Víkurfréttir - 20.05.2004, Blaðsíða 14

2
Ísumar verða 40 ár liðin frá þvíað Keflavík vann sinn fyrstameistaratitil í knattspyrnu og
hyggjast Keflvíkingar minnast
þeirra tímamóta þegar þeir taka á
móti KR í fyrsta heimaleik sumars-
ins. Á þessum tímamótum er rétt að
líta um öxl og rifja upp atburði
þessa sumars.
Íþróttabandalag Keflavíkur, ÍBK, var
sett á laggirnar árið 1956 að frum-
kvæði ýmissa manna sem vildu gera
íþróttum hærra undir höfði hér á Suð-
urnesjum, en fram að því hafði verið
lítið um skipulagða íþróttastarfsemi.
Frá upphafi var áherslan á knattspyr-
nuna og sérstaklega yngri flokka fél-
agsins og var starfið byggt í kringum
þá. Skýr stefna var mörkuð þar sem
stefnt var á að Íslandsmeistaratitillinn
yrði í höfn eftir 10 ár. Slík markmið
þóttu mörgum bera vott um óhóflega
bjartsýni, en eins og talnaglöggir les-
endur hafa eflaust ályktað, gerðu þeir
gott betur og skiluðu titlinum til Kefla-
víkur eftir aðeins átta ár.
Sumarið 1963 komst ÍBK upp í fyrstu
deild í annað sinn, eftir heldur enda-
sleppa viðkomu nokkrum árum áður,
og voru nú komnir til að vera. Það
sumar voru kornungir strákar úr yngri
flokkum félagsins áberandi í liðinu og
fóru vaxandi sem leikmenn og sem lið
allt sumarið. Magnús Torfason, sem
spilaði um árabil með liðinu, minnist
þess að undir lok
sumarsins 1963
hafi liðið verið
orðið það sam-
stillt og vel spi-
landi að engan
hafi þurft að undra afrek næsta sum-
ars.
Sumarið 1964 voru strákarnir sem
höfðu verið aldir upp í yngri flokkum
félagsins, þar á meðal menn eins og
Rúnar Júlíusson, Karl Hermannsson,
fyrrnefndur Magnús Torfason, Jón Jó-
hannsson farnir leika á alls oddi. Þar
léku þeir við hlið eldri og reyndari
kappa eins og fyrirliðans Högna Gunn-
laugssonar og Sigurðar Albertssonar,
sem voru þó ekki orðnir þrítugir, og
áttu eftir að gera garðinn frægan á
knattspyrnuvöllum hér á landi og er-
lendis á næsta áratug ásamt mörgum
öðrum liðsfélögum sínum.
Þetta ár höfðu Keflvíkingar einnig
fengið til sín þjálfara í allra fremstu
röð. Hann hét Óli B. Jónsson og hafði
áður stjórnað bæði KR og Val til
meistaratitla.
Þegar fyrirliðinn Högni rifjar upp vel-
gengni þessa árs leggur hann áherslu á
þátt þjálfarans í meistaratitlinum. „Við
vorum náttúrulega með besta þjálfara
landsins og það hefur skipt sköpum, en
fyrir utan það bar flestum saman um
að við værum með besta mannskapinn
í deildinni.”
Magnús segist alltaf muna hve mikill
meðbyr hafi verið með liðinu frá bæj-
arbúum sem studdu sitt lið af bestu
getu. „Þetta er nú yfirleitt þannig með
lið sem eru að ná á toppinn í fyrsta
skipti að allur bærinn flykkist að baki
þeim. Þannig var ástatt með okkur
þetta sumar, en þegar fram liðu stundir
og framhald varð á velgengninni fór
fólk að taka henni sem gefnum hlut og
bjóst ekki við neinu nema sigri.”
Keflvíkingar voru á góðri siglingu alla
leiktíðina 1964, en úrslitin réðust í leik
við KR á haustdögum. Leikurinn fór
fram sunnudaginn 20. september á
Njarðvíkurvelli í blíðskaparveðri og
ríkti mikil spenna í bænum þar sem
Keflvíkingum nægði jafntefli í leikn-
um til að tryggja meistaratitilinn, en
KR þurftu að vinna til að eygja von
um titilinn. Allir sem vettlingi gátu
valdið mættu á völlinn og var talið að
áhorfendur hafi verið um fimm þús-
und, enda flýtti sóknarpresturinn mess-
unni þennan dag til að enginn missti af
neinu og bátar lágu bundnir við bryg-
gju.
Keflvíkingar byrjuðu leikinn af mikl-
um krafti en varnarmenn KR voru
vandanum vaxnir, enda reynsluboltar
eins og Hörður og Bjarni Felixsynir
kjölfestan þar.
Allan fyrri hálfleikinn var mikil pressa
að marki gestanna en ekki ætlaði bolt-
inn inn. Í upphafi seinni hálfleiks dró
þó til tíðinda og lýsir fréttamaður
Morgunblaðsins atburðarásinni þann-
ig: „Sigurður [Albertsson] lék upp
með knöttinn, gaf út á vinstri kant til
Karls Hermannssonar. Karl lék á varn-
armann KR og gaf síðan inn á vítateig-
inn, en þar kom Rúnar Júlíusson brun-
andi eins og skeiðhestur með makkann
flagsandi og afgreiddi knöttinn í net-
ið.”
Staðan var því orðin 1-0 og vænleg
fyrir Keflvíkinga, en KR sóttu í sig
veðrið. Ellert Schram jafnaði metin
með löngu skoti eftir sannkallaða
orrahríð að markinu sem hélt áfram
allt til leiksloka, en allt kom fyrir ekki.
ÍBK hafði tryggt sér Íslandsmeistara-
titilinn í fyrsta sinn og markaði þar
með upphaf „Gullaldarliðs” Keflavíkur
sem vann fjóra meistaratitla, bikar-
meistaratitil og var reglulegur þátttak-
andi í Evrópukeppnum næsta áratug-
inn eða svo.
Rúnar brunaði eins og skeið-
hestur með makkann flaksandi
og skoraði markið sem færði Keflavík meistaratitilinn
Íslandsmeistaratitillinn í fyrsta skipti til Keflavíkur eftir sigur Keflavíkur á KR:
Myndir frá gamla tímanum í þessari „Leikskrá“ eru fengnar úr
bókinni „Mörk og sætir sigrar“ eftir Sigmund O. Steinarsson,
núverandi íþróttaritstjóra Morgunblaðsins. Einnig er stuðst við
texta úr bókinni og „Meistarablaði Keflavíkur“ sem kom út 1984.
Rúnar Júlíusson skorar hér mark Keflvíkinga. Hann sendi knöttinn fram hjá Heimi Guðjónssyni , markverði og í fjærhornið á grasvellinum í Njarðvík.
KEF LEIKSKRA tilbuin 18.5.2004 14:50 Page 2