Morgunblaðið - 19.10.2018, Side 24

24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 19. OKTÓBER 2018
✝ Frieda SophieDorathea
Mahler Odd-
geirsson fæddist í
Dornbusch í Þýska-
landi 29. nóvember
1925. Hún lést á
Hjúkrunarheim-
ilinu Sóltúni 9.
október 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Johann Ma-
hler, f. 24. október
1882, og Margaretha Gebers, f.
5. janúar 1888. Hún var þriðja
yngst 13 systkina sem öll eru
látin utan Ellie Franz, yngsta
systir hennar, sem býr í Ham-
borg í Þýskalandi.
Hinn 11. janúar 1952 giftist
Frieda Hákoni Oddgeirssyni,
Helena Rut, unnusti hennar er
Þorvaldur Halldórsson. 3) Há-
kon Jóhann, f. 1960, synir hans
eru; a) Arnúlfur, unnusta hans
er Elvira Boman; b) Hallþór
Jökull. 4) Birgir, f. 1964, kvænt-
ur Hólmfríði Grímsdóttur, synir
þeirra eru; a) Grímur, unnusta
hans er Hildur Erla Gísladóttir,
dóttir þeirra er Lilja; b) Gunnar,
unnusta hans er Guðný Ósk
Karlsdóttir. 5) Hilmar Þór, f.
1969, kvæntur Dórótheu El-
ísdóttur, börn þeirra eru a) Val-
dís Björg; b) Bergþóra Lára; c)
Þórhildur Arna; d) Hilmar Elís.
Frieda lauk námi í hótel-
rekstri og matreiðslu frá Iðn-
skólanum í Bremerhaven 1945.
Hún starfaði við ýmiss konar
verslunarstörf samhliða því að
vera heimavinnandi húsmóðir.
Hin síðari ár starfsævinnar
starfaði hún hjá Íslensku óper-
unni.
Frieda verður jarðsungin frá
Bústaðakirkju í dag, 19. október
2018, klukkan 15.
málarameistara og
óperusöngvara frá
Hlöðum á Grenivík.
Hákon lést 11. maí
2014. Börn þeirra
eru: 1) Gunnar Örn,
f. 1952. 2) Kristín
Björg, f. 1956,
ekkja Hallfreðs
Emilssonar (d.
2014), börn þeirra
eru: a) Fríða
Hrönn, gift Styrmi
Hafliðasyni, börn þeirra eru
Dóra Hrönn, Stefnir, Sara
Hrönn, Dagur Leó og Dagbjört
Lea; b) Emil, kvæntur Ásu Mar-
íu Reginsdóttur, börn þeirra eru
Emanuel og Andrea Alexa; c)
Hákon Atli, unnusta hans er
Svava Guðrún Helgadóttir; d)
Þegar ég var barn hafði ég
stundum gaman af því að vekja
athyli á því hve langt og hve út-
lenskt nafn móður minnar
hljóðaði. Frieda Sophie Dorat-
hea Mahler Jóhannsdóttir Odd-
geirsson. Mamma mín var
nefnilega frá Þýskalandi. Með
bessaleyfi skaut ég inn í nafna-
rununa „Jóhannsdóttir“ til að
gera hana enn lengri og til-
komumeiri en öll hin nöfnin bar
hún með réttu. Að siðvenju
fékk mamma millinöfnin Sophie
og Dorathea í höfuðið á föð-
ursystrum sínum en þær voru
skírnarvottar og guðmæður
móður minnar. Hér á Íslandi
var Friedu-nafnið íslenskað í
Fríða og undir því nafni gekk
hún á Íslandi. Nafnið Frieda
þýðir á þýsku friður en Fríða
þýðir falleg kona. Það má segja
að það hafi fylgt móður minni
friður og ró, gott lundarfar og
móðir mín var líka alla tíð mjög
falleg kona.
Eitt einkenndi móður mína
en það var mikil áhersla hennar
á dugnað. Það að vera duglegur
og ósérhlífinn var mikils virði í
hennar huga. Á sinni löngu lífs-
göngu gekk mamma í gegnum
mörg veikindin og margar að-
gerðir.
Aldrei nokkurn tímann
heyrði ég hana bera sig illa
heldur þvert á móti bar hún sig
ætíð mjög vel. Þrátt fyrir að
óminnishegrinn sækti að móður
minni um allmörg síðustu ár
missti hún aldrei reisnina. Al-
veg fram á síðasta dag þegar
móðir mín var spurð hvernig
hún hefði það svaraði hún ætíð
svo: „Ég hef það fínt. Það er
sko ekkert að mér. Ég er eins
og unglamb.“
Mamma bjó yfir miklum
kærleika og sýndi af sér jafn-
framt mikla hlýju en þessa
miklu ákveðni og seiglu sem
hún bjó jafnframt yfir má ef til
vill að hluta til rekja til hennar
erfiðu reynslu úr seinna stríði.
