Feykir - 19.11.2015, Blaðsíða 2

2 44/2015
Það verður nú kannski seint sagt um mig að ég geti ekki
orða bundist, en nú sem aldrei fyrr finn ég mig knúna til að
nöldra yfir kerfinu. Að þessu sinni hinni svokölluðu
leiðréttingu sem ríkisstjórn Sigmundar Davíðs, af hinni
einskæru góðmennsku, kom á fyrir nokkrum misserum.
Þar sem ég uppfylli allar staðal-
ímyndir sem stjörnuspekúlantar
hafa gefið út um hrúta verður
seint sagt að ég sé þolinmóð
manneskja. Ég get þó sýnt þó-
nokkuð lang-Lundar-geð (sem
við fjölskyldan höldum fram að
sé kennt við samnefndan bæ í
Lundarreykjadal) þegar svo ber
undir. En nú er það á þrotum,
a.m.k. gagnvart áðurnefndri
leiðréttingu.
Ég hygg það hafi verið í lok árs 2013 sem ég heyrði
leiðréttinguna í fyrsta sinn nefnda í fréttum. Ég var stödd í
vetrarfríi á Flórída og gat ekki stillt mig um að fara inn á þar
til gerða vefsíðu og skoða kynningarefni, sem eitt og sér hefur
líklega kostað álíka mikið og meðalíbúðarhúsnæði úti á landi.
Jú, það var ekki almennt um að villast, að jafnvel fólk eins og
ég, sem hafði selt húsnæðið áður en lánið hækkaði enn meira
upp úr viðráðanlegu valdi með þeim afleiðingum að margir
ákváðu að hætta að borga.
Einhverjir mánuðir liðu þar til umsóknarferlið komst í
gang. Þá minnir mig að stefnt hafi verið að greiðslum vorið
2014. Síðan leið og beið og einhvern vegin virðist mín umsókn
hafa farið ansi neðarlega í bunkann. Kannski af því ég var
búin að selja? Eða af því húsnæðið sem ég átti var fyrir norðan
hnífapör? Eða af því maðurinn minn er fremst í stafrófinu og
byrjað var aftast? Þó ég hafi gengið með 20 marka barn tvær
vikur fram yfir og jafnast á við meðal fíl á meðan, þá held ég
að ég hafi bara aldrei beðið svona lengi.
Á því hef ég ekki fengið neinar skýringar en nýjustu fregnir
herma að hugsanlega eigi ég von á greiðslu fyrir jól. Síðast var
verkfalli SFR borið við. Þar á undan voru það „tæknilegir
örðugleikar.“ Með réttu hefði leiðréttingin, sem búið er að
samþykkja og reikna út fyrir allnokkru, átt að koma til
greiðslu 1. ágúst, ásamt uppgjöri frá skattinum.
Ég þykist viss um að Sigmundur Davíð hefur farið öfugu
megin fram úr þegar hann undirbjó þetta ferli. Alla vega verið
í ósamstæðum skóm. Á þessu tímabili er ég margbúin að fara
fram úr, báðu megin, en lítið gerist. Og ekki reikna ég nú með
að geta keypt margar jólagjafir fyrir dráttarvextina sem munu
fylgja greiðslunni, þegar og ef hún berst. Hvað þá heldur að ég
fái afslátt af vöxtum þeirra greiðslna sem ég ætlaði mér að
ráðstafa fjárhæðinni í. Annað mál væri ef ég skuldaði RSK,
það er leitun að hærri vöxtum en þar á bæ.
Já, mér er farin að leiðast biðin eftir leiðréttingunni!
Kristín Sigurrós Einrsdóttir, blaðamaður
Útgefandi: Nýprent ehf., Borgarflöt 1, Sauðárkróki
Póstfang Feykis: Borgarflöt 1, 550 Sauðárkrókur
Ritstjóri & ábyrgðarmaður:
Berglind Þorsteinsdóttir – berglind@feykir.is & 455 7176, 694 9199
Blaðamenn:
Kristín Sigurrós Einarsdóttir – kristin@feykir.is & 867 3164
Óli Arnar Brynjarsson – oli@feykir.is
Áskriftarverð: 530 kr. hvert tölublað með vsk. Lausasöluverð: 650 kr. með vsk.
Áskrift og dreifing: Nýprent ehf. Sími 455 7171. Umbrot og prentun: Nýprent ehf.
Óháð fréttablað á Norðurlandi vestra - alltaf á fimmtudögum
LEIÐARI
Leið á leiðréttingunni
Ísgel framleiðir gelmottur á Blönduósi
Fyrirmyndarfrumkvöðlar á FeykirTV
Í sjötta þætti Fyrirmyndar-
frumkvöðla er rætt við
Zophonías Ara Lárusson, einn
eiganda Ísgels á Blönduósi.
Fyrirtækið framleiðir gel-
mottur sem viðhalda kælingu
ferskra matvæla á meðan á
flutningi stendur, frystipoka,
margnota kæli- og hitagel-
poka og einnota kælipoka
sem eru góðir fyrir íþróttafólk
og í sjúkrakassann.
