Feykir - 20.02.2014, Blaðsíða 9

07/2014 Feykir 9
Við eigum samskipti
á hverjum degi, hvort
sem við tjáum okkur
í orðum eða ekki.
Líkamstjáning er líka
samskipti og segir oft
meira en orð. Samskipti
eru vandmeðfarin og
margslungið fyrirbæri.
Ég heiti Guðný
Ragnarsdóttir og er
hjúkrunarfræðingur á
Heilbrigðisstofnuninni á
Blönduósi, mikilvægasti
þátturinn í starfi mínu
felst í samskiptum við
sjúklinga, fjölskyldur og
samstarfsmenn.
Þessa dagana legg
ég stund á fræði sem
tengjast stjórnun
og samskiptum við
Háskólann á Akureyri og
þá einkum og sér í lagi
hugmyndafræði þjónandi
forystu.
Þjónandi forysta er ný
sýn á stjórnun sem
byggist á samskiptum
á lýðræðisgrundvelli.
Hún felur í sér mannúð
sem birtist í umhyggju
fyrir hagsmunum
og velferð annarra
framar eigin völdum
(Sigrún Gunnarsdóttir,
2011). Upphafsmaður
hugmyndafræðinnar
er Robert K. Greenleaf.
Hann færði rök fyrir því
að leiðtogi sem nær
raunverulega góðum
árangri er í fyrsta lagi
þjónn samstarfsfólks síns
og þjónn sameiginlegra
hugsjóna. Greenleaf setti
fyrst fram hugmyndir
sínar í bók sinni The
Servant as Leader árið
1970 (Greenleaf, 2008).
Útgangspunktur þjónandi
forystu er viljinn til að
þjóna samstarfsfólki
sínu og áherslan er
á að mannauðurinn
nái árangri (Sigrún
Gunnarsdóttir, 2011).
Aðalprófsteinn þjónandi
forystu er hvort þeir sem
njóta þjónustunnar vaxi
sem einstaklingar, hvort
þeir verði heilsuhraustari,
hvort þeir fái meiri visku,
frelsi og sjálfstæði.
Verða þau, sem njóta
þjónustunnar, sjálf líklegri
til að veita þjónandi
forystu (Greenleaf,
2008)?
Góð hlustun er skýrasta
merkið um einlægan
áhuga og vilja til að
kynnast hugmyndum
annarra og efla hag
þeirra. Greenleaf bendir á
að samtal er aðferð til að
skilja og þjálfa þjónandi
forystu og samtalið er
jafnframt mikilvægasta
verkfærið til að framfylgja
hugmyndafræðinni
(Greenleaf, 2008).
Fyrir leiðtogann er það
sérstaklega mikilvægt
að þekkja sjálfa sig,
kosti sína og galla og
halda í heiðri hið forna
gríska boð Sókratesar:
„Þekktu sjálfa þig“ og
hið fornkveðna: “Vertu
sjálfri þér trú“ (Vigdís
Magnúsdóttir, 2008).
Það er skoðun mín að
samstarfsfólk mitt á
Heilbrigðisstofnuninni
á Blönduósi sinni
mikilvægu starfi í sam-
félaginu okkar og að á
okkur öllum hvíli mikil
ábyrgð sem felst í því
að eiga góð samskipti
við alla, hvort sem okkur
líður sjálfum vel eða ekki.
Með þökk fyrir samskiptin
undanfarin ár.
- - - - -
Ég vil skora á Gerði Betu
Jóhannsdóttur að skrifa
næsta pistil.
Guðný Ragnarsdóttir á Blönduósi skrifar
Samskipti
RÚNAR KRISTJÁNSSON SKRIFARFRÁ LESENDUM
Á almennum nótum – kjaftað og kveðið
Oft kemur mér það í hug
hvernig Grettir Ásmundar-
son lækkaði dramb Gísla
farmanns, og þá finnur
maður til þess að enginn er í
því hlutverki nú að hýða
oflátunga og eru þeir þó ólíkt
fleiri að tölu nú til dags en til
forna og sennilega enn
varasamari.
Það má heldur ekki hýða neinn
nú á dögum og kannski er það í
og með þessvegna sem mann-
sæmandi hegðun virðist á
förum. Þar sem engan má aga,
verður fljótlega enginn agi til
staðar.
Grettir hýddi Gísla vel,
grein þar kunni að beita.
Ögun þá var – að ég tel,
ærin þörf að veita !
Í eina tíð var orðið flugumaður
vel þekkt og þýddi að einhver
var settur einhverjum eða
einhverju til höfuðs. Á Íslandi
er sýnilega lítið hugað að
slíkum hugtökum, því hér
virðist það viðtekið sjónarmið
að enginn geti verið flugu-
maður, hvað þá landráðamað-
ur, sama hvað menn aðhafast.
Ég minnist þess að Víga-
Skúta átti öxi þá er Fluga hét og
hefndi hann föður síns með því
að höggva Þóri son Ketils
flatnefs kaldan þar sem hann
sat milli tveggja goðanna:
Flatnefjunginn Fluga tók,
fékk hann af því bráðan voða,
þó hann sæll í sinni brók
sæti á milli tveggja goða !
Kannski þyrftum við Íslend-
ingar að eiga einhver vopn til
þess að veiða flugumenn, því ef
til vill er þörfin á því farin að
verða meira aðkallandi í við-
sjálum heimi en margur kann
að halda.
Þann 22. janúar síðastliðinn
varð hinn ágæti frömuður
ferskeytlunnar Jóhann Guð-
mundsson frá Stapa níræður
og varð mér hugsað til hans af
því tilefni og fæddist þá þessi
vísa:
Þar sem andinn góði grær
geislar myndin fögur.