Þessa reynslu vildi mamma
helst ekki ræða en ég fékk hana
með eftirgangsmunum til að
segja mér frá upplifun sinni.
Við ræddum málin saman á
þýsku enda sagði hún mér að
hún ætti engin orð til á íslensku
sem lýstu þessum hryllingi sem
stríðið var. Mamma dvaldi flest
stríðsárin í Bremerhaven við
nám ásamt yngri systur sinni
Käthe. Bremerhaven varð illa
úti í loftárásum Bandamanna á
borgina. Mamma lifði þennan
hildarleik af en Käthe systir
hennar féll. Alla tíð var minn-
ingin um Käthe henni hug-
leikin.
Að stríði loknu fór mamma
heim til foreldra sinna en fjöl-
skyldan bjó svo vel að eiga
landskika og því hægt að rækta
grænmeti og halda skepnur.
Klaus, sem var yngsti bróðirinn
og hermaður öll stríðsárin, kom
einnig heim í föðurgarð algjör-
lega búinn á því á sál og líkama
og lagðist hann rúmlegu í tvö
ár. Enginn mátti koma við hann
né annast hann nema hún móðir
mín.
Í tvö ár hjúkraði mamma
þessum bróður sínum til lífs og
eins og nærri má geta voru alla
tíð miklir kærleikar þeirra á
milli. Þegar Klaus var kominn á
lappirnar á ný fór mamma að
leita sér að vinnu og bauðst þá
starf á Íslandi. Hingað til Ís-
lands kom hún með togara og
var þessi sjóferð að hennar
sögn mjög erfið vegna mikillar
sjóveiki.
Síðustu tvö ár ævinnar bjó
mamma á hjúkrunarheimilinu
Sóltúni og naut þar mjög góðr-
ar umönnunar starfsfólks, sem
við þökkum af alhug. Með sökn-
uði og ást í hjarta kveð ég móð-
ur mína og bið þess að hún hvíli
í friði.
Hákon Jóhann.
„Ef ég hefði mátt velja mér
mömmu þá hefði ég alltaf valið
þig“ er setning sem hljómar í
hjarta mínu á þessum tímamót-
um þegar ég kveð elskulega
mömmu mína hinstu kveðju.
Mamma var yndisleg kona, fal-
leg, ljúf og góð en jafnframt
hörkutól því þegar erfiðleikar
og veikindi mættu henni á lífs-
leiðinni þá tókst hún á við það
með einstakri yfirvegun og já-
kvæðni.
Með henni á ég margar dýr-
mætar minningar sem ég mun
halda í heiðri og deila með mín-
um börnum og barnabörnum,
minningar um þessa merkis-
konu frá Þýskalandi. Ég vil
þakka þér, elsku mamma mín,
fyrir allt og kveð þig með orð-
um Krists sem standa á leg-
steininum hans pabba „ég lifi
og þér munuð lifa“.
Ástar- og saknaðarkveðja,
þín dóttir,
Kristín Björg.
En handan við fjöllin
og handan við áttirnar og nóttina
rís turn ljóssins
þar sem tíminn sefur.
Inn í frið hans og draum
er förinni heitið.
(Snorri Hjartarson)
Þegar lauf trjánna leggja á
jörðina litríka ábreiðu og runn-
ar feykjast í görðum þar sem
blóm sumarsins drúpa höfði
leggur elskuleg tengdamóðir
mín upp í sína hinstu ferð. Það
hryggir mig að kveðja en ég
veit að stundin er komin og
ferðalagið óumflýjanlegt. Hún
Fríða mín var líka litrík, eins og
haustið. Hún gat komið manni á
óvart með skemmtilegum til-
svörum og hnyttnum athuga-
semdum sem enginn gat orðað
eins og hún. Hún var skemmti-
lega hreinskilin og blátt áfram í
öllum samskiptum.
En Fríða var líka sterk kona
sem hafði lifað tíma sem fæst,
ef nokkurt okkar, þekkir. Hún
og Hákon heitinn voru klettar í
tilveru barna sinna, maka
þeirra og barnabarna. Til
þeirra var gott að koma, þau
voru hjálpfús, góðviljuð og hlý.
Í Kjalarlandinu var andrúms-
loft þar sem allt átti sinn stað
og sína stund. Enginn asi,
stundum eins og tíminn stæði í
stað, ró. Þar var Fríða drottn-
ingin okkar, svo falleg og tígu-
leg, þar var ríkið hennar og það
var gott að fá að eiga hlutdeild í
því.
