Morgunblaðið - 20.07.2018, Síða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. JÚLÍ 2018
✝ Finnbjörn Þor-valdsson fædd-
ist í Hnífsdal 25. maí
1924. Hann lést á
heimili sínu 9. júlí
2018.
Foreldrar hans
voru Halldóra Finn-
björnsdóttir húsfrú
og Þorvaldur Magn-
ússon sjómaður.
Finnbjörn flutti
ungur til Ísafjarðar
og svo með foreldrum sínum til
Reykjavíkur þar sem hann fór í
Samvinnuskólann.
Að námi loknu fór Finnbjörn
að vinna fyrir Ísafoldarprent-
smiðju. Á sjötta áratugnum fór
hann svo að vinna hjá Loftleið-
um, þar sem hann sá um bók-
haldið og varð svo skrifstofu-
stjóri og síðar tók hann við
fjármálum fyrirtækisins. Það
og Úlfar, 1964, kvæntur Sigrúnu
Hafsteinsdóttur. Barnabörnin
eru 22 og barnabarnabörnin eru
22.
Á árunum 1945-1952 var Finn-
björn einn besti frjáls-
íþróttamaður á Norðurlöndum.
Hann setti tugi Íslandsmeta í
spretthlaupum og langstökki.
Hann varð einnig Íslandsmeistari
með félagi sínu, ÍR, í handbolta.
Finnbjörn tók þátt í Norður-
landamótum þar sem hann vann
sigra og Evrópumótum þar sem
hann komst í úrslit, svo keppti
hann á Ólympíuleikunum í Lond-
on 1948, þar sem hann var einnig
fánaberi Íslands. Hann spilaði
badminton með góðum árangri í
áratugi hjá TBR. Laxveiði var
líka áratuga áhugmál. Hann var
félagsmaður númer 12 hjá
SVFR. Hugur hans var svo með
golfíþróttinni, sem hann stundaði
þar til ökklar hans gáfu sig þeg-
ar hann var 92 ára. Hann var í
Keili í Hafnarfirði og var einn af
stofnendum þar.
Finnbjörn verður jarðsunginn
frá Vídalínskirkju í dag, 20. júlí
2018, klukkan 15.
starf hafði Finn-
björn þar til Loft-
leiðir sameinuðust
Flugfélagi Íslands
að hann var fluttur
á skrifstofu hótels
Esju, sem Flugleiðir
áttu.
1947 giftist Finn-
björn eftirlifandi
konu sinni, Theo-
dóru Steffensen, f.
17.9. 1928, dóttur
Sigríðar Árnadóttur húsfrúar og
Björns Steffensen endurskoð-
enda. Þau eignuðust sjö börn:
Björn, f. 1947, kvæntur Sigríði
Aradóttur, Finnbjörn, f. 1950,
kvæntur Kathia Rovelli, Þorvald,
f. 1952, kvæntur Önnu Árnadótt-
ur, Sigríði, f. 1954, gift Halldóri
Hilmarssyni, Gunnar Þór, f.
1958, kvæntur Eyrúnu Magn-
úsdóttur, Halldóru Svölu, f. 1962,
Pabbi minn, Finnbjörn Þor-
valdsson, er fallinn frá á 95. ald-
ursári. Pabbi átti ákaflega far-
sæla og gæfuríka ævi. Hann
fæddist í Hnífsdal en flutti ungur
til Ísafjarðar þar sem hann bjó
ásamt foreldrum sínum til 18 ára
aldurs, þegar hann flutti til
Reykjavíkur. Ungur fékk hann
mikinn áhuga á íþróttum og
stundaði fótbolta, kastaði grjóti í
fjörunni lengra en flestir auk
þess sem hann tók þátt í glímu-
keppni og skíðastökki þar sem
hann bar sigur úr býtum. Þá
gekk hann á höndunum á eldhús-
borðinu heima fyrir þegar færi
gafst. Þetta var vísirinn að því
sem koma skyldi.
Þegar pabbi flutti suður stund-
aði hann frjálsar íþróttir hjá ÍR.
Hann átti frábæran feril þar sem
hann setti fjölda Íslandsmeta.
