Feykir - 16.02.2012, Blaðsíða 4

4 Feykir 07/2012
Til upplýsinga vegna breytinga
á afgreiðslutíma sundlauga
Vegna umræðna um
breytingar á afgreiðslutíma
sundlauga í Skagafirði, í þessu
tilfelli þeim breytingum sem
snúa að lauginni í Varmahlíð
er rétt að upplýsa um
eftirfarandi:
Umræða um að til stæðu
breytingar á afgreiðslutíma
sundlauga í Skagafirði hefur
staðið yfir síðan í desember,
við gerð fjárhagsáætlunar-
innar, og hafði Félags- og tóm-
stundanefnd, sem fer með
pólitískt forræði í þessum
málaflokki, forgöngu um að
ákvarðanir um afgreiðslutíma
yrðu byggðar á faglegum
rökum og vel unnum gögnum.
Á síðasta fundi nefndarinnar
þegar sú vinna var kynnt, voru
nefndarmenn allir sammála
um niðurstöður.
Í öllum laugunum er tölvu-
kerfi sem heldur nákvæmlega
utan um hvenær gestir mæta í
laugarnar, hvenær afgreiðslan
fer fram. Við ákvörðun á breyt-
ingu á afgreiðslutíma lauganna
var þessi nákvæma skráning
höfð til hliðsjónar og að
leiðarljósi, einmitt til þess að
fara ekki gegn því mynstri sem
langflestir laugargestir hafa
komið sér upp þegar kemur að
því að sækja laugarnar. Hverja
heimsókn/afgreiðslu er þannig
hægt að tímasetja og halda utan
um svo rétt sé en ekki aðeins
byggð á ágiskunum eða heild-
arskráningu.
Fyrstu fimm mánuði síðasta
árs komu 1742 í laugina í
Varmahlíð, þar af komu 4,5%
eftir klukkan 20.
Sé rýnt nánar í þessar tölur
kemur í ljós að af þeim 245
gestum sem sóttu Varma-
hlíðarlaug í janúarmánuði á
síðast ári, komu 17 þeirra eftir
klukkan 20 á kvöldin, þá daga
sem opið var, þ.e. að meðaltali 1
á dag. Mest er aðsóknin í allar
laugarnar frá kl. 17-20. Í febrúar
sótti 321 gestur laugina, þar af
15 eftir kl. 20. Það nær ekki
einum gesti að meðaltali á dag.
Í mars náði gestafjöldinn
296 allan mánuðinn og þá voru
gestir eftir klukkan 20 alls 18. Í
apríl er sól farin að hækka á
lofti og þá voru gestirnir 502,
langflestir á laugardögum eða
samtals 104. Þann mánuð
komu alls 21 eftir klukkan 20
en líkt og aðra mánuði koma
flestir milli klukkan 17 og 20. Í
maí komu 378 manns í laugina
og 9 þeirra komu eftir klukkan
20.
Breyting á afgreiðslutíma
laugarinnar er sú að hún verður
opin fleiri tíma á dag en áður,
þ.e. frá kl. 9.00 á morgnana til
kl. 20.00, fjóra daga vikunnar.
Föstudaga frá kl. 9-14 og
laugardaga frá kl. 10-15. Það
gerir 53 tíma á viku eða 212
tíma á mánuði en var 132 tímar
á mánuði í fyrravetur.
Starfsmaður sem er á vakt
eftir klukkan 20 í íþrótta-
miðstöðinni mun ekki vísa
fólki frá sundlauginni enda létt
verk að hafa eftirlit með þessum
örfáu, stundum bara eina, sem
kemur að jafnaði milli klukkan
20:00 og 21:00. Í þeim tilfellum
sem hópar óska eftir að komast
í laugarnar eftir lokun þá gildir
það um allar laugarnar að hægt
er að óska eftir því enda
þjónustulund starfsfólks sund-
lauganna mikil og öryggi
sundgesta haft í fyrirrúmi.
Varðandi þá fullyrðingu
forsvarsmanns Háholts sem
hefur tjáð sig opinberlega um
breyttan afgreiðslutíma og
vitnar til þess að það fyrirtæki
sé „stórviðskiptavinur sund-
laugarinnar“, þá er erfitt að
setja mælistiku á það öðruvísi
en að skoða tölur. Sé miðað við
tekjur Íþróttamiðstöðvarinnar/
sundlaugarinnar í Varmahlíð á
síðasta ári, þá námu skráð
viðskipti Hádranga, rekstrar-
félags Háholts, 0,5% af þeim.
Þessi hópur er að sjálfsögðu
AÐSENT MARÍA BJÖRK INGVADÓTTIR skrifar
boðinn velkominn héðan í frá
sem hingað til og verður
örugglega hægt að finna lausn
sem báðir aðilar sætta sig við,
verði eftir því leitað. Á það
hefur bara ekki reynt. Þá má
einnig minna á að hér í Skaga-
firði eru fjórar sundlaugar
reknar af sveitarfélaginu, þrjár
þeirra opnar almenningi á
tímabilinu frá 06:50-20:15
virka daga og um helgar frá kl.
10-16. Ein þjónar eingöngu
sem skólamannvirki að vetr-
inum.
Ljóst er að aldrei er hægt að
gera öllum til hæfis, hvorki í
þessu né öðru, en það var
sannarlega haft að leiðarljósi
við ákvörðun á afgreiðslutíma
hverrar laugar að koma honum
fyrir innan fjárhagsrammans
og með þjónustu við íbúana að
leiðarljósi byggt á staðreyndum
um hvenær gestir eru að sækja
laugarnar.
