Morgunblaðið - 08.09.2017, Qupperneq 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 8. SEPTEMBER 2017
✝ Gunnar Bern-hard fæddist á
Akureyri 2. apríl
1930. Hann lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Sóltúni 2.
september 2017.
Foreldrar hans
voru Guðjón Bern-
harðsson, f. 11.7.
1901, d. 7.2. 1978,
frá Hrauni á Ingj-
aldssandi, gull-
smíðameistari á Akureyri og
síðar í Reykjavík, og Ragna
Gunnarsdóttir, f. 29.8. 1905, d.
24.2. 1999, frá Þinganesi við
Hornafjörð. Þau hjónin bjuggu
fyrst á Akureyri þar sem Guðjón
var mikill athafnamaður og
gullsmiður. Þau fluttu til
Reykjavíkur 1945 með Gunnar
sem var einkabarn þeirra og
bjuggu á Langholtsvegi 65 alla
tíð. Guðjón starfaði ávallt við iðn
sína, gull- og silfursmíði, bæði í
Plútó Skipholti sem hann stofn-
aði og á Langholtsvegi 65 og
sóttu margir til þeirra hjóna.
Gunnar kvæntist Sigríði Guð-
mundsdóttur, f. 1. maí 1931, d.
10. júlí 2014, 29. desember 1951.
Hún vann með honum alla tíð.
Þau eignuðust fimm börn. 1)
Ragna, f. 28.2. 1950, maki Rich-
smíðameistari frá Pforzheim í
Þýskalandi 1954 með skartgrip
sem fékk hæstu einkunn og var
til sýnis á sýningum erlendis. Til
ársins 1962 helgaði hann sig iðn-
inni við smíði á skartgripum,
borðbúnaði og silfurmunum og
liggur víða fjöldi gripa eftir
hann. Hann vann við silfurverk-
smiðjuna Plútó í Skipholti ásamt
föður sínum og sá til þess að
setja upp nútíma vélabúnað við
smíðina, tæknibúnað sem hann
kynntist í Þýskalandi. Árið 1957
stofnaði hann ásamt Sigríði og
foreldrum Silfurbúðina og var
hún í rekstri innan fjölskyldunn-
ar til ársins 2000. Árið 1962
stofnaði hann Honda-umboðið
og hóf að flytja inn Honda-mót-
orhjól og skellinöðrur og mark-
aði upphaf mótorhjólamenn-
ingar á Íslandi. Fyrstu árin
sinnti hann þessu samhliða
starfi sínu sem gullsmiður.
Honda-umboðið efldist og varð
fjölbreyttara og í kjölfarið var
nafninu breytt í Bernhard ehf.
og er nú rekið af fjölskyldu
Gunnars.
Gunnar var traustur og
einstakur hagleiksmaður, hag-
yrtur og listrænn með mörg
áhugamál og gætti þess ávallt að
efla atgervi sitt hvern dag.
Útför Gunnars fer fram frá
Langholtskirkju í dag, 8. sept-
ember 2017, kl. 15.
ard Gould, f. 16.7.
1949. Dætur þeirra
eru Emma Louise
og Katrin Jane. 2)
Guðmundur Geir, f.
22.5. 1952, maki
Ingibjörg Snorra-
dóttir, f. 30.8. 1951.
Synir þeirra eru
Guðjón Geir og
Heimir Ingi. Fyrr
átti Guðmundur
Geir dótturina Sól-
veigu og soninn Einar Gunnar
og Ingibjörg átti fyrr soninn
Dag. 3) Gylfi, f. 13.6. 1955, maki
Dóra Bjarnadóttir, f. 27.5. 1957.
Synir þeirra eru Bjarni Már, Atli
og Egill. 4) Edda Gunnarsdóttir,
f. 19.8. 1957, maki Sveinn Ásgeir
Baldursson, f. 21.7. 1956. Börn
þeirra eru Hildur, Ragna og
Sævar. 5) Gunnar Gunnarsson, f.
16.9. 1965, maki Bergljót Ylfa
Pétursdóttir, f. 24.2. 1965. Synir
þeirra eru Gunnar Friðrik, Alex
Freyr og Pétur Fannar. Afkom-
endur Gunnars og Sigríðar eru
núna fimmtíu talsins.
