Morgunblaðið - 06.11.2018, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 6. NÓVEMBER 2018
✝ Regína Guð-mundsdóttir
fæddist á Egils-
stöðum í Villinga-
holtshreppi 29.
ágúst 1918. Hún
lést á Hrafnistu
Nesvöllum 29.
október 2018.
Foreldrar henn-
ar voru Guðmund-
ur Eiríksson bóndi,
f. 1879, d. 1963, og
Kristín Gísladóttir húsfreyja, f.
1883, d. 1965. Regína var sjö-
unda í hópi tíu systkina. Syst-
kini hennar: Eiríkur, f. 1909, d.
2008, Guðmundur, f. 1910, d.
1981, Gísli, f. 1912, d. 2007,
Kristjana, f. 1913, d. 1995, Guð-
jón, f. 1914, d. 2001, Helga, f.
1916, d. 1995, Æsa Guðbjörg, f.
1920, Albert, f. 1922, d. 2018,
og Gunnar, f. 1926, d. 1983.
Hinn 11. október 1947 giftist
Regína Pétri R. Kárasyni, f. 22.
júlí 1922 í Reykjavík, d. 28.
september 1996. Foreldrar
og Pétri ólst upp dóttir Sigur-
borgar, Regína Rósa Harðar-
dóttir, f. 17. nóvember 1968,
búsett í Njarðvík, börn hennar
og Ingiþórs Björnssonar eru
Margrét Ósk og Heiða Björk.
Regína fór snemma í vist á
bæjum í Flóanum og síðar sem
vinnukona á heimilum í Reykja-
vík, þar sem hún kynntist Pétri.
Þau stofnuðu heimili í Reykja-
vík, en árið 1951, þegar Pétur
hóf störf hjá Varnarliðinu á
Keflavíkurflugvelli, fluttist fjöl-
skyldan til Keflavíkur, þau
fluttu í Innri-Njarðvík 1956 og
aftur til Keflavíkur 1982. Reg-
ína vann ýmis störf, bæði í
frystihúsum og önnur almenn
störf. Aðalstarf Regínu var þó
húsmóðurstarfið, auk þess sem
hún var mjög afkastamikil
prjónakona. Á efri árum tóku
Regína og Pétur virkan þátt í
starfi Púttklúbbs Suðurnesja,
þar sem Pétur var formaður
um tíma.
Síðustu ár hefur Regína búið
á Garðvangi í Garði og á
Hrafnistu Nesvöllum í Reykja-
nesbæ.
Útför Regínu fer fram frá
Njarðvíkurkirkju í Innri-Njarð-
vík í dag, 6. nóvember 2018,
klukkan 13.
hans voru Jón Kári
Kárason frá Ásbæ
á Bolungarvík og
Júlíana Stígsdóttir
frá Hafnarfirði.
Börn Regínu og
Péturs eru: 1)
Sigurborg, f. 4.
apríl 1947, búsett í
Njarðvík, gift Ein-
ari Má Jóhannes-
syni, börn þeirra
eru Ingibjörg
María, í sambúð með Sævari Jó-
hannssyni, og Sandra. 2) Guð-
mundur, f. 10. nóvember 1951,
búsettur í Garði, í sambúð með
Rattanawadee Roopkhom, börn
hans og Báru Hansdóttur eru
Pétur Rúðrik, kvæntur Söndru
Guðlaugsdóttur; og Sólveig
Gígja. 3) Jóna Karen, f. 19.
nóvember 1955, búsett í Garði,
gift Ingvari Jóni Óskarssyni,
börn þeirra eru Inga Rut, gift
Halldóri Guðmundssyni og
Ragnar Helgi, kvæntur Ingu
Ósk Áslaugsdóttur. Hjá Regínu
Tengdamóðir mín Regína Guð-
mundsdóttir er látin. Það er erfitt
að þakka fyrir þau 49 ár sem ég
hef verið hluti af lífi Regínu og
fjölskyldu hennar. Regína kom
alltaf fram við mig á sinn hæg-
láta, yfirvegaða og kærleiksríka
hátt.