Jói er okkur öllum kær
sem yrkjum ljóð og bögur !
Ekki fannst mér nóg að gert
með þessu og bætti því annarri
vísu við um sama efni:
Allt sem gott er stöðu styrkir,
stuðlar vel að þroskageirum.
Meðan Jói er og yrkir
yljar það mér sem og fleirum !
Og enn fannst mér þörf á að
hnykkja á og beitti til þess
víxluðu miðrími og tvöföldu
endarími:
Flestir sljóu tapa tuði,
temja hlustir aga við,
þegar Jói í Stapa stuði
steypir gusti um Braga svið !
Einn af höfuðatburðum
íslenskrar sögu er og verður
kristnitakan fyrir rúmum tíu
öldum og frábært er hversu
farsællega tókst að leysa það
mál án blóðsúthellinga. Efa ég
að sambærilegt örlagamál
þjóðar hafi verið leitt til lykta
víðar með jafn vænlegum hætti
fyrir land og þjóð. Um það orti
ég nýlega þessa vísu:
Þegar voði var að þvinga
veldis stoðir Íslendinga,
þótti boða þjóðheill slynga
Þorgeir goði Ljósvetninga !
Fyrir nokkru heyrði ég í manni
á öldum ljósvakans sem fór
mikinn og virtist nokkuð hátt
upp hafinn í sjálfumgleði.
Hrökk mér þá af munni eftir-
farandi vísa:
Brattur nú við borðin fríð
Bubbi nánast svífur.
Langt að baki liðin tíð,
lífsins stál og hnífur !
Þegar erlendir þjóðhöfðingjar
koma til landsins þykir hlýða
að drífa þá til Þingvalla og
virðist þá einu gilda hvernig
veðráttan er. Eitt sinn orti ég
um slíka heimsókn eftirfarandi
vísur:
Á Íslandi er veður vott,
verður allt að klessu.
Ekki á Kalli Gústi gott
að ganga um í þessu.
Fjarri yl og fullri værð,
fölur mjög á vanga,
Þingvelli í foraðs færð
fúll hann þarf að ganga.
Kallar fram í kóngi hroll
kuldi sár og bleyta.
Sér hann bara poll við poll,
pínir karlinn þreyta.
Þingstaðurinn orðinn er
eins og botnlaust díki.
Hollast kóngi að haska sér
heim í Svíaríki !
Og þar með slæ ég botninn í
þetta stuðlaspjall en bæti þó
þessu við:
Þó ég sitthvað kjafti og kveði,
kynnt skal óskin hugarþorsins.
Lifið heil við Góugleði,
gangið hress í sál til vorsins !
Rúnar Kristjánsson
á Skagaströnd
ÁSKORENDAPENNINN
UMSJÓN kristin@feykir.is
Þjálfar „Betri helminginn“
Þeir Brynjar Þór Guðmunds-
son og Guðmann Jónasson
frá Skotfélaginu Markviss á
Blönduósi voru meðal
þátttakenda á þjálfaranám-
skeiði sem haldið var hér á
landi dagana 13.-16.
febrúar sl. Um var að ræða
svokallað ISSF-D námskeið
sem veitir rétt til kennslu og
þjálfunar innanlands, auk
þess að vera grunnur fyrir
ISSF-C námskeið sem veitir
alþjóðleg þjálfararéttindi .
„Við Brynjar vorum einu
þátttakendurnir af Norðvestur-
landi á þessu námskeiði, enda
er Skotfélagið Markviss eina
aðildarfélag Skotíþróttasam-
bands Íslands á svæðinu.
Sambandið stóð fyrir nám-
skeiðinu í samstarfi við Al-
þjóðaskotíþróttasambandið
(ISSF), og stóð aðildarfélögum
til boða að senda fulltrúa á
námskeiðið. Alls voru um
tuttugu þátttakendur frá sex
skotfélögum sem sátu nám-
skeiðið þessa fjóra daga.
Kennari var Kevin Kilty en
hann er yfirmaður þjálfunar-
mála hjá alþjóðasambandinu,“
sagði Guðmann Jónasson for-
maður Markviss í samtali við
Feyki nú í vikunni.
„Þetta námskeið (ISSF-D)
er hugsað sem grunnur fyrir
þjálfara og veitir réttindi til að
sinna þjálfun og kennslu
innanlands, auk þess sem það
opnar leiðina að næsta stigi
(ISSF-C) sem gefur alþjóðleg
réttindi til þjálfunar í við-
komandi skotgreinum. Von-
andi mun þetta stuðla að betri
kennslu og þjálfun íslensks
skotíþróttafólks á komandi
árum,“ sagði Guðmann enn-
fremur.
„Á persónulegum nótum
þá mun þetta námskeið, ásamt
öðru námskeiði sem ég fór á
2012, nýtast mér við þjálfun
ríkjandi Íslands- og bikar-
meistara kvenna, sem er „betri
helmingurinn,“ Snjólaug M.
Jónsdóttir, en stefnan er sett á
landsliðssæti og keppni á
Smáþjóðaleikum 2015. /KSE
Þjálfaranámskeið í skotfimi
Halldór Axelsson, formaður skotíþróttasambands Íslands, Guðmann Jónasson, formaður Skotfél-
agsins Markviss og Kevin Kilty, yfirmaður þjálfunarmála hjá alþjóðaskotíþróttasambandinu (ISSF).
Mynd: Af fésbókarsíðu Skotfélagsins Markviss.