Gunnar lauk stúdentsprófi
frá Menntaskólanum í Reykja-
vík 1951. Hann fór fljótt að
starfa með föður sínum við gull-
og silfursmíði enda listrænn
mjög. Hann lauk prófi sem gull-
Elsku afi. Mikið sakna ég þess
að geta ekki kíkt í göngutúr á
Langó í kaffi. Amma var yfirleitt
heima þegar ég mætti og svo
komst þú inn stuttu seinna úr ein-
um leiðangrinum en þeir byrjuðu
yfirleitt snemma morguns. Árris-
ull og einbeittur afi. Það voru
verkefni að leysa alla daga, verk-
efni til að efla atgervi þitt eins og
þú kallaðir það. Litla svarta bókin
í vasanum varð auðvitað að fylgja
með og þú leiðréttir mig næstum
þegar ég nefndi afmælisdaga
strákanna minna. Varst auðvitað
með þá á hreinu. Mér fannst gam-
an að spjalla, rökræða og velta
upp hlutunum með afa. Þú varst
svo hjartahlýr, valdir orðin þín af
kostgæfni og varst virkilega
lúmskur húmoristi þar sem stutt
var í grínið. „Hildur ekki hlaupa,
það eyðileggur stoðkerfið“ og svo
hallaðir þú undir flatt og brostir
kíminn. Varst kannski ekkert að
grínast neitt með þetta. Þér
fannst miklu betra að ganga en
hlaupa, ganga dalinn alla daga
helst. Held það hafi verið hárrétt
hjá þér enda varstu svo teinréttur
og kraftmikill alla tíð, svona eins
og amma Ragna.
Ég var heppin að fá að vinna
með ömmu og afa þegar ég var lít-
il, heppin að geta kíkt á Langó
með nýja úrið og sitja við eldhús-
borðið og fylgjast með þér minnka
það með stækkunarglerið í öðru
auganu. Þú varst fyrirmynd í svo
mörgu, þú og amma einstök sam-
an og þið afköstuðuð ótrúlegustu
hlutum saman. Úrklippurnar úr
Time-blöðunum frá þér fannst
mér bestar, þessar með klemmu
og litlu miðunum þar sem útskýr-
ingar fylgdu, einu sinni kom
meira að segja grein um nýjustu
naglalakkstískuna. Geri aðrir afar
betur. Þú elskaðir smáatriðin og
sýndir mér tæki sem ég vissi ekki
að væru til. Sjálfvirkur dósaupp-
takari, dósakremjari, minnsti þrí-
fótur sem ég hef séð eða muln-
ingsvél sem breytti trjábol í
fyrirtaks áburð fyrir fallega garð-
inn ykkar. Allt var til í Amerík-
unni eða BjéJoð.
Akureyrarferðin, þegar þið
amma voruð á leið í Blána fyrir
austan en stoppuðuð hjá okkur og
gistuð. Þar fékk ég að heyra Ak-
ureyrarsögurnar þínar og amma
fyllti inn í því hún mundi allt. Í
þessari ferð kynnti ég ykkur fyrir
kúlusúkki og Óttar, eins árs, borð-
aði heilan þorsk ef svo má að orði
komast. Þú brostir þínu kímna
brosi þegar við rifjuðum þetta
upp. Ég fann kúlusúkkpoka úti í
bílskúr afi, getur verið að þú hafir
falið hann þar eða var það amma?
Sögur af bílum, Höfn, Akureyri,
uppvextinum og öllum ævintýrun-
um. Vildi ég hefði skrifað allt nið-
ur því þú hefur afkastað tíu bóka-
bindum. Margir myndu láta eitt
bindi duga.
Ég veit þér fannst það spaugi-
legt, sérstaklega þegar ég mætti
með þriðja snittuspaðann, en ég
hætti ekki að þræða antikbúðirn-
ar og uppboðsvefina og held
áfram að kaupa alla muni sem ég
finn eftir þig og langafa og segja
strákunum mínum sögurnar af
ykkur ömmu. Ég, Dóri og strák-
arnir mínir vorum heppin að
kynnast þér og eiga þig að. Veit að
amma tekur vel á móti þér. Elska
þig, afi minn. Þín,
Hildur.
