Mosfellingur - 21.08.2009, Qupperneq 12

Svava Ýr tek ur á móti mér með þéttu handa bandi á hlý legu heim ili sínu að Brekku tanga.
Veðr ið lék við okk ur þenn an dag
og við færð um okk ur út í garð þar
sem ríkti al gjör kyrrð, það eina
sem heyrð ist var fugla söng ur inn.
Svava Ýr hef ur sterka og góða nær-
veru og það þarf ekki að vera í ná-
vist henn ar lengi til að sjá hversu
kraft mik il og dríf andi per sónu leiki
hún er. Líf henn ar hef ur meira og
minna snú ist um íþrótt ir og það
kom því fá um á óvart að hún skildi
velja sér það sem ævi starf að kenna
og miðla áfram af reynslu sinni og
þekk ingu.
„Ég fædd ist í Reykja vík 13. okt ó b er
1965 á sama tíma og for eldr ar mín ir
þau Þyri Huld Sig urð ar dótt ir kenn ari
og Bald vin Að ils Björg vins son múr-
ari voru að byggja sér hús í Mos fells-
sveit en þang að fl utt um við
ár ið 1966,“ seg ir Svava Ýr að-
spurð um æsku ár in. „Í þá
daga var Mos fells bær sann-
köll uð sveit, við systk in in vökn uð-
um ít rek að á nótt unni við það að roll-
urn ar voru að gæða sér á gróðr in um
í garð in um, og mað ur hent ist út og
rak þær út í næt ur myrkr ið. Pabbi var
með hesta í bíl skúrn um og ná grann-
ar okk ar í Lág holt inu þau Unn ur og
Úlf ur voru með hæn ur í garð in um
og óskap lega var vina legt að vakna
að morgni við fyrsta hana gal. Ég á
þrjá bræð ur þá Gunn ar Frey sem er
fædd ur 1959, Pét ur Fjal ar er fædd ur
1963 og sá yngsti Sig urð ur Frosti er
fædd ur 1980.“
Á hest baki nán ast dag lega
„Pabbi byggði hest hús í hest húsa-
hverfi nu á Varm ár bökk um og við
eydd um mikl um tíma þar og rið um
út nán ast dag lega. Það var far ið ár-
lega í Fáks reið ina, dags ferð ir á Þing-
völl og ekki má gleyma Leiru gleð inni
sem Frið þjóf ur Þor kels son kom á
lagg irn ar á sín um tíma,
en það var ógleym an leg
skemmt un.
Þeg ar kom að því að
vinna í vinnu skól an um lá bein ast
við að fara í smala mennsku. Við
vor um nokkr ar döm ur sem hlup um
á eft ir rollu skját um nokk ur sum ur
und ir styrkri stjórn Að al steins Þor-
geirs son ar á Blika stöð um, nú eða
rið um um sveit ina og rák um upp
í dal. Einn ig vann ég um tíma í kál-
rækt inni hjá Ás geiri á Reykj um, það
var góð ur tími.“
Gott að hafa mömmu
„Ég gekk í Varm ár skóla og Klara
Klængs dótt ir kenndi mér til að byrja
með. Mamma mín tók síð an við af
henni og var minn kenn ari þar til ég
byrj aði í Gagn fræða skóla. Það var
óneit an lega gott að hafa mömmu
sína hjá sér og af öðr um ólö stuð um
þá er hún sá allra besti kenn ari sem
ég hef haft. Ég held enn þá sam bandi
við vin kon ur mín ar úr barna skóla
og við hitt umst oft yfi r góð um kaffi -
bolla og rifj um upp gamla tíma.“
Öll kvöld úti að leika
„Íþrótt ir hafa alla tíð ver ið mik ill
hluti af mínu lífi . Við krakk arn ir vor-
um öll kvöld úti að leika okk ur. Ef
það var ekki fót bolti, yfi r, fall in spýta
eða snú snú þá var það teygjó,“ seg ir
Svava hugs andi á svip. „Tíu ára göm-
ul byrj aði ég að stunda hand knatt-
leik og þjálf ar inn minn var Dav íð
Sig urðs son.
