Stjarnan - 01.11.1941, Blaðsíða 6

94
S TJARNAN
brúka frjálsræði sitt. “Laun syndarinnar
er dauði, en náðargjöf Guðs er eilíft líf I
Drotni vorrnn Jesú Kristi.” Róm. 6:23.
Lifið er arfleifð hinna réttlátu. Dauðinn
er hlutskifti óguðlegra. Móses vitnnði
fyrir ísrael: “Sjá eg hefi í dag lagt fyrir
yður líf og heill, dauða og óheill.” 5. Mós.
30:15. Dauðinn, sem hér er talað nm er
ekki sá dauði, sem allir verða að líða
sem afleiðing af falli Adams, heldur það,
sem nefnt er hinn annar dauði,” sem er
alveg í gagnstæði við hið eilífa líf. Vegna
Adams syndar kom dauðinn yfir alla, en
vegna þess Jesús dó munu allir risa upp
aftur. “Eg hefi þá von til Guðs, sem þeir
og sjálfir hafa, að upp muni rdsa bæði
rétlátir og ranglátir.” Post. 24:25. “Því
eins og allir deyja í Adam eins munu o,g
alir lífgast í Kristi.”
Tveir flokkar manna.
Það verða tveir flokkar manna sem rísa
upp. “Sá tími mun koma að allir þeir,
sem j gröfunum eru munu heyra hans
raust, og þeir munu ganga út, þeir sem
gott hafa gjört til upprisu lífsins, en þeir
sem ilt hafa aðhafst til uprisu dómsins.”
Jóh. 5:28.29. Þeir, sem álítast verðugir
að upprísa til eilífs lífs eru sælir og heilag-
Ráð við :
Hafið opna glugga í svefnherberginu.
Bezt er að hafa stærstu málíðina að morgni
eða um miðjan dag og neyta lcvöldmatar
góðri stund, minst tveim klukkustundum,
fyrir háttatíma, og hafa þá aðeins létta
fæðu. Þeim, sem taugaveiklaðir eru verð-
ur gott af að drekka bolla af heitri mjólk
eða heitu vatni áður en þeir ganga lil
hvílu.
Það er nauðsynleg't að hafa gott rúm
með nógum rúmfötum og gæta þess að
fæturnir séu heitir. Mörgum verður gotl
af að taka göngutúr að kvöldi dags úti í
fersku lofti og draga djúpt andann, en
sumir sofa betur ef þeir hafa kyrð áður
en þeir ganga til rekkju.
Bezt er að lesa ekkert æsandi né hlusta
á radio-fréttir áður en menn ganga til
svefns.
Sleptu úr huga þínum til morguns öllu
sem er óþægilegt. Áhyggjur og kvíði
ir. “Yfir þeim hefir sá annar dauði ekkert
vald.” Op. 20:6. En þeir, sem ekki fyrir
iðrun og trú hafa fengið fyrirgefningu
synda sinna, verða að líða hegningu synd-
arinnar, dauðann. Hegningin verður mis-
munandi, “eftir því sem þeirra verk
verða,” en endar að lokum í eilífum dauða.
Af því það er ómögulegt fyrir réttlátan
Guð að frelsa syndarann í syndinni og
móti vilja hans, þá er syndarinn að lokum
sviftur þeirri tilveru, sem hann með yfir-
troðslu sinni gjörði sig óverðugan fyrir.
ltitningin segir: “Innan lítils tíma er sá
óguðlegi ekki framar til, þegar þú leitar
að hans stað, mun hann ekki finnast.”
Sálm. 37:10. Á öðrum stað stendur að
þeir óguðlegu skuli verða “eins og þeir
aldrei hefðu til verið.”
Þannig verður endi á synd og allri
þeirri eymd og neyð sem hún hefir til
leiðar komið. Davíð segir: “Óvinarins
eyðilegging er að eilífn enduð, hans staði
hefir þú afmáð, þeirra endurminning er
afmáð.” Sálm. 9:6. 7. Jóhannesi var sýnd
í opinberuninni framtíð útvaldra, og hann
heyrði lofsöng, sem allir tóku þátt í, hver
einasta vera á himni og jörðu lofaði Guð.
Op. 5:3. “Udvælgercn.”
vefnleysi
liindra svefninn. Menn geta hvort sem er
ekki bætt úr neinum erfiðleikum fyr en
næsta dag.
Aldrei mega inenn ganga til hvílu með
kaldar fætur. Nauðsynlegt er einnig að
hafa meltinguna í lagi. Ef fæturnir eru
kaldir, er hezt að taka heitt fótabað eða
leggja heitan vatnspoka i rúmið við fæt-
urna.
Ef þú trúir á Guð, þá fel þig varðveizlu
hans fyrir nóttina og alla ókoinna tíma,
áður en þá fer að sofa, það veitir rósemi
og öruggleik.
Nota aldrei svefnmeðul nema með
læknisráði. E. S.
“Drottins englar setja herbúðir kring-
um þá, sem hann óttast og vernda þá.
Takið eftir og sjáið hvað Drottinn er góð-
ur; sæll er sá maður, sem reiðir sig á
hann.” Sálm. 34:7,8.