Morgunblaðið - 05.11.2018, Blaðsíða 23

MINNINGAR 23
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 5. NÓVEMBER 2018
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð
og vináttu vegna andláts og útfarar
móður okkar, tengdamóður, ömmu,
langömmu og langalangömmu,
GYÐU ARNDAL SVAVARSDÓTTUR,
Sóltúni 2, Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki hjúkrunarheimilisins
Sóltúns.
Fyrir hönd aðstandenda,
Sigurborg Valdimarsdóttir
Ásgeir Valdimarsson
Þorgerður Hreiðarsdóttir
Hörður Hreiðarsson
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
AÐALGEIR AÐDAL JÓNSSON,
Ægisgrund 7, Garðabæ,
lést á hjúkrunarheimilinu Sólvangi
fimmtudaginn 1. nóvember.
Bryndís Þórarinsdóttir
Sveinbjörn Aðalgeirsson
Vésteinn Aðalgeirsson Kristjana Sigurgeirsdóttir
Ingunn Þóra Hallsdóttir Ólafur Ingi Grettisson
Þórhalla Rein Aðalgeirsd.
og barnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
REGÍNA GUÐMUNDSDÓTTIR,
Hrafnistu, Nesvöllum í Reykjanesbæ,
lést á heimili sínu mánudaginn 29. október.
Útförin fer fram frá Njarðvíkurkirkju
í Innri-Njarðvík þriðjudaginn 6. nóvember klukkan 13.
Sigurborg Pétursdóttir Einar Már Jóhannesson
Guðmundur Pétursson Rattanawadee Roopkhom
Karen Pétursdóttir Ingvar Jón Óskarsson
barnabörn og barnabarnabörn
✝ Bragi Ólafssonfæddist í bæn-
um Herlev í Dan-
mörku 24. desem-
ber 1992. Hann
lést á gjörgæslu-
deild Landspít-
alans í Fossvogi
26. október 2018
eftir stutt en erfið
veikindi.
Foreldrar hans
eru Sigríður Ein-
arsdóttir og Ólafur Jóhann
Ólafsson. Systur Braga eru
Andrea Diljá, f. 27. október
1982, maki hennar er Oddur
Jóhann Brynjólfsson, og
Hrefna, f. 28. janúar 1991,
maki hennar er Sindri Baldurs-
son.
Eftir að Bragi flutti frá Dan-
mörku ólst hann upp fyrst á
Álftanesi og síðar í Ljósaberg-
inu í Hafnarfirði.
Hann var í Safa-
mýrarskóla og í
framhaldi Fjöl-
brautaskólanum
við Ármúla. Sam-
hliða því naut
hann þess að vera
á Lyngási en síð-
asta árið starfaði
hann í Ögurhvarf-
inu, sem er rekið
af Styrktarfélaginu
Ási.
Í upphafi árs 2011 flutti
Bragi á sambýlið Marbakka-
braut í Kópavogi, þar sem
hann bjó ásamt Sveinbirni,
Hönnu, Ernu og Trausta. Bragi
kom víða við á sinni stuttu ævi,
en hann fékk m.a. að njóta sín
í Reykjadalnum, Rjóðrinu og
Móaflötinni í Garðabæ.
Útför Braga fer fram frá
Lindakirkju í Kópavogi í dag,
5. nóvember 2018, klukkan 15.
Elsku Bragi, það var þvílík
gleði þegar þú varst væntanlegur
í heiminn, ekki bara það að þú
værir væntanlegur heldur var
settur dagur aðfangadagur og þú
komst á aðfangadag. Lífið tók
ekki blíðlega við þér og þú þurftir
að hafa fyrir því nánast frá fyrstu
stundu. En það vantaði ekkert
upp á baráttuviljann og dugnað-
inn og þú komst yfir byrjunar-
örðugleikana. Þú varst samt svo
hraustur, fékkst aldrei kvef eða
pestir en eitthvað var það sem þú
fékkst í fararnesti sem gerði það
að verkum að líkamleg geta þín
varð aldrei eins og annarra. Alla
ævi þína þurftir þú á aðstoð
margra að halda og komu allir að
henni með fórnfýsi og sannri vin-
áttu við þig og fjölskyldu þína og
eignaðist þú marga góða vini.
Bragi kynntist bestu vinkonu
sinni þegar hann byrjaði á Lyng-
ási, henni Ástu Sóllilju, og varð
hún stuðningsfjölskyldan hans í
mörg ár og eftir það besta vinkona
þar til yfir lauk. Með henni fór
hann meðal annars á tónleika og
vestur í Dali í réttir og hún kom
alltaf í afmælið hans á aðfangadag
eins og margir hans ættingjar og
vinir.
