Stjarnan - 01.08.1952, Qupperneq 7

STJARNAN
63
þá greiðið mér kaup mitt, en að öðrum
kosti látið það vera. Þá vógu þeir mér 30
sikla silfurs í kaup mitt. En Drottinn sagði
við mig: Kasta þú því til leirkerasmiðsins,
hinu dýra verðinu er þú varst metinn af
þeim. Og ég tók þá 30 sikla silfurs og
kastaði þeim í hús Drottins til leirkera-
smiðsins.“ Sak. 11:12.-13.
Matteus Guðspjallamaður segir frá
uppfyllingu þessa spádóms: „En þeir
greiddu honum Júdasi 30 silfurpeninga.“
Matt. 26:Í5. „En æðstu prestarnir tóku
silfurpeningana og sögðu: Það er eigi leyfi-
legt að leggja þá í guðskistuna þar sem
þeir eru blóðsverð. En er þeir höfðu haldið
ráðstefnu keyptu þeir fyrir þá leirkera-
smiðsakurinn til grafreits fyrir útlend-
inga.“ Matt. 27:6.—7.
Jesús hefir án efa bent á marga af
þessum spádómum þegar hann byrjaði á
Móse og öllum spámönnunum og útlagði
fyrir þeim í öllum Ritningunum það sem
hljóðaði um hann.
Þessir spádómar ættu að styrkja trú
vora á honum sem frelsara vorum og
Drotni.
—R. H. PIERSON
---------☆---------
Söngur og Ijós á lofti
James Davis hafði ánægju af að segja
frá æskudögum sínum í Wales, og frá
móður sinni sem söng og hélt lampa á
lofti þegar synir hennar voru að fara í
vinnuna eða koma heim frá vinnu. Þegar
James var ellefu ára að aldri vann hann
og bróðir hans í kolanámu. Þeir unnu
sína 12 tímana hvor, frá klukkan tvö að
morgninum til klukkan tvö um eftirmið-
daginn. Það var dimt að fara á milli á
nóttunni. Á hverjum morgni fyrir klukk-
an tvö var móðirin á fótum og hafði heitan
drykk handa drengjunum. Svo kvéikti
hún á olíulampa, opnaði dyrnar, hélt upp
lampanum og söng á móðurmáli sínu.
Þarna stóð móðirin og söng, með ljósið
á 'lofti þangað til annar drengurinn náði
heim til að fá heitan drykk og fór að
sofa, meðan hinn gekk út í næturmyrkrið
og komst farsællega yfir í námurnar. Báð-
ir drengirnir nutu þægindanna og ánægj-
unnar af heita drykknum, lampaljósinu og
söng móðurinnar. James Davis sagði að
mynd móður hans syngjandi með ljósið á
lofti að nóttunni væri dýrmætasta endur-
minningin frá æskudögum hans.
Lýsandi Ijós og syngjandi sálir eru ein-
hver hin mesta blessun sem vér getum
notið á lífsleiðinni. Vér þurfum að muna
að Jesús er hið mikla skínandi lífsins ljós
fyrir þennan heim. í fornöld þegar Hebre-
ar héldu hátíðir sínar var kveikt á tveim-
ur stórum lömpum í forgarði musterisins
og þeir lýstu yfir alla borgina. Þeir mintu
á eldstólpann sem var merki upp á ná-
lægð og handleiðslu Guðs gegn um eyði-
mörkina. Mörgum árum seinna í þessari
sömu borg sagði Jesús: „Ég er heimsins
ljós, hver sem vill fylgja mér mun ekki
ganga í myrkri, heldur hafa lífsins ljós.“
Jóh. 8:12.
Um hann mátti með réttu segja: „Sú
þjóð sem í myrkri gengur sér mikið ljós;
yfir þá sem búa í landi náttmyrkranna
skín ljós.“ Jes. 9:2. Ljós er altaf uppörf-
andi. Tilgangur frelsara vors er að gleðja
og hughreysta oss. Hann sagði við lamaða
manninn: „Vertu hughraustur sonur,
syndir þínar eru fyrirgefnar.“ Hann sagði
við konuna sem snerti klæðafald hans:
„Dóttir, trú þín hefir gjört þig heila, far
þú í friði og ver heil af meini þínu.“ Við
lærisveina sína sem voru á bátnum að
berjast við bylgjurnar sagði hann: „Það
er ég, óttist ekki.“ Hann segir við alla
lærisveina sína í dag, sem hafa erfiðleik-
um að mæta: „Þetta hef ég talað til yðar,
til þess að þér hafið frið í mér. í heiminum
hafið þér þrenging, en verið hugharustir,
ég hef sigrað heiminn.“
Frelsari vor veitti fögnuð ekki síður en
ljós. Davíð Burrel í einni af ræðum sínum
segir: „Þó Jesús hafi verið harmkvæla-
maður og kunnugur þjáningum, þá var
hann ekki þunglyndur. Hann sá og hafði
meðaumkvun með sorg manna, en hann
sá líka hvernig návist hans veitti þeim
gleði og blessun. Hann sá líka fögnuðinn
sem lærisvéinar hans mundu njóta í kom-
anda heimi. Hann var hamingjusamur og
glaður í hjarta. Hann var sannur maður.
Jesús var í samræmi við alt sem var
göfugt, hreint og heilagt. Hann vegsamaði
Föðurinn fyrir allar velgjörðir hans.
Haún sá í anda sigur sannleikans og
hið eilífa dýrðarríki, þar sem réttlætið
mun búa, og hann var glaður.