Þeg ar ég gekk upp í meist ara fl okk
þá sex tán ára göm ul var meist ara-
fl okk ur Aft ur eld ing ar lagð ur nið ur
og þá skipti ég yfi r í Vík ing. Þar spil-
aði ég all an minn fer il og á mjög góð-
ar minn ing ar það an.“
HM í Kína var toppurinn
„Ég hef spil að í öll um ung linga-
lands lið um og A-lands liði. Þessi
tími í hand bolt an um var stór kost-
leg ur og skilur eft ir sig haf sjó góðra
minn inga. Eft ir að ég hætti að spila
sneri ég mér að þjálf un. Sem leik-
mað ur og þjálf ari hef ég ferð ast til
ótrú lega margra landa og mörg hver
mjög fram andi, öll þessi reynsla hef-
ur nýst mér vel í leik og starfi . Það
sem stend ur upp úr af þess um ferð-
um er þeg ar við kom um tutt ugu ára
lands liði kvenna á HM í Kína.“
Miðl ar af reynslu
„Eft ir að ég lauk stúd ents prófi frá
Mennta skól an um í Reykja vík lá leið
mín á Laug ar vatn í Íþrótta kenn ara-
skól ann. Það an út skrif að ist ég sem
íþrótta kenn ari vor ið 1990. Í dag
starfa ég sem íþrótta kenn ari við Fjöl-
brauta skól ann í Breið holti auk þess
sem ég stjórna Íþrótta skóla barn-
anna í Mos fells bæ og hef gert það
síð an 1992. Fyr ir nokkr um ár um
hóf ég störf hjá hand knatt leiks deild
Aft ur eld ing ar og reyni að miðla af
reynslu og þekk ingu til ung menna
hér í bæ. Eld snemma á morgn anna
mæti ég í World Class og leið beini
þar kon um og körl um í leik fi mi og yf-
ir sum ar tím ann breyt ist ég í Hönnu
haf meyju ásamt Kobba krókó díl og
kenn um við litl um krökk um sund,
svo það er af nógu að taka.“
Nýt ur hverr ar mín útu
„Eig in mað ur minn heit ir Guð-
mund ur H. Braga son, við eig um
þrjú börn þau Arn ór Snæ sex tán ára,
Birki Þór tólf ára og Fann eyju Björk
sjö ára. Ég er svo hepp in að þau eru
öll tengd íþrótt um á einn eða ann an
hátt og ég reyni eft ir fremsta megni
að styðja þau í þeim. Börn in mín eru
það allra besta sem ég á og ég geri
allt sem í mínu valdi stend ur til að
koma þeim til manns.
Íþrótta iðk un er besta for vörn in
og við for eldr ar verð um að styðja
börn in okk ar og sýna þeim áhuga,
nóg er af freist ing un um sem hætt ur
steðja að.“
Ég spyr Svövu að lok um hvern ig
hún kom ist yfi r allt þetta sem hún er
að gera? „Já, ég hef oft feng ið þessa
spurn ingu,“ seg ir Svava hlæj andi
„en svar ið er ein falt, allt sem ég geri
fi nnst mér skemmti legt og gef andi
og ég nýt hverr ar mín útu.“
Svava Ýr Bald vins dótt ir íþrótta kenn ari hef ur hald ið ým is nám skeið hér í bæ
og kennt ung um sem öldn um. Öll þessi nám skeið tengj ast holl ustu og hreyf ingu.
Mynd ir: Ruth Örnólfs og úr einka safni.
Svava Ýr, Birk ir Þór, Arn ór Snær, Guð-
mund ur, Fann ey Björk og tíkin Dimma.
- Viðtal / Mosfellingurinn12
MOSFELLINGURINN
Eftir Ruth Örnólfsdóttur
ruth@mosfellingur.is
Íþróttir eru besta forvörnin