Skagablaðið - 05.06.1985, Blaðsíða 6

Húsmót hjá Leyni um helgina:
Bjöm H. vann
yfirburðasigur
Björn H. Björnsson og Jóhann-
es Armannsson báru um helgina
sigur úr býtum í Húsmótinu svo-
nefnda hjá Golfklúbbnum Leyni
en leiknar voru 18 holur með
svokölluðu Stableford-fyrir-
komulagi en slík mót eru punkta-
mót.
Slæm byrjun
Yngri flokkarnir fóru illa af
stað í íslandsmótinu í síðustu
viku. Þriðji flokkur tapaði hér
heima, 1:2, fyrir Fylki þar sem
Theódór Hervarsson skoraði eina
markið og 4. flokkur steinlá svo
fyrir Stjörnunni, 0:4. f fyrrakvöld
tapaði 2. flokkur svo 1:2 fyrir
Stjörnunni í Faxaflóamótinu, Jó-
hannes Guðlaugsson skoraði eina
markið.
Björn H. sigraði í keppninni án
forgjafar, hlaut 29 punkta og varð
langfyrstur. f 2. og 3. sæti urðu
þeir Ævar Sigurðsson og Reynir
Þorsteinsson með 21 punkt hvor
um sig.
I keppninni með forgjöf sigraði
ungur piltur, Jóhannes Ármanns-
son. Hlaut hann 44 punkta en þar
var mun mjórra á mununum í
efstu sætum en í hinum flokknum.
Þorsteinn Ingason hreppti annað
sætið með 43 punkta en þriðji
varð hinn gamli — en þó síungi —
Þorsteinn Þorvaldsson með 37
punkta.
Næsta mót hjá Leynismönnum
er um helgina og er þar um að
ræða parakeppni. Slík mót eru
vinsæl og er miðað við að pörin
séu ýmist hjón, kærustupar (?!)
eða þá jafnvel feðgin eða mæðgin.
Parakeppnin hefst á laugardag.
Jóhannes Armannsson, sigurvegari
með forgjöf.

„Eg fæ algera útrás þegar ég
leik með íslenska landsliðinu“
— segir Pétur Pétursson, knattspymukappi, í viðtali við Skagablaðið og saknar þess að fá ekki að leika
stöðu miðherja með félagi sínu í Hollandi
Landsleikur Islendinga og Skota í síðustu viku er landsmönnum
öllum, þar með talið Skagamönnum, vafalítið enn í fersku minni.
Akurnesingar áttu aðeins einn mann í landsliðinu að þessu sinni en
auk Árna Sveinssonar voru í liðinu þrír „útlenskir“ Skagamenn, þeir
Pétur Pétursson, Sigurður Jónsson og Teitur Þórðarson. Allir stóðu
þeir sig með mikilli prýði þótt óneitanlega skyggði vítaspyrnan, sem
Teitur lét verja frá sér, og meiðslin hjá Sigurði á allt saman. Teitur er
farinn aftur til Sviss en þeir Siggi Jóns og Pétur eru enn hér á landinu.
Skagablaðið sveif á Pétur á mánudag og rakti úr honum garnirnar.
Hann var fyrst spurður að því hvemig á því stæði að hann „brilleraði“
alltaf hér heima með landsliðinu en ætti síðan í erfiðleikum með að
festa sig í sessi hjá félagi sínu, Feyenoord, úti í Hollandi.
„Ég held að skýringin á þessu Feyenoord, gamla félaginu í Hol-
sé ofureinföld,“ sagði Pétur hinn
rólegasti en þó ákveðinn. „Málið
er bara það, að ég hef aldrei
fengið að leika mína einu réttu
stöðu, miðherja, allt frá því ég
lenti fyrst í meiðslunum hjá Fey-
enoord 1980. Það eru að verða
liðin 5 ár, sem ég hef verið að
þvælast á miðjunni ellegar þá á
vinstri kantinum, þar sem ég finn
mig alls ekki. Þegar ég hef leikið
með landsliðinu hef ég alltaf feng-
ið að leika þessa stöðu, sem ég
þekki best, og í landsleikjunum
hef ég fengið algera útrás og gefið
allt sem ég hef átt. Mér finnst það
líka mikill heiður að leika fýrir
íslands hönd og hef alltaf litið
þannig á málið.“
Osanngirni
— Hvað finnst þér um þá gagn-
rýni, sem verið hefur á Tony
Knapp sem þjálfara?
