Morgunblaðið - 04.01.2018, Page 20

20 UMRÆÐAN Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. JANÚAR 2018
✝ Margrét Sig-björnsdóttir
fæddist í Dölum í
Vestmannaeyjum
26. mars 1936. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Sólvangi
25. desember 2017.
Foreldrar Mar-
grétar voru Sig-
björn Guðjónsson,
f. 14.6. 1918, d.
23.11. 1947, vinnu-
maður, bóndi og póstur, og
Kristín Jónsdóttir, f. 14.7. 1913,
d. 9.4. 1994, húsmóðir. Systkini
Margrétar voru Bjarnveig, f.
21.4. 1942, d. 19.3. 1990, Magnús
Jón, f. 27.5. 1944, og Guðleif, f.
2.1. 1947.
Margrét giftist Guðmundi Óla
Ólafssyni, f. 1.4. 1935, d. 8.2.
2013, flugumferðarstjóra, 16.7.
1960. Börn þeirra eru 1) Sig-
heilsufræðingur, gift Arnari
Bjarnasyni, f. 2.1. 1975, eiga þau
þrjú börn. Áður átti Margrét
soninn Sigbjörn, f. 29.9. 1956, d.
5.2. 1957.
Margrét ólst upp á Vattarnesi
við Reyðarfjörð. Hún lauk
fullnaðarprófi og flutti 16 ára
gömul til Reykjavíkur þar sem
hún stundaði ýmis störf, vinnu-
mennsku, fiskvinnu og versl-
unarstörf.
Margrét og Guðmundur hófu
sambúð í Hlíðunum í Reykjavík
en fluttu fljótlega í Víðihvamm í
Hafnarfirði. Þau hjónin bjuggu
síðar í Mávahrauni og að lokum
í Lækjargötu. Margrét var hús-
móðir stærstan hluta ævi sinnar
en þegar hún var útivinnandi
starfaði hún við ýmis af-
greiðslustörf og í efnalaug.
Margrét var virkur félagi í
Sinawik-klúbbi Hafnarfjarðar
og einnig í Málfreyjunum (ITC -
International training in comm-
unication).
Útför Margrétar fer fram frá
Hafnarfjarðarkirkju í dag, 4.
janúar 2018, og hefst athöfnin
klukkan 13.
urður Óli, f. 1.1.
1960, orkutækni-
fræðingur, kvænt-
ur Hrönn Gísladótt-
ur, f. 12.9. 1966, og
eiga þau tvo syni,
auk þess sem Sig-
urður á son frá
fyrri sambúð og
þrjú barnabörn. 2)
Kristbjörn Óli, f.
15.2. 1961, raf-
virkjameistari,
kvæntur Hildi Valsdóttur, f.
26.9. 1964, eiga þau þrjú börn
og þrjú barnabörn. 3) Ólafía, f.
8.9. 1962, leikskólastjóri, gift
Davíð Hermannssyni, f. 27.12.
1961, eiga þau þrjú börn og tvö
barnabörn. 4) Kristín, f. 15.3.
1969, húsmóðir, í sambúð með
Benedikt Gústavssyni, f. 27.12.
1969, eiga þau tvö börn. 5) Haf-
dís Dögg, f. 14.3. 1976, lýð-
Á kyrrlátri jólanótt kvaddi
elsku mamma. Mamma var smá-
vaxin en sterk kona, bæði á líkama
og sál. Hún var brosmild, glaðlynd
og eilítið stríðin. Mamma kenndi
okkur umburðarlyndi, að njóta
stundarinnar og litlu hlutanna í
lífinu. Hún kenndi okkur sjálfs-
bjargarviðleitni því „Guð hjálpar
þeim sem hjálpa sér sjálfir“. Við
verðum henni eilíflega þakklát
fyrir yndisleg bernskuár, fyrir að
velja okkur svona góðan pabba og
fyrir gott veganesti út í lífið. Við
þökkum henni fyrir að vera sú
sem manneskja sem hún var.
Ávallt hlý. Ávallt til staðar.
Mamma var mikil fjölskyldu-
manneskja. Hún sá um að skipu-
leggja veislur og mannfagnaði í
fjölskyldunni og skemmti sér oft-
ast manna best. Hún var mikil
áhugamanneskja um matargerð
og kom oft heim úr ferðalögum
með fullt af nýjum hugmyndum
um rétti sem hún síðan eldaði fyrir
fjölskylduna.
