Fréttablaðið - 29.12.2017, Síða 22

Ég hef oft lagst í rúmið vegna heimþrár og þjáist iðulega af miklum söknuði. Maður fer
á mis við margt við að flytja langt
í burtu frá sínum nánustu og ég
vildi sannarlega geta skipt mér í
tvennt,“ segir Ruth sem er stödd
heima í jólafríi eftir sjö ára fjarveru
frá fósturjörðinni.
„Ó, það er yndislegt að koma
heim. Úr skógareldunum í snjóinn.
Að labba Laugaveginn á Þorláks-
messu var draumi líkast og að
vakna á aðfangadag í nýfallinni
mjöll. Dóttir mín, sem ekki hafði
séð snjó síðan á öðru árinu, tók
andköf af gleði og vildi miklu
frekar fara út að leika sér en að
halda jól,“ segir Ruth og hlær.
„Mér hefur alltaf reynst erfitt að
vera fjarri heimahögunum um jól.
Ég er fædd og uppalin á Íslandi og
venst því aldrei að sjá pálmatré um
allt, þótt ekki vanti jólaskrautið
í henni Ameríku. Því andaði ég
léttar, að komast heim í frost og
snjó, og helst vildi ég geta keyrt
hringinn í vetrardýrðinni.“
Börn eru börnum verst
Ruth var sjö ára þegar hún fór á
17. júní-skemmtun í heimabænum
Keflavík.
„Þar voru Maggi Kjartans og
Júdas að spila niðri í bæ og við vin-
konurnar vildum fá að syngja lag.
Þegar til kastanna kom þorðu þær
ekki á sviðið svo ég endaði þar með
Gvendi Þribba sem var þekktur
Keflvíkingur sem gekk um með
kaskeiti og munnhörpu og var kall-
aður Þribbi því hann var þríburi.
Um svipað leyti var leitað logandi
ljósi að barni til að leika í Róberti
bangsa og mér var umsvifalaust
kippt þar inn og þannig byrjaði
ballið,“ rifjar Ruth upp hvernig það
kom til að hún varð skær barna-
stjarna á áttunda áratugnum.
„Ég held að flestir viti að það er
ekki auðvelt að verða frægur mjög
ungur, en það er líka gaman. Í dag
getur hver sem er orðið stjarna á
samfélagsmiðlum og mörg börn
freista þess að komast í sviðsljósið.
Að verða barnastjarna krefst hins
vegar góðs stuðnings fjölskyldunn-
ar því ellegar getur maður týnst í
öllum hasarnum,“ segir Ruth sem
var feimin út á við sem frægt barn
og leið best innilokaðri í hljóðveri
með heyrnartólin á sér.
„Börn eru börnum verst þegar
kemur að stríðni og ekki allir sem
þola einelti. Mér var vissulega strítt
en á sama tíma sóttust margir eftir
því að verða vinir mínir. Margir
sem voru mér samferða í barna-
skóla hafa á fullorðinsárum beðist
fyrirgefningar á framkomu sinni og
áttað sig á því að þeim leið senni-
lega verr en mér, því börn skilja
ekki fyrr en eftir á hvað þetta var
rosalegt. Tónlistin hefur hins vegar
alltaf verið mín tjáningaraðferð
og trúin hefur hjálpað mér á þeirri
vegferð.“
Hlustar ekki á kjaftasögur
Ruth var óvænt skotin ástarörvum
Amors þegar hún heimsótti systur
sína, Steinunni Hildi Trusdale, í
Kaliforníu árið 2005.
„Þá bjó núverandi eiginmaður
minn, Joseph, ofar í götunni og
gafst ekki upp við að reyna að
kynnast mér. Atburðarásin varð
öll mjög óvænt en við höfum verið
límd saman síðan,“ segir Ruth en
saman eiga þau Joseph dótturina
Kieu sem fæddist þeim 2007.
Systir Ruthar býr enn vestra.
Hún er fyrsta íslenska konan til að
gegna herþjónustu fyrir Banda-
ríkjaher og tók þátt í Íraksstríðinu
þar sem hún varð fyrir sprengju.
„Steinunn fór tvær ferðir
sem hermaður til Íraks og fékk
Purpurahjartað (e. Purple Heart
medal) fyrir fórn sína í stríðinu.
Hún missti heyrn og meiddist í
baki ásamt því að þjást af áfalla-
streituröskun eftir sprenginguna.
Bandaríkjaher er með sjóð fyrir
slasaða hermenn og fær Steinunn
lífeyri frá hernum samkvæmt því,“
útskýrir Ruth.
Móðir Ruthar, listakonan Ríkey
Ingimundardóttir, bjó um tíma
vestra og gætti barna Steinunnar.
