Morgunblaðið - 02.03.2019, Side 28

28 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 2. MARS 2019
✝ Kristjana RíkeyMagnúsdóttir
fæddist í Reykjavík
10. ágúst 1968. Hún
lést á Heilbrigðis-
stofnun Norður-
lands á Húsavík 21.
febrúar 2019.
Foreldrar henn-
ar voru Magnús
Gunnlaugsson, f.
10. nóvember 1939,
d. 3. ágúst 2006, og
Guðfinna Ríkey Einarsdóttir, f.
16. janúar 1945. Systur Krist-
jönu eru: Guðbjörg, f. 15. júní
1973, giftist Pétri Yngva Yama-
gata, f. 31. mars 1974, þau
skildu. Þeirra dætur eru Erna
Hannes, f. 1956, kvæntur Elfu
Signýju Jónsdóttur; Kristín, f.
1960, d. 2016; Páll Aðalsteinn, f.
1962, kvæntur Jóhönnu Björgu
Hansen; og Anna Helga, f. 1963,
gift Halldóri Páli Gíslasyni.
Börn Kristjönu og Sigurgeirs
eru: 1) Hildur, f. 3. mars 2000. 2)
Ríkey, f. 24. desember 2002. 3)
Magnús Máni, f. 14. október
2005.
Kristjana ólst upp í Kópavogi,
lauk stúdentsprófi frá Mennta-
skólanum í Kópavogi 1988 og
kennaraprófi frá Kennarahá-
skóla Íslands 1993. Hún fluttist
til Húsavíkur og starfaði lengst
af sem kennari við Borgarhóls-
skóla og sinnti þar ýmsum
trúnaðarstörfum. Hún tók virk-
an þátt í félagslífi og var m.a. í
stjórn fimleikadeildar og blak-
deildar Völsungs.
Útför Kristjönu fer fram frá
Húsavíkurkirkju í dag, 2. mars
2019, klukkan 14.
Mist, f. 1998, og
Katla, f. 2003;
Halla, f. 19. júní
1975, gift Hlífari S.
Rúnarssyni, f. 22.
ágúst 1973. Þeirra
börn eru Selma Líf,
f. 1997, Kári Steinn,
f. 1999, og Daði
Fannar, f. 2007.
Hinn 31. maí
2003 giftist Krist-
jana Sigurgeiri
Höskuldssyni, f. 26. september
1968. Foreldrar hans eru Hösk-
uldur A. Sigurgeirsson, f. 19. maí
1932, og Hólmfríður Jóna
Hannesdóttir, f. 17. nóvember
1930. Systkini Sigurgeirs eru:
Kristjana systir hefur kvatt
þennan heim allt of snemma.
Eftir sitja minningar um eina af
best gerðu manneskjum sem við
höfum þekkt um ævina og því
voru það í raun forréttindi að fá
að fylgja henni í gegnum lífið.
Hún var elst okkar systra úr
Vogatungunni og sinnti því hlut-
verki af elsku og hlýju. Kristjana
var okkur góð fyrirmynd, var
góð við alla og tók öllum eins og
þeir voru. Í raðhúsinu okkar í
Vogatungu var stór hópur af
börnum og vorum við litlu systur
iðulega velkomnar í leiki með
Kristjönu og hinum stóru krökk-
unum á stóra túninu og þá var
sko gaman. Við eigum líka góðar
minningar um það þegar við
systur spiluðum saman jólalög á
aðventunni, Kristjana á píanó og
við hinar á blokkflautu eða fiðlu.
Í minningunni voru þetta hinir
bestu tónleikar og vorum við
systur að rifja þetta upp saman í
desember síðastliðnum í heim-
sókn okkar til Kristjönu og fór-
um saman yfir jólasveinakvæði
Jóhannesar úr Kötlum sem við
sungum einnig saman á aðvent-
unni í gamla daga við undirleik
Kristjönu.
Það var svolítið erfitt þegar
Kristjana flutti út á land og ekki
hægt að hittast þegar við vildum
en það var alltaf ljúft að heim-
sækja hana á Húsavík. Hún var
gestrisin með eindæmum og allir
velkomnir til hennar. Í heim-
sóknunum var mikið spjallað og
umræðuefnin endalaus því Krist-
jana hafði skoðanir á öllu og gat
rökrætt hlutina fordómalaust og
fram og til baka og oftar en ekki
á sama tíma og hún sinnti heim-
ilisstörfum. Samt var hún líka
góður hlustandi og það var til
dæmis ákaflega gaman að spjalla
við hana um börnin okkar því
hún hafði alltaf mikinn áhuga á
því hvað þau voru að gera og
sýndi það strax hvað henni þótti
vænt um þau. Það kom því ekki á
óvart þegar hún kynntist Geira
og þau eignuðust börnin sín þrjú
að hún var einstök móðir, hlý,
þolinmóð og umhyggjusöm og
þau Geiri voru dugleg að gefa sér
tíma í góðar samverustundir
hvort sem það var á skíðum, í úti-
legu eða öðrum ferðalögum eða
bara heima í Heiðargerði.