Fríða vissi sem var að það
þýðir ekkert að gera sér rellu
út af smámunum, lífið hafði
kennt henni æðruleysi, þakk-
læti og sátt.
Síðustu ár átti Fríða við
heilsubrest að stríða sem smátt
og smátt tók frá henni minn-
ingar, lagði hulu yfir andlit,
nöfn og atburði en hlýja hennar
og mildi hvarf aldrei. Fríða
verður alltaf drottningin okkar.
Ég mun sakna hennar sárt.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(Valdimar Briem)
Hólmfríður.
Hún amma var ótrúleg kona,
mögulega sú sterkasta og
þrautseigasta sem ég hef hitt. Á
sinni lífsleið tókst hún á við
marga erfiða hluti, hvort sem
það voru veikindi eða eitthvað
annað.
Eins mannlegt og það er að
bogna þá brotnaði þessi sterka
kona aldrei. Stóð alltaf aftur
upp og tilkynnti að hún væri al-
veg eins og unglamb.
Sem fyrsta barnabarn og
nafna ömmu var ætíð stjanað
við mig í Kjalarlandinu. Ung að
árum var ég hjá ömmu meðan
mamma vann á daginn og eru
mínar fyrstu minningar úr
Kjalarlandinu hjá ömmu. Þegar
ég hugsa til baka á ég svo ótal
góðar minningar sem tengjast
ömmu. Sumrin í garðinum hjá
þeim, þar sem amma talaði allt-
af um að væri eins og á
Mallorca.
Hún ræktaði kartöflur og átti
ásamt afa alltaf einstaklega fal-
legan garð. Það var gaman að
fylgjast með henni við sauma-
vélina og horfði ég á hana laga
eða hanna eitthvað með aðdá-
unaraugum. Sýningarnar sem
hún bauð mér á í Íslensku óp-
erunni þar sem hún vann í fata-
henginu voru ætíð stórkostleg
upplifun fyrir litla stelpu eins
mig. Sundferðir í Laugardals-
laugina þar sem hún og afi
mættu og syntu á hverjum degi
voru ætíð spennandi. Hún var
frábær kokkur og allt sem hún
bjó til í eldhúsinu fékk bragð-
laukana til að hoppa um af
kæti.
Fyrir þessar minningar og
svo ótal margar aðrar er ég af-
ar þakklát fyrir og að hafa
fengið að eiga þessa góðu konu
að í mínu lífi.
Kærleikurinn sem ég upplifði
í minn garð í hvert einasta
skipti sem ég hitti hana verður
alltaf ómetanlegur. Við kvödd-
umst alltaf á sama hátt og með
þeim orðum vil ég kveðja þig í
dag, elsku besta ömmu gullið
mitt. Ég á eftir að sakna þín
um ókomin ár.
Ég elska þig.
Þín,
Fríða Hrönn.
Í dag kveð ég ömmu mína,
vin og fyrirmynd. Þegar ég var
barn var ég öll sumur hjá
ömmu og afa. Þar var farið í
sund á hverjum einasta degi.
Það klikkaði aldrei. Það er að
öllum líkindum þess vegna sem
ég held mikið upp á sund í dag.
Það var amma sem háttaði
mig á kvöldin og fór með bæn-
irnar. Fyrst á íslensku og síðan
á þýsku. Hún var nefnilega frá
Frieda Mahler
Oddgeirsson
Nú er annað ljós-
ið slokknaði í okkar
Ljósahóp. Fyrst fór
Dagný og nú er það
Maja.
Við kynntumst fyrir 11 árum.
Byrjuðum í föndri á Borgarspít-
alanum eftir að hafa greinst með
krabbamein. Þar hittumst við á
þriðjudagsmorgnum og föndruð-
um ýmislegt úr leir, ull og fleiru.
Þessir morgnar voru alveg
dásamlegir, mikið hlegið og átti
Maja ekki minnstan þáttinn í því,
alltaf með skemmtilegar sögur og
grín. Eftir að það var lokað í
Borgarspítalanum fluttum við
okkur yfir í Ljósið og þar komu
fleiri inn í hópinn. Þar héldum við
áfram að föndra og alltaf var jafn
gaman hjá okkur, alls konar nám-
skeið og mikil gleði, þótt þetta
hafi verið mikil alvara að greinast
með krabbamein.
Eftir að við vorum flestar „út-
skrifaðar“ frá Ljósinu langaði
okkur að halda áfram að gleðjast
saman og var það Maja sem hélt
hópnum saman. Hópurinn fékk
nafnið Amasónur í höfuðið á
grísku hergyðjunum sem fórn-
uðu brjóstinu til að geta barist.