Elsku afi, það er sárt að kveðja
þig en ég veit að amma tók vel á
móti þér og þið eruð lögð af stað í
enn eitt framandi ferðalagið. Ég
geri ráð fyrir því að þú sért með
allavega 18 vel pressaðar buxur
með þér. Ég man ekki nákvæm-
lega hversu margar buxur ég taldi
þegar ég kíkti inn í skáp hjá þér
þegar ég var lítil en ég man að
þær voru allar alveg eins brotnar
saman og allar jafn vel pressaðar.
Alveg til fyrirmyndar.
Ég minnist þess líka þegar ég
saumaði púða með upphafsstöfun-
um þínum í handmennt í grunn-
skóla. Ég vandaði mig afskaplega
mikið því þessi púði átti að vera
afmælisgjöfin þín. Sá púði fékk
svo að vera í aftursæti á galdra-
bílnum þínum. Mér til mikillar
gleði og hamingju. Ég gleymi
heldur ekki þegar við vorum í Zü-
rich öll saman í brúðkaupinu hjá
Katie. Við vorum á matsölustað
kvöldið fyrir brúðkaupið. Af ein-
hverjum ástæðum fórum við öll að
herma eftir dýrum. Þú sýndir
okkur þarna leynda hæfileika. Þú
tókst apadýrahljóðið eins og „inn-
fæddur“. Þessi skrípalæti í okkur
héldu svo áfram á leið okkar aftur
á hótelið. Ég hló mig máttlausa
þetta kvöld. Ég er heppin að hafa
fengið þessar og fleiri minningar
með þér og elsku ömmu. Þið eruð
bæði fyrirmyndir sem ég horfi
upp til.
Ég hef tunglið til að horfa upp
til eins og þið gerðuð þegar þú
varst úti í námi. Ég mun svo
hugsa sérstaklega til þín í hvert
skipti sem ég fæ mér súkku-
laðirúsínur. Þær eru hættulega
góðar eins og þú veist. Ég á eftir
að sakna þín, elsku afi minn.
Knúsaðu ömmu frá mér og fáðu
ömmu til að knúsa þig frá mér.
Þín,
Ragna „litla“.
Bogin silfurskeið á gnægta-
borði eða skakkur gaffall á borði
aldraðra borðfélaga fengu sömu
meðferð í sístarfandi höndum
mörkuðum af ævistarfi lista-
manns. Þær hvíla nú á sænginni
sem vefur yl um líkamann og
hendurnar segja sögu Gunnars í
glímu við góðmálma og farartæki.
Komin er kveðjustund og um
hugann fara minningar um besta
vin minn frá 11 ára aldri frá því að
Sigga systir mín og Gunnar gerð-
ust lífsförunautar. Minningar um
ferðalög okkar Gulla með Siggu
og Gunnari í 60 ár. Aldrei brá
skugga á þann vinskap.
Ég ber hnýtta, þreytta hönd að
vanga mínum og augnablik opnast
móbrún augun og ef til vill er það
óskhyggja að kímniglampa bregð-
ur fyrir í þeim. Upphaf að nýrri og
framandi ferð er framundan.
Góða ferð til Siggu þinnar.
Inga Ingibjörg
Guðmundsdóttir.
Gunnar Bernhard
Útfararþjónusta
Vönduð og persónuleg þjónusta
athofn@athofn.is - www.athofn.is
ATHÖFN ÚTFARAÞJÓNUSTA - s: 551 7080 & 691 0919
Inger Steinsson
✝ Ólafur ÞórMagnússon
fæddist 26. mars
1937 að Ketils-
stöðum í Hvamms-
hreppi. Hann lést á
heimili sínu 25.
ágúst 2017.
Foreldrar hans
voru Magnús Hall-
dórsson bóndi á
Ketilsstöðum, f. 7.
júní 1904, d. 24.
nóvember 1992, og Lára Björg
Ólafsdóttir húsfreyja, f. 4. mars
1903, d. 17. nóvember 1992.