Regína var falleg kona sem
alla tíð hugsaði vel um útlit sitt og
heilsu. Fjölskyldan var henni og
Pétri allt og þegar Bogga, Guð-
mundur, Karen og Rósa stofnuðu
heimili vildu þau alltaf hafa börn-
in sem næst sér. Heimili þeirra
Péturs var fullt af hlýju og kær-
leika, sem fjölskyldan hefur alltaf
sótt til. Einkenni Regínu voru
dugnaður, snyrtimennska, gleði
og hjálpsemi. Regína sá aðeins
það jákvæða í lífinu og tók aldrei
þátt í umræðum um neikvæða
hluti. Prjónaskapur var stór hluti
af lífi Regínu og var hún ótrúlega
afkastamikil við að prjóna allt
fram á síðasta dag. Þá bakaði hún
heimsins bestu pönnukökur í
stöflum, ef von var á gestum, eða
til að fara með í veislur eða kaffi-
samsæti. Henni féll sjaldan verk
úr hendi. Eftir að Pétur lét af
störfum átti púttið hug þeirra all-
an og vann Regína yfirleitt til
verðlauna á púttmótum. Verð-
launabikararnir hennar skipta
tugum, enda var hún mikil
keppnismanneskja.
Oft hef ég hugsað um og nefnt
það hvað ég er lánsamur að vera
hluti af fjölskyldu Regínu, sem
reynst hefur okkur svo vel alla
tíð. Í dag kveð ég Regínu með
söknuði og þökk fyrir allt og allt.
Elsku fjölskylda Regínu, ég
bið guð að styrkja ykkur á þess-
ari stundu.
Einar Már Jóhannesson.
Amma Regína var mér mjög
kær. Það fyrsta sem mér dettur í
hug, þegar ég hugsa um ömmu er
gjafmildi. Hennar líf snerist fyrst
og fremst um að gefa af sér og að
halda fjölskyldunni saman. Hún
var ættmóðirin og límið í fjöl-
skyldunni. Hún lagði sig fram við
að muna og vita hvað allir í fjöl-
skyldunni væru að gera og hvar
þau væru hverju sinni. Helst vildi
hún hafa alla nærri sér. Henni
var mjög umhugað um að allir
hefðu það gott. Þessi setning
hljómaði ósjaldan. „Æ, ég á ekk-
ert til að gefa þér, viltu tátiljur
eða sokka, vantar þig ekki
sokka?“ Hún vildi helst ekki að
neinn færi frá sér án þess að fara
með eitthvað með sér.
Ég ólst upp hjá ömmu og afa
og ég get sagt það með vissu að
amma var einstaklega góð og ein
sú jákvæðasta manneskja sem ég
hef þekkt og mikil fyrirmynd mín
í því hvernig manneskja ég vil
vera. Að vera góður og jákvæður
eru góð gildi til að taka með sér
sem veganesti út í lífið.
Amma bjó á Nesvöllum í
Njarðvík síðustu árin og það var
gaman að sjá hvað öllum þótti
vænt um hana þar og vel var um
hana hugsað. Hún gerði allt sjálf
alveg fram á síðustu stundu og
var alltaf fyrst fram á morgnana.
Það var ósjaldan sem við mæðg-
urnar buðum henni í mat hér áð-
ur og ég tiltók að ég kæmi á
ákveðnum tíma. En kom svo allt-
af að minnsta kosti 15 mínútum
fyrir þann tíma, þar sem ég vissi
að hún yrði löngu komin niður í
anddyri og farin að bíða. Hún lét
aldrei bíða eftir sér og maður
mátti hafa sig allan við, til að
halda í við hana. Hún var svo
snögg að öllu.
Hún varð 100 ára og tveggja
mánaða upp á dag. Það er nokkuð
hár aldur og ég er svo þakklát
fyrir þann tíma sem ég fékk með
henni. Það er ekki sjálfgefið að fá
að hafa ömmu sína svona lengi
hjá sér.
Síðustu sjö árin bjó ég ekki í
Reykjanesbæ en flutti svo aftur
heim í sumar. Ég er svo óend-
anlega þakklát fyrir að hafa feng-
ið þennan tíma með ömmu eftir
að hafa flutt heim.
Það er dýrmætur tími sem
verður ekki frá mér tekinn.
