Morgunblaðið - Sunnudagur - 03.09.2017, Blaðsíða 10

10 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 3.9. 2017
VETTVANGUR
Í ræðu í Skálholti um miðjan júlíkvað ráðherra kirkjumála, Sig-ríður Á. Andersen, það vera
„löngu tímabært að eigendastefna
ríkisins feli í sér fækkun fasteigna
með það að markmiði að geta stað-
ið skammlaust að viðhaldi og nauð-
synlegri uppbyggingu menningar-
verðmæta á tilteknum stöðum.
Skálholt er sannarlega einn þeirra
staða sem eiga það skilið að staðinn
sé vörður um þá“.
Húrra fyrir þessu – það er að
segja því síðastnefnda. Það er gott
að hugsa til þess að ríkisstjórnin
líti á Skálholt sem þjóðareign sem
þurfi að hlúa að svo reisn hvíli yfir
staðnum.
Óbotnað var hjá ráðherranum
hvað átt var við með fækkun fast-
eigna, hvaða eignum skyldi fækk-
að? Ötull þingmaður úr stjórnarlið-
inu, Óli Björn Kárason, tók fyrsta
skrefið til að botna þessa hugsun í
Morgunblaðsgrein nú í vikunni og
vísar hann í „nýtingu eigna“ ríkis-
ins í fyrirsögn á grein sinni.
Mér skilst hugsun hans vera
þessi: Með sölu eigna má byggja
upp nýja innviði og þannig stuðla
að aukinni velsæld og vel að
merkja, minni skattbyrði. Fyrir
söluandvirði
eigna megi
nefnilega fjár-
magna nýjar
framkvæmdir.
Og hann nefn-
ir eina eign sem
gjarnan megi
byrja á að selja,
alþjóðaflugvöll
Íslendinga,
Leifsstöð. Nú
vill svo til að
Leifsstöð er ein
afkastamesta
gullgerðarvél
landsmanna. Og
það sem meira
er, hún hefur einokunaraðstöðu.
Þegar yfirstjórnin þar hafði boðið
út bílastæðin og rekstraraðilinn
þótti keyra verðið upp úr öllu hófi,
þá var unnt að taka reksturinn til
baka, þar réð almannahagur.
Nú vill svo til að ég hef ekki allt-
af verið sáttur við áherslur stjórn-
enda Leifsstöðvar, án þess að ég
fari nánar út í þá sálma hér. En
þessir stjórnendur eru þó á vegum
Alþingis og í góðu kallfæri og því
auðveldara að eiga við þá orðastað
en væru þeir í London eða
Shanghai en þangað má reikna með
að eignarhaldið færðist við sölu.
Markaðsþenkjandi mönnum ber
auk þess að hafa í huga að allan
rekstur innan flughafnarinnar má
bjóða út og fela þannig einkaaðil-
um. En sá rekstur er að sjálfsögðu
afturkræfur svo lengi sem flug-
stöðin sjálf er í okkar eigu.
Nú vil ég reyna að forðast að
snúa út úr fyrir mönnum. Markmið
fyrrnefndra stjórnmálamanna er
að finna leið til að umbreyta eign-
um í nýjar eignir. En hér hræða
dæmin. Reykjanesbær og fleiri
bæjarfélög reyndu einmitt þetta.
Fylltu pyngjur sínar tímabundið
með sölu eigna sinna en enduðu
síðan sem leiguliðar hjá nýju eig-
endunum sem að lokum reyndist
skattborgurunum heldur betur
þungbært.
Svo er það hitt, með kirkjujarð-
irnar sem ekki
hlytu náð fyrir
boðendum „end-
urskoðaðrar eig-
endastefnu,“
hvað yrði um
þær? Og nú
spyr ég
kirkjumála-
ráðherrann:
Hvernig væri að
ráðast í upp-
byggingu þeirra
í stað sölu, gera
úr gömlu kirkju-
jörðunum sem
ekki verða setn-
ar prestum, nýj-
ar andlegar orkustöðvar, með
sögurannsóknum, skrifandi skáld-
um og að sjálfsögðu slegnum tún-
um, með öðrum orðum, blómstr-
andi menningarsetrum?
Sveitarfélög, listamannasamtök og
skólar gætu komið að eignarhald-
inu auk ríkis og kirkju. Og fyrir þá
sem aðeins vilja hugsa á bókhalds-
vísu mætti líta á afraksturinn sem
andlegan arð.
Ísland var bókstaflega reist úr
öskustónni á nýliðinni öld og það
tókst í fámennara og fátækara
þjóðfélagi en nú er.
Gerandinn var samfélagið og
eignarhaldið opinbert.
En milliliðirnir, loðnir um lófana,
voru að sönnu færri.