Systkini Ólafs eru: 1) Halldór
Sverris Magnússon bifreið-
arstjóri, f. 27. apríl 1930, d. 13.
janúar 2013. Hann var giftur
Brandísi Steingrímsdóttur,
skildu, saman eiga þau tvö
börn; a) Sigríði, f. 4. september
1954, maki Gunnlaugur Garð-
arsson, f. 3. janúar 1950, saman
eiga þau þrjú börn. b) Magnús,
f. 11. október 1955, maki Helga
Bragadóttir, f. 18. mars 1960,
skildu, saman eiga þau tvær
dætur. 2) Ingibjörg Sverris
Magnúsdóttir húsfreyja, f. 9.
mars 1932, d .25. júlí 2009, maki
Erling Tómasson, f. 10. júní
1933, d. 11. apríl 2017. Saman
áttu þau sex börn. 3) Steinunn
Rannveig Magnúsdóttir hús-
freyja, f. 29. júní 1942, maki
Ragnar J. Ragnarsson, f. 30. júlí
1945, d. 9. apríl 2011. Saman
áttu þau þrjú börn. 4) Katrín
Lovísa Magnúsdóttir kennari, f.
29. mars 1944,
maki Sigurgeir
Jónsson, f. 26. júní
1942, saman eiga
þau fjögur börn.
Ólafur giftist
Sigríði Möggu
Steingrímsdóttur
1957, þau skildu
1961. Saman áttu
þau börnin: 1)
Jenný Björg, f. 21.
febrúar 1957, maki
Mario, f. 16. september 1953,
skildu. Saman áttu þau tvo syni.
2) Svanur, f. 29. janúar 1959,
maki Fjóla Bjarnadóttir, f. 24.
júlí 1959, d. 7. október 2015,
þau skildu. Saman áttu þau eina
dóttur. Barnsmóðir Bergljót, f.
24. apríl 1966, saman eiga þau
eina dóttur. 3) Kristín, f. 11.
nóvember 1961, maki Sigmund-
ur, f. 30. maí 1958. Saman eiga
þau þrjú börn.
Seinni eiginkona Ólafs var
Steinunn Einarsdóttir, f. 19. júlí
1940, þau skildu. Þau eignuðust
Katrínu, f. 10. desember 1968,
maki Jeef, þau skildu. Saman
áttu þau þrjú börn.
Ólafur vann við hin ýmsu
störf bæði í Dölunum og í
Reykjavík en árið 1967 fluttust
þau Steinunn til Ástralíu, þar
sem hann starfaði sem vörubíl-
stjóri mestan þann tíma. Árið
2010 fluttu þau aftur til Íslands.
Útför Ólafs Þórs fer fram frá
Grafarvogskirkju í dag, 8. sept-
ember 2017, klukkan 13.
Þeim fækkar systkinunum frá
Ketilsstöðum í Hvammssveit.
Halldór er farinn, Inga og nú hef-
ur Þór kvatt okkur. Þær systur
Steinunn Rannveig og Katrín
Lovísa eru einar eftir. Þegar ég,
fyrir rúmum fimmtíu árum, hóf
samband við yngstu systurina frá
Ketilsstöðum fylgdi því að sjálf-
sögðu að kynnast hinum syst-
kinunum. Það reyndist ekki erfitt;
þetta var bændafólk að vestan og
alls ekki svo ólíkt mínum ætt-
mennum þar sem einnig var
bændafólk að finna. Ég átti ekki
erfitt með að blanda geði við þetta
fólk. Af þessum fimm systkinum
kynntist ég Þór þó hvað minnst.
Hann ákvað að flytja til Ástralíu
skömmu eftir að við Katrín, systir
hans, rugluðum saman okkar
reytum og því voru samskiptin um
margra ára skeið aðallega í formi
jólakorta. En svo ákvað hann að
flytja aftur heim á klakann og þá
kynntumst við öllu nánar. Þór var
afskaplega ákveðinn maður, sagði
skoðanir sínar hispurslaust (eins
og reyndar fleiri af systkinum
hans). Ég kunni alltaf vel við það,
þó svo að við værum ekki alltaf
sammála um alla hluti. Hann sótti
okkur heim til Eyja fyrir nokkrum
árum; við fórum saman í ferð um
Heimaey og ég veit að hann naut
þessarar heimsóknar, ekki síst
þess að hitta yngstu systur sína,
milli þeirra ríkti ávallt kærleiks-
ríkt samband. Við Katrín heim-
sóttum hann oft í Hólabergið og
áttum þar góðar stundir, þar sem
liðnar stundir fyrir vestan voru
rifjaðar upp og heimsmálin krufin
til mergjar. Þær heimsóknir verða
ekki fleiri hérna megin. Ég kveð
þig, minn ágæti mágur, og við
Katrín vottum börnum þínum og
ástvinum öllum samúð okkar.
Sigurgeir Jónsson.