Mamma bjó okkur fallegt heim-
ili. Búskapurinn byrjaði í blokk í
Víðihvamminum sem pabbi og
vinnufélagar hans byggðu. Víð-
hvammurinn var gott samfélag að
alast upp í og nóg af leikfélögum
enda mörg börn í hverri íbúð.
Mamma var heimavinnandi en
gekk í öll verk. Hvort sem þurfti
að sinna hænsnabúinu, smíða eða
mála. Pabbi vann vaktavinnu og
þurfti oft að hvíla sig á daginn. Þá
var mamma dugleg að fara með
okkur út í ævintýraferðir. Oftar en
ekki var endað á sundferð og enn í
dag er sund allra meina bót hjá
okkur systkinum. Við fórum mikið
út í náttúruna og kenndi mamma
okkur að meta hana, þekkja ör-
nefni og jurtir og njóta útiveru.
Mamma var afar handlagin og
á seinni árum heklaði hún mikið
og eiga flestir í fjölskyldunni hekl-
að kúruteppi frá henni.
Síðar keyptu mamma og pabbi
hús í Mávahrauninu og bjuggu
þar í 30 ár. Þar bættust við tvær
yngri systur og var ávallt mikið
um að vera. Mamma var mikill
listunnandi og fóru þau pabbi oft á
myndlistarsýningar á sunnu-
dögum og á listasöfn á ferðalög-
um. Og þau ferðuðust mikið. Þau
voru líka miklar félagsverur og
bæði virk í félagsstörfum. Garð-
ræktin var líka sameiginlegt
áhugamál þeirra.
Mamma var alla tíð mikil
barnagæla og gætti hún barna
okkar elstu systkinanna og gerði
okkur þannig kleift að klára okkar
nám. Barnabörnin voru alltaf
meira en velkomin í pössun hjá
ömmu og afa.
Fyrir rúmum 20 árum komu
fyrstu sjúkdómseinkenni mömmu
fram sem síðar kom í ljós að var
Alzheimer. Sjúkdómurinn tók
hana hægt en örugglega í burtu.
Hræðsla, skilningsleysi og til-
gangsleysi einkenndu oft þá veg-
ferð. En þar var líka að finna gleði
og einkum í hlýrri snertingu,
brosi, lágum hlátri og viðurkenn-
ingarbliki í auga í seinni tíð.
Pabbi sá um mömmu eins lengi
og hann gat. Hann vildi fyrst og
fremst hafa hana hjá sér. Ástin og
hlýjan á milli þeirra var svo falleg
og aðdáunarverð og skein ávallt í
gegnum allt. Líka erfiðu tímana.
Mamma hefur smátt og smátt
horfið frá okkur og við erum lengi
búin að syrgja manneskjuna sem
hún var. En nú hefur hún fengið
hvíld og líkn. Við erum viss um að
hún sé komin „heim“ og að þau
pabbi séu sameinuð á ný.
Sigurður Óli, Kristbjörn Óli,
Ólafía, Kristín, Hafdís Dögg.
Við systkinin kveðjum okkar
kæru ömmu Möggu með ást og
þakklæti. Það var alltaf gott að
koma til ömmu og afa í Máva-
hrauni hvort sem það var í heim-
sókn eða pössun. Amma var alltaf
til í leik, spjall eða grín og glens.
Hún fylgdist vel með barnabörn-
unum öllum, var stolt af okkur og
umvafði okkur ást og hlýju.
Amma var mikill viskubrunnur,
hún þuldi leikandi létt upp alls-
kyns ættfræðifróðleik og kunni
ógrynni af vísum. Hún var hand-
lagin og gekk í öll störf hvort sem
það var að smíða nýtt þak á húsið
eða prjóna. Amma var líka mikill
húmoristi og tók ávallt á móti
okkur með brosi. Hún kunni þá
list að taka lífinu ekkert of alvar-
lega. Gleði hennar var ávallt smit-
andi.
