Víkurfréttir - 22.10.2015, Blaðsíða 14

14 fimmtudagur 22. október 2015 • VÍKURFRÉTTIR
„Nær daglega hitti ég fólk sem
verður hissa þegar það sér mig
keyra trukkinn og dæla eldsneyti
á flugvélarnar,“ segir Sigurbjörg
Ólafsdóttir sem starfar sem bíl-
stjóri hjá Eldsneytisafgreiðslunni
á Keflavíkurflugvelli. Sigurbjörg
hafði unnið við ýmis störf og átt
erfitt með að ná endum saman
þegar hún ákvað árið 2007 að
taka meiraprófið og reyna fyrir
sér sem atvinnubílstjóri.
„Á þeim tíma var ég einhleyp
tveggja barna móðir og vann í í
snyrtivörudeild Fríhafnarinnar og
dæmið gekk ekki alltaf upp fjár-
hagslega. Ég hugsaði með mér að
ég þyrfti að finna leið til að auka
tekjurnar. Svo það má eiginlega
segja að ég hafi farið úr meikinu í
drulluna,“ segir Sigurbjörg og hlær.
Hún hafði séð konur keyra trukka
hjá verktakafyrirtækinu Klæðn-
ingu og spurðist fyrir um laun hjá
öðrum bílstjórum og komst að því
að þau eru töluvert hærri en í þeim
störfum sem hún hafði áður fengist
við. „Ég hafði samband við Klæðn-
ingu og spurði hvort ég fengi vinnu
þar ef ég myndi klára meiraprófið.
Úr varð að fyrirtækið greiddi fyrir
meiraprófið og ég byrjaði að vinna
þar. Um tíma vorum við sex kon-
urnar sem vorum bílstjórar hjá
Klæðningu.“
„Svo þú ert bensíngaurinn“
Eftir bankahrunið var minna um
atvinnu fyrir bílstjóra og þá fór
Sigurbjörg í skóla og kláraði stúd-
entspróf af listnámsbraut í textíl og
fatahönnun, fór í barneignarleyfi
og keyrði hjá ýmsum fyrirtækjum í
afleysingum. Í fyrrasumar hóf hún
svo störf hjá Eldsneytisafgreiðsl-
unni á Keflavíkurflugvelli og kann
mjög vel við sig þar. Hún er eina
konan sem starfar sem bílstjóri
þar sem stendur. Hún segir fólk
oft reka upp stór augu þegar það
sjái hana hoppa út úr trukknum og
hefjast handa við að dæla eldsneyti
á flugvélarnar. „Á flughlaðinu er
flestir starfsmennirnir karlar og
þeir eru orðnir vanir að sjá mig en
svo koma hingað erlendar vélar og
flugmenn þeirra segja oft við mig
að kona hafi aldrei áður dælt á flug-
vél hjá þeim. Einu sinni kom erlend
vél og ég heilsaði flugmanninum
og sagðist vera með eldsneytið.
Hann bað mig um að bíða aðeins
og svo gekk hann í kringum vélina
og leit inn í trukkinn. Næst horfði
hann furðu lostinn á mig og spurði:
„Svo þú ert bensíngaurinn?“
Dæling eldsneytis á flugvélar reynir
nokkuð á líkamann þegar bera
þarf þungar slöngur með stórum
stútum upp stiga. Þegar verið er að
dæla á stærri vélarnar er þó notuð
lyfta. Sigurbjörg segir handtökin
hafa verið nokkuð þung í byrjun
en að með réttu tækninni gangi
starfið vel.
Með mömmu á trukknum
Sambýlismaður Sigurbjargar er
Óskar Guðfinnur Bragason, bif-
vélavirkjameistari og býr fjöl-
skyldan í Garði. Bílar eru sam-
eiginlegt áhugamál fjölskyldunnar
og þau láta sig helst ekki vanta á
Bíladaga á Akureyri ár hvert. Sigur-
björg á þrjú börn, tvö á unglings-
aldri og fimm ára gamlan son.
Sá yngsti er einstaklega ánægður
með starf mömmu sinnar og hefur
fengið að koma með í ökuferðir á
trukki. „Þegar ég var í gámakeyrslu
hjá Fitjaflutningum og í sement-
skeyrslu hjá Aalborg Portland kom
hann stundum með mér í vinnuna
þegar það var frí í leikskólanum.
Hann var mjög stoltur og sagði
vinum sínum á leikskólanum að
hann hefði sko verið með mömmu
sinni á trukknum. Svo hefur
mamma mín tvisvar sinnum komið
með mér í ferðir á Hornafjörð með
sement og í annað skiptið gistum
við í kojum í bílnum. Í hitt skiptið
spurðum við eiganda steypufyrir-
tækis hvort við mættum leggja á
planinu hjá honum og gista þar í
bílnum en hann tók það ekki í mál
og bauð okkur gistingu og mat.“
Erfitt í fyrstu ökutímunum
Sigurbjörg segir fyrstu ökutímana
í meiraprófinu hafa verið nokkuð
strembna. „Ég var með áhyggjur
af því að klúðra öllu en svo eftir
fimm ferðir var þetta ekkert mál.“
Fyrst eftir að Sigurbjörg lauk
meiraprófinu keyrði hún fjögurra
öxla vörubíl hjá Klæðningu en fór
svo fljótlega að keyra bíl með festi-
vagni. „Það var svolítið stressandi í
byrjun að keyra svo stóran bíl en í
kringum mig voru menn að vinna
á gröfum og þegar ég þurfti að-
stoð stukku þeir út og leiðbeindu
mér. Það þýðir ekkert að vera að
pirra sig þegar það gengur ekki allt
fullkomlega. Það hefur alltaf verið
þannig að allir hafa verið boðnir og
búnir að hjálpa og koma með góð
ráð. Stundum skjóta menn á mig í
gríni því ég er kona en það eru yfir-
leitt aldrei nein leiðindi en ef þau
hafa komið upp hef ég bara hugsað
með mér að það sé eitthvað sem
þeir verði að eiga við sig. Í gegnum
tíðina hef ég átt miklu fleiri sam-
starfsmenn sem eru jákvæðir og
kurteisir.“
Fór úr meikinu í drulluna
Hann bað mig um að bíða að-
eins og svo gekk hann í kringum
vélina og leit inn í trukkinn. Næst horfði
hann furðu lostinn á mig og spurði:
„Svo þú ert bensíngaurinn?“
Sigurbjörg ákvað að taka meira-
prófið og reyna fyrir sér sem
atvinnubílstjóri til að ná endum
saman. Hún starfar nú sem bíl-
stjóri hjá Eldsneytisafgreiðslunni
á Keflavíkurflugvelli og er mjög
ánægð með starfið.
-viðtal pósturu dagnyhulda@vf.is
Að sögn Sigurbjargar verður fólk oft hissa þegar það sér hana koma koma út úr trukknum og dæla eldsneyti.
Sigurbjörg Ólafsdóttir starfar sem „bensíngaur“
hjá Eldsneytisafgreiðslunni á Keflavíkurflugvelli.