„Mamma er flutt aftur heim til
Íslands og hefur það gott, enda vill
hún hvergi annars staðar vera,“
segir Ruth, sæl að vera heima.
„Ég gæti vel hugsað mér að flytja
heim á ný. Áður tók ég kjaftasögur
nærri mér en ég nenni því ekki
lengur. Það stoppar mig í að flytja
heim að maðurinn minn þolir illa
veðurfarið. Hann keppti áður í
glímu, brotnaði illa og þurfti gervi-
lið í mjöðm sem veldur honum
vanlíðan í kulda. Hann er líka alls
staðar stoppaður á flugvöllum og
lendir í málmleit vegna liðarins,“
segir Ruth og kímir.
„Annars elskar Joseph Ísland og
einkum íslensk jól og áramót því á
gamlárskvöld má ekkert sprengja
í Ameríku. Í staðinn fer maður á
flugeldasýningar sem eru hálfgert
prump miðað við hér heima. Ég get
ekki beðið eftir að sjá Kieu upplifa
íslenskt gamlárskvöld og vonast til
að hún sjái norðurljósin líka.“
Má ekkert aumt sjá
Eftir sjö ára útivist finnur Ruth
stóran mun á íslensku þjóðfélagi.
„Mér finnst margt hafa breyst
og ég sem þóttist nú rata upp í
Breiðholt endaði í Smáralind!
Mér blöskrar líka dýrtíðin og
verðmunur á nauðsynjavörum
er svakalegur. Það var reyndar
ódýrt að fljúga heim með WOW
en mikið rosalega er dýrt að kaupa
sér sjampó hér heima og smá ost-
biti kostar 2.000 kall! Það skýtur
skökku við að geta flogið heim frá
Ameríku en ekki með góðu móti
þvegið sér um hárið!“ segir Ruth og
skellir upp úr.
Ruth býr með fjölskyldu sinni í
bænum Vista í Kaliforníu, mitt á
milli Los Angeles og San Diego.
„Vista er paradís. Þar er frábært
loftslag og mikil gróðursæld, sem
er líka hættuleg vegna skógarelda.
Við búum skammt frá Carlsbad-
ströndinni og Oceanside og líf
mitt er ósköp venjulegt. Ég er nú
heimavinnandi húsmóðir því ég
slasaðist á hendi en lengst af hef ég
unnið við umönnun aldraðra og
þar er ég í essinu mínu,“ segir Ruth
sem tekur brátt aftur til starfa með
öldruðum en Joseph starfar sem
umsjónarmaður í Carlsbad by the
Sea og sér um innanhússsmíðar.
„Ég hugsaði lengi um Tommy,
gamlan mann með elliglöp, sem
nú er látinn. Ég má ekkert aumt
sjá og finnst hræðilegt þegar
farið er illa með eldri borgara.
Tommy var yndislegur og hélt að
ég væri konan sín. Alltaf þegar ég
sagði: „Jæja, Tommy minn. Það er
kominn háttatími,“ svaraði hann:
„Já, elskan mín. Ertu að koma upp
í?“,“ segir Ruth og hlær dátt að hlý-
legri minningunni.
Hún segir engan stað öruggan í
Ameríku.
„Börn fara aldrei út að leika sér
ein síns liðs og það er mikið um
barnsrán vestra. Ég tek því enga
sénsa og mundi ekki lifa það af ef
eitthvað slæmt kæmi fyrir dóttur
mína. Hún er því í menningar-
sjokki að vera komin til Íslands
og mega fara ein út að leika sér í
snjónum. Þvílík forréttindi!“ segir
Ruth um sitt fagra föðurland.
„Maður skilur það ekki fyrr en
maður er fluttur annað hvað Ísland
er dásamlegt. Ég sakna Íslands
alveg hryllilega og þess að geta
drukkið vatn úr krananum sem
maður tók sem sjálfsögðum hlut
en er ekki möguleiki úti. Dóttir
mín hélt að ég væri að eitra fyrir
sér þegar ég sagði að hún mætti
drekka kranavatnið þegar hún
tannburstaði sig!“
Stolt af Glódísi Töru
Ruth á fjórar dætur, eina fóstur-
dóttur og fjögur barnabörn. Glódís
Tara, dóttir Ruthar, er ein þeirra
sem kærðu lögmanninn Robert
Downey fyrir kynferðisbrot.