Þegar við urðum stærri hafði
hún gaman af því að stilla sér upp
með Hemma en hún náði honum
rétt undir handarkrika. Henni
fannst líka gaman að grínast með
þá staðreynd að Magga „litla“
barnabarn óx henni (Möggu
„stóru“) yfir höfuð um 12 ára ald-
urinn. Amma elskaði börn og
þegar Íris kom með strákana sína
hafði hún gaman af rauða hára-
litnum sem þá skaut óvænt upp
kollinum og sagði stolt að liturinn
væri kominn frá föðurbræðrum
sínum að austan. Síðustu ár
ömmu voru erfið en þrátt fyrir
sjúkdóminn sitja eftir góðar
minningar og erum við systkinin
þakklátt fyrir þann tíma sem við
fengum með henni.
Eftir situr líka aðdáun á ást-
inni og kærleikanum milli ömmu
og afa. Ást og umhyggja skein
alltaf í gegnum þeirra samband á
góðum tímum sem og erfiðum og
mun minningin um hana ávallt
lifa með okkur.
Nú hefur elsku amma fengið
hvíldina og vonum við að hún sé
komin til afa, hraust og heil með
glettnisblik í auga.
Amma kær, ert horfin okkur hér,
en hlýjar bjartar minningar streyma
um hjörtu þau er heitast unnu þér,
og hafa mest að þakka, muna og
geyma.
Þú varst amma yndisleg og góð,
og allt hið besta gafst þú hverju sinni,
þinn trausti faðmur okkur opinn stóð,
og ungar sálir vafðir elsku þinni.
Þú gættir okkar, glöð við undum hjá,
þær góðu stundir blessun, amma kæra.
Nú hinstu kveðju hjörtu okkar tjá
í hljóðri sorg og ástarþakkir færa.
(Ingibjörg Sigurðardóttir)
Íris, Margrét Ósk
og Hermann Óli.
Elsku amma Magga. Það er
óneitanlega undarlegt að kveðja
þig núna, þegar það er svo langt
síðan þú kvaddir okkur. Nú færðu
loksins frið frá þessum erfiða sjúk-
dómi. Við trúum því að þú sért nú á
betri stað með afa og góðan tebolla
við hönd.
Þrátt fyrir sjúkdóminn sem
hægt og rólega stal henni frá okk-
ur munum við alltaf eftir ömmu
eins og hún átti að sér að vera.
Frísk og hraust kona, uppfull af
lífsgleði. Með þessari lífsgleði tók
hún brosandi á móti öllum.
Í minningunni var amma Magga
síflissandi, hvort sem það voru
hlægileg atvik eða prakkarastrik,
hún hafði gaman af þessu öllu, og
tók hún þátt í hvers kyns fíflalátum
þegar þau áttu sér stað.
Hún var svo heilsteypt og indæl
í gegn með ótrúlegt jafnaðargeð.
Hún átti það ekki til í sér að
skamma okkur. Annaðhvort leið-
beindi hún okkur á sinn einfalda og
upplífgandi hátt eða stríddi sak-
leysislega á móti eins og henni
einni var lagið og kenndi þar með
góða lexíu.
Fyrir hana var ekkert mál að
hafa okkur með sér. Ef við lékum
okkur ekki sjálfar fann hún alltaf
eitthvað fyrir okkur að dunda við.
Hún var mikil handavinnukona og
kenndi okkur margt í þeim efnum
sem hefur nýst okkur systrum afar
vel. Hún kenndi okkur einnig að
meta náttúruna, að endurvinna og
lifa í núinu. Að leita að fallegum
laufum og þurrka þau í bókum, en
helst snerist leitin þó um að finna
fjögurra blaða smára. Að þurrka
steina úr melónum og útbúa skart-
gripi, búa til kerti úr kertaafgöng-
um og jafnvel sinna heimilisverk-
unum fyrir okkur sem höfðum
gaman af. Hún kunni hreinlega
allt.
Bílferðir um bæinn koma sterkt
upp í hugann þegar maður rifjar
upp tímana með ömmu. Sitjandi
afturí í Lödunni, hlustandi á kass-
ettur sem við fengum að velja og
spólaði hún til baka ef við vildum
hlusta aftur á sama lagið. Einnig
gönguferðir um fjöll og firnindi þar
sem hún söng söngva eða kvað vís-
ur. Við léttar á fæti áttum ekki erf-
itt með að skokka með, syngjandi
og tíndum blóm og steina, sem hún
hafði sjálf dálæti á að safna.
Takk fyrir allt sem þú hefur
kennt okkur, elsku amma.
Takk fyrir samveruna.
