Morgunblaðið - Sunnudagur - 29.12.2018, Síða 23

30.12. 2018 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23
DRAUMAEIGN Á SPÁNI
Nánar á www.spanareignir.is
ÞÚ ERT Í ÖRUGGUMHÖNDUMHJÁ OKKUR
Aðalheiður Karlsdóttir
Löggiltur fasteignasali
adalheidur@spanareignir.is
Sími 893 2495
Ármúla 4-6, Reykjavík
Karl Bernburg
Viðskiptafræðingur
karl@spanareignir.is
Sími 777 4277
Ármúla 4-6, Reykjavík
2-3 svefnherbergi
2 baðherbergi
Flott hönnun, vandaður frágangur
Frábært útsýni
Geymsla og stæði í bílakjallara
Hægt að velja um tilbúnar íbúðir
eða íbúðir í byggingu
Alg jör paradís fyrir golfara
Verð frá 32.700.000 iskr.
(246.000 evrur, gengi 1evra/133 Ikr)
Við höfum selt fasteignir á Spáni síðan 2001
GLÆSILEGAR LÚXUSÍBÚÐIR
Las Colinas
margverðlaunað sem eitt besta golfsvæðið á Spáni
Júlían Jóhann Karl Jóhannsson er með sterkustu kraftlyftingarmönnum heims.
Ljósmynd/europowerlift-ing
arheimilinu Stuðlum, eða að sinna
háskólanámi sínu í sagnfræði. Hann
er búinn með tvö ár en á eitt eftir.
„Ég hef verið að taka þetta nám að-
eins hægar, enda er nóg annað að
gera. Hef kannski
ekki verið alveg
jafn skipulagður í
náminu og í kraft-
lyftingunum, en
það er líka í góðu
lagi.“
En ætli hann
setji sér einhver
persónuleg mark-
mið, ótengd
íþróttum? „Já, það
er kannski soldið
klisjukennt, en mig langar að lesa
meira á næsta ári og auðvitað að
byrja á þessari BA-ritgerð í sagn-
fræðinni. En eins og einn vinur minn
orðar það þá hef ég hingað til látið
það duga að skrifa söguna,“ segir
hann og hlær.
Hann hefur stundað kraftlyftingar
frá 15 ára aldri, eða í 10 ár. Margt
hefur breyst í greininni á þessum
tíma. „Það sem gerðist um það leyti
sem ég byrjaði var að Kraftlyftinga-
sambandið var að koma aftur inn í
ÍSÍ. Á þessum 10 árum sem það hef-
ur verið innan ÍSÍ hafa orðið miklar
breytingar. Þetta er miklu opnara og
það er fleira fólk
að stunda þetta.
Ekki einsleitur
hópur heldur
alls konar fólk
úr öllum stéttum
þjóðfélagsins ef
svo má að orði
komast.
Ég held að
það sé alltaf já-
kvætt þegar það
er breiðari þjóð-
félagshópur í einhverju svona,“ segir
Júlían og bætir við að konur hafi sér-
staklega komið sterkar inn í lyfting-
arnar á undanförnum áratug. „Ég
kom inn í eitt kraftlyftingafélag um
daginn og það var fullur salur af kon-
um sem voru að taka hrikalega á því.
Svo komu mennirnir þeirra úr spinn-
ing-tíma að kíkja aðeins á þær. Ég
hugsaði, já ok, það hefur margt
breyst.“
’Ég ætla að setja smá-pressu á sjálfan migog segja frá því að ég hefsett mér það markmið að
vera í topp þremur sætum
á Evrópumeistaramótinu
í Tékklandi í maí. Þetta er
ekki óraunhæft, en það
getur auðvitað allt gerst
getur. En svo finnst mér líka gaman
að hafa smá óvissu og geta verið
sveigjanleg.
Fyrir mér snýst þetta ekki endi-
lega um að setja upp markmið fyrir
allt árið, en það þarf alltaf að vera
eitthvað markmið. Ég hélt kannski
áður að markmiðin skiptu ekki svona
miklu, en þau skipta öllu máli. Þau
gera þetta skemmtilegt. Ef þú ert að
stunda eitthvað þá er bara miklu
skemmtilegra að hafa eitthvað að
stefna að. Annars hafa æfingarnar
ekki eins mikinn tilgang. Hver æfing
hefur sinn tilgang.“
Líf eftir Góbí-hlaupið
Eftir gott ár á hlaupum og mögnuð
afrek liggur beint við að spyrja El-
ísabetu hvort sé hægt að ná lengra á
hlaupunum.
„Já, þú getur alltaf fundið eitthvað
meira. En það þarf ekki endilega að
snúast um kílómetrafjöldann. Það er
alveg hægt að setja sér spennandi
markmið. Það er alveg líf eftir Góbí,“
segir hún og hlær.
Og hún er til í að deila markmiðum
ársins 2019 með lesendum. „Ég ætla
að fara í áskorun í Hong Kong 6.
febrúar. Mér finnst þetta tilvalið
markmið þegar maður er stigin upp-
úr Góbí-þokunni.
Þetta heitir Hong Kong Four Tra-
ils Ultra Challenge. Þetta er ekki
keppni, þetta er bara áskorun fyrir
fólk sem vill gera eitthvað sem það
heldur að sé ómögulegt.“
Hlaupnar eru fjórar lengstu
gönguleiðirnar í Hong Kong, hver á
eftir annarri, alls 298 kílómetrar.
„Það er engin umgjörð. Maður þarf
algjörlega að sjá um sig sjálfur og
þarf að rata. Maður má bara fá að-
stoð á milli leiða, alveg þangað til
maður byrjar á næstu gönguleið.