Hún kallaði á okkur og stýrði
hópnum í gegnum Facebook. Úr
varð að við hittumst mánaðarlega
eða svo á einhverjum nýjum og
spennandi veitingastað og borð-
uðum saman. Maja var límið í
María Guðnadóttir
✝ María Guðna-dóttir fæddist
21. febrúar 1959.
Hún lést 20. sept-
ember 2018. Útför
hennar fór fram í
kyrrþey.
hópnum og passaði
upp á að við hitt-
umst. Nú erum við
búnar að vera að
hittast í tíu ár. Alltaf
var Maja kát og
brosandi, sagði sög-
ur og gerði grín að
tilverunni.
Eitt skiptið þegar
við hittumst sagði
Maja okkur að hún
væri búin að selja
íbúðina sína og ætlaði að flytja til
Spánar! Okkur fannst hún huguð.
Hún sagði að sig hefði alltaf lang-
að til að prófa þetta og maður
vissi ekkert hvað maður hefði
langan tíma hér á jörð.
Við söknum Maju mikið. Það
var alltaf svo mikil gleði sem
fylgdi henni, hún sagði skemmti-
lega frá og var svo sannarlega
vinur vina sinna. Nú verðum við
að vera duglegar án hennar og
halda hópnum gangandi.
Við hittumst á Bombay Bazaar
til að minnast Maju, en það var
staðurinn sem við hittum hana
síðast á. Í anda Maju var ekkert
volæði heldur glöddumst við yfir
lífinu og því að hafa fengið að
kynnast svona magnaðri konu.
Minnig Maju lifir.
Amasónurnar,
Ágústa María Jónsdóttir,
Áslaug Gísladóttir,
Elín Björt Grímsdóttir,
Katrín Eva Hinriksdóttir,
Ólöf Rist,
Sigríður Hanna Ingólfs-
dóttir,
Sigríður Kristjánsdóttir,
Steinunn M. Halldórsdóttir,
Unnur Ösp Guðmundsdóttir,
Unnur Ingimundardóttir.
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna andláts okkar ástkæru
ÖNNU GUÐRÚNAR GEORGSDÓTTUR,
Borgarbraut 65A,
Borgarnesi.
Rúnar Ragnarsson Dóra Axelsdóttir
Steinar Ragnarsson
Þóra Ragnarsdóttir Gísli Kristófersson
Jón Georg Ragnarsson Maríanna Garðarsdóttir
Ragnheiður Elín Ragnarsd. Björn Yngvi Sigurðsson
ömmu-, langömmu- og langalangömmubörn
Lokað
Skrifstofa Ernst & Young ehf. verður lokuð föstudaginn
19. október vegna jarðarfarar SNORRA JÓNSSONAR.
Ernst & Young ehf.,
Borgartúni 30.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
ERNA GUÐRÚN JENSDÓTTIR,
Grandavegi 47, Reykjavík,
lést á Landspítalanum fimmtudaginn
4. október.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Rafn Haraldur Sigurðsson Suzanne Sigurðsson
Sigurður Þór Sigurðsson Hjördís Inga Bergsdóttir
Jens Pétur Sigurðsson Patricia Segura Valdes
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug vegna
fráfalls elskulegs bróður okkar,
HARALDAR ARNAR HARALDSSONAR,
Stigahlíð 71, Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við heimilisfólki og
starfsfólki í Stigahlíð 71.
Sigurður Haraldsson
Þóra Haraldsdóttir
Haukur Már Haraldsson
Móðir okkar, tengdamóðir og amma,
SIGRÚN SIGURÐARDÓTTIR,
áður til heimilis í Víðilundi 6d,
Akureyri,
lést á dvalarheimilinu Höfða, Akranesi,
9. október. Útför hennar hefur farið fram í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Fjölskylda hennar þakkar fallegar kveðjur og samhug.
Theodóra Kristjánsdóttir Teitur Björgvinsson
Ingibjörg Unnur Pétursdóttir Eyjólfur Jónsson
ömmu- og langömmubörn
Ástkær eiginkona mín, móðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
HULDA BJÖRK GUÐMUNDSDÓTTIR,
hjúkrunarheimilinu Skjóli,
áður til heimilis að Hraunbæ 102g,
lést sunnudaginn 14. október á
hjúkrunarheimilinu Skjóli.
Útförin verður frá Árbæjarkirkju þriðjudaginn 23. október
klukkan 13.
Sigurður Óskar Jónasson
Guðmundur Arnar Sigurðss. Hrafnhildur Harðardóttir
Anna Sigríður Sigurðardóttir
Jóhann Gunnar Sigurðsson Elsa Ósk Alfreðsdóttir
Jónas Viðar Sigurðsson María Hendrikka Ólafsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn