Stjarnan - 01.12.1947, Blaðsíða 5

STJARNAN
101
synd, og íklæðir hann skikkju síns eigin
néttlætis. Hann býður oss:
“Snúið yður til mín og verðið hólpin, þér
gjörvöll endimörk jarðarinnar; því ég er
Guð og enginn annar”. Jes. 45:22.
Voice of Prophecy.
/
Draumur Indíánans
“Vér höfum oft þekt Indíána sem Guð
hefir sjáanlega talað til í draumi”, segir
Orno Follett, sem starfað hefir mörg ár
nieðal Indíána í Norður-Ameríku, “en ein-
hver hin eftirtektarverðasta reynsla er
það sem Little Rattlesnake hafði, hann
varð seinna Frank prédikari. Sannleiki
eftirfarandi sögu er staðfestur með vitnis-
burði ekkju hans, sem sagði að maður
hennar hefði skrifað hana niður áður en
hann dó 1918.
Little Rattlesnake var nafn Indíána
drengs af Hopi-kynkvíslinni, sem bjó hin-
um megin við eyðimörk'ina í Arizona. — í
sesku sinni hafði hann gengið á stjómar-
skóla í Austur-ríkjunum, og fékk þar
góða mentun, en þegar hann kom heim
aftur, tilbað hann höggorma og fylgdi
með í öllum siðum hinna óupplýstu
heiðingja.
Eina nótt dreymdi hann að hann væri í
litla steinhúsinu sínu og horfði á þorpið
niðri í dalnum. Hann sá að alt var í upp-
námi meðal Indíánanna. Einhver ósýnileg
vera fór um þorpið og setti rautt merki
á sumt fólkið en fór framhjá sumum. —
Hann setti merkið á trúboðann og konu
hans. Þeir Indíánar sem höfðu hætt sínu
fyrra lífi ög fylgdu Jesú kenningu, fengu
merkið en hinir ekki.
Little Rattlesnake þótti þetta undarlegt
og hugsaði að það væri eitthvað mikil-
vægt sem stæði í sambandi við merkið.
Hann vonaði að hann og kona hans yrðu
merkt. En þessi ósýnilegi gestur kom
ekki nálægt húsi hans, og það var brátt
augljóst að hann var farinn.
Alt í einu var ákaflegur hávaði uppi í
loftinu, eins og kallað væri hátt, og á sama
augnabliki var alt fólkið sem merkið var
á, hrifið upp í loftið og safnaðist þar kring-
um ljómandi veru sem var bjartari en
sólin, svo var alt dimt niðri á jörðunni
og Little Rattlesnake heyrði neyðaróp
þeirra sem eftir voru skildir. Hann varð
svo voðalega hræddur, að hann vaknaði.
En þegar hann fór að sofa aftur dreymdi
hann sama drauminn. Ennþá vaknaði
hann og hugsaði með sér: “Er Guð með
þessu að sýna mér að þeir kristnu hafi
rétt fyrir sér? Eg vil líka fá þetta merki”.
Þegar hann sofnaði aftur hafði hann sama
drauminn í þriðja sinn. Hann var óróleg-
ur mjög um morguninn og sagði konu
sinni drauminn. Þeim kom saman um að
Guð hinna kristnu hefði talað til þeirra.
Svo dögum skifti var hann mjög óróleg
ur. Hann vissi að kristileg samkoma yrði
haldin í nágrenninu og ásetti sér að fara
þangað. Þegar hann kom inn í samkomu-
salinn var trúboðinn að segja tilheyrend-
um sínum frá hinum fyrstu páskum, og
hvernig Guð hefði skipað fólki sínu 1
Egyptalandi að rjóðra blóði páskalambs-
ins á dyrastafi sína. Hann hlustaði á og
heyrði prédikarann segja að Guð hefði
lofað: “Þegar ég sé blóðið mun ég ganga
framhjá yður”.
“Ó, þetta er rauða merkið sem ég sá
í draumnum”, sagði Little Rattlesnake við
sjálfan sig. Það kvöld meðtók hann frels-
ara sinn, játaði syndir sínar og fékk fyrir-
gefningu og frelsun fyrir Jesú dýrmæta,
úthelta blóð.
Þetta var undravert afturhvarf, og ekki
leið á löngu þar til öll Hopi-kynkvíslin vissi
um breytingu þá, sem komin var yfir þenn
an mann. Hann bar vitnisburð sinn alls-
staðar, og hið flekklausa líf hans bar vott
um, að hann trúði því sem hann kendi. —
Heiðni Little Rattlesnake varð Frank,
kristni prédikarinn.
Orno Follett segir að í sjö þorpum þar
•sem búa þúsundir Indíána, séu aðeins eitt
hundrað manns sem viðurkenni kristna
trú. Fjöldinn fylgir sínum gömlu, heiðnu
siðum. BiðjurruGuð að blessa hverja til-
raun sem gjörö er til að leiða þá til Krists,
svo þeir líka geti mætt Jesú með fögnuði
þegar hann kemur í dýrð sinni.
C. O. G.