Þróttur - 01.10.1943, Blaðsíða 9

Rabbað um
Eins og áður hefir verið
skýrt frá, hafa frjálsíþrótta-
mótin á sumrinu hér í Reykja-
vík verið heldur sundurslitin
vegna þeirra breytinga, sem
bærinn hefir látið framkvæma
á íþróttavellinum til mikillar
ánægju fyrir þá, sem hafa á-
huga fyrir þessum íþróttum.
Má fullyrða, að þessar fram-
kvæmdir verði til þess að ár-
angrar í að minnsta kosti
hlaupum batni til stórra muna
næstu ár, en verulegra breyt-
inga rná ekki vænta fyrr en æf-
ingaskilyrðin eru færð í betra
horf en nú er.
Frá því að síðasta tölublað
kom út, hafa eftirtalin keppn-
ismót í frjálsíþróttum verið
háð hér í Reykjavík á tímabil-
inu júní—október: Meistara-
mót í. S. í., septembermótið,
drengjamót Ármanns, drengja
meistaramótið og lok E. 0. P.
mótsins og 17. júní mótsins,
auk innanfélagsmóta.
Úti á landi eru ótal héraða-
keppnir, gestamót og mót ein-
stakra íþróttafélaga og ung-
mennafélaga einnig afstaðin,
þannig, að nokuð yfirlit um
beztu árangra í hinum ýmsu í-
þróttagreinum mundi fást, ef
skýrslur væru fyrir hendi til
samanburðar. En svo er ekki.
Ýmislegt af því, sem hér
fer á eftir, getur verið háð ein-
hverjum breytingum, þegar
öll kurl eru komin til grafar,
ef þau þá koma nokkurn tíma.
Það vill svo vel til, að ég
hefi í höndum áreiðanleg gögn
um árangra 12 þjóða í keppni
um meistaratitil í frjálsíþrótt-
ÞRÓTTUR
frjálsar íjaróttir
um, og væri gaman að birta
það allt, en rúm blaðsins leyfir
það ekki að þessu sinni. Eg tek
því þann kostinn að birta ó-
fullkomið yfirlit, en mun þó
koma inn á árangra í flestum
greinum, og má af því marka
nokkuð, hvar við stöndum og
hvar við þurfum mest að
knýja á til frekari uppörvunar
fyrir vaxandi æsku.
Ef við stilltum okkur við
hlið þessarra tólf þjóða'
í keppni á þessum vett-
vangi, yrðum við að sjálfsögðu
þeir þrettándu. Ofur eðlileg af-
leiðing þess áhugaleysis, sem
hefir ríkt meðal valdhafa
landsins um allt, sem lýtur að
eflingu íþrótta. En það er
langt frá því, að við séum þeir
verstu í öllum greinum. Ef við
tökum stuttu hlaupin, þá er
árangur Finnbjarnar og Oli-
vers, 11,4 sek., 1/10 sek. lakari
en spánska meistarans, en
allir geta orðið mér sammála
um, að þessir tveir menn að
minnsta kosti hefðu komizt
allt niður að 11 sek., ef að-
stæður væru sæmilegar. Aftur
erum við nokkuð lakari á 200
og 400 metrum. En Brynjólfur
Ingólfsson, sem nú er meist-
ari á báðum þessara vega-
lengda, er í framförum og ætti
að minnsta kosti á 400 metrum
að komast mikið neðar með
tímann. Tímarnir eru 23,6 og
53,5 hjá Brynjólfi, en Króat-
inn Despot náði 22,9 sek. og
51,8 og var samt sá lakasti.
Á 800 metrum erum við ekki
sem lakastir, þó að von mín sé
sú, að íslenzka metið fari á
næsta ári niður fyrir tvær
mínútur, ef Sigurgeir hefir
betri aðstöðu til æfinga, heldur
en hann hafði í sumar, en í ár
varð hann meistari á bezta
tíma ársins, 2:05 mín.
Það er óhætt að segja um
1500 metra hlaup, að engin
grein er jafn vel liðin sem hún,
enda mátulega löng eða stutt
fyrir þann, sem horfir á, til að
fylgjast vel með, því þessi
vegalengd hefir ótal möguleika
upp á að bjóða.
Það er eins og mettími
Geirs Gígju ætli að standa til
eilífðar, þó að Sigurgeiri hafi
tekizt fyrir 3 árum að hlaupa á
sama tíma. í ár hljóp hann á
4:18 mín., en sá lakasti er-
lendis, þeirra, sem fyrrnefnt
yfirlit er miðað við, á 4:4.5
mín.
Við getum þó verið rólegir,
því ef Sigurgeir eða Hörður
Hafliðason fara ekki neðar,
eru upprennandi „juniorar“ á
leiðini, t. d. þeir Óskar Jónsson
og Jóhannes Jónsson, 1. R., á-
samt Har. Björnssyni, K. R.,
sem eru verðugir eftirmenn
þeirra, ef þeir þá ekki skáka
þessum Ármenningum þegar á
næsta sumri.
Á lengri vegalengdunum er-
um við ,,Fux“, enda langt síð-
an að hlauparar okkar hafa
hlaupið 5 km. undir 17 mínút-
um og 10 km. undir 35 mín.
Megum við ekki lengur una við
þann árangur. Eg sá ekki í ár
einn einasta hlaupara, sem er
líklegur til stórræða á þessum
vegalengdum, þó að Sigurgísli
5