Í ágúst var haldið upp á 100
ára afmælið hennar ömmu, þar
sem nánustu ættingjar hennar
fögnuðu með henni. Við erum svo
þakklát fyrir það að hún hafi náð
þessum aldri. Ég ákvað að semja
ljóð til ömmu á afmælisdaginn
hennar með hjálp frá dætrum
mínum Margréti Ósk og Heiðu
Björk og þetta ljóð lýsir henni
svo vel.
Ljóð til þín amma mín.
Grín og gleði lýsa þér vel.
Alltaf ert að gefa af þér.
Enginn frá þér tómhentur fer.
Tátiljur, sokkar og vettlingar
laumast oft með.
Það sem lýsir þér best er
gleði söngur og grín.
Þú söngst fyrir öll barnabörnin þín
Þú vilt alltaf öllum svo vel,
enginn svangur frá þér fer,
fiskibollur, saltkjöt og
pönnukökur, oft á boðstólum er.
Þú 100 árin berð svo vel
og ávallt ung í anda.
Þakklát fyrir tímann með þér
Við fögnum heilli öld.
Bless amma mín. Guð geymi
þig. Ég elska þig, alltaf.
Regína Rósa Harðardóttir.
Þá er höfuð fjölskyldunnar
fallið frá, hún amma Regína. Ég
vissi að þessi dagur myndi renna
upp en samt er þetta alltaf erfitt.
Amma var sterkasta og jákvæð-
asta manneskja sem ég hef
kynnst!
Hún hafði endalausa þolin-
mæði og var alltaf tilbúin að spila
við okkur.
Henni fannst allt sem maður
sagði og gerði dásamlegt. Hún
var svo góð við syni mína og
fannst alveg dásamlegt hvað þeir
væru góðir og fallegir. Hún var
alltaf ljúf og góð, en líka ákveðin.
Hún hafði sterkar skoðanir og lét
mig alveg heyra það að henni
fyndist ekki flott að vera í rifnum
buxum og bað mig vinsamlegast
að henda þeim.
Þegar ég litaði hárið á mér í
alls konar litum starði hún á mig
og spurði svo mömmu hvort hárið
ætti að vera svona á litinn.
Amma hugsaði vel um útlitið,
vildi alltaf vera með fínar auga-
brúnir og fínt hár. Hún náði að
verða hundrað ára og tveggja
mánaða og alveg fram á síðasta
dag spurði hún hvort naglalakkið
hennar væri ekki fínt og auga-
brúnirnar í lagi.
Ég gæti skrifað endalaust um
hana ömmu mína því hún var svo
yndisleg og stór hluti af lífi mínu.
Elsku amma, mikið er ég
þakklát fyrir öll árin sem ég fékk
að njóta með þér. Ég veit að nú
ertu sátt og glöð og loksins komin
til afa.
Dagur er liðinn,
horfin er sól
himni, sjó og landi.
Allt er gott!
Í friði hvílir
líkami, sál og andi.
Góður Guð og englar hans
verji öllu grandi.
(Höf. ók.)
Sandra Einarsdóttir.
Elsku besta, dásamlega amma
mín hefur kvatt okkur í hinsta
sinn. Þó að hún hafi verið orðin
hundrað ára og tveimur
mánuðum betur bjóst ég ekki við
að þessi dagur kæmi nærri því
strax.
Sterkari og jákvæðari konu
hef ég aldrei kynnst. Hún kvart-
aði aldrei og ef eitthvert mótlæti
var hló hún bara og gerði grín.
En hún var sko löngu tilbúin
að fara og hlakkaði mikið til að
hitta aftur afa Pétur og alla hina
ástvini sína. Á meðan hún fer á
vit nýrra ævintýra getum við sem
eftir erum yljað okkur við allar
dásamlegu minningarnar sem við
eigum um hana.
Þegar við Sandra systir vorum
litlar gistum við stundum hjá
ömmu og afa og þótti okkur það
alveg æðislegt. Hún hafði alltaf
tíma og gaman af að spila við okk-
ur, kenna okkur að leggja kapal,
prjóna eða byggja heilu þorpin úr
spilunum. Ég elskaði líka þegar
ég hjólaði til hennar á Nónvörð-
una á sumrin og fékk nýupptek-
inn rabarbara úr garðinum hjá
henni. Þá sat ég með heilt syk-
urkar og dýfði rabarbaranum of-
an í. Hún yljar mér samt mest
minningin um þegar hún sat með
mig litla í fanginu, ruggaði okkur
og sönglaði róróbíbí. Síðar þegar
ég eignaðist mitt barn sönglaði
ég sama lag fyrir hann.