„Mér finnst hún að mjög miklu
leyti ósanngjörn. Knapp hefur
reyndar alltaf farið sínar eigin
leiðir og er óhræddur við það en
það vill alveg gleymast í öllum
látunum að hann er að fórna starfi
sínu í Noregi fyrir íslenska lands-
liðið. Landsliðið er honum bara
svo mikils virði að hann er reiðu-
búinn að færa fómir til þess að
stjórna því. Ég fer ekki ofan af
því að Knapp er frábær þjálfari og
það lag sem hann hefur á því að
„peppa“ leikmenn upp fyrir leiki
er einstakt. Eftir að hafa hlustað
á fyrirlestra hans í 2-3 daga eru
allir í liðinu orðnir sannfærðir um
að þeir séu þeir bestu í heiminum
— ekkert minna. Fyrir vikið fer
liðið uppfullt sjálfstrausts inn á
völlinn. Það held ég að hafi komið
mjög vel í Ijós í leiknum gegn
Skotlandi þótt úrslitin hafi verið í
hróplegu ósamræmi við gang
hans. Sjálfur hef ég ekkert annað
en gott um Knapp að segja. Hann
er oft mjög strangur og lætur
mann heyra það óþvegið en hann
getur líka verið mjög góður félagi
þegar svo ber undir. Fyrir vikið
nýtur hann virðingar á meðal
landsliðsmanna. Það er nokkuð
sem skiptir sköpum fyrir undir-
búning leikja.“
— Svo við víkjum aftur að
sjálfum þér og veru þinni hjá
landi, hvernig hefur gengið í
vetur?
„Það hefur verið svona upp og
ofan. Ég lenti í slæmum meiðslum
eftir leikinn gegn Wales ytra og
var eiginlega frá í hálfan fjórða
mánuð og þá upphófst barátta
fyrir því að komast í liðið. Það
kostaði mikil átök og læti en ég
lék alla leikina með liðinu síðustu
tvo mánuði keppnistímabilsins,
að þeim síðasta undanskildum.
Ég fékk frí í honum.“
Átök
— Þú segir að þetta hafi hafst
með látum, gekk eitthvað mikið
á?
„Já, við lentum í smáútistöð-
um, ég ogþjálfarinn. Égfékk loks
tækifæri til að koma inn á í leik
eftir meiðslin og lék þá bara í 10
mínútur. Tókst þó að skora eitt
mark og lagði annað upp fyrir
Simon Tahamta. Fyrir vikið átti
ég von á að fá að byrja inn á í
næsta leik en það var nú ekki svo.
Það kom mér kannski ekki svo
mikið á óvart en það lyftist á mér
brúnin þegar þjálfarinn sagði mér
að fara að hita upp. Ég hitaði svo
og hitaði en ekkert gekk. Þegar
ég var svo búinn að hita upp í
hálftíma og ekki nema tæpar tíu
mínútur eftir af leiknum skipti
þjálfarinn öðrum varamanni inn
á. Þá var mér nóg boðið, gekk að
varamannabekknum, fór úr skyrt-
unni og grýtti henni í þjálfarann
fyrir framan alla áhorfendur með
þeim orðum, að svona fram komu
þýddi ekki að bjóða mér.“
— Hver urðu eftirköst þessa?
„Þau urðu ekki önnur en þau,
að ég var settur beint inn í liðið
næst.“
— Menn hafa það oft á tilfinn-
ingunni, að þú sért kjaftforari en
almennt gerist um fótboltamenn
og eigir þar af Ieiðandi oftar í
útistöðum við þjálfara, er það
kannski rétt?
„Nei, það er af og frá að ég sé
kjaftforari, en ég er alveg óhrædd-
ur við að láta skoðun mína í ljósi,
það er að mínu viti allt annars
eðlis. Ég læt ekki troða á mér því
það er ákveðin tilhneiging til slíks
í garð útlendinga á meðal þjálf-
ara, bæði í Belgíu og Hollandi."
Blindur á báðum
— Geturðu nefnt einhver dæmi
slíks?
„Ja, ég man í fljótu bragði eftir
því eitt sinn er þjálfarinn var að
finna að því hversu lítið ég tæki á
á æfingu. Það voru ásakanir alveg
út í hött því ég legg mig alltaf
allan fram á æfingum nema
meiðsli komi í veg fyrir slíkt.
