Stjarnan - 01.11.1926, Síða 16

s
K
M iHin elstu minnismerki siðmenning-
I arinnar eru aS líkindum fundin í
i bjarghellum í Norðurhluta Spánar og
! suðurhluta Frakklands. Inni í dimrn-
1 umi 'bjarghellum hafa menn á veggj-
Í unum fundiö málverk, uppdrætti og
| úthöggna hluti, sem eru svo fögur og
p vel úr garÖi gerÖ, aö jafnvel vísinda-
| nienn, sem fylgja Darwins stefnunni,
| geta ekki nóglega hælt þeim. HundraS
■| og tuttugu kSílómetrum fyrir austan
^ Bordeaux fundust til dæmis sjö þess
s háttar hellar í einum litlum dal.
s Darwins-menn hafa gjört allra
s handanna ágizkanir viSvíkjandi aldri
I þessara minnismerkja fornaldar siS-
1 menningar á háu stigi. Sumir þeirra
1 segja aÖ þau séu tíu þúsund ára gömul,
S aðrir að þau séu rniljón og sex hundr-
S uö þúsundir ára!
s Fyrsti hellirinn var fundinn af
&0 J . r
s spönskum veiSimanni árið 1868, en
s þessi fundur rakti ekki athygli manna
1 fyr en áriS 1895, þegar frakkneskur
1 fornfræðingur fann samskonar helli.
1 Nú eru 38 hellar fundnir og voru 33
| þeirra fundnir eftir áriÖ 1900. Einn
| þessara hella er 234 metrar á lengd
| (702 fet).
i Á veggjunum í þeim eru víða listar-
j§ Jeg málverk af dýrum, sér 'í lagi af vís-
| undum fbísonj, hreindýrum, hestum,
| antflópum,1 mammútdýrum f'einskon-
| ar fílum), villisvínum, ljónum, ein-
| hyrningum o. m. fl. Mállitirnir eru
| gulir, rauðir og svartir. O'lían hefir aS
| líkindum verið af dýra.fitu. Sumar
m myndir eru svo náttúrlegar, að hinn
h sænski prófessor G. F. Steffen segir
&a um þær:
g “Ef náttúran gæti dýrðleggjört
h sjálfa sig meS mállistinni, mundi hún
h mála risavaxna vísunda eins og norð-
&a spænskur fornlistaSmaður — einhver
§ Mikael Angelo þeirra tíma — hefir
i gjört.” Og enn framar segir hann:
§ Hér fara allar getgátur framþróunar-
| kenningarinnar út um þúfur.” Og þó
s
RfSCílSBaSlíaSIHSraSKlSMSSíiSEíSMSMSMSMSKlSCíS
s
H
S
er prófessor Steffen Darwins-maður í H
húð og hár.
Það sem nú er sannreynt er þetta: I
Hellamunnarnir hafa aS nokkru leyti i
verið þaktir sandi og mold. Kalkkent S
vatn hlýtur að hafa fylt hellana um j§
stuttan tíma, þdí að á myndunum er g
þunt lag af kalki, er hafði verið skil- |
iS frá vatninu. Hið upprunalega §
klettagólf er þakið stalagmit (eins 'kon- |
ar hraungrýti, setn stendur upp í loft- |
ið í stönglumý. t sumum hellum er jg
þetta lag meir en meter (3. fet) á þykt. |
Myndirnar hljóta að hafa verið s
málaðar áöur en vatnið kom inn í hell- 1
ana, það sést nefnilega af því, að hægt |
er að fylgja myndunum niður fyrir j§
núverandi gólf )í helunum og niður |
fyrir stalagmit lagið. Á mydnunum |
eru einnig margar dýrategundir, sem |!
eru fyrir löngu útdauðar.
í ljósi hinna sögulegu frásagna ritn- g
ingarinnar liggur við að halda, að i
þessar máluSu og úthöggnu imyndir 1
hafi orðið til á undan syndaflóðinu. |
Að menn í þá daga hafi verið listfeng- §
ir, gefur bi'blían okkur upplýsingu um. |
Svo er það annað, sem einnig virðist 5
styöja þá skoðun, að menn á undan i
flóðinu hafi notaö þessa hella, að lík- |
indum í veiðitíðinni; þv*í að þar eru |
margar úthöggnar kvennmannsmynd- g
ir. Þær eru svo að segja allar höfuS |
og fótalausar; það er að skilja að ein- |
ungis hinn svokallaði “torso” eða bol- ||
ur er sýndur.
“Vér höfum hér úthöggnar mynd- 1
ir,” segir hið sænska tímarit “Várlds- §
áldrana/’ sem aldrei hafa verið höggn- g
ar í öðrum tilgangi, en að sýna þá |
parta kvenmannslíkamans, sem mesta |
undrun vekja, þegar þær eru skoðaðar |
frá sjónarmiði ástúíðanna og móður- g
skyldunnar.”
Þetta stendur alt heima við þá lýs- |
ingu, sem biiblían gefur af mönnum á g
undan syndaflóðinu. — Kr. Ukebl.
HSMSMSKJSKISKlSKlSKlSeilSKISKiaKlSraSHSKlSMa
SYNDAFALLIÐ, MANNKYNSSAGAN OG JARÐFRÆÐIN.