Stjarnan - 01.06.1947, Blaðsíða 2

50
STJARNAN
urinn kenningu hans, því hann kendi eins
og sá, sem vald hafði, en ekki eins og hinir
skriftlærðu.” Matt. 7:28.29. Snemma í
starfi sínu byrjaði hann að tala um sjálfan
sig sem mannsins son, án efa í sambandi
við spádóm Jesajasar, um að Guð mundi
birtast í mannlegu holdi. Jes. 7:14 og Mika
5:2. Guðdómurinn skein í gegnum mann-
dóminn, þegar Jesús sagði til hins lima-
fallssjúka: “Sonur, syndir þínar eru fyrir-
gefnar.” Og þegar Farísearnir komu með,
að enginn getur fyrirgefið syndir nema
Guð einn, þá sýndi hann þeim hver hann
var, og að hann hafði vald til að fyrirgefa
syndir með því að segja til hins limafal'ls-
sjúka: “Statt upp, tak sæng þína og gakk
heim til þín.” Sjá Mark. 2:1-12.
Kristur vissi hann var að uppfylla spá-
dómana. Vér sjáum það rétt frá byrjun
starfs hans. Þegar hann hafði lesið Jes. 61:1,
í samkunduhúsinu fyrsta hvíldardaginn,
sem Nýja Testamentið getur um að hann
hafi komið þangað eftir skírn sína, þá segir
hann: “I dag hefir þessi Ritning ræzt fyrir
yðrum eyrum.” Lúk. 4:21. Þegar hann nálg-
aðist dauða sinn, talaði hann ákveðnar um
þetta. Þó það kæmi óvænt fyrir lærisvein-
ana þegar hann var handtekinn og líflátinn,
þá kom það honum ekki á óvart. Hann
hafði frá því fyrsta undirbúið þá undir það,
sem varð að koma fram. Þánnig lesum vér
að hann sagði: “Eins og Jónas var í hval-
fiskjarins kviði í þrjá daga og þrjár nætur,
iþannig mun og mannsins sonur vera þrjá
daga og þrjár nætur í fylgsnum jarðar.”
Matt. 12:40.
“Eftir þetta tók Jesús að auglýsa læri-
sveinum sínum að sér bæri að fara til Jerú-
salem og líða margt af öldungunum, presta-
höfðingjunum, og þeim skriftlærðu, líka
líflátinn að verða og upprísa á þriðja degi.”
Matt 16:21. Sjá einnig Mark. 8:31 og Lúk.
9:22.
Þegar þeir voru í Galíleu sagði Jesús
við þá: “Mannsins sonur mun á manna vald
framseldur verða, og þeir munu taka hann
af lífi, en á þriðja degi mun hann upprísa.”
Matt. 17:22.23.
“Síðan fór Jesús til Jerúsalem, þá tók
hann þá tólk lærisveina afsíðis á leiðinni og
sagði við þá: “Nú förum vér til Jerúsalem
og þar mun mannsins sonur framseldur
verða höfuðprestunum og hinum skrift-
lærðu, þeir munu hann til dauða dæma og
framselja hann heiðingjum svo þeir hæði
hann, húðstrýki og krossfesti, en á þriðja
degi mun hann upprísa.” Matt. 20:17-19.
Jesús hafði fullkomna þekking á þeirri
reynslu, sem fyrir honum lá.
“Mannsins sonur mun að sönnu láta líf
sitt, eins og því er spáð fyrir honum.” Matt.
26:24. “Því eg segi yður að nú hlýtur að
rætast á mér það, sem skrifað er: Meðal
illvirkja er hann talinn, og það sem um
mig er spáð mun nú rætást.” Lúk. 22:37.
Eftir upprisuna vitnaði Jesús í lögmál
Móses, spámennina og sálmana, að alt hefði
ræzt, sem um hann var ritað. Sjá 24:44-48.
Fyrsta frásagan, sem vér höfum um að
Jesús var ávarpaður sem Guðs sonur, var
þegar hinir djöfulóðu mættu honum og
sögðu: “Hvað höfum vér og þú, Guðs son,
saman að sælda?” Matt. 8:29. í annað skifti
féllu þeir fram fyrir honum, sem haldnir
voru af óhreinum öndum, æptu og sögðu:
“Þú ert sonur Guðs.” Mark. 3:11. Jesús á-
vítaði þá eikki fyrir að tala þannig.
Næsta skifti var það Pétur, þegar Jesús
hafði frelsað hann frá sjávarháskanum, að
hann sagði: “Sannarlega ert þú Guðs son-
ur.” Matt. 14:23. Seinna sagði Pétur: “Þú
ert Kristur, sonur hins lifanda Guðs.” Matt.
16:16.
Eftir að Jesús læknaði blinda manninn,
spurði hann: “Trúir þú á Guðs son? Hann
svaraði og sagði: Hver er hann herra, að eg
geti á hann trúað? En Jesús sagði við hann:
Þú hefir séð hann, og sá, sem við þig talar
hann er sá hinn sami.” Jóh. 9:35-37.
í Jóhannesar guðspjalli er þess getið, að
Jesús talaði um sjálfan sig sem “Soninn”,
eða “Guðs son”, yfir 20 sinnum. Jesú var
hafnað og hann dæmdur til dauða fyrir að
hann kvaðst vera Guðs sonur. “Vegna þess
leituðust Gyðingar enn heldur við að ráða
hann af dögum, af því hann ekki einungis
braut belgina, heldur kallaði Guð föður
sinn og gjörði sjálfan sig Guði jafnan.” Jóh.
5:18. Þegar Pílatus sagði, að hann fyndi
enga sök hjá Kristi og 'enga ástæðu til að
krossfesta hann, svöruðu Gyðingar hon-
um: ,‘Vér höfum lög og eftir vorum lögum
á hann að deyja, því hann hefir gjört sjálf-
an sig að Guðs syni.” Jóh. 19:7.
Þegar Jesús stóð fyrir réttinum, sagði
æðsti presturinn við hann: “Eg særi þig
við hinn lifandi Guð að þú segir oss ef þú