Þegar þjálfarinn benti mér á að
taka betur á en ég hefði gert því
ég væri svo latur benti ég honum
ákveðið á að hann hlyti að vera
bróðir Stevie Wonder, þ.e. blind-
ur á báðum augum. Stundum hef
ég verið sektaður fyrir að segja
mína skoðun á hlutunum en í
þessu tilviki var ekkert gert því
þjálfarinn vissi jafn vel og ég, að
aðfinnslur hans voru óréttmæt-
— Þú hefur verið á leigusamn-
ingi hjá Feyenoord, ertu enn
samningsbundinn Antwerpen?
„Já, því er nú verr og það sem
er enn verra er að félagið er
ekkert á þeim buxunum að láta
mig fara. Ég hef mikinn áhuga á
að komast eitthvað annað en þau
mál skýrast ekki fyrr en eftir
nokkrar vikur. Það er félag, sem
er með mig í sigtinu, sem ég
vonast til þess að falist eftir mér.
Þjálfari þess var áður hjá Ant-
werpen en fór þaðan til Ander-
lecht í einhverju fússi en er nú
kominn til annars liðs, utan Hol-
lands og Belgíu, sem ég vil ekki
nefna að svo stöddu. Ég veit það
fyrir víst, að forráðamenn Ant-
werpen bera svipaðan hug til hans
og mín og ef þeir fréttu af því
að hann vildi fá mig til félags síns
gerðu þeir eflaust allt til þess að
koma í veg fyrir það. Þetta skýrist
þó vonandi allt saman.“
— Hvað hefur komið í veg fyrir
að þú yfirgefir Antwerpen?
„Fyrst og fremst sú staðreynd,
að félagið hefur sett það hátt verð
á mig að félög ýmist vilja ekki eða
geta ekki greitt það sem upp er
sett þrátt fyrir mikinn áhuga.“
— Hvað ætlarðu að gera ef þú
kemst ekki frá Antwerpen?
„Þá, kem ég heim og það vita
þeir mætavel."
Takmörk
— Hefur þetta ekki heyrst
áður?
„Jú, jú, mikil ósköp en það eru
takmörk fyrir því hvað maður
lætur bjóða sér. Ég hef verið í
þessari stöðu upp á hvert einasta
ár frá 1981 og finnst sannast sagna
kominn tími til þess að málin
komist í fastari farveg. Ég veit að
Arie Haan, sem nú er orðinn
þjálfari hjá Antwerpen, vill fá
mig þangað aftur en mig dreymir
ekki um annað en að fá að leika
mína gömlu góðu stöðu hjá ein-
hverju félagi, sem hefur áhuga á
að nýta sér krafta mína á þann
hátt.“
— Heldurðu virkilega að þú
værir reiðubúinn til að koma heim
og leika með Skagamönnum á ný
ef til þess kæmi?
„Ég er ekki lengur í neinum
vafa um það. Fyrst eftir að ég fór
út var ég sannfærður um að ég
myndi setjast þar að eftir að ferli
mínum lyki í knattspyrnunni en
ég hef alveg skipt um skoðun í
þeim efnum. Ég hef alltaf saknað
fjölskyldunnar og allra minna
vina og kunningja, sem búa hér á
Akranesi, þannig að það eitt væri
í sjálfu sér næg ástæða til að snúa
aftur. Svo væri bara að sjá hvort
Söguleg ferð drengjalandsliðsins til Ungverjalands:
„Misreiknuðum styrk
liðanna svo rosalega"
Drengjalandsliðið í knatt-
spyrnu, skipað leikmönnum 14 -
16 ára, kom fyrir nokkrum dögum
heim frá Ungverjalandi, þar sem
liðið tók þátt í úrslitum Evrópu-
keppni landsliða á þessum aldri.
Fjórir Skagamenn voru í lands-
liðshópnum og fyrirfram var búist
við góðum árangri liðsins - menn
gældu meira að segja við þá hug-
mynd að liðið kæmist áfram i
undanúrslitin -ekki síst í Ijósi hins
góða árangurs gegn Dönum í
undankeppninni í fyrra. Allar
vonir um góðan árangur snerust
upp í algera martröð. Liðið tapaði
öllum leikjunum í sínum riðli,
skoraði ekki mark en fékk hins
vegar á sig 10. Skagablaðið ræddi
í vikunni við Alexander Högna-
son, en hann lék einn Skagamann-
anna alla leikina, og spurði hann
út í hvað hann hefði valið þessum
slaka árangri.