Kristjana var snillingur í að
sinna mörgum hlutum í einu og á
undraverðan hátt gat hún hugs-
að um börnin, þvottinn og gest-
ina allt á sama tíma og galdrað
fram besta mat í heimi jafnvel
þótt það væru fiskibollur á
þriðjudegi. Allt var gott sem búið
var til í eldhúsinu í Heiðargerð-
inu og vitum við að börn okkar
systra taka undir það.
Það er óraunverulegt að
hugsa til þess að ekki er nema ár
síðan veikindin bönkuðu uppá
hjá Kristjönu og ekki óraði okk-
ur fyrir því þá að við ættum svo
stuttan tíma eftir saman. Hún
var svo staðráðin í að sigra í
þessari baráttu og viljinn svo
sterkur. En í dag kveðjum við og
erum þakklátar fyrir að hafa átt
einstaka systur og munum ávallt
geyma minningarnar í hjörtum
okkar.
Mamma biður líka fyrir ást-
arkveðjur og þakklæti og við er-
um sannfærðar um að nú hefur
pabbi opnað faðm sinn og tekið á
móti Kristjönu og þau sitja sam-
an og vaka yfir okkur.
Hvíl í friði, elsku systir.
Guðbjörg og Halla.
Ástvinum þínum
öllum ég sendi
blóm fagurrautt
úr brjósti mínu,
legg það við sárin,
læt tárin seytla
í þess krónu,
uns sorgin ljómar.
Ekkert fær dáið
af eðli þínu,
ekkert skyggt
ástúð þína.
Sofðu í fangi ljóðs míns,
sofðu í fangi lands þíns,
glókollur bláeygur,
guðs barn –
(Jóhannes úr Kötlum)
Kær mágkona og svilkona
okkar, Kristjana Ríkey Magnús-
dóttir, hefur nú kvatt. Hún bar
lægri hlut í baráttu við illvígan
sjúkdóm sem hún barðist við af
miklu æðruleysi. Kristjana var
vel að sér í mörgu, ráðagóð og
hafði alltaf lausnir á reiðum
höndum.
Heimili Geira og Kristjönu
stóð okkur í fjölskyldunni alltaf
opið. Við minnumst þaðan góðra
stunda, hlýrrar nærveru og
góðrar kímnigáfu. Kristjana tók
alltaf vel á móti öllum sem hana
sóttu heim.
Elsku Geiri, Hildur, Ríkey og
Magnús, megi guð gefa ykkur
styrk og huggun á þessum erfiðu
tímum.
Hannes og Elfa
Páll og Jóhanna
Anna Helga og Halldór.
Stundum finnst manni lífið
ekki sanngjarnt. Manni finnst
ekki sanngjarnt hvað lagt er á
fólk í blóma lífsins, fólk með fjöl-
skyldu, fólk sem vill fylgjast með
börnum sínum vax, dafna og
verða fullorðin. Svo er öllu lokið.
Mann setur hljóðan og spyr sig:
Af hverju? Er þetta tilgangur
lífsins?
Við Kristjana frænka mín höf-
um verið samferða gegnum lífið í
hálfa öld, en einungis tvö ár
skilja okkur að í aldri. Sterk
tengsl móður minnar og Magn-
úsar bróður hennar gerðu það að
verkum að við Kristjana hitt-
umst oft sem börn, svo einnig í
afmælum frændsystkina okkar
þvers og kruss. Jólaboðin voru
svo kafli út af fyrir sig, þar sem
við frændsystkinin settum upp
heilu leikritin og einþáttunga á
færibandi við mikinn fögnuð að-
allega leikaranna.
Ófáum helgum eyddum við
Kristjana saman á skíðum í Blá-
fjöllum meðan Magnús frændi
var að vinna við Breiðablikslyft-
una. Þar vorum við sett saman í
kennslu og þar lærðum við und-
irstöðuatriðin í þeirri göfugu
íþrótt sem skíðamennska er.
Bæði höfum við svo stundað
þessa íþrótt áfram, þó svo að við
höfum nú ekki náð að renna sam-
an eftir að við komumst til vits og
ára.