Nýting eigna
’„Hvernig væri að ráð-ast í uppbygginguþeirra í stað sölu, gera úrgömlu kirkjujörðunum
sem ekki verða setnar
prestum, nýjar andlegar
orkustöðvar, með sögu-
rannsóknum, skrifandi
skáldum og að sjálfsögðu
slegnum túnum, með öðr-
um orðum, blómstrandi
menningarsetrum?“
Úr ólíkum
áttum
Ögmundur Jónasson
ogmundur@althingi.is
Morgunblaðið/Ómar
Almannatengillinn Andrés Jóns-
son auglýsti eftir vinnu fyrir vin-
konu sína á Facebook. „Ef ykkur
vantar ábyggilega jákvæða 24 ára
franska stelpu í
vinnu þá mæli ég
eindregið með
leigjandanum okk-
ar á Hólavallagöt-
unni. Hún er á
svo löngum vöktum í búðinni sem
hún vinnur og á ekkert frí. Hún
nær ekkert að hitta íslenska kær-
astinn sinn. Sem gengur ekki :)“
Hann fékk margvísleg viðbrögð
við þessu og bætti síðan sjálfur
við í athugasemd: „Hún er með
1.700 kr. á tímann í núverandi
starfi og fær útborgað um 250
þúsund krónur fyrir 170 tíma
vinnu á mánuði. Það er heldur lít-
ið finnst mér en líklega bara lág-
markstaxti. Þessi stelpa er gull en
eins og hún segir sjálf þá hefur
það áhrif á sjálfstraustið að vera
allt í einu í lægsta þrepi á vinnu-
markaðnum sem útlendingur. Ég
sagði henni, til að reyna að peppa
hana aðeins upp, að ég hefði fyrir
nokkrum árum verið beðinn að
redda erlendri konu verkefnum
sem væri gift Íslendingi en ætti
erfitt uppdráttar sem útlendingur
á vinnumarkaði … sú kona væri í
dag forsetafrú Íslands!!! :)“
Heilsudrottn-
ingin Ragnhildur
Þórðardóttir
hittir oft naglann
á höfuðið í
færslum sínum á
síðunni sinni enda
er hún kölluð Naglinn.
„Kona tekur þátt í fegurðar-
samkeppni. Hún fær blammer-
ingar um holdarfar sitt, að vera
þar sem uppfyllingarefni þar sem
nálin á vigt hennar sé norðar en
gengur og gerist í slíkum keppn-
um.
Konan sem krítíserar þessa
breyttu staðla fegurðarsamkeppn-
innar er kölluð uppblásin Barbí-
dúkka. Plastdúkka með sílíkon-
heila. Hún sé ekki með vitsmuni
til að tjá sig,“ skrifar Ragnhildur
og nefnir fleiri svona dæmi og
hvetur fólk til að hlusta ekki á
virka í athugasemdum.
Skarphéðinn Guðmunds-
son, dagskrárstjóri RÚV, deildi
dómi screendaily.com um kvik-
myndina Undir trénu með þess-
um orðum:
„Frábær fyrsti dómur um frá-
bæra mynd. Þessi ummæli hljóta
að hlýja okkur aðdáendum Eddu
til áratuga alveg sérstaklega um
hjartarætur. Hún lét bíða svolítið
eftir sér en nú er komið að
henni, heimsfrægðinni,“ skrifaði
hann en í dómnum er Edda Björg-
vins sögð stela
senunni.
Lára Björg
Björnsdóttir,
sagnfræðingur og
framkvæmda-
stjóri, deildi frétt
sem segir frá því að tveimur fötl-
uðum drengjum hafi verið synjað
um nám í framhaldsskóla því ekki
sé pláss fyrir þá en þeir eiga rétt
á skólavist samkvæmt lögum.
„Ég næ ekki utan um hvað
þetta er mikill skandall. Og eitt
hérna: Það er ekki eins og for-
eldrar fatlaðra barna þurfi ekki að
berjast með kjafti og klóm fyrir
sjálfsögðum réttindum barna sinna
oft, í gegnum alla þeirra skóla-
göngu, þegar reynt er að spara
krónur hér og þar með því að
skera niður stuðning sem þessi
börn eiga rétt á. Og ég tala af
reynslu. Og svona ætlar kerfið að
klára málið: „Það er ekki pláss
fyrir ykkur“.“
AF NETINU
Opið: 8-18 virka daga 10-14 á laugardögum Síðumúla 22 | Sími 517 0404 | serefni.is
Ný kynslóð
málningarefna
Eru rakavandamál?
u Almatta síloxan útimálningin hleypir rakanum út en ekki inn.
u Fæst einnig teygjanleg á netsprungna fleti
u Einstök lausn á steypta veggi og
múrklæðningar sem eru
einangraðar utanfrá
SÍLOXAN
SMARTLAND