Þetta er mjög nördalegt en vel
þekkt áskorun í hlaupasamfélaginu í
Asíu. Svona ákveðið fyrirbæri sem
maður er búin að heyra um lengi. En
þetta er ekkert rosalega vinsælt því
þetta er soldið glórulaust. Hug-
myndin er að þú ljúkir þessu ekki
nema þú náir að gera þetta á 60
klukkutímum eða minna,“ segir hún
en engri konu hefur tekist að ljúka
þessu innan tímamarkanna.
Alls eru 30 manns skráðir til leiks í
þessa áskorun í ár og Elísabet er
þegar byrjuð að undirbúa sig.
„Það sem er skemmtilegast við
þetta er þessi heimavinna, að undir-
búa þetta ferðalag. Ég fæ ekki tæki-
færi til að hlaupa þessar leiðir áður,
en hef reyndar hlaupið eina af þess-
um leiðum í aðra áttina.
Þarna er mjög sérstakt og flott
landslag, mikið af tröppum og brekk-
um. Ég þarf að vinna mikla heima-
vinnu varðandi rötun og landafræði.
Þú gerir þetta ekki nema vera búin
að sjá þetta algjörlega fyrir þér.
Þannig að það sé sem minnst sem
kemur á óvart.
Ég verð að ná að æfa rökrétt þann-
ig að það skili sér.“
Hún segir að helsta áskorunin
vegna þessa hlaups felist í raun í und-
irbúningnum og þeirri staðreynd að
hann fari allur fram á Íslandi, óra-
vegu frá Hong Kong.
Hlaupin eru fyrirferðarmikil hjá
Elísabetu en þegar hún er ekki á
hlaupum starfar hún sem aðjúnkt í
næringarfræði við Háskóla Íslands
ásamt því að halda hvatningarfyrir-
lestra fyrir fyrirtæki og hópa. Hún er
einnig þjálfari og einn af eigendum
Náttúruhlaupa. Náttúruhlaup bjóða,
líkt og nafnið gefur til kynna, nám-
skeið í því að hlaupa í náttúrunni, ut-
an vega.
Elísabet heldur utan um hóp sem
stefnir að því að taka þátt í Lauga-
vegshlaupinu næsta sumar og ætlar
auk þess að fara með 20 manna hóp í
hlaupaferð til Frakklands næsta
sumar þar sem hlaupið verður um-
hverfis Mont Blanc.
„Hlaupin taka mjög mikið pláss en
á sama tíma er maður að reyna að
bæta sig á öðrum sviðum. Stærstu
markmiðin verða hlaupatengd á
næsta ári en maður reynir að bæta
sig á öðrum sviðum líka. Líkaminn
aðlagast álaginu og maður nær
lengra og lengra í öllu sem maður er
að gera. Það er stórt markmið hjá
mér að sinna Náttúruhlaupunum og
Laugavegsnámskeiðinu vel og hjálpa
öðru fólki að ná sínum markmiðum.
Hugmyndin með Náttúruhlaup-
unum er að ná að draga fleiri með sér
í þetta. Kenna fólki að njóta hreyf-
ingar úti og leyfa því að kynnast því
að ferðast og hreyfa sig. Hlaupaferð-
irnar eru skemmtilegar, þetta þarf
ekki alltaf að vera keppni.“
Náttúruhlaup eru að hefja sjötta
starfsárið sitt en Elísabet sjálf hefur
stundað utanvegahlaup í tíu ár.
„Maður sér alveg stórkostlega aukn-
ingu í áhuga á þessari tegund af þjálf-
un. Þetta er svo góð hreyfing og þú
ert að sameina svo margt, að vera úti
í náttúrunni, hreyfa þig frjálslega,
skoða landslag, þetta er svo fjöl-
breytt. Meira eins og að dansa en að
hlaupa.
Við erum að ná til fólks sem hefur
kannski aldrei hlaupið áður, sem er
að taka sín fyrstu skref og hefur jafn-
vel ekki verið að hreyfa sig mikið áð-
ur. Laugavegshóparnir mínir síðustu
tvö ár hafa mestmegnis verið fólk
sem byrjaði bara í þessum utanvega-
hlaupum fyrir nokkrum árum en
hafði ekki endilega hlaupið mikið fyr-
ir það.“
Hún segir það ánægjulegt að sjá
hversu mikið þessi tegund hlaupa
hafi þróast á síðastliðnum áratug en
myndi samt vilja sjá fleira yngra fólk.
„Eitt sem við myndum vilja sjá væri
yngra fólk, háskóla- eða jafnvel
menntaskólafólk. Það væri gaman að
fá fleira fólk undir þrítugu til að
mæta á æfingar hjá okkur.“
Markmiðið um að ljúka áskorun-
inni í Hong Kong tekur drjúgan tíma
hjá Elísabetu þessa dagana og svo
verður að koma í ljós hverju fram
vindur með aðrar keppnir á árinu.
Elísabet vill þó ekki setja of mikinn
fókus á kílómetrafjölda og keppnir.
Ferðalögin og það að sjá heiminn
skiptir hana meira máli. „Ef ég gæti
myndi ég vilja hlaupa alls staðar í
heiminum, sjá hvernig er að hlaupa á
mismunandi stöðum. Það er það
skemmtilegasta við þetta, að fá tæki-
færi til að sjá heiminn á hlaupum.“
Elísabet í miðri Góbí-eyðimörkinni. ’
Ég hélt kannski áður
að markmiðin skiptu
ekki svona miklu, en þau
skipta öllu máli. Þau gera
þetta skemmtilegt.
Fasteignir