Hann varð margfaldur Norður-
landameistari í spretthlaupum og
setti á einu ári tíu Íslandsmet í
hlaupum og langstökki. Pabbi
komst í úrslit í 100 metra hlaupi á
Evrópumótinu í Ósló 1946 og var
fánaberi Íslands á Ólympíuleik-
unum í London árið 1948. Á
Evrópumótinu misfórst að til-
kynna pabba að hann hefði kom-
ist í úrslit. Hann sat uppi í stúku
alklæddur þegar hann heyrði
nafn sitt nefnt. Stökk hann af
stað og rétt náði í blokkirnar áður
en skotið reið af. Pabbi stundaði
einnig aðrar íþróttir og varð m.a.
Íslandsmeistari með ÍR í hand-
bolta og körfubolta sem reyndar
var óopinbert mót. Þá var hann
valinn í úrvalslið sem sýndi fim-
leika. Seinna varð hann mjög
frambærilegur í badminton, golfi
og borðtennis. Albert Guðmunds-
son, fótboltakappi með meiru,
reyndi að fá pabba í fótboltann,
sagði hraðann nýtast vel þar.
Sjaldan minntist pabbi á íþrótta-
feril sinn nema aðspurður.
Pabbi var ákaflega háttvís,
prúður og lagði mikið upp úr
séntilmennsku. Einkunnarorð
hans, „Kurteisi kostar ekkert“,
heyrðust gjarnan á heimili okkar.
„Prúðmennska og drengskapur í
keppni voru einkennandi í fari
Finnbjarnar. Hann var fyrstur til
að óska sigurvegara til ham-
ingju,“ segir í grein Arnar Eiðs-
sonar, fyrrverandi formanns
FRÍ, í tilefni af sjötugsafmæli
pabba. Þessi orð einkenndu einn-
ig starfsævi pabba. Hann var far-
sæll í atvinnulífinu með dugnað
og ósérhlífni að leiðarljósi. Hann
var lengi yfirmaður fjármálasviðs
hjá Loftleiðum, en þar starfaði
hann í áratugi og var einn þeirra
sem lögðu grunn að velgengni fé-
lagsins. Ýmsir nutu greiðvikni
hans varðandi farmiða til út-
landa, ekki síst þeir sem áttu erf-
itt um vik eða íþróttafólk á leið
utan í keppnisferðir. Foreldrar
mínir giftust árið 1947 og voru
gift í nærri 72 ár. Við systkinin ól-
umst upp á góðu heimili. Mamma
var aðaldriffjöðrin þótt hún hafi
rekið erilsamt fyrirtæki um ára-
bil. Ég átti ánægjulega æsku og
hlaut gott atlæti alla tíð. Við
pabbi spiluðum oft golf saman
þegar ég var yngri og hann spil-
aði golf allt fram á seinustu ár.
Við ræddum gjarnan íslenska
tungu, sem var mikið áhugamál
hans. Hann hafði einnig ákaflega
snotra rithönd. Ævi pabba skilur
í mínum huga eftir sig góðar
minningar. Eftir Finnbjörn Þor-
valdsson liggja spor sem seint
fennir yfir.
Gunnar Þór Finnbjörnsson.
Elsku pabbi minn, það er ótrú-
lega sárt að kveðja þig. Þú hefur
verið svo mikil fyrirmynd fyrir
okkur öll og ekki síst fyrir barna-
börnin og barnabarnabörnin.
Alltaf svo háttvís, prúður og góð-
ur. Lagðir mikið upp úr því við
okkur systkinin að kunna manna-
siði. Sagðir að kurteisi kostaði
ekki pening. Synir mínir nutu
mikils af góðmennsku þinni og
alltaf fylgdist þú með öllu sem
þeir gerðu og þá sérstaklega í
íþróttum, enda ekki langt að
sækja íþróttaáhugann. Það er
margs að minnast og mér dettur í
hug þegar ég var búin að vera 4
mánuði í USA hjá Kellogg, kom
heim og það vissi enginn að ég
væri væntanleg. Þú varst í veiði
og hringdir heim og ég svaraði.
Þá spurðir þú hver væri í síman-
um og ég sagði: „Pabbi minn,
þetta er ég, dóttir þín.“ „Ég vissi
ekki að þú værir komin,“ sagði
hann. „Málið er að mamma þín er
á Spáni með yngri systkini þín og
ég er að koma heim um miðjan
dag og ætla að fljúga út til Spán-
ar seint í kvöld. Vertu bara fljót
að pakka upp úr töskunum þínum
og pakkaðu svo aftur því ég ætla
að bjóða þér með.“ Svo flugum
við saman þarna um kvöldið og
hittum mömmu og krakkana. Það
voru miklir fagnaðarfundir þegar
við hittum þau. Nú er komið að
kveðjustund, elsku pabbi minn,
og takk fyrir allt sem þú gerðir
fyrir mig. Minning þín mun lifa
að eilífu.
