Stjarnan - 01.03.1933, Blaðsíða 9

STJARNAN
4i
ingu, og samkvæmt kurteisisreglum þeirra
þá komu allir karlmennirnir í þorpinu og
sváfu hjá okkur í sama húsinu. Eg lagÖi
af stat5 í dögun með staf í hendi mér.
Presturinn sem kom með mér þangað
fylgdi mér á leiö, svo hélt eg áfram ein-
samall.
ÁSur en tveir tímar voru liÖnir viltist
eg út af brautinni en komst á hana aftur
nokkru seinna, en svo fann eg út að leiÖ
mín lá of nálægt járnbrautinni svo eg varÖ
aÖ leita uppi aÖra götu. Þetta kom oft
fyrir. Landabréfið, sem pilturinn dróg
upp handa mér,. þar sem eg beið meðan
eg var að búa mig undir ferðina, var mér
til mikillar hjálpar, en það var ekki nógu
nákvæmt. Þegar eg reyndi að fá leið-
beiningu hjá Manchuriu mönnum, þá var
vanþekking mín í málinu reglulegur
þrándur í götu. Þótt eg oft viltist út af
veginum, þá fundu hundarnir mig engu
að síður, þeir komu eftir mér í hópum
saman og það kom sér vel að hafa góSan
göngustaf til að verja sig með.
Davíð Djarfur og fríhyggju-
mennirnir
(Framh. frá bls. 38)
inum. Til að koma þessu i framkvæmd,
mættu þeir fúslega hvaða hættu sem var,
lögðu á sig mikið erfiði og þoldu alls-
konar þjáningar, og alt þetta starf var
bygt á frásögunni um þaS að dauður
maður, er líflátinn var sem glæpamaður,
hefði risið upp frá dauðum. Þessi ein-
kennilega saga hefir gjörbreytt sögu
heimsins, haft áhrif á stefnu heilla kon-
ungsríkja og ummyndað hugsunarhátt og
líferni miljóna rnanna.
“Ef menn þeir, sem útbreiddu kristin-
dóminn voru ekki einlægir, þá voru þeir
hinir verstu lygarar og heimskingjar, sem
til hafa verið. Hver getur hugsað sér
slíkt? Þorparar, með því eina augnamiði
að kenna guðrækni og ráðvendni, með
enga von uin annað endurgjald heldur en
fyrirlitningu og kvalafullan dauða.
“Aldrei í sögu heimsins hafa menn og
meyjar fúslega þolað skort, lagt á sig
erfiði, staðið í sífeldri hættu, tekið þvi
rólega, þótt þeir væru sviftir heimili, og
gjörðir útlægir frá föðurlandi sínu, liðið
högg og grjótkast, langvinna fangelsis-
vist og jafnvel að vera rifinn sundur af
villidýrum eða brendur lifandi, enginn,
segi eg, mundi fúslega líða alt þetta til
þess að útbreiða málefni, sem hann efað-
ist um að væri áreiðanlegt. Menn hafa
aldrei lagt slíkt á sig eða þolað slíkt fyrir
nokkuð annað málefni heldur en kristin-
dóminn. Menn líða ekki og leggja ekki
svo mikið á sig nema fyrir það, sem þeir
eru fullkomlega sannfærðir um. Þetta er
svo alkunnugt að enginn ber á móti því og
enginn getur hrakið það.
“Jafnvel hinir svæsnustu vantrúarmenn
kannast við hin blessunarríku áhrif, sem
líf Krists hefir haft á mannkynið, og
skoða það, sem hin sterkustu og þýðing-
armestu áhrif, sem nokkurn tíma hafa, og
sem nokkurn tíma munu gjöra vart við
sig í heiminum.”
Nú stóð Einarsson upp og sagði: “Þú
hefir aftur og aftur vitnað til þess, sem
þú ætlar að sanna með orðum vantrúar-
manna sjálfra, en hefir ekki komið með
neinn af þessum vitnisburðum. Nær eig-
um vér að fá þessar sannanir?”
“Þér skuluð ekki þurfa að bíða lengi,”
svaraði Djarfur. “Eg æt'la að biðja þig,
hr. Einarsson, að lesa þessar tilvitnanir
í bókum vantrúarmanna, svo þú getir
sannfært sjálfan þig og tilheyrendurna
um, að það er rétt með farið, og stendur
skrifað í þeirra eigin bókum.”
Næst: “Vantrúarmenn viðurkenna
Krist sem miðpunkt mannkynssögunnar.”
Höfuðborg Japana, Tokio, hefir 5,311,-
000 íbúa, og er því önnur fjölmennasta
höfuðborg heimsins. Lundúnaborg hefir
8,202,818 íbúa.
Skattskyldar tekjur hafa fallið um 47
af hundraði i Bandaríkjunum, samkvæmt
skýrslu fjármálaritarans.