Feykir - 25.07.2013, Page 8

8 Feykir 29/2013

Heilir og sælir lesendur góðir.
Þegar ég nú kem mér að því að setjast við
skrifborðið og leggja drög að enn einum
vísnaþætti til birtingar í Feyki, verður mér
fyrst til að grúska í gömlum blöðum sem ég
hef fyrir margt löngu krotað á vísur sem mig
hefur langað til að læra eða geyma.
Nú upp úr kafinu koma ágætar vísur sem
ég tel eftir Sigríði Árnadóttur á Svanavatni.
Þekki ekki nema eitt slíkt bæjarnafn í
Hegranesi í Skagafirði, og veit því miður ekki
hvort þessi ágæti hagyrðingur hefur verið
þaðan. Bið lesendur um upplýsingar ef þeir
kunna þá sögu.
Stakan léttir guma geð
glögg og snögg í förum,
hlý og glettin heilsa með
hýru bros á vörum.
Hér þó bjáti eitthvað á
ættum kát að vera,
því að hlátur huggar þá
í hljóði grát sem bera.
Einhverju sinni er Sigríður var stödd út í
fallegri vornótt varð þessi til.
Út ég horfi, allt er hljótt
engar raddir kvaka.
Úr lágnætti mun lífið hljótt
ljóð sín endurtaka.
Ein vel gerð vísa kemur hér í viðbót eftir
Sigríði.
Undur skýrt með ættarmót
allt er í drottins nafni,
uppvaxið af einni rót
úr alviskunnar safni.
Til góðs vinar mun Sigríður einhverju sinni
hafa ort svo.
Eðlið þitt er eflaust gott
unni ég því í leynum.
Er sem finni yndisvott.
ást er heit í meinum.
Hólmgeir Þorsteinsson áður bóndi í Vallakoti
í Þingeyjarsýslu orti svo á efri árum.
Æskan löngu liðin er
lífs á göngu þreytist.
Kjörin þröng þó mæti mér
minn ei söngur breytist.
Ég hef tekið lífið létt
látið á súðum vaða,
markið of lágt sífellt sett
sjálfum mér til skaða.
Þegar Hólmgeir var áttræður orti hann.
Syrtir óðum, sjónin dvín
senn lífsþráður brunninn.
Áttatíu árin mín
Vísnaþáttur 599
eru að baka runnin.
Hólmgeir mun hafa nokkru áður en hann
lést beðið vin sinn Indriða á Fjalli að gera
gera sér greiða.
Ekki mun þér erfiði
eða tregt um greiða
ofan á mig Indriði
eina stöku breiða.
Ekki fór svo að Indriði gæti gert vini sínum
þennan greiða því hann andaðist réttu ári á
undan Hólmgeiri. Glúmur sonur Hólmgeirs
var einnig vel hagmæltur og mun hafa ort svo
einhverju sinni við lát samferðamanns.
Þetta er okkar allra leið
enginn breytt því getur.
Þegar allt er æviskeið
alfaðirinn metur.
Glúmur átti eitt sinn sem oftar leið fram hjá
Vallanesi. Varð honum þá hugsað til séra
Stefáns Ólafssonar og orti þá þessa.
Var hér í Vallanesi
virt og göfug sál,
kvað svo ymur ennþá
íslenskt stuðlamál.
Hér má geta þess að undirritaður er mikið
hrifinn af þriðju hendingu þessarar vísu, þótt
í vísnagerð ég hefði leitað dauðaleit í haus
mínum hefði það trúlega ekki fundist þar,
þetta snjalla orð ymur.
Eins og lesendur vita hef ég frá barnsaldri
verið sjúkur í að læra vísur. Nú nýverið rakst
ég á tvær slíkar í dóti mínu sem ég hef ekki
munað eftir hvern væru. Tildrög þeirra munu
vera þau, að hjón í Þingeyjarsýslu Sigurbjörn
Sigurðsson og Ingibjörg Kristjánsdóttir
dunduðu sér við að yrkjast á. Sigurbjörn segir
Vera snauður vont er það
varla nauð fá bifað.
Ætti ég sauði og gjarðaglað
gæti ótrauður lifað.
Frú Ingibjörg var á öðru máli en svarar með
svo laglegri hringhendu.
Þegar dauði að dyrum ber
á dimmu nauða kvöldi,
hjálpar auður enginn þér
eða sauðafjöldi.
Kemur nú enn að leiðarlokum vísnaþáttar.
Gleðjumst öll við lokavísu þáttarins sem er
eftir hinn snjalla hagyrðing Gissur Jónsson
bónda í Valadal á Skörðum.
Mín er ekki vonin veik,
vermd af nægtabrunni.