Hvíldu í friði.
Arna Björk og Eva Kristín
Kristbjörnsdætur.
Margrét
Sigbjörnsdóttir
Hinn 29. des-
ember 2017
birti Póst- og
fjarskiptastofn-
un ákvörðun
sína nr. 29/2017
sem var:
„Flokkur fólks-
ins braut gegn
1. mgr. 46. gr.
laga nr. 81/
2003, um fjar-
skipti, með því að láta
senda smáskilaboð til kvar-
tenda þar sem viðtakendur
voru hvattir til að kjósa
flokkinn í kosningum til Al-
þingis 28. október 2017.“
Smáskilaboðin sem send
voru eru þessi: „Ertu með
kosningarett? – Nyttu rett-
inn! Afnemum fritekjumark
og haekkum skattleys-
ismork. Kaer kvedja!
Flokkur folksins X-F.“ (sic)
Engin ákvæði eru í ís-
lenskum lögum sem banna
fjöldasendingu smáskila-
boða af þessu tagi, þvert á
móti er rétturinn til þess
varinn af 73. grein stjórn-
arskrár lýðveldisins Íslands
1944 nr. 33. 17. júní. Grein-
in hljóðar þannig: „Allir eru
frjálsir skoðana sinna og
sannfæringar. Hver maður
á rétt á að láta í ljós hugs-
anir sínar, en ábyrgjast
verður hann þær fyrir
dómi. Ritskoðun og aðrar
sambærilegar tálmanir á
tjáningarfrelsi má aldrei í
lög leiða. Tjáningarfrelsi
má aðeins setja skorður
með lögum í þágu allsherj-
arreglu eða öryggis rík-
isins, til verndar heilsu eða
siðgæði manna eða vegna
réttinda eða mannorðs ann-
arra, enda teljist þær nauð-
synlegar og samrýmist
lýðræðis-
hefðum.“
Kosninga-
barátta er tví-
mælalaust það
að láta í ljós
hugsanir sínar
– og hvetja
aðra til þess að
styðja þær. Sá
réttur er nán-
ast heilagur í
lýðræðisríki.
Sum þriðja-
heimsríki
hræðast þennan rétt því
hann getur leitt til fjölda-
hreyfinga. Þannig var upp-
haf arabíska vorsins með
fjölda smáskilaboða. Nokk-
ur ríki þriðja heimsins
munu hafa lagt bann við
þessu tjáningarfrelsi, s.s.
Egyptaland og Indland. Ís-
land er ekki í hópi þessara
landa – þótt Póst- og
fjarskiptastofnun virðist
telja svo vera.
Hins vegar hafa verið
settar takmarkanir um
sendingu smáskilaboða
„sem fyrir beina markaðs-
setningu er einungis heimil
þegar áskrifandi hefur
veitt samþykki sitt fyr-
irfram“ eins og segir í lög-
unum.
Póst- og fjarskiptastofn-
un telur kosningabaráttu
„beina markaðssetningu“.
Því er undirritaður al-
gerlega ósammála því bein
markaðssetning er að bjóða
vöru til kaups og hvetja al-
menning til þess að kaupa
hana. Markaðssetning er
því alltaf viðskiptalegs eðl-
is.
Kosningabarátta
er ekki viðskipti
Þá er því við að bæta að
Póst- og fjarskiptastofnun
telur í ákvörðun sinni sig
ekki bæra til þess að gefa
opinbert álit á málum sem
þessum – en gerir það
samt!
Í framangreindri ákvörð-
un segir: „Þrátt fyrir að
ákvæði 10. gr. laganna vísi
aðeins til þess að stofnunin
leysi úr ágreiningi neyt-
enda við fjarskiptafyrirtæki
eða póstrekendur hefur
stofnunin …“
Niðurstaða mín er að
ákvörðun Póst- og fjar-
skiptastofnunar sé röng og
brot á kjarnareglu
stjórnarskrárinnar um tján-
ingarfrelsi – og að Póst- og
fjarskiptastofnun hafi ekk-
ert vald til þess að kveða
upp dómsorð, hafi ekki það
hlutverk og sé ekki til þess
bær.
Smáskilaboð þessi voru
send grundvallað á mínu
lögfræðiáliti, sem ég stend
við og hef að baki 40 ár í
lögfræði við fjölmörg mál,
sem allflest hafa unnist fyr-
ir dómstólum.
