Morgunblaðið - 25.09.2018, Blaðsíða 30

30 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 25. SEPTEMBER 2018
Valgerður Þ. Jónsdóttir
vjon@mbl.is
„Þótt það geti reynst áskorun að
vekja eftirtekt í heimi djass píanó-
tríóa, er hér náð fram sannfærandi
samhæfingu í drifkrafti, íhugun og
grípandi laglínum,“ segir um Fund,
nýútkomna plötu Inga Bjarna Skúla-
sonar, píanóleikara og tónsmiðs, í
firnagóðum dómi í vefritinu London
Jazz. Lofsöngurinn er lengri og rýn-
ar á öðrum erlendum miðlum taka í
svipaða strengi. Líkt og þeir gerðu
fyrir þremur árum þegar hann gaf út
Skarkala á netinu.
„Öfugt við fyrri plötuna er Fundur
bæði gefinn út á diski og netinu og af
bandarísku útgáfufyrirtæki, en ekki
mér sjálfum. Þeir hjá Dot Time Re-
cords voru ánægðir með hljóð-
dæmin, sem ég sendi þeim í tölvu-
pósti og ákváðu að gefa út átta lög.
Ég er auðvitað mjög ánægður, enda
betra að vera undir einhverjum
svona hatti, þótt ég viti svo sem ekk-
ert hvert það leiðir mig,“ segir Ingi
Bjarni.
Á Fundi með Inga Bjarna Tríói
spila þeir Bárður Reinert Poulsen
frá Færeyjum á kontrabassa og
Magnús Trygvason Eliassen á
trommur. „Við tókum plötuna upp í
október í fyrra, héldum útgáfuhófið
á Jazzhátíð Reykjavíkur í byrjun
þessa mánaðar og ætlum að reyna að
fylgja henni eftir í nánustu framtíð.
Lögin eiga það helst sameiginlegt að
vera undir áhrifum norrænna þjóð-
laga og djass, en segja má að meg-
instefið sé leitin að rótunum.“
Þriggja borga sýn
Ingi Bjarni lauk í vor sérhæfðu
meistaranámi í tónlist, Nordic Mast-
er: The Composing Musician, sem
fram fór í þremur borgum; Gauta-
borg, Kaupmannahöfn og Osló. Áður
hafði hann lagt stund á djass-
píanónám í Tónlistarskóla FÍH og
lokið BA-námi við Konunglega Tón-
listarháskólann í Haag í Hollandi.
Núna er hann tónlistarkennari í
Tónlistarskóla Kópavogs og Tónlist-
arskóla Mosfellsbæjar, spilar kvöld-
verðartónlist í Hannesarholti einu
sinni í viku og á tónleikum þegar
færi gefst. Þeir næstu með Inga
Bjarna tríói eru í Kex hostel kl. 20.30
í kvöld og verða þá spiluð nokkur lög
af plötunni Fundur.
„Í meistaranáminu flakkaði ég á
milli borganna þriggja því annirnar
voru þar sitt á hvað. Þannig kynntist
ég mjög áhugaverðum og jafnframt
mismunandi tónlistarsenum í borg-
um, sem allar hafa sína sérstöðu.
Djasshugtakið á Norðurlöndum er
víðtækt, til dæmis eru töluverð þjóð-
lagaáhrif í Osló og Svíþjóð, en meiri
áhersla á frjálsan spuna í Kaup-
mannahöfn.“
Spurður hvar Reykjavík standi að
þessu leytinu kveðst hann lítt dóm-
bær þar sem hann hafi ekki verið bú-
settur á landinu í sex ár. „Ég held að
tónlistarsenan sé um margt sérstök.
Hún er rosalega lítil, sem hefur sína
kosti og galla, en þrátt fyrir fátt fólk
er mikil sköpun í gangi. Markaður-
inn fyrir djasstónlist mætti að ósekju
vera stærri, en ég reyni jafnan að
semja tónlist með því hugarfari að
hún takmarkist ekki bara við Ís-
land,“ segir Ingi Bjarni, sem nýlega
skrifaði langa færslu á Facebook þar
sem hann veltir því m.a. fyrir sér
hvers vegna unga fólkið sæki ekki
tónleika í meira mæli. Kveikjan var
fjarvera þess á nýafstaðinni Jazzhá-
tíð Reykjavíkur:
Hvar er unga fólkið?
„… hvar eru nemendurnir sem
eru að læra þessa tónlist? Af hverju
er ekki þetta fólk meira áberandi á
tónleikunum?“ spyr hann og heldur
áfram: „Framtíð lifandi tónlistar
snýst um ungt fólk sem á að vera á
svona tónleikum.“ Og hann heldur
áfram og veltir fyrir sér stílbrigðum
tónlistar: „… flokkun tónlistar í stíl-
brigði er stundum óþörf […] hvað er
þessi djass eiginlega? Er hugtakið
djass eitthvað sem ungt fólk tengir
við og finnst aðlaðandi?“ Þá segir
hann það geta verið takmarkandi að
setja ákveðinn stimpil á tónlist. Tón-
list í grunninn sé ekki takmörkunum
háð heldur við sem takmörkum
hana.