Minning þín er mér ei gleymd;
mína sál þú gladdir;
innst í hjarta hún er geymd,
þú heilsaðir mér og kvaddir.
(Káinn)
Kæri Þór, æsku leikbróðir
minn og vinur, er fallinn frá. Það
bar brátt að enda maðurinn ekki
alltaf lengi að snúa sér við.
Þegar þú hafðir samband við
mig eftir öll þessi ár, þar sem þú
hafðir búið í annarri heimsálfu, þá
var eins og árin yrðu að engu. Svo
vel náðum við saman.
Ég vil kveðja þig með fallegu
ljóði:
Svo viðkvæmt er lífið sem vordagsins
blóm
er verður að hlíta þeim lögum
að beygja sig undir þann allsherjardóm
sem ævina telur í dögum.
Við áttum hér saman svo indæla stund
sem aldrei mér hverfur úr minni.
Og nú ertu genginn á guðanna fund
það geislar af minningu þinni.
(Friðrik Steingrímsson)
Þakka þér fyrir að hafa sam-
band við mig eftir öll árin.
Þakka þér fyrir að bjóða mér
með þér vestur í Dali á æskustöðv-
arnar.
Þakka þér að fyrir allt of fáar
en yndislegar samverustundir.
Góða ferð, þú góði drengur.
Sigurbirna frá Teigi.
Ólafur Þór
Magnússon
Elsku Auður
systir okkar kvaddi
okkur alltof fljótt.
Nú hrannast upp
fallegar og ljúfar
minningar. Við vorum átta systk-
inin og oft glatt á hjalla. Auður
var næstelst og lenti það oft á
henni að hjálpa til. Hún var geð-
góð og stutt í grínið hjá henni,
hún gat verið stríðin og hló
manna mest þegar henni tókst
vel upp.
Hún gaf mikið af sér og hafði
mikinn áhuga á handverki af
ýmsu tagi og mikil hannyrðakona
sjálf og mjög vandvirk í öllu því
sem hún tók sér fyrir hendur.
Fyrir síðustu jól gaf hún okkur
fallega jólasveina sem hún hekl-
aði og koma þeir til með að
geyma minningu um hana um
ókomin jól. Við vorum fimm syst-
Auður Gunnur
Halldórsdóttir
✝ Auður GunnurHalldórsdóttir
fæddist 21. ágúst
1940. Hún lést 29.
maí 2017.
Útför hennar fór
fram 8. júní 2017.
urnar og það var ár-
legur viðburður hjá
okkur og mökum
okkar að fara í
tveggja til þriggja
daga ferð saman um
landið okkar á
hverju sumri, alveg
ógleymanlegar
stundir.
Þau hjónin voru
höfðingjar heim að
sækja, alltaf hlað-
borð. Heimili þeirra var snyrti-
legt og fallegt, það var bara til ein
Auður hún var mjög litaglöð og
kunni að raða hlutum til að fegra
heimilið svo ekki sé minnst á öll
blómin hennar.
Hún var mjög lík mömmu okk-
ar að því leyti að hún var svo
barngóð og ljúf, öll börn löðuðust
að henni. Elsku Auður átti við
veikindi að stríða um nokkurt
skeið en ræddi það aldrei en
spurði frekar hvernig aðrir hefðu
það. Á fyrstu búskaparárum
þeirra hjóna bjuggu þau á Stóra-
bergi í Hafnarfirði sem var langt
að fara á þeim tíma og fannst
börnunum okkar stórskemmti-
legt að fara í heimsókn í sveitina
til Auðar, þetta var ævintýra-
heimur bæði innan dyra og utan,
alveg ógleymanlegar minningar.
Elsku Dóri og fjölskylda, missir
ykkar er mikill, megi Guð gefa
ykkur styrk í sorginni. Helga,
Hugrún, Halla, Sigrún, Gunnar,
Sævar og makar.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Helga Halldórsdóttir.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla út-
gáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsamlega beðn-
ir að nota innsendikerfi blaðsins. Smellt á Morgunblaðslógóið í hægra
horninu efst og viðeigandi liður, „Senda inn minningargrein,“ valinn úr
felliglugganum. Einnig er hægt að slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin að
hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstu-
degi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki lengri
en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar eru ein-
göngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá sem fjallað
er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og klukkan hvað
útförin fer fram.
Minningargreinar