„Ég get ekki einu sinni byrjað
að tala um það án þess að reiðin
ólgi innan í mér,“ segir Ruth. „Ég
er ofboðslega stolt af Glódísi og
hinum stelpunum að hafa staðið
upp og sagt frá. Því ef konur sitja
heima og þegja komast níðingarnir
upp með glæpinn. Sem betur fer
bítur sök sekan og Robert Downey
ætti ekki að ganga laus.“
Ruth er kristin og sækir kirkju
baptista í Vista. „Ég hef trúað á
Guð síðan ég var lítið barn og á
mitt sterka, persónulega samband
við Guð. Bandaríkjamenn eru lif-
andi í trú sinni og kirkjan eins og
fjölskylda manns. Ég finn mikinn
styrk í trúnni, ekki síst þegar ég bý
svo langt frá öllum sem ég elska.“
Ekki farið í andlitslyftingu
Ruth vekur eftirtekt fyrir glæsileik,
ljósan makka og flott líkamsform.
„Ég hef ekki farið í andlits-
lyftingu,“ segir Ruth og hlær, „en ég
geng alltaf fimm mílur á stigvél á
morgnana. Ég spái lítið í mataræð-
ið en er svona títla að eðlisfari. Úti
er allt afslappaðra og ég fer í nátt-
fötunum í 7-11 að ná mér í kaffi á
morgnana. Þetta er öðruvísi en hér
heima þar sem allir hafa sig til því
þeir eiga von á að rekast á einhvern
sem þeir þekkja.“
Í bíl frá Leifsstöð heyrði Ruth
gamalkunna rödd æsku sinnar
syngja „Jólasveinninn kemur í
kvöld“ og svo beint á eftir jólalagið
„Þú komst með jólin til mín“.
„Mér hlýnaði um hjartarætur.
Það er sætt að fólk nenni enn að
hlusta á gömlu jólalögin mín og
þá veit ég að ég hef skilið eitthvað
eftir mig,“ segir Ruth brosmild.
„Ég verð alltaf Íslendingur í húð
og hár; alin upp í snjó. Ég bið fyrir
hjartans kveðju til allra sem ég
þekki og lofa að koma fljótt aftur
til að hitta þá vini mína sem ég næ
ekki að hitta á þessum stutta tíma
yfir hátíðarnar. Ég sendi líka lands-
mönnum öllum heillaóskir um
gæfu og gleði á nýja árinu.“
Fólk er kynningarblað sem býður auglýsendum
að kynna vörur og þjónustu í formi viðtala og um-
fjallana. Í blaðinu er einnig hefðbundið ritstjórnar-
efni. Blaðið fylgir fréttablaðinu daglega.
Umsjónarmenn efnis: Elín Albertsdóttir, elin@365.is, s. 512 5349 | Ragnheiður Tryggvadóttir, heida@365.is,
s. 512 5367 | Sólveig Gísladóttir, solveig@365.is, s. 512 5351 Sigríður Inga Sigurðardóttir, sigriduringa@365.
is, s. 512 5372 | Starri Freyr Jónsson, starri@365.is, s. 512 5358 | Vera Einarsdóttir, vera@365.is, s. 512 5357
Útgefandi:
365 miðlar
Ábyrgðarmaður:
Svanur Valgeirsson
Sölumenn: Atli Bergmann, atlib@365.Is, s. 512 5457 | Jóhann Waage, johannwaage@365.Is, s. 512 5439 |
Jón Ívar Vilhelmsson, jonivar@365.Is, s. 512 5429 | Ólafur H. Hákonarson, olafurh@365.Is, s. 512 5433
Ruth með Joseph Moore, dætrunum Kieu Jamaya R. Moore og Glódísi Töru Fannarsdóttur, og Andra Pétri Alexsyni, öðrum sona Glódísar. MYND/ANTON BRINK
Þórdís Lilja
Gunnarsdóttir
thordisg@365.is
Framhald af forsíðu ➛
Nánari upplýsingar í síma 1817 eða á 365.is
HEILL HEIMUR
ÁN MYNDLYKILS
Þú þarft ekki
myndlykil til þess
að horfa á fjölbreytta
dagskrá allra sjónvarps-
stöðva 365, tímaflakkið,
Frelsið og Stöð 2
Maraþon Now.
Nánari
upplýsingar
í síma 1817
2 KYNNINGARBLAÐ FÓLK 2 9 . D E S E M B E R 2 0 1 7 F Ö S T U DAG U R
2
9
-1
2
-2
0
1
7

0
4
:2
9
F
B
0
4
8
s
_
P
0
3
4
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
2
7
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
1
5
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
4
8
s
_
P
0
2
2
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
E
9
D
-B
7
9
4
1
E
9
D
-B
6
5
8
1
E
9
D
-B
5
1
C
1
E
9
D
-B
3
E
0
2
7
5
X
4
0
0
.0
0
1
4
A

F
B
0
4
8
s
_
2
8
_
1
2
_
2
0
1
C
M
Y
K