Verslunartíðindi - 01.02.1932, Qupperneq 15

VERSLÚNA RT ÍÐIN?) í
25
er enginn furða þótt þeir hafi vakandi
auga á öllu því, sem fram fer í Manchuríu
um þessar mundir. Fjöldamörg japönsk
iðnaðarfyrirtæki og verslunarhús hafa hags-
muna að gæta í Manchuriu og þaðan fá
Japanar af hráefnum, kol, járnblending, olíu
og matvælí. í Suður-Manchuriu fá þeir 1,5
milliard ton af járnblendingi. Anshan járn-
blendingsnámurnar hafa að geyma 300 mill.
ton og verksmiðjan þar getur framleitt
280000 ton: í Manchuriu eru ennfremur
margar milliarðar smálestir af kolum. Önn-
ur lönd hafa lagt lítið fje i fyrirtæki þar,
samtals 550 mill. yen og á Austur-Kinverska
járnbrautarfjelagið 84°/0 af því, England
40 mill., Ameríka 26 mill., Frakkland 21
mill., Danmörk og Svíþjóð samtals 1 mill.
Af hverju vildu Kínverjar ekki semja?
Hversvegna vildu Japanar ekki hverfa heim
með herlið sitt? Þetía er það, sem stjórn-
málamennirnir spurðu um.
Fjárhagslegar afleiðingar deilunnar eru
þær að Kínverjar hafa lagt bann á allar
Japanskar vörur og það svo ósleytilega að
einsdæmi eru í sögunni. Tjón það sem
Japanar bíða við þetta er svo mikið að
ástandið getur orðið óþolandi í landinu.
Að vísu er Japan við þessu búið. En sem
stendur fara öll auðæfi Manchuriu í hern-
aðarkostnað og ágóði sá, sem þjóðin fær
af uppskeru sinni eru einskis nýtir seðlar.
Það sem fyrir Japönum vakir er að vernda
samningsbundin rjettindi sín og korha betri
stjórn á, því að nú er allt í fjárhagslegum
glundroða og ránskap illu heilli fyrir land-
ið sjálft. Komist kyrð á i Manchuriu myndi
Japan fá tjón sitt að miklu bætt og versl-
un þeirra við Kinverja lagast mikið, enda
er það bara timaspursmál hversu lengi
Kínverjar geta verið án þess að fá vörur
frá Japan.
Atvinnuleysið í Frakklandi.
Síðari hluti ársins 1931 fór atvinnuleysi
í Frakklandi mikið vaxandi. Er um ára-
mótin talin 147.009 atvinnulausir, þar af
11L996 karlmenn og 29.013 kvennmenn.
Hefir eftir því tala atvinnulausra aukist frá
því á sama tíma árið áður um 65.456.
Þessi skýrsla nær þó aðeins yfir þá, sem
njóta styrks úr atvinnuleysissjóðum. En
talið er að tala atvinnulausra muni vera
alls yfir 500.000, og eru þar ekki taldir með
menn, er hafa atvinnu nokkra daga vikunnar.
Það er því sem eðlilegt er, farnar að
koma frain raddir um það, að ofmikið sje
af útlendingum, sem hafa atvinnu á Frakk-
landi, en þeir eru nú taldir um 3 miljónir.
Er bví haldið fram að sjálfsagt sje að láta
innlenda menn sitja fyrir vinnunni, og eru
komnar fram kröfur um það, að banna
útlendingum í atvinnuleit landvist í Frakk-
landi og jafnframt að láta innlenda menn
fá atvinnu þá, er útlendingar hafa haft,
eftir því sem hægt er að koma því við.
Franska stjórnin hefur nú, samkvæmt
lögum frá 28. des. 1931, veitt 3.476 milj.
franka til atvinnubóta, og sem skal verja
þannig: 205 milj. til járnbrauta og vega,
701 milj til skóla- og safnbygginga, 409
milj. til spítala, 708 milj. vatnsveitna og
rafveitur, 1,165 milj. til brúar- og hafnar-
gerðar og ennfremur til stíflugarða. Þá fær
siglingamálaráðuneytið 25 milj., hermála-
ráðuneytið 95 milj. og loftferðaráðuneytið
117 milj. til yfirráða.
Alt efni til þessara verklegu framkvæmda
á að vera franskt, að svo miklu leyti sem
Frakkland eða nýlendur þess geta látið
það af hendi. Ef með þarf verða gefin út
ríkisskuldabrjef til 30 ára. Sjerstök nefnd
verður skipuð til þess að hafa umsjón og
eftirlit með þessum framkvæmdum.