Kátur eins og lamb mér leik
lífs í náttúrunni.
Verið þar með sæl að sinni.
/ Guðmundur
Valtýsson
Eiríksstöðum,
541 Blönduósi
Sími 452 7154
( GUÐMUNDUR VALTÝSSON )
Vöktu athygli fyrir líflega framkomu
Átján stúlkur úr 3. flokki
kvenna hjá Tindastól auk
þjálfara og fararstjóra lögðu leið
sína til Svíðþjóðar til að taka
þátt í Gothia Cup sem haldið
var í Gautaborg. Stelpurnar eru
fæddar á árunum 1997 og 1998
(15 og 16 ára), en kepptu í G17
þar sem leikmenn eru 17 ára og
mega vera með tvo eldri
leikmenn.
Stúlkurnar hjá Tindastóli
lentu á milli aldursflokka og
kepptu því við eldri stelpur.
Feykir hafði samband við
mömmurnar Guðnýju Axels-
dóttur og Stefaníu Birnu Jóns-
dóttur, sem voru fararstjórar
ásamt Sigurlaugu Reynalds-
dóttur, og fékk að heyra
ferðasöguna.
Stelpurnar töpuðu öllum
leikjunum í riðlinum, en gekk
ágætlega í undanúrslitum. Þær
komust í að keppa um átta liða
úrslit á móti Lillån FK. Eftir
venjulegan leiktíma var staðan
1-1, en Tindastóll tapaði í
vítaspyrnukeppni 5-3.
Hápunktar ferðarinnar
voru allnokkrir að sögn farar-
stjóranna, Guðnýjar og
Stefaníu Birnu. „Þar sem þær
Stúlkurnar í 3. flokki Tindastóls fóru á Gothia Cup
Tindastólsstúlkurnar fyrir leik gegn Tuve.
töpuðu öllum leikjum í riðl-
inum þá kom það skemmtilega
á óvart að komast svona langt í
úrslitunum. Opnunarhátíðin
var mjög flott og gaman að
heyra lagið Small Talks með
Monsters Of Men spilað aftur
og aftur undir kynningum á
þátttökuþjóðunum. Þá fóru
þær á landsleik en þar kepptu
Danmörk og Finnland. Lise-
berg tívolíið var heimsótt
þrisvar og var alltaf jafn
skemmtilegt. Að ógleymdum
verslunarferðunum og öllum
sætu strákunum, en stúlkurnar
vöktu athygli fyrir fegurð og
líflega framkomu. Þær döns-
uðu línudans og Gangman
Style á miðbæjartorginu og
sungu hástöfum Lífið er
yndislegt í sporvögnum Gauta-
borgar.“
Ferðin gekk almennt mjög
vel. Veðrið var mjög gott og
góður andi í hópnum. Dvölin
byrjaði reyndar ekki vel því
beddar, sem búið var að panta,
voru ekki til staðar þegar þær
mættu í skólann eftir langt
ferðalag og næturflug. En
stelpurnar létu það ekki á sig fá
og lögðu sig bara á gólfið í
skólastofunni. Eftir viku dvöl í
Svíþjóð hélt hópurinn heim
aftur og var alveg tilbúinn að
fara aftur að ári.
Þjálfari stúlknanna er
Guðjón Örn Jóhannsson og
segja þær Guðný og Stefanía
Birna það vera frábært að sjá
hversu vel hann nær til
stúlknanna bæði í leik og starfi.
/GSG
Selatalningin mikla
757 selir taldir
Selatalningin mikla fór fram
á vegum Selaseturs Íslands
á sunnudaginn. Talningin
hefur farið fram árlega
síðan árið 2007 en markmið
hennar er að fylgjast með
fjölda og staðsetningu
landsela í kringum Vatnsnes
og Heggstaðanes, ásamt því
að gefa almenningi tækifæri
á að kynnast og taka þátt í
rannsóknarstarfsemi
Selaseturs Íslands.
Á vef Húna.is er sagt frá
því að selir hafi verið taldir á
allri strandlengjunni á Vatns-
nesi og Heggstaðanesi í
Húnaþingi vestra, en það er
samtals um 100 km. Um 30
manns tóku þátt í talningunni
og fóru talningarmenn gang-
andi, ríðandi eða á báti.
Talningin byggir algjörlega á
þátttöku sjálfboðaliða, en
með þessu móti gefst færi á að
kanna stórt svæði á mjög
stuttum tíma.
Í ár sáust samtals 757 selir
á svæðinu, aðallega landselir.
Það eru aðeins fleiri selir en
sáust 2012, en þá voru talin
614 dýr. Hinsvegar hefur
fjöldinn árin þar á undan
verið yfir 1000 dýr. /GSG