Kristjana var góður göngu-
félagi, rösk til göngu, dugleg,
kraftmikil og alveg til í smá æv-
intýri. Eftirminnilegir eru ferð-
irnar sem við fórum um Jökuls-
árgljúfur á tíunda áratugnum en
þar þræddum við gljúfrin beggja
vegna í nokkrum ferðum, skoð-
uðum það sem fyrir augu bar og
veltum fyrir okkur myndun þess-
ara stórkostlegu náttúrusmíða.
Ekki vílaði Kristjana það svo
fyrir sér að taka svo kvöldvakt í
versluninni í Ásbyrgi eftir góðan
dagstúr í gljúfrin.
Norðurlandið virtist alltaf
toga í Kristjönu. Það kom því
ekki á óvart að hugurinn leitaði
norður á bóginn eftir nám. Hún
kom sér í vinnu á Húsavík, tamdi
sér norðlenskt tungutak og eign-
aðist norðlenskan kærasta sem
síðar var svo uppfærður í eigin-
mann. Þau stofnuðu saman fjöl-
skyldu og bjuggu henni fallegt
og notalegt heimili á Húsavík.
Kristjana var glaðvær kona og
jákvæð. Hún var rökföst með
munninn á sínum stað. Viðræðu-
góð var hún og hægt að fara um
víðan völl í spjalli. Hún var hlý og
notaleg og hafði áhuga á því
hvernig hennar fólki vegnaði.
Hlýjuna og umhyggjuna mátti
ekki hvað síst sjá á því hversu
samhent þau Geiri voru kringum
börnin sín þrjú og hvort annað.
Kristjönu frænku minnar
verður sárt saknað. Hún tókst á
við veikindi sín með stillingu og
yfirvegun og var þannig eftirlif-
endum sínum gott fordæmi.
Kannski er það einmitt tilgangur
lífsins, að takast á við það með
æðruleysi, gleði og hlýju.
Elsku Geiri, Hildur, Ríkey og
Magnús Máni, mega allar góðar
vættir vaka yfir ykkur og styrkja
á þessum erfiðu tímum.
Bjarki Sverrisson.
Góð vinkona hefur kvatt okk-
ur í bili.
Við kynntumst Kristjönu á
Húsavík þar sem við kenndum
allar við grunnskólann, Borgar-
hólsskóla. Við vorum aðfluttar á
Húsavík, komum úr borginni og
ætluðum að eiga stutta dvöl þar
eftir nám en sú dvöl varð sífellt
lengri í umhverfi sem okkur hef-
ur liðið afar vel í.
Við fengum að vera Kristjönu
samferða í gegnum lífið á
skemmtilegu æviskeiði. Frá
þessum tíma er margs að minn-
ast. Árið 1995 var lagður grunn-
ur að saumaklúbbnum okkar
sem er enn starfandi í dag og
hefur það virðulega nafn,
Saumaklúbburinn Nettar nálar.
Sá hópur hefur haft mikla þýð-
ingu í lífi okkar þar sem við sem
ungar mæður gátum borið sam-
an bækur okkar og fengið ráð og
stuðning.
Við minnumst ógleymanlegra
jólaferða okkar til Akureyrar,
þar sem við fórum „einar“ í jóla-
innkaup, þorrablóta og í mars í
fyrra fór hópurinn í yndislega
ferð til Edinborgar. Þar fundum
við vel þann styrk og umhyggju
sem einkennir saumaklúbbinn
okkar góða.
Við minnumst þess þegar við
kynntumst mönnunum okkar.
Kristjana þekkti Bigga frá dvöl
sinni í Öxarfirðinum og leiddi
hún Hönnu og Bigga í gegnum
fyrstu sporin sín saman. Stuttu
eftir að Elsa og Bjarni tóku sam-
an fannst þeim alveg tilvalið að
leiða tvo af sínum bestu vinum
saman, Kristjönu og Geira, sem
frá fyrsta degi hafa verið sem
eitt og tekist á við þau verkefni
sem þeim hefur verið fært af
mikilli samheldni.
Við minnumst allra ferðalag-
anna, skíðaferða, útilega og ut-
anlandsferða. Kristjana, Geiri og
fjölskylda hafa verið góðir ferða-
félagar, aldrei neitt vesen, alltaf
til í að drífa sig af stað þó að
stundum hafi fyrirvarinn verið
stuttur.
Reyndar var Kristjana oft svo
snar í snúningum að við máttum
hafa okkur allar við að fylgja
henni eftir.
Við minnumst sörugerðar og
kalkúnaveislna sem voru árviss
hluti af jólahaldi.
Við minnumst kennarans.