Vertu nú yfir og allt um kring,
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
Þín dóttir,
Sigríður Finnbjörnsdóttir.
Elsku Finnbjörn.
Vildi bara segja nokkur orð
um þig og okkar samferð síðustu
19 ár. Þegar ég kem inn í fjöl-
skylduna fyrir 19 árum var það
fyrsta sem ég tók eftir að þú
varst einhver sem skipti Kristján
miklu máli, þú varst einhver sem
hann leit upp til, einhver sem
hann talaði mjög mikið um, ekki
bara við mig heldur öll okkar
börn. Þau hafa alist upp við sögur
um það hversu mikilvægur þú
varst í hans lífi og það leið ekki á
löngu þar til þú varðst mikil-
vægur í mínu lífi og hjá okkar
börnum. Fyrir utan að vera húm-
oristi af bestu gerð, sem ég held
að Kristján hafi fengið í vöggu-
gjöf frá þér og er eitt af því sem
ég elska hann fyrir, þá var það
hvernig þú varst sem persóna
sem heillaði mig þennan tíma
sem við áttum saman. Ekki mikið
fyrir orðin sem ég held að þú haf-
ir gefið Kristjáni Gabríel í vöggu-
gjöf sem er einstök gjöf því allt
sem kom út var annaðhvort
skemmtilegt eða fræðandi,
íþróttahæfileikana þína sem þú
gafst svo mörgum í þessari fjöl-
skyldu, hvort sem það var hegð-
un eða hæfileikar sem ég veit að
nokkrir mínir fengu frá þér. Ég
get endalaust talað um hversu
magnaður maður þú varst og
hversu mikið mér þótti vænt um
þig og okkar tíma saman en allt
verður að taka enda. Okkar per-
sónulegu tímar voru mest síðustu
tvö ár, fannst gaman þegar þú
hringdir í mig til að redda sjón-
varpinu, fannst ég smá sérstök
og alltaf gafstu mér súkkulaði
fyrir krakkana í staðinn. Ég mun
alltaf muna eftir þér og þú átt
sérstakan stað í mínu hjarta. Ég,
Kristján og börnin munum sakna
þín ávallt.
Ásbjörg.
Elsku afi.
Við kveðjum þig með miklum
söknuði en á sama tíma þakklæti
fyrir alla góðu tímana og minn-
ingarnar. Fyrstu minningarnar í
Blikó þar sem þú kenndir okkur
að synda, gafst þér endalausan
tíma í að leika og segja sögur og
hvergi betra að koma í heimsókn
en til þín og ömmu.
Þú gafst okkur fyrsta Stjörnu-
búninginn, keyrðir okkur á æf-
ingar og horfðir á fyrsta mótið.
Fylgdir okkur svo alla tíð þegar
við vorum að keppa og varst allt-
af fyrsti maðurinn sem við
hringdum í eftir leiki. Allar heim-
sóknirnar á unglingsárunum þar
sem þú pantaðir pizzu fyrir okkur
og við horfðum á video, spjölluð-
um við þig og ömmu og skemmt-
um okkur frábærlega. Þú varst
alltaf jafnfyndinn.
Það var alltaf svo frábært að
horfa á íþróttir með þér, nánast
fram á síðasta dag vorum við að
spjalla um íþróttir og í raun alls-
konar hluti og alltaf var jafn gam-
an að tala við þig.
Ógleymanleg ferð um Verslun-
armannahelgina þar sem þú og
amma keyrðuð með okkur á Ísa-
fjörð þar sem við þræddum alla
firðina og þið sögðuð okkur frá-
bærar sögur alla leiðina. Þegar
afi fór með okkur að veiða þá
byrjuðum við bræðurnir að met-
ast hvor næði fleirum og þá sagði
afi: „Við vorum allir að veiða sam-
an og árangurinn eftir því.“ Afi
kunni alltaf að koma okkur niður
á jörðina og gleðjast saman.
Minningar í seinni tíð eru einn-
ig margar, eins og golfhringir
þegar þú varst farinn að nálgast
nírætt en spilaðir samt betur en
við og svo bauðst þú okkur í há-
degismat í skálanum á eftir þar
sem þú varst algjörlega á heima-
velli.