Með góðum kveðjum
María Björk Ingvadóttir
Frístundastjóri
Vísnavefur Héraðsskjalasafns Skagfirðinga
Í samstarf við
Bragagrunn
Um nokkurra ára skeið
hefur Héraðsskjalasafn
Skagfirðinga haldið úti
vísnavef, þar sem skráðar
hafa verið lausavísur eftir
fjölmarga höfunda. Vísurnar
koma úr stórum handrita-
söfnum, sem safnið
varðveitir, einkum safni
Sigurðar J. Gíslasonar
kennara og skrifstofumanns
á Akureyri og Sigurjóns
Sigtryggssonar á Siglufirði.
Eins og notendum Vísna-
vefjar Héraðsskjalasafns Skag-
firðinga er kunnugt hefur
vefurinn legið niðri um tíma.
Nú hefur Vísnavefurinn farið í
samstarf við Bragagrunn
Stofnunar Árna Magnússonar
og opnar nú að nýju. Vísna-
grunnarnir eru aðskildir að
öðru leyti en því að höfunda-
skráin er sú sama. Fleiri
skjalasöfn munu bætast í hóp-
inn á næstu misserum og
þannig verður til öflugri og
betri grunnur.
Á Vísnavefnum er hægt að
leita að lausavísum og höfund-
um vísna, jafnframt er hægt að
fræðast um vísnagerð og brag-
hætti á vefnum. Slóðin er www.
arnastofnun.is/bragi. Fjölmargir
hafa nýtt sér þetta verkefni á
undanförnum árum m.a. til
rannsókna á þessum forna
menningararfi íslendinga en
áhugafólk um lausavísur getur
líka notað grunninn sér til
skemmtunar.
Hvetjum við notendur til að
senda okkur línu með ábend-
ingum eða upplýsingum um
það sem betur má fara. Mikið er
af villum í grunninum og er
unnið að því að fækka þeim
eins og nokkur kostur er. Þegar
þetta er ritað eru skráðir
vísnahöfundar um 2300 og
vísur um 30.000 talsins.
/Héraðsskjalasafn Skagfirðinga
( ÁSKORENDAPENNINN ) berglindth@feykir.is
Ég er fæddur í Skagafirði
og ólst upp hjá foreldrum
mínum á Stóra-
Vatnsskarði fram yfir
unglingsár en bjó svo
á Sauðárkróki fram að
tvítugu. Eftir það fluttist
ég til Reykjavíkur og hef
verið þar meira og minna
síðan.
Oft hef ég rætt við dætur
mínar um æsku mína og
uppvöxt og er þar auðvitað
margt sem kemur þeim
spánskt fyrir sjónir svo
ekki sé meira sagt. Um
daginn sagði til dæmis yngri
dóttir mín, sem enn er á
leikskóla, með talsverðu
stolti í röddinni við mig:
„Pabbi, þú varst aldrei á
leikskóla!“ og bætti svo við
með ögn meiri undrun og
hálfgerðum ótta í röddinni:
„En fórstu í skóla?“
Jú, í skóla fór ég þrátt
fyrir að hafa ekki fetað
forskólaþrepin í Varmahlíð
og fann svo sem ekki mikið
fyrir því þegar ég mætti í 1.
bekk að ég væri að koma
beint út sveitinni. Eitthvað
var ég farinn að stauta mig
áfram í lestri en þess minna
sjóaður í samskiptum við
jafnaldra. Ég telst nefnilega
til þeirra ört fækkandi
einstaklinga sem fengu
að upplifa æsku þar sem
heimilið og bústörf voru í
aðalhlutverki og sá tími sem
gafst heima fyrir var jafnvel
enn meira uppfræðandi en
skólaganga. Í stað þess að
fara í leikskóla, skottaðist
ég í kringum föður minn,
sinnti bústörfum og lærði
af lífinu og störfunum í
sveitinni. Þar lærðist manni
að fagna jafnt vorinu með
nýju lífi og haustinu með
nýju slátri. En það var ekki
bara heimafyrir sem lífið
var með öðrum blæ en
í dag. Þannig tók til að
mynda skólastarfið mið af
heimilislífi nemenda. Krafan
á að börnin væru heima
þá og þegar mest þörf var
fyrir þau og þau gátu orðið
að gagni var allsráðandi
og skólinn varð að aðlaga
sig að því. Þannig var
ómögulegt að byrja skóla
fyrr en flest allt fé var komið
af fjalli og eins gott að vera
búinn að kanna kunnáttu
barna í lestri og skrift áður
en sauðburður hófst.
Með þessu tel ég að við,
þau sem ólumst upp við
þessar aðstæður, höfum
öðlast breiðari þekkingu
en gengur og gerist strax
á fyrstu árum ævinnar.
Eitthvað sem ekki verður
auðveldlega komið til skila
innan veggja skólans. Ég
tel því við hæfi að enda á
orðum sem kunningi minn
viðhafði eitt sinn: „Já, það
eru forréttindi að hafa alist
upp í sveit.“
- - - - -
Ég ætla svo að skora á
fermingarsystur mína hana
Höllu Rut Stefánsdóttur að
taka við pennanum af mér.
Guðmundur Rúnar Benediktsson er brottfluttur Skagfirðingur
Forréttindi þess að alast upp í sveit