Kristjana hafði mikinn metnað
fyrir hönd nemenda sinna til að
standa sig vel og einkenndi hana
áhugi, stundum pínu utan við sig,
yfirvegun en fyrst og fremst kom
hún alltaf eins fram við alla. Hún
hafði ómælt jafnaðargeð og þol-
inmæði gagnvart samferðafólki
sínu.
Við minnumst móðurinnar.
Hún elskaði börnin sín, var næm
á styrkleika þeirra og hvatti þau
áfram af sama æðruleysinu sem
einkenndi hana svo vel, hvort
sem það var í námi eða leik.
Kristjana, þú gafst þeim gott
veganesti út í lífið.
Við minnumst vinkonunnar
sem hafði unun af því að lesa
matar- og prjónauppskriftir,
sem var alltaf til staðar fyrir
okkur, sem passaði að enginn
gleymdist, sem vildi ekkert dúll
og dekur, sem hikaði ekki við að
baka tvær marens eftir klukkan
tíu að kvöldi ef þess þurfti en
fyrst og síðast minnumst við
Kristjönu sem vinkonu sem mun
alltaf eiga sérstakan stað í hjarta
okkar.
Kristjönu einkenndi styrkur,
dugnaður, æðruleysi, umhyggja,
jákvæðni og húmor.
Kristjana, söknuður okkar er
mikill. Þakka þér fyrir allt sem
þú hefur gefið okkur með vináttu
þinni.
Við munum halda áfram að
eiga góðar samverustundir með
fjölskyldu þinni og heiðra minn-
ingu þína.
Þínar vinkonur,
Elsa og Hanna.
Kristjana Ríkey
Magnúsdóttir
 Fleiri minningargreinar
um Kristjönu Ríkey Magn-
úsdóttur bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu
daga.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
FINNBOGI HÖSKULDSSON,
véltæknifræðingur,
sem lést föstudaginn 22. febrúar, verður
jarðsunginn frá Kópavogskirkju
mánudaginn 4. mars klukkan 13.
Hildigunnur Þórðardóttir
Rakel Þóra F. Larsen Keld Larsen
Ásdís M. Finnbogadóttir Magnús Magnússon
og barnabörn
Lokað í dag
Lögmannsstofan Fortis verður lokuð í dag,
mánudaginn 4. mars, vegna jarðarfarar
Gylfa Thorlacius hæstaréttarlögmanns.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUÐMUNDUR MALMQUIST,
fv. forstjóri Byggðastofnunar,
lést á hjúkrunarheimilinu Ísafold
föstudaginn 1. mars.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni fimmtudaginn 7. mars
klukkan 15.
Sigríður J. Malmquist
Ásta Malmquist Eggert Teitsson
Rúna Malmquist Torfi Kristjánsson
Jón Eðvald Malmquist Guðrún K. Rúnarsdóttir
og barnabörn
Elsku eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
GUNNSTEINN STEFÁNSSON
læknir,
lést föstudaginn 1. mars á líknardeild
Landspítalans.
Helga Snæbjörnsdóttir
Snæbjörn Gunnsteinsson Jennifer Green
Stefán Sturla Gunnsteinss. Alís Heiðar
Árni Pétur Gunnsteinsson Sandra Gestsdóttir
Gunnar Helgi Gunnsteinsson Rósa Guðjónsdóttir
og barnabörn
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi
JÓNAS HALLGRÍMSSON
frá Knappsstöðum í Fljótum
lést á hjúkrunarheimilinu Eir miðvikudaginn
27. febrúar. Hann verður jarðsunginn frá
Bústaðakirkju fimmtudaginn 7. mars klukkan 13:00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir.
Hulda Erlingsdóttir
Dagur Jónasson Helga H. Þórarinsdóttir
Hlynur Jónasson
Halldór Auðarson
og barnabörn
Ástkær bróðir okkar og frændi,
JÓHANNES RUNÓLFSSON
bóndi og vélvirkjameistari,
áður til heimilis á
Reykjarhóli í Fljótum,
lést á Dvalarheimili aldraðra á Sauðárkróki
18. febrúar.
Útför hans fer fram frá Sauðárkrókskirkju laugardaginn
2. mars klukkan 15.
Steinunn Runólfsdóttir
Una Runólfsdóttir
systkinabörn og fjölskyldur
Okkar elskulegi
ARNÓR JÓHANNESSON
frá Forna-Krossnesi í Eyrarsveit,
Reykjanesvegi 54, Reykjanesbæ,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Nesvöllum í
Reykjanesbæ 24. febrúar.
Útförin fer fram frá Innri-Njarðvíkurkirkju fimmtudaginn 7. mars
klukkan 13.
Sveinbjörn Gizurarson
og fjölskylda