Það var alltaf að gerast að við
heyrðum frábærar sögur um afa
sem gerðu okkur stolta. Við feng-
um sendan þennan texta frá vini
okkar eftir að þú kvaddir sem
lýsir þér svo vel og var ritaður í
einhverjum miðlinum: „Prúð-
mennska og drengskapur í
keppni voru einkennandi í fari
Finnbjörns. Hann var fyrstur til
að óska sigurvegara til hamingju
og aldrei urðu keppinautar hans
varir við hroka.“ Þetta var afi í
hnotskurn, ekki til prúðari eða
meiri herramenn en hann. Við
heyrðum hann aldrei kvarta und-
an dómara eða öðru óréttlæti og
það er klárlega eitthvað sem við
bræðurnir mættum taka hann til
fyrirmyndar með.
Afi var klárlega einhver besti
sögumaður og húmoristi sem við
höfum kynnst og munum við rifja
upp og halda áfram að segja sög-
urnar hans um ókomna tíð.
Þetta er aðeins brot af því sem
er hægt að segja um afa en þyrft-
um heila bók til að koma öllum
minningunum og sögunum að.
Við gætum ekki verið stoltari
að eiga þig sem afa, fánaberi á
Ólympíuleikum, frábær íþrótta-
maður, mikill húmoristi, góður
vinur en fyrst og fremst fyrir
okkur frábær afi og langafi.
Elsku afi, takk fyrir allt og
sjáumst síðar.
Björn og Kristján.
Fallinn er frá einn mesti
íþróttagarpur gullaldar frjáls-
íþróttanna, Finnbjörn Þorvalds-
son.
Með framgöngu sinni á
íþróttavellinum í árdaga íslenska
lýðveldisins blésu hann og fé-
lagar hans þjóðinni eldmóð í
brjóst og sannfærðu Íslendinga
um að þeir væru verðug þjóð
meðal þjóða. Finnbjörn hóf
keppnisferil sinn sem unglingur
árið 1943 en árið 1946 bætti hann
svo Íslandsmetin í 100 og 200
metra hlaupi í karlaflokki. Sama
ár var Finnbjörn einn af tíu kepp-
endum Íslands sem fóru mikla
frægðarför á Evrópumeistara-
mótið í Osló þar sem hann náði
sjötta sæti í 100 m hlaupi sem
enginn Íslendingur hefur leikið
eftir á Evrópumeistaramóti síð-
an. Þá lá leiðin til London á Ól-
ympíuleikana árið 1948 en há-
tindi ferilsins náði Finnbjörn árið
1949 þegar hann varð Norður-
landameistari í 100 og 200 metra
hlaupi og stigahæsti keppandi
mótsins. Finnbjörn var ekki bara
framúrskarandi spretthlaupari
heldur fjölhæfasti íþróttamaður
Íslands um árabil. Átti um skeið
Íslandsmet í langstökki, var góð-
ur spjótkastari, átti Íslandsmet í
fimmtarþraut og varð Íslands-
meistari í handknattleik með liði
ÍR. Finnbjörn hætti keppni árið
1952 og við tók fjölskyldulíf og at-
vinnuþátttaka. Finnbjörn fylgd-
ist grannt með íþróttastarfinu og
studdi það með ráðum og dáð.
Hann átti sæti í stjórn Frjáls-
íþróttasambands Íslands um ára-
bil og var útnefndur heiðursfélagi
ÍR árið 1995. Á 110 ára afmæl-
ishófi ÍR á síðasta ári mætti
Finnbjörn keikur og hress og átti
góða stund með gömlum félögum.
Það var því miður hans síðasta
heimsókn í ÍR-heimilið. ÍR-ingar
sjá á eftir mikilli kempu og góð-
um félaga sem ruddi brautina
fyrir afreksmenn og -konur sem
á eftir honum komu. Blessuð sé
minning Finnbjörns Þorvalds-
sonar.
Fjölskyldu og afkomendum
Finnbjörns sendum við samúðar-
kveðjur vegna fráfalls hans.
Fyrir hönd Íþróttafélags
Reykjavíkur,
Þráinn Hafsteinsson,
íþróttastjóri.
Kveðja frá Félagi
íþróttavina
Í dag kveðjum við góðan félaga
og vin, Finnbjörn Þorvaldsson,
sem verið hefur félagi okkar allt
frá stofnun, í rúm 30 ár, en allir
höfum við verið í forystusveit
Frjálsíþróttasambandsins, sumir
samstarfsmenn þar saman í lang-
an tíma.