Einnig var Halldór frændi allt-
af vakinn og sofinn yfir velferð
hans og heimsótti hann reglulega,
hvort sem það var heim til hans, á
spítala eða í skammtímavistun og
hann var boðinn og búinn að að-
stoða með allt sem sneri að
honum. Bragi laðaði að sér gott
fólk og laðaði líka það góða og
gleðilega fram í fólki.
Að flytjast á Marbakkabraut-
ina var einstakt lán og þar var ein-
stakt sambýlisfólk og starfsfólk
og gott að koma í heimsókn, þar
fékk maður faðmlög og spjall frá
öllum á heimilinu og starfsfólki.
Bragi var einstaklega fé-
lagslyndur og lífsglaður drengur
og ungur maður. Það var svo stutt
í brosið og hláturinn, hann hafði
góðan húmor og skemmti sér vel
ef það var kraftur í lífinu. Tón-
leikar, tívolí, ferðalög og samvera,
þá var gleði og kátína.
Honum eins og öðrum ungum
mönnum fannst gott að fá að sofa
aðeins lengur og vaka því lengur
og græddi hann á því að fara seint
að sofa því þá gat hann heyrt allt
slúður og spjall sem var spjallað
frammi og ekki sagði hann frá
leyndarmálum en gat hlegið inni-
lega að samtölum starfsfólks síns.
Þegar Bragi komst á bragðið
að ferðast erlendis þá var farið á
hverju ári til Tenerife og notið sól-
ar og samveru með okkur foreldr-
um sínum og svo skiptust á að
koma með systir hans og hennar
vinkonur og Inga sem vann á
Marbakka. Síðan var hægt að
spjalla um ferðirnar og þá gaf
Bragi það sterklega til kynna að
hann myndi eftir þeirri skemmtun
og það sást svo vel að hann hlakk-
aði til næstu ferðar. Núna var búið
að skipuleggja næstu ferð og ætl-
uðum við að fara saman, öll fimm í
fyrsta skipti til USA. En af því
varð ekki því Bragi veiktist áður
en átti að fara og fer nú í aðra ferð
sem er örugglega góð fyrir hann
en við munum ekki ferðast með
honum núna en fáum að koma
með honum seinna.
Elsku Bragi, það sem við eigum
eftir að sakna þín en á sama tíma
gleðjast yfir minningum um þig.
Við kveðjum þig með sorg í
hjarta og munum muna þig eins
og þú varst, fullur af lífi og gleði.
Kveðja,
mamma.
Elsku Bragi minn.
Þegar mamma þín fékk símtal-
ið af Marbakkabrautinni fyrir ná-
kvæmlega fjórum vikum átti ég
ekki von á að vera í þessu sporum í
dag. Þú varst greinilega eitthvað
óhress og þá var eitthvað að, þú
lagðir ekki í vana þinn að kvarta
nema ástæða væri til. Það kom í
ljós að þú varst kominn með
nýrnastein, smá aðgerð og við
héldum enn í vonina, halda okkar
striki og fara öll fimm saman í frí
til Flórída um næstu helgi. En þá
fór í gang atburðarás sem jafnvel
hörkutól eins og þú réðir ekki við.
Gjörgæsludeildin í Fossvoginum
varð þitt heimili síðustu ríflega
tvær vikurnar.
Þín náðargáfa í lífinu var að
gefa til okkar sem fengum að vera
þér samferða þennan aldarfjórð-
ung. Æðruleysi, gleði og jákvæðni
eru orðin sem kannski lýstu þér
best. Þú varst hugsanlega ekki
fyrstur manna úr rúminu á
morgnana og pínu pirraður að
vera rekinn af stað en við vitum
báðir að morgunstund er stórlega
ofmetin, kvöldin og næturnar eru
okkar tími. Það var alla tíð ein-
hver gleðiljómi sem fylgdi þér,
eitthvað sem erfitt er að útskýra
en flestir þekkja sem kynntust
þér. Það var einfaldlega ómögu-
legt að vera önugur í kringum þig
og þegar maður lítur til baka sér
maður hvernig þessi gleði og já-
kvæðni þín endurspeglast í öllu
þessu frábæra fólki sem hefur að-
stoðað þig og okkur í gegnum tíð-
ina. Alveg frá því að þú byrjaðir á
Víðvöllum í Hafnarfirði hefur þú
verið umvafinn frábæru fólki sem
hefur viljað aðstoða þig eins vel og
kostur er. Safamýrarskóli, Lyng-
ás og núna síðast Ögurhvarfið
hafa verið þinn vinnustaður í tutt-
ugu ár en þar hefur þú kynnst
mörgum af þínum bestu vinum.