Því miður eru yfirlýs-
ingar formanns og prókúru-
hafa Flokks fólksins vegna
þessa máls ekki í minnsta
takt við raunveruleikann.
Ég hef hingað til talið mér
trú um að Flokkur fólksins
væri lýðræðisflokkur en
ekki í einkaeign Ingu Sæ-
land.
Óumbeðin fjarskipti af
hálfu Flokks fólksins
Eftir Pétur
Einarsson
Pétur Einarsson
»Ég hef hingað til
talið mér trú um
að Flokkur fólksins
væri lýðræðisflokk-
ur en ekki í einka-
eign Ingu Sæland.
Höfundur er lögfræðingur.
rutep2@hotmail.com
Nú þegar
uppgangurinn
í samfélaginu
er hvað mest-
ur berast æði
margar fréttir
af því hvernig
ýmsar greinar
eru mannaðar.
Ljóst er að
innflutningur á
erlendu starfs-
afli er hvað mestur í ferða-
þjónustu og í bygging-
ariðnaði til að mæta eftir-
spurn markaðarins.
Í báðum greinum er mik-
ill fjöldi starfa sem krefjast
sérstakrar menntunar og
eru þau störf varin af iðn-
aðarlögunum. Enginn má
reka iðnað í atvinnuskyni
nema hann hafi fengið til
þess leyfi samkvæmt þeim
lögum. Jafnframt má eng-
inn vinna störf við löggiltar
iðngreinar nema meistarar,
sveinar og nemar í viðkom-
andi iðngrein. Þetta á við
um íslenska sem erlenda
starfsmenn.
Meðal ástæðna þess að
um þetta er fjallað í lögum
er til þess að tryggja ör-
yggi og hag neytenda. Það
er gríðarlega mikilvægt að
starfsmenn hafi nauðsyn-
lega þekkingu og reynslu
til þess að sýsla með raf-
búnað heimila
og fyrirtækja.
Slæm eða röng
vinnubrögð í
rafiðnaði geta
reynst almenn-
ingi lífs-
hættuleg.
Röng notkun á
raflagnaefni
getur verið
hættuleg.
Rafiðn-
aðarsamband
Íslands ásamt
aðildarfélögum
hefur sett mikinn kraft í
vinnustaðaeftirlit á und-
anförnum árum til þess að
tryggja að ófaglærðir
starfsmenn vinni ekki
störf þar sem iðnmennt-
unar er krafist.
Ég hvet neytendur til
þess að fylgjast vel með
því hvaða einstaklinga og
fyrirtæki þeir skipta við,
hvort meistari sé skráður
hjá fyrirtækinu og jafn-
framt hvort viðkomandi
starfsmaður hafi lokið
sveinsprófi í viðkomandi
grein. Ef þú ert í vafa um
að viðkomandi hafi lokið
sveinsprófi í rafiðngrein
geturðu nálgast upplýs-
ingar um skráð sveinspróf
á www.rafis.is/sveinalisti
og ef viðkomandi er ekki
skráður þar hvetjum við til
þess að tilkynna okkur
slíkt. Jafnframt er lands-
skrá rafverktaka aðgengi-
leg inni á vef Mannvirkj-
astofnunar.
Aðeins varðandi þá sem
teljast til nema í iðn-
greinum þá eru það ein-
göngu þeir sem skráðir eru
á námssamning í viðkom-
andi iðngrein sem teljast
til nema.
Tökum höndum saman
og tryggjum að lögum og
reglum sé fylgt. Skiptum
við fagmenn á hverju sviði
fyrir sig og tryggjum ör-
yggi neytenda. Tilkynnið
þau fyrirtæki og þá ein-
staklinga sem ekki fylgja
lögum og reglum.
Öryggi landsmanna
Eftir Kristján
Þórð Snæ-
bjarnarson
Kristján Þórður
Snæbjarnarson
ȃg hvet neyt-
endur til þess að
fylgjast vel með því
hvaða einstaklinga
og fyrirtæki þeir
skipta við, hvort
meistari sé skráður
hjá fyrirtækinu og
jafnframt hvort við-
komandi starfs-
maður hafi lokið
sveinsprófi í við-
komandi grein.
Höfundur er formaður Raf-
iðnaðarsambands Íslands.
kristjan@rafis.is