Stjarnan - 01.07.1942, Qupperneq 12
(iO
STJARNAN
Sá sem heimsækir smíðastofuna þarf
ekki að furða sig þó hann sjái nemendur
vera að smíða líkkistu. Það eru mörg
dauðsiföll á fjalllendinu og vér verðum oft
sjálf að annast um útfarirnar. Likkistur
þær sem nemendurnir smíða eru sterkar
og vel gjörðar. Stundum vinna bæði kenn-
arar, hjúkrunarkonur og nemendur saman
að því að gjöra við leikföng, laga föt og
Dauðanum
Á tíu sekúnda tímabili höfðu mörg
hundruð heimili í borginni Nanning i
Kína verið eyðilögð með sprengjum.
Brezka trúboðssjúkrahúsið var stórskemt
svo ekki var hægt að nota það. Það var
aðeins eitt annað sjúkrahús í borginni og
það var sjúkrahúsið við trúboðsstöð Sjöunda
dags Aðvlentista. Þangað voru yfir 400
særðir og deyjandi menn og konur flutt.
Meir en sólarhring urðum vér, án þess að
sofna dúr, að taka limi af fólki, hreinsa
sár og búa um þau. Samtímis voru hundr-
uð manna, sem stóðu hér og hvar í smá-
hópum umlhverfis látna ástvini sína í þeim
hluta borgarinnar þar sem sprengjurnar
höfðu fallið.
Nokkru seinna var fólkið rekið burt
úr borginni. Það leitaði sér skýlis hvar
sem það gat, undir hrísgrjónastrái, í hell-
um og gjótum. Margir sváfu undir trjám
eða úti á víðavangi. Það var ekki hægt
að gæta hreinlætis, alt vatn var óhreint.
Hitaveikisflugur svifu í lof.tinu Fjórar
mílur frá borginni stóð gamalt musteri,
þar söfnuðust saman á daginn um 4 þús-
und manna í skugganum undir trjánum.
Fólk þetta var sært, veikt og vonlaust, það
hafði mist kjarkinn. Tvisvar á viku
keyrðu læknar vorir út þangað. útbúnað-
urinn, sem þeir höfðu var aðeins borð. Þar
keptust þeir við allan daginn frá morgni
til kvölds að rannsaka sjúklinga. sem fram
hjá gengu og gefa þeim lítið eitt af hita-
útbýta matvælum fyrir þurfandi fjölskyld-
ur. Þessar stofnanir hingað. og þangað á
suður-hálendinu hafa árlega yfir eitt þús-
und nemendur, og veita hundruðum manna
hjúkrun og læknishjálp án nokkurs kostn-
aðar fyrir rikið eða söfnuðina. Slík mann.
kæleiksverk verðskulda viðurkenning og
stuðning almennings.
Mcirguerite M. Jasperson.
rignir niður
sóttar meðali, eða meðul fyrir sár augu,
húðsjúkdóma eða því um hkt. Sár voru
hreinsuð og búið um þau.
Þegar nauðsyn krafðist að flytja burt.
frá Kína þá ferðaðist eg i 13 daga ýmist
gangandi eða i bíl og á öllu þvi svæði sem
vér fórum yfir var ekki einn einasti út-
lendur lærður læknir eða hjúkrunarkona
og jafnvel enginn kínverskur læknir, og
hitasóttarmeðul var ómögulegt að fá. Þorp
og' smáborgir var alt fult af flóttafólki frá
Nanning. Vér sáum marga liggja í smá-
kofum eða rennunum fram með veginum,
sem voru of máttlausir til að ganga og
biðu dauðans fyrir skort á meðulum og
aðhlynningu. Vér gengum yfir hrísgrjóna-
akur og sáum þar marga látna þar sem
þeir höfðu hnigið niður yfirkomnir af hita-
veiki.
Borgirnar í Kína eru aðeins rústir, sem
minna á fyrri daga. Dauðinn er þar altaf
á ferðinni. Neyð þeirra í Kína, sem hafa
orðið að flýja heimili sín er stærri en svo
að með orðum verði Iýst. Það er ómögu-
legt fyrir iþá, sem ekki hafa séð það með
sínum eigin augum að gjöra sér grein fyr-
ir ástandinu eins og það er. Þakklátsemi
þeirra sem hjálpað hefir verið er nóg end-
urgjald fyrir alt, sem lagt hefir verið í
sölurnar til að hjálpa þeim. Minnumst
Kínverja sem mist hafa alt sitt og veituin
þeim svo höfðinglega hjálp, sem kringum-
stæður vorar leyfa. L. J. Lillij, M.D.