Hvað sem öllum pælingum líður
staðfestir Ingi Bjarni á Facebook að
hann elski djass og beri mikla virð-
ingu fyrir djasshefðinni. Enda hefur
hann í áranna rás nokkrum sinnum
komið fram á Jazzhátíð Reykjavíkur
og spilað á alþjóðlegum djasshátíð-
um víða í Evrópu. Í ársbyrjun hélt
hann sína fyrstu einleikstónleika
hérlendis. Fyrst og fremst er hann
tónsmiður og píanóleikari.
Lögin á Fundi segir Ingi Bjarni
vera einhvers konar samtíning og
þau hafi orðið til eins og aðrar laga-
smíðar hans. Hann er með yfir 400
lagahugmyndir í símanum sínum og
sumar í kollinum, en kveðst sjaldan
setjast niður gagngert til að reyna að
semja lag.
Innsæið ræður
„Ég leik mér bara að því að spila
af fingrum fram á píanóið og leyfi
innsæinu að ráða. Mikilvægast er að
hafa trú á sjálfum sér. Ég ímynda
mér gjarnan að ég sé landkönnuður
að kanna hljóðheima tónlistarinnar.
Stundum kanna ég bara tvö tónbil,“
segir Ingi Bjarni og viðurkennir að
sér þyki oft gott að syngja með spil-
verkinu. Söngröddin tengist inn-
sæinu og sé merkilegt hljóðfæri.
Varðandi upptökurnar í símanum
segir hann að stundum líði mánuðir
þar til hann hlusti á þær. Slíkt sé út
af fyrir sig ágætt því þá nálgist hann
hugmyndina kannski með opnari
huga og minni sjálfsgagnrýni en ella.
„Nafn disksins, Fundur, er ekki úr
lausu lofti gripið, en það er frekar í
merkingunni að finna eitthvað held-
ur en að hittast. Ég reyni alltaf að
ögra sjálfum mér og leita, til dæmis
að rétta tóninum eða rótunum.
Endapunkturinn; sjálfur fundurinn,
er ekki áhugaverðastur, heldur leitin
að honum – þegar maður er stöðugt
að uppgötva eitthvað nýtt.“
Hlauptu burtu
á lagalista Spotify
Spurður hvort Fundur sé ólíkur
Skarkala, þar sem með honum léku
Valdimar Olgeirsson á kontrabassa
og Óskar Kjartansson á trommur,
giskar hann á að Fundur sé dýpri og
svolítið lágstemmdari. Eitt lagið,
„Hlauptu burtu“, skoraði svo hátt að
komast á lagalista Spotify og hafði á
tveimur vikum verið spilað 37 þús-
und sinnum.
Í næsta mánuði fer Ingi Bjarni til
Svíþjóðar, þar sem hann mun skipa
kvintett ásamt tónlistarfólki frá Nor-
egi, Svíþjóð og Eistlandi, sem hann
var með í meistaranáminu. Mein-
ingin er að taka upp plötu og sæta
kannski lagi og spila saman í ein-
hverjum klúbbnum.
Kannar hljóðheima tónlistarinnar
 Ingi Bjarni Skúlason, píanóleikari og tónsmiður, fær lof og prís fyrir Fund, nýja tríódiskinn sinn
Morgunblaðið/Eggert
Tónsmiður og píanóleikari Ingi Bjarni er með mörg hundruð lagahugmyndir í símanum sínum og sumar í kollinum.
Tónleikar með Inga Bjarna tríói
eru í Kex hostel kl. 20.30 í kvöld.
Úrval stuttmynda eftir upprennandi
íslenska leikstjóra verður sýnt á Al-
þjóðlegri kvikmyndahátíð í Reykja-
vík, RIFF, sem hefst á fimmtudag-
inn. Meðal þeirra sem sýndar verða
er stuttmyndin Ég eftir Hallfríði
Þóru Tryggvadóttur og Völu Óm-
arsdóttur en hún fjallar um unga
transmanneskju frá litlu þorpi sem
ferðast til borgarinnar í leit að frelsi
til að vera hán sjálf, eins og segir í
tilkynningu frá RIFF. Þar segir
einnig að Samtökin ’78 hafi boðið
fjölda framhaldsskólanema á sýn-
ingu myndarinnar og að samtökin
muni standa fyrir umræðum að
henni lokinni.
Ísak Hinriksson sýnir tvær stutt-
myndir á hátíðinni. Fyrri mynd
hans, Afsakið, fjallar um mann sem
festir skóinn sinn undir bíl og sú
seinni, Skeljar, fjallar um Auði
nokkra sem reynir að verjast lífinu
á eyju, eins og því er lýst í tilkynn-
ingu.
Af öðrum myndum má nefna
Sumarið ’67 eftir Gunnþórunni
Jónsdóttur blaðamann sem fjallar
um forboðna ást og stuttmynd Ka
Ki Wong, Ég teikna inní kind, sem
fjallar um stúlku sem leitar að ung-
um manni sem birtist henni end-
urtekið í draumi. Hún ákveður síð-
an að elta kind sem verður á vegi
hennar. Kindin leiðir hana svo til
unga mannsins. Frekari upplýs-
ingar má finna á vef hátíðarinnar,
riff.is.
Forvitnileg Úr stuttmyndinni Ég teikna inní kind eftir Ka Ki Wong. Ung
kona eltir kind í leit sinni að ungum manni sem birtist henni í draumi.
Eltir kind í leit sinni
að ungum manni