Sífellt fleiri fiskvinnslufyrirtæki
eru að taka gelmotturnar í
notkun við flutning á fiski með
flugfrakt. Þær þykja að mörgu
leyti hentugri en ís, minna þarf
af mottunum og ekki er hætta á
leka. Í þættinum segir Zophonías
frá því hvernig fyrirtækinu hefur
vaxið fiskur um hrygg eftir
efnahagshrunið með batnandi
afkomu sjávarútvegarins og
auknum fiskútflutningi. Þá fór
fyrirtækið í markaðsherferð til
Noregs og Færeyja og eru þeir
bjartsýnir á að það muni skila sér
með auknum umsvifum út fyrir
landsteinanna.
Fyrirmyndarfrumkvöðlar er
samstarfsverkefni Feykis og
Skottu kvikmyndafjelags. /BÞ
Óöryggi og hræðsla greip um sig
Margrét Björk Arnardóttir og Ragnar Þór Einarsson á Sauðárkróki voru í París um helgina
Hryðjuverkaárásirnar í París
síðastliðinn föstudag hafa
ekki farið framhjá neinum
sem fylgst hafa með fréttum.
Hjón búsett á Sauðárkróki,
Margréti Björk Arnardóttur
náms- og starfsráðgjafi og
Ragnar Þór Einarsson múrari,
voru stödd í París þessa helgi
að heimsækja ættingja.
Gefum Margréti orðið.

„Ég og maðurinn minn fórum
til Parísar sl. fimmtudag og var
tilgangur ferðarinn að fara á U2
tónleika og heimsækja Helgu
Margréti frænku hans, sem búið
hefur í París sl. 20 ár. Ég hef einu
sinni áður komið til Parísar en
Raggi var að koma þangað í
fyrsta skipti. Við vorum búin að
eiga tvo frábæra daga þar sem
við þvældumst um borgina
undir leiðsögn Helgu Margrétar
og vorum m.a. búin að labba 11.
hverfi, þar sem árásirnar áttu
sér stað, þvert og endilangt á
fimmtudeginum. Við borðuð-
um kvöldmat þar á fimmtu-
dagskvöldinu og það var
virkilega notalegt að upplifa
stemninguna í borginni.
Á föstudagskvöldinu borð-
uðum við á veitingastað í 7.
hverfi og vorum lögð af stað
gangandi heim á leið þegar hún
fær símhringingu frá mann-
inum sínum sem segir henni að
það sé hryðjuverkaárás á París
og spyr hvar við séum. Við
vorum stödd á opnu svæði rétt
við Alþingishúsið þegar þetta
símtal átti sér stað og allt virtist
með kyrrum kjörum. Hann
segir okkur að koma okkur til
baka á veitingastaðinn og halda
kyrru fyrir þar þangað til frekari
fregnir berast af árásunum. Við
flýttum okkur til baka og
héldum kyrru fyrir fram undir
miðnætti.
Á meðan við biðum voru allir á
netinu að reyna að afla sér
upplýsinga um ástandið, hvar
hryðjuverkin ættu sér stað og
hvort einhver möguleiki væri á
að við værum í hættu. Þegar
líða tók að miðnætti virtist
lögreglan vera búin að ná tök-
um á ástandinu og þá hringdum
við á leigubíl til að athuga hvort
þeir væru eitthvað á ferðinni
þar sem öllum lestarsamgöng-
um hafði verið lokað. Við
vorum svo heppin að fá leigubíl
og komumst heim á hótel þar
sem lítið var sofið sökum
sírenuvæls og óneitanlegs ótta
við hvað nóttin bæri í skauti sér.
Nánast eins og draugabær
Fyrstu viðbrögð voru hræðsla
og óöryggi. Frakkarnir sem
voru í kringum okkur voru
mjög skelkaðir og við fundum
óneitanlega fyrir því. Þegar við
ferðuðumst á milli borgarhluta
á laugardeginum var þetta ekki
sama borgin og iðaði af lífi
dagana á undan. Það sem helst
bar fyrir augu voru vopnaðir
hermenn og lögreglumenn.
Leigubílstjórinn sagði okkur að
það væri engin umferð í
borginni og varla nokkurn
mann að sjá. Okkar upplifun
var sú að þetta væri nánast eins
og draugabær. Ótrúleg breyting
á einni nóttu. Allar opinberar
byggingar og ferðamannastaðir
voru lokaðir, öllum viðburðum
var aflýst og fólki ráðlagt að
halda sig innan dyra og vera
eingöngu á ferð ef nauðsyn bæri
til.
Það var virkilega gott að
koma heim. Óöryggið og
hræðslan sem við fundum fyrir
eftir árásirnar hvarf eins og
dögg fyrir sólu og við tók
öryggistilfinning og þakklæti
fyrir það að komast heill heim.
Þetta var óþægileg lífsreynsla
sem óneitanlega fer í reynslu-
bankann. Hugur minn er hjá
íbúum Parísar sem þurfa núna
að takast á við afleiðingar þess-
ara hörmulegu hryðjuverka.
Það er auðvelt að vera ferða-
maðurinn sem getur farið heim
og upplifað framhaldið af sjón-
varpsskjánum eða af netinu en
annað er að lifa og hrærast í
óörygginu og óttanum sem
óneitanlega hefur hreiðrað um
sig hjá Parísarbúum. Þangað vil
ég senda mínar bestu kveðjur.“
/KSE
Ragnar og Margrét á veitingastað í 11. hverfi í París kvöldið fyrir
hryðjuverkaárásina. MYND: ÚR EINKASAFNI
Zophonías Ari Lárusson.