„Málið var einfaldlega það, að
við misreiknuðum bara styrk lið-
anna svo rosalega. Við héldum
áður en við fórum út, að við
myndum vera líkamlega sterkari
en þessi lið en það var nú eitthvað
annað. Þau voru að auki með
miklu fljótari menn en við en hins
vegar voru þeir ekkert leiknari en
við. Fyrirfram álitum við að
Skotarnir yrðu erfiðustu and-
stæðingarnir. Þeir höfðu leikið
við Finna í undankeppninni, unn-
ið þá 4 : 0 heima en tapað 1 : 3
úti.“
Ef við hefðum ...
— Reyndist sú ályktun röng?
„Já, heldur betur. Við héldum
að með því að vinna kannski
Skotana ættum við möguleika á
að komast áfram en það var nú
aldeilis ekki. Reyndar áttum við
ágæta möguleika gegn Skotunum,
áttum m.a. skot í þverslá í upphafi
leiksins, en þar með datt botninn
úr leiknum hjá okkur. Hefðum
við skorað hcfði útkoman kannski
orðið önnur, cn það má alltat
beita ef-inu stóra. Við töpuðum 0
: 2 á endanum. í hinum leikjunum
báðum, gcgn Frökkum og
Grikkjum. fcngum við cnn vcrri
skcll, töpuðum báðum 0: 4.
Rcyndar l'órum við hroðalcga
mcð góð færi í upphafi lciksins
gcgn Frökkum cn svo skoruðu
þcir og þá var allt lolt úr okkur.
Svipað var uppi á tcningnum gcgn
Grikkjum cn þeir voru mjög
stcrkir. Komust t.d. alla lcið íúr-
slitin cn töpuðu þar 0 : 4 fyrir
Sovctmönnum."
-Hvcrnig var mataræðið þarna?
„Minnstu ckki á það, maður.
Þcgar ég sá matinn fyrsta daginn
varð mér hugsað til þess hvernig
við yrðum útlits þegar við kæmum
heim - ekkert nema beinin. Kjötið
var af mjög skornum skammti en
nóg af alls kyns meðlæti hins
vegar, t.d. hrísgrjónum. Annars
fór maturinn batnandi með hverj-
um deginum en gosdrykkirnir
þarna voru nánast ódrekkandi.
Það var endrum og sinnum að við
komumst í kók. Afskaplega lítið
spennandi að dveljast þarna,“
sagði Alexander.
-SSv.
Pétur ógnar við mark andstæðinganna á gullskeiði sínu með Feyen-
oord.
maður kæmist í Akranesliðið.“
— Hefurðu búið í eigin húsnæði
í Rotterdam?
„Nei, ég hef bara verið í
leiguíbúð, það er mér alveg nóg.
Það er líka minna að þrífa ef
íbúðin er minni. Ég leigði Simon
Tahamata húsið sem ég á skammt
fyrir utan Rotterdam í 3 ár.“
— Býrðu þarna einn?
„Já, ég hef gert það og kann
bara vel við það.“
— Þú ert ekkert á biðilsbuxun-
um á ný?
„Nei, ég held ég sé ekki á því
að ganga í hjónaband aftur. Þó ég
hafi skilið við Petu, konuna
mína, er samband okkar mjög
gott og við er um ákaflega góðir
vinir og það er mér mikils virði.“
Tónlist
— Hvað gerirðu í tómstundum
þínum þarna úti þegar þú ert ekki
með neina fjölskyldu?
„Ég hlusta geysilega mikið á
tónlist og fer á alla tónleika sem
ég mögulega get. Undanfarin
misseri hef ég séð Frank Zappa,
Lou Reed, U2, Mike Oldfield,
Tinu Turner, Frankie goes to
Hollywood, UB40, Phil Collins,
Spandau Ballet og fleiri og fleiri.
Tónleikarnir með Tinu Turner
svo og U2 voru frábærir og Oldfi-
eld var einnig mjög góður. Spand-
au Ballet ollu mér hins vegar
gífurlegum vonbrigðum. Ég hafði
heyrt í þeim á plötu og líkað vel
en þessir menn kunna bara ekkert
að spila þegar komið er á svið. Ég
set ekki plötu með þeim á fóninn
aftur.“
— Hvað verðurðu lengi hérna
heima?
„Ég ætla að vera hérna fram að
landsleiknum við Spánverja þann
12. en síðan fer ég út til þess að
sjá tónleika með Bruce Spring-
steen. Ég hlakka mikið til þess að
sjá kappann, hef reyndar séð
hann á tónleikum áður og líkaði
mjög vel. Eftir það fer ég svo í 2
vikur til Ibiza en síðan býst ég við
að fari að styttast í að æfingar
hefjast að nýju.“ — S5v.
Alexander Högnason ræðir við Skagablaðið.
6
7