Við foreldrarnir fengum stóran
hnút í magann þegar þér var boðið
að flytja á Marbakkabrautina, alls
endis óviss um hvað biði þín þar.
Það kom hins vegar fljótlega í ljós
að þær áhyggjur reyndust alger-
lega óþarfar. Að sjálfsögðu varstu
eldsnöggur að heilla þar alla,
Svenni, Hanna, Erna og Trausti
tóku þér svo sannarlega vel frá
fyrsta degi og þú hafðir einstakt
lag á að fá alla starfsmenn til að
snúast í kringum þig.
Bragi minn, það er erfitt að lýsa
því hversu mikið þú hefur þroskað
mig allt frá fyrsta degi. Þú hefur
gert mig að miklu betri manni og
gefið okkur litlu fjölskyldunni
þinni svo ótal margt sem engin
leið er að útskýra.
Þú skilar kveðju frá mér til
Dúnnu ömmu þegar þú hittir hana
og ég vona að þú fáir loksins að
kynnast afa þínum hann hefði al-
veg kunnað að meta húmorinn
þinn. Ég ætla að reyna að hafa
ekki áhyggjur af þér lengur því
auðvitað veit ég það innst inni að
þú heldur áfram að vera þú sjálfur
og aðrir á nýjum stað munu baða
sig í geislum gleðinnar frá þér.
Vertu sæll, drengurinn minn.
Pabbi.
Þetta var engan veginn á
stefnuskránni hjá okkur Bragi.
Við vorum með allt önnur plön en
þessi. Við ætluðum að fara út til
Tampa, liggja í sólinni, drekka
Mojito og njóta þess að eiga góða
stund saman í fyrsta skipti í 22 ár,
loksins öll fimm saman til útlanda.
En svona getur allt breyst á svip-
stundu og heimurinn snýst á
hvolf. Þú passaðir samt upp á að
við værum öll saman með þér, þó
það hafi verið þitt síðasta ferðalag
og þinn síðasti spölur þá fengum
við að fylgja þér þangað, vera til
staðar og kyssa þig bless.
Þú varst alltaf þægastur af
okkur systkinum, það var aldrei
neitt vesen á þér, enginn mótþrói,
fýla eða rifrildi, samt sem áður
tókst þér ávallt á einn eða annan
hátt að halda okkur á tánum.
Hvert sem við fórum þá varstu
alltaf miðpunktur athyglinnar og
þekktir fólk á öllum stöðum og öll-
um aldri. Göngutúr í Kringlunni
var eins og félagsmiðstöð þar sem
þú þekktir nánast annan hvern
mann sem gekk framhjá.
Þegar þú varst lítill og hafðir
ennþá hreyfigetu þá naustu þess í
botn að rífa í fallegu ljósu lokkana
hennar Hrefnu bara til þess eins
að fá hana til að öskra.
Það verður ekki tekið af þér að
þú varst alveg einstaklega stríð-
inn og leiddist það ekkert að hlæja
þig máttlausan að okkur systrum
eftir góða stríðni.
Þú elskaðir tónlist en vildir sko
ekkert vera að hlusta á einhverjar
rómantískar ballöður heldur var
rokkið málið sem og aðrir takt-
góðir tónar. Góðir tónleikar voru
eitthvað fyrir þig. Þegar tónlistin
ómaði lyftir þú eyra og naust þess
að hlusta, ekki skemmdi það fyrir
ef Skálmöld og Sinfó voru að spila
í Hörpunni.
En mikið verður þetta erfitt, þó
við vitum að þú hlaupir loksins um
og hreyfir skrokkinn sem aldrei
fyrr, daðrir við stelpurnar með
fallegu röddinni þinni og njótir þín
þá verður þín samt svo sárt
saknað.
Hvernig verða jólin, Bragi? Þú
varst jólin, jólabarnið mikla. Það
komu allir saman á aðfangadag til
að fagna með þér. Þú hélst öllu
saman, hélst uppi hefðinni en
hvernig verður núna? Elsku
Bragi, það verður allt svo öðruvísi
núna.