Í þessum félagsskap naut
Finnbjörn sín vel enda ávann
hann sér ætíð vináttu og traust
með sinni ljúfu og hæversku
framkomu. Féll hann því vel inn í
okkar góða vinahóp, sem hefur
hist reglulega allan þennan tíma.
Finnbjörn var á yngri árum
einn alfræknasti frjálsíþrótta-
maður landsins og má með sanni
segja að hann hafi verið fremsti
afreksmaður í hópi frábærra
frjálsíþróttamanna Íslendinga
um miðja síðustu öld. Finnbjörn
vann það afrek 1946 að setja tíu
Íslandsmet. Er hann eini íslenski
frjálsíþróttamaðurinn sem unnið
hefur slíkt afrek og hlaut hann að
launum afrekspening ÍSÍ. Ári
síðar varð hann Norðurlanda-
meistari bæði í 100 og 200 metra
hlaupum.
Finnbjörn tók þátt í tveimur
Evrópumeistaramótum, í Ósló
1946 þar sem hann varð sjötti í
100 metra hlaupi og í Brussel
1950 þar sem hann var m.a. í boð-
hlaupssveit sem hafnaði í 4. sæti
og setti Íslandsmet sem stóð í
tæpa hálfa öld. Á Ólympíuleikun-
um í London 1948 var Finnbjörn
fánaberi íslenska liðsins og
keppti þar með góðum árangri.
Eftir að keppnisferli Finn-
björns lauk starfaði hann að mál-
efnum frjálsíþróttafólks, sat
lengi í stjórn Frjálsíþróttasam-
bandsins, sem ritari lengst af og
var gerður að heiðursfélaga þess
2012.
Hvarvetna sem Finnbjörn
kom að málum bæði í leik og
starfi ávann hann sér virðingu
allra samstarfsmanna sinna og
félaga.
Við félagarnir minnumst Finn-
björns með þökk fyrir allar þær
stundir sem við áttum saman
gegn um tíðina, þær minningar
ylja þegar við minnumst góðs fé-
laga og vinar.
Eftirlifandi eiginkonu Theo-
dóru, börnum hans og allri fjöl-
skyldu færum við hugheilar
samúðarkveðjur. Þeirra söknuð-
ur er sár en hjá þeim eins og öðr-
um er minningin um góðan
dreng, sem lokið hefur farsælu
ævistarfi, huggun í sorginni.
Hafðu þökk, Finnbjörn, fyrir
allar samverustundirnar.
Hvíl þú í friði.
Magnús Jakobsson.
Finnbjörn
Þorvaldsson
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir
og amma,
INGIBJÖRG GUÐNADÓTTIR,
Faxabraut 71,
Keflavík,
lést miðvikudaginn 13. júní. Útförin hefur
farið fram í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Þökkum auðsýnda samúð.
Sverrir Jóhannsson
Arinbjörn og Guðni Þórhallssynir
tengdadóttir og barnabörn
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og
vinarhug vegna andláts og útfarar okkar
ástkæra föður,
HANNESAR SNÆBJARNAR
SIGURJÓNSSONAR.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
líknardeildar Landspítalans í Kópavogi fyrir
góða umönnun og umhyggju.
Trausti Hannesson
Sigurjón Davíð Hannesson
Móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
SÓLVEIG EINARSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 23. júlí klukkan 15.
Ásmundur Hilmarsson Ragnheiður Hulda Bjarnad.
Guðmundur Hilmarsson Gróa Guðbjörg Ágústsdóttir
Pétur Ingi Hilmarsson Jóhanna Sigmundsdóttir
Gunnar Hilmarsson Rósa Ólafsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
HELGA SVANA ÓLAFSDÓTTIR,
kennari í Bolungarvík,
lést á hjúkrunarheimilinu Bergi
miðvikudaginn 11. júlí.
Útförin fer fram frá Hólskirkju í Bolungarvík
laugardaginn 21. júlí klukkan 14.
Blóm og kransar afþakkaðir en þeim sem vilja minnast hinnar
látnu er bent á Sjálfsbjörg og slysavarnardeildirnar í
Bolungarvík.
Svanhildur, Steinunn, Egill, María,
Ólafur Helgi, Guðrún, Rögnvaldur
og aðrir aðstandendur