaginn 10. maí.
Jarðarförin auglýst síðar.
Hjördís E. Jónsdóttir
Katrín Guðlaugsdóttir Kristján U. Nikulásson
Hjörtfríður Guðlaugsdóttir Stefán Þór Sveinbjörnsson
Hjördís Harpa Guðlaugsd. Tryggvi Hofland Sigurðsson
barnabörn og barnabarnabarn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐFRÍÐUR MÖLLER
GUÐMUNDSDÓTTIR,
Dalshrauni 5,
Hafnarfirði,
varð bráðkvödd aðfaranótt 15. maí.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Björn Möller
Magnús Möller Bergljót Hreinsdóttir
Guðmundur Möller Ingibjörg Þórisdóttir
Þórður Möller
Þóra Möller Halldór P. Jónsson
barnabörn og barnabarnabörn