Ástarkveðjur, þínar systur og
mágar,
Diljá, Hrefna, Oddur
og Sindri.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið,
og þín er liðin æviönn,
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
Svo vinur kæri vertu sæll,
nú vegir skilja að sinni.
Þín geta máttug verndarvöld
á vegferð nýrri þinni.
Með heitu, bljúgu þeli þér
ég þakka kynninguna,
um göfugan og góðan dreng
ég geymi minninguna.
(Höf. ók.)
Elsku Bragi okkar hefur kvatt
þetta jarðlíf. Í huga okkar eru
minningar um góðar stundir með
honum eins og afmæliskaffi á að-
fangadag og hin ýmsu heimboð á
Marbakkabrautina. Það er okkur
minnisstætt þegar við fórum í sjó-
ferð árið 2013 með Braga um
Sundin. Við upplifðum þá hversu
glaður hann var og naut ferðar-
innar.
Það er trú okkar að nú sé Bragi
á góðum stað og vel hafi verið tek-
ið á móti honum.
Elsku Óli, Sigríður, Diljá og
Hrefna við sendum ykkur innileg-
ar samúðarkveðjur.
Halldór, Gyða og fjölskylda.
Þótt sólin nú skíni á grænni grundu,
er hjarta mitt þungt sem blý.
Því burt varst þú kölluð á örskammri
stundu,
í huganum hrannast upp sorgarský.
Fyrir mér varst þú ímynd hins göfuga og
góða,
svo gestrisin, einlæg og hlý.
En örlög þín ráðin – mig setur hljóða,
við hittumst ei framar á ný.
Megi algóður Guð þína sálu nú geyma,
gæta að sorgmæddum, græða djúp
sár.
Þó komin sért yfir í aðra heima
mun minning þín lifa um ókomin ár.
(Sigríður Hörn Lárusdóttir)
Hvíl í friði, elsku Bragi okkar.
Hanna, Svenni, Erna
og Trausti.
Ég gleymi því aldrei þegar ég
sá Braga frænda minn fyrst. Við
vorum samtímis við nám og störf í
Danmörku, við Día, Sigríður og
Óli Jóhann. Þær voru báðar
ófrískar, Sigríður og Día. Ég var
aldrei mikill barnakall, fannst ný-
fædd börn ekki falleg, svona
krumpuð, þrútin og mislit. Bragi
var þó undantekning frá þessu.
Mér fannst hann fallegasta barn
sem ég hafði séð, fyrir utan börnin
mín.
Bragi fæddist í desember, Lilja
Sif okkar Díu í maí vorið eftir. Við
vorum mikið saman með börnin
okkar þetta fallega vor í Dan-
mörku. Það leið ekki langur tími
þangað til við fórum að veita því
eftirtekt að litla stelpan okkar tók
fram úr frænda sínum í hreyfi-
þroska. Okkur fór að gruna að
ekki væri allt sem skyldi. Það kom
í ljós að hann hafði orðið fyrir
áföllum í fæðingunni sem höfðu
valdið óafturkræfum skaða.
Þrátt fyrir að fötlunin væri erf-
ið þá óx Bragi úr grasi eins og
annað ungt fólk. Um tíma fannst
mér hann ótrúlega líkur Jóni
heitnum frænda okkar frá Úthlíð,
sem lést af slysförum allt of
ungur. Það yljaði manni um
hjartarætur að sjá Jón birtast
þarna í Braga um tíma. Það var
samt erfitt að horfa á þetta fallega
barn verða sífellt meira fatlað lík-
amlega og fylgjast með erfiðum
veikindum sem lögðust þungt á
hann og hans nánustu. Svona af
hliðarlínunni þá var maður eigin-
lega aldrei viss um hver andlegi
þroskinn væri. Maður var þó aldr-
ei í neinum vafa þegar Braga var
skemmt. Það var helst á manna-
mótum og þegar spiluð var tónlist,
svo ekki sé talað um sólarlanda-
ferðirnar. Þá ljómaði Bragi. Mér
er minnisstæð tvítugsafmælis-
veislan hans Braga á Marbakka-
brautinni. Þar var Bragi hrókur
alls fagnaðar. Það var gaman að fá
að kynnast þessu einstaka sam-
félagi sem þar var, sambýlingum
Braga og frábæru starfsfólki.
Þeim sé þökk fyrir þeirra frábæra
starf.