Amma var prjónakona af guðs
náð og var síprjónandi tátiljur,
vettlinga og húfur alveg þar til
hún fór. Amma prjónaði líka öll
fötin sem við Sandra áttum á
barbídúkkurnar okkar og þótti
mér alltaf svo vænt um þessi föt.
Amma var ótrúlega góð og
dugleg kona og öllum sem kynnt-
ust henni þótti alveg ótrúlega
vænt um hana. Hún sagði aldrei
ljótt um annan mann og hló bara
að þeim sem voru með leiðindi og
sagði að þetta færi bara með
þeim.
Hún trúði því heilshugar að
hún væri svona eldhress og við
góða heilsu vegna þess að hún tók
inn sólhatt á hverjum degi og
nuddaði á sér lappirnar á hverju
kvöldi. Hvernig getum við deilt
við konu sem varð hundrað ára
og aldrei veik á sinni löngu ævi!
Elsku hjartans amma mín,
mikið á ég eftir að sakna þín, en
ég hugga mig við það að þú ert
komin á dásemdarstað með þín-
um heittelskaða.
Þitt barnabarn,
Ingibjörg María Einarsdóttir.
Elskulega langamma og
tengdaamma er farin. Jákvæðnin
og gleðin geislaði af henni alltaf
þegar við heimsóttum hana. Son-
ur minn og langamma náðu ótrú-
lega vel saman og mun minningin
um góða vináttu, kærleik og ást
lifa með okkur um ókomna tíð.
Ég vitna í Regínu og segi eins og
hún sagði alltaf þegar við kvödd-
umst: „Takk fyrir allt saman.“
Hlýjar kveðjur
til þín ég hugsa,
staldra við.
Sendi ljós og
kveðju hlýja.
Bjartar
minningar lifa
ævina á enda.
(Höf. ók.)
Þitt tengdaömmubarn og lang-
ömmubarn
Sævar Jóhannsson og
Róbert Karl Sævarsson.
Regína
Guðmundsdóttir
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
Ástkær eiginmaður minn, afi og langafi,
HELGI MAGNÚS SÍMONARSON,
Flatahrauni 1, Hafnarfirði,
lést á Sólvangi sunnudaginn 28. október.
Útför fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
föstudaginn 9. nóvember klukkan 13.
Bryndís Gunnarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og
amma,
INGIBJÖRG BJARNADÓTTIR,
Stúlla,
Hjallalundi 9f, Akureyri,
lést í faðmi fjölskyldunnar á líknardeild
Landspítalans sunnudaginn 4. nóvember.
Freysteinn Gíslason
Bjarni Gíslason
Sigmar Ingi Gíslason
Dagmar Heiðdís Jóhannsdóttir
makar og barnabörn
Elskuleg móðir okkar og amma,
HALLDÓRA EDDA JÓHANNSDÓTTIR
húsmóðir,
Skólatúni 5,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
31. október.
Útförin fer fram frá Fossvogskirkju föstudaginn 9. nóvember
klukkan 13.
Ásdís Magnúsdóttir
Arndís Magnúsdóttir
Guðrún Dís Magnúsdóttir
og barnabörn
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir og afi,
RÚNAR HALLDÓRSSON,
lést laugardaginn 27. október.
Útförin fer fram frá Bústaðakirkju
föstudaginn 9. nóvember klukkan 13.
Ólafur Ingi Rúnarsson
Halldór Rúnarsson Alida Ósk Smáradóttir
Þorbergur Rúnarsson
og afastelpur
Systir okkar,
JÓNÍNA LONG,
Nína,
lést 9. október í Flórída Bandaríkjunum.
Bálför hefur farið fram ytra.
Systkini hinnar látnu
Elsku móðir, tengdamóðir og amma,
KRISTÍN GUNNARSDÓTTIR,
fædd 22. október 1953,
lést á heimili sínu laugardaginn 20. október
og var jarðsett föstudaginn 2. nóvember í
kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Haukur Pálsson
Una Guðný Pálsdóttir