Stjarnan - 01.03.1930, Blaðsíða 4

36
STJARNAN
L,ögmál kærleikans var grundvallarlög
stjórnar Gu8s. Þess vegna var farsæld
og hamingja allra skapaðra vera undir
því komin, a8 þær lifÖu a8 öllu leyti í
samræmi við hiÖ fullkomna réttlæti þess
lögmáls. ÞaÖ er áform GuÖs að allar
skapaÖar verur þjóni honum af elsku.
Hann óskar þess að þær sýni honum
hlýðni, sem stafar af skynsamlegri verð-
setning lyndiseinkunnar hans. Hann
gefur ölluin frjálsan vilja, til þess a8
þeir þjóni honum af frjálsum huga.
Lucifer—sonur morgunroðans
En þaÖ var einn, sem misbrúkaði þetta
frjálsræÖi. Syndin 'byrjaði í honum, sem
næstur Kristi var mest heiðraður af Guði,
og sem var hinn voldugasti og hæstvirti
meðal í'búa himinsins. ÁÖur en hann
féll, var Lucifer hinn atkvæðamesti meðal
hinna yfirskyggjandi Kerúba, heilagur og
óflekkaður. “Svo segir Herrann Drott-
inn: þú varst ímynd innsiglishrings, full-
ur af speki og fullkominn aÖ fegurð!
þú varst i Eden, aldingarði Guðs; þú
varst þakinn allskonar dýrum steinum.’’
“Eg hafÖi skipaÖ þig verndar-kerúb; þú
varst á hinu heilaga Guös fjalli, þú
gekst innan um glóandi steina. Þú varst
óaðfinnanlegur i breytni þinni frá þeim
degi, er þú varst skapaÖur, þar til er yf-
irsjón fanst hjá þér.” Hversu ertu
hröpuð af himni, árborna morgunstjarna!
Hversu ert þú að velli lagður, undirok-
ari þjóðanna.” Esek. 28:12-17; Jes.
14:12.
Lucifer hefÖi getað staðiö undir náð
Guðs, elskaður og heiðraður af engla-
fjöldanum, og hefÖi getað notaö hina
miklu hæfileika sina öðrum til blessunar
og til þess að dýrðleggjöra Skapara sinn.
En spámaðurinn segir: “Hjarta þitt
varð hrokafult af fegurð þinni; þú
gjörðir speki þína aö engu vegna viÖ-
hafnarljóma þíns.” Smám saman fór
Lucifer að þrá sjálfsupphefð. “Hjarta
þitt var hrokafult, svo að þú sagðir: Eg
er Guð.” “Þú, sem sagðir i hjarta
þínu : Eg vil upp stíga til himins ! Ofar
stjörnum Guðs vil ég reisa veldistól T
minn! Á þingfjalli Guös vil ég setjast
að.” “Eg vil stíga ofar skýjaborgum
gjörast líkur hinum Hæsta.” 1 stað-
inn fyrir að upphefja Skaparann i elsku
og hlýðni allra skapaðra vera Guðs,reyndi
Lucifer að koma þeim til að sýna sér
hollustu og þjónustu. Þessi höfðingi
englanna þráði þann heiður, sem hinn
eilífi Faðir hafði veitt Syni sínum. Hann
reyndi aÖ sölsa undir sig þaö vald, sem
einungis Kristur hafði rétt til þess að
taka sér.
f sinni miklu gæzku beið langlundar-
geð Guðs eftir iðrun Lucifers. Honum
var ekki undireins vikið frá hinni háu
stöðu sinni, þegar hann fyrst varð óá-
r.ægður, nei, ekki einu sinni þegar hann
fór aö halda á lofti hinum fösku stað-
hæfingum sínum fyrir hinum hlýðnu
englum. Hann hélt stöðu sinni í langa
tíÖ eftir það. Hvað eftir annaÖ var hon-
um gefið fyrirheit um fyrirgefning, ef
hann aðeins vildi iörast syndar sinnar og
sýna Guði hlýðni. Tilraunir, sem aöein.-,
Guð hefÖi getað upphugsaÖ, voru gerðar
til að sannfæra hann um að hann nú var
að fara inn á stigu ógæfunnar. Andi ó-
ánægjunnar hafði aldrei fyr veriö þekt-
ur á himnum.
Lucifer sjálfur sá ekki í fyrstunni hvert
hann stefndi og ekki heldur hverjar af-
leiðingarnar myndu verða af hegðun
hans. Hann skildi ekki sjálfur ásig-
komulag tilfinninga sinna. En þegar
það var sannað að óánægja hans var að
öllu leyti ástæöulaus, þá var Lucifer orð-
inn sannfærður um að honurn hefði
skjátlast, að kröfur Guðs væru réttlátar
og að hann hefði átt að kannast við
þetta frammi fyrir öllum íbúum himins-
ins. Ef hann hefði gert þetta myndi
hann hafa frelsað sjálfan 'sig og marg'i
engla. Hann haföi enn ékki hafnað
allri hlýðni við Guð; jafnvel þótt hann