Það var líka gaman að sjá for-
eldra og systur Braga með hon-
um. Styrkur þeirra á erfiðum
stundum og augljós virðing og
væntumþykja hefur verið aðdáun-
arverð. Þau ætluðu saman í frí til
Flórída, Sigríður, Óli, systurnar
og Bragi. Þau voru búin að segja
okkur hversu mjög Bragi var far-
inn að hlakka til ferðarinnar. Viku
fyrir brottför veiktist Bragi hins
vegar svo ekkert varð úr Flórída-
ferð fjölskyldunnar. Þessi veikindi
enduðu hins vegar í hinstu ferð
Braga. Nú er hann laus úr þeim
viðjum sem veikbyggður líkami
hafði búið honum. Blessuð sé
minning þessa fallega drengs.
Erlendur Geir Arnarson
og fjölskylda.
Við minnumst Braga með hlý-
hug, en hann flutti til okkar fyrir
sjö árum. Frá fyrsta degi heillaði
hann alla sem kynntust honum
með sinni góðu nærveru og var
hann öllum kær. Bragi hafði ein-
stakt lag á að sameina kærleika og
væntumþykju á heimilinu. Hann
kenndi öllum sem umgengust
hann þakklæti – þá ekki síst þakk-
læti fyrir það sem maður hefur.
Honum fannst einstaklega
skemmtilegt að láta hnoðast með
sig og allt knús og öll snerting ró-
aði hann á erfiðum tímum.
Bragi var athugull og áhuga-
samur og það var fátt sem fór
fram hjá honum, hann var sá sem
vissi nánast allt um alla á heim-
ilinu. Hann var alla jafna glaður,
mikill húmoristi, hafði gaman að
fíflalátum og hló og skríkti þegar
honum fannst eitthvað fyndið.
Bragi naut þess að hlusta á rokk-
tónlist, en einnig að fara á viðburði
og vera innan um fólk.
Tjáning Braga var að mestu
leyti í gegnum svipbrigði og
fjöldamörg hljóð sem við lærðum
að túlka og skilja hvað hann gæti
verið að segja okkur.
Bragi átti góða og umhyggju-
sama foreldra og fjölskyldu og
samverustundir með þeim voru
honum kærar.
Við þökkum Braga samfylgd-
ina síðustu ár og sendum foreldr-
um hans systrum og fjölskyldu
innilegar samúðarkveðjur.
Fyrir hönd starfsfólks á Mar-
bakkabraut 14,
Helga Steinarsdóttir.
Elsku besti vinur.
Það er komið að kveðjustund
og ljúfar minningar hrannast upp.
Ég var svo heppin að fá að kynn-
ast þér fyrir 19 árum í Lyngási og
fá að fylgja þér eftir í lífinu. Það
mynduðust fljótt ótrúlega sterk
bönd á milli okkar.
Ég man daginn þegar mamma
þín kom og spurði mig hvort ég
vildi verða stuðningsfjölskyldan
þín, ég þurfti ekki að hugsa mig
lengi um.
Við brölluðum ýmislegt saman
og létum ekkert stoppa okkur.
Ein af fyrstu ferðunum okkar
var að fara í réttir í Dölum og
skemmtum við okkur konunglega.
Ófáar sundferðir voru farnar og
það var alltaf fjör.
Þú varst algjör gaur og vildir
hamagang og læti, og smitaðir
fólk með hlátri þínum.
Á aðfangadag var alltaf komið
við í Ljósaberginu, skutlað inn af-
mælispakka og gætt sér á af-
mæliskræsingum. Aðfangadagur
er afmælisdagurinn þinn og hélt
Andrea Sif á tímabili að þú værir
Jesúbarnið. Þetta var orðinn fast-
ur liður á jólum að byrja hjá þér
og þá máttu jólin koma.
Þú varst svo ríkur, Bragi, að
eiga svona yndislega fjölskyldu
sem tók alltaf á móti okkur með
hlýju og kærleika. Seinna kom-
umst við að því að við værum bara
svolítið skyld og skemmdi það
ekki fyrir vináttu okkar.
Í dag kveð ég þig, elsku besti
vinur, og trúi því að við munum
hittast aftur. Þakka þér fyrir allt
sem þú gafst mér og kenndir mér
og mínum. Þú átt stóran stað í
hjörtum okkar.
Elsku Sirrý, Óli, Diljá og
Hrefna, Guð styrki ykkur í sorg-
inni.
„Þegar þú ert sorgmæddur, skoðaðu þá
aftur huga þinn, og þú munt sjá, að þú
grætur vegna þess, sem var gleði þín.“
(Kahlil Gibran, Spámaðurinn)
Ásthildur Sóllilja
og fjölskylda.
Bragi Ólafsson