Stjarnan - 01.03.1933, Qupperneq 11

20
STJARNAN
43
eí ekki aÖlaðandi, nfl. a8 maÖurinn væri
aö eSlisfari ódauSlegur, það er, aÖ hann
hefSi ódauðlega sál. Ef sálin væri ódauu-
leg þá leiddi af sjálfu sér aS kvalirnar
yrSu endalausar. Þessi lýgi djöfulsins um
meSfæddan ódauSleika sálarinnar, sem
slæddist inn í kirkjuna frá heiSnum heim-
spekingum er grundvöllurinn sem enda-
lausa helvítiskenningin var bygS á.
HvaS segir nú GuSs orS viSvíkjandi
eSli mannsins? “GuS mun gjalda sér-
hverjum eftir verkum hans, þeim sem
meS staSfestu í góSu verki, leita veg-
semdar, heiSurs og ódauðleika, eilíft líf.”
Róm. 2 Ef maSurinn hefSi ódauSleika
af náttúrunni þyrfti hann ekki aö leita
hans.
“Sjá, mínar eru sálirnar allar, sál föS-
ursins eins og sál sonarins, mínar eru þær,
sú sálin, sem syndgar hún skal deyja.”
Ez. 18:4. Þessi texti er svo ljós aS hvert
barniS getur skilið hann.
Ritningin tekur því líka skýrt fram aS
“Konungur konunganna og Drottinn
drottnanna . . . einn hefir ódauSleika.”
1. Tím. 6:16.
Mönnum er boSinn ódauSleiki og eilíft
líf meS vissum skilyrðum: “Svo elskaSi
GuS heiminn að hann gaf sinn eingetinn
son, til þess aS hver, sem á hann trúir
ekki glatist, heldur hafi eilíft lif.” Jóh.
3:16.
“‘GuS hefir gefiS oss eilíft líf og þetta
líf er í syni hans, sá sem hefir soninii
hefir lífið, sá, sem ekki hefir GuSs son
hefir ekki lífiS.” i.Jóh. 4:12.
Jesús leiddi í ljós líf og óforgengileg-
leika með fagnaSarerindinu. 2. Tím. 1 :iö.
SkilyrSiS fyrir eilífu lífi er því aS trúa
á soninn að hafa soninn, þetta er boSið
oss í fagnaÖarerindi Krists. ÞaS er dauÖi
eða glötun aS hafna fagnaÖarerindinu, aS
hafa ekki soninn, og trúa ekki á hann.
“Innan skamms eru engir óguSlegir til
framar . . . óguSlegir farast . . . sem
reykur hverfa þeir.” Sálm. 37:10.20.
Þeir farast í eldi þeim, sem eyðileggur
jörðina. 2. Pét. 3:7. Þeir brenna upp og
verSa aS ösku. Mal. 4:1, 3.
“Laun syndarinnar er dauði, en náSar-
gjöf GuSs er eilíft líf í Jesú Kristi
Drotni vorum.” Róm. 6:23. KjósiS því
Jesúm, OrSiS, sem varS hold og bjó með
oss, svo þér í honum megiÖ öSlast hiS ei-
lífa lífið.
S. Johnson.
Hið eina sem nokkru varðar
ÞaS sem mestu varðar, já, hiS eina,
sem nokkru varSar í þessu lífi er þetta:
Hver er afstaÖa vor gagnvart Drotni vor-
um Jesú Kristi?
EilífSar forlög þín og mín eru undir
þvi komin hvaS vér gjörum við Jesúm
Krist. Jóh. 3:3Ö. Hvernig GuS lítur á
oss, er alt komiS undir því, og ætíS komið
undir því, hvernig trú vorri á Krist og
samfélagi voru viS hann er variS. Jóh.
3:18. (5:24).
GTpphafsatriSi sáluhjálparinnar eru
innifalin í þessum setningum: “Allir hafa
syndgaS.” “Sjá þaS GuSs lamb.” “KomiS
til mín.”
Fyrst þaS er hiS helzta, já hiÖ eina
áríðandi aS taka á móti Jesú og trúa á
hann, þá er þaS lífs skilyrSi aS skilja til
fulls hvaS þaS felur í sér.
AS taka móti Kristi er meira en bara
kannast við hina sögulegu atburði, sem
tengdir eru viS líf hans og starf. Margir
trúa á Krist eins og þeir trúa í Georg
Washington. Þeir þekkja hann og virða
frá sjónarmiSi mannkynssögunnar. En
Kristur mannkynssögunnar verÖur aÖ
komast inn í vora eigin lífsreynslu, til
þess aS geta frelsað sálu vora.
AS taka móti Kristi er meira en aS
kannast viS þann sannleika, aS Jesús,