Skagablaðið - 07.03.1994, Qupperneq 4

4
sem voru á leiðinni til Sri Lanka
til þess að sækja litla stúlku, en
þá höfðu okkur ekki auðnast
barneignir saman eftir fimm ár í
hjónabandi.
Þegar Ragnheiður var á fjórða
ári skráðum við okkur svo á
lista til þess að ættleiða annað
barn sem loksins bar ávöxt nú í
vetur, en í millitíðinni höfðum
við gert árangurslausa tilraun til
glasafrjóvgunar og jafnframt
fengið staðfest að líffræðilega
séð gæti ég aldrei alið barn,“ út-
skýrir Hrönn.
Tíu prósent allra hjóna eru
barnlaus og aðeins um þriðjungi
þess hóps hentar sú aðferð að
auka kyn sitt með hjálp glasa-
frjóvgunar. Ættleiðingar eru
einn af þeim kostum sem í boði
er og mörg barnlaus hjón hafa
nýtt sér, en sumir hafa brugðið á
aðrar lausnir eins og t.d. að taka
að sér íslensk fósturbörn. Þau
Hrönn og Þórður segja mjög
mikilvægt að fólk íhugi vel
hvað það vilji gera í stöðunni og
taki ákvörðun af heilum hug.
„Ef hjón horfast í augu við að
geta ekki átt börn er ekki um
annað að ræða en að gera sér
grein fyrir vandamálinu og taka
á því. Það hjálpar engum að fara
með þetta sem feimnismál og
persónulega hefur reynst okkur
best að vera opin og ræða málin.
Ef fólk hyggur á ættleiðingu
ráðleggjum við því eindregið að
tala við einhvern sem hefur
reynslu af slíku eða leita upplýs-
inga hjá félaginu Islensk ætt-
leiðing í Reykjavík vegna þess
að einkaframtak á þessu sviði er
óhugsandi fyrirtæki.“
„Þetta er dóttir mín“
Aðspurð um hvort efasemdir
hafi aldrei læðst að þeim í upp-
hafi varðandi ættleiðingu barns
erlendis frá, geta þau ekki neitað
því.
„Það var ekki laust við að
maður velti fyrir sér hvort barn-
inu væri einhver greiði gerður
með því að nema það á brott úr
umhverfi sínu á þennan hátt. En
þegar við litum aðstæðurnar þar
ytra augum hurfu slíkar efa-
semdir eins og dögg fyrir sólu
því hér heima getum við búið
dætrum okkar mun betra líf en
beið þeirra þar.“
Kjörforeldrar sem ættleiða
börn erlendis frá fá engu ráðið
um kyn barnanna né annað er
varðar útlit þeirra.
„Að þessu leyti er þetta eins
og þegar fólk eignast barn
sjálft", segir Þórður. „Það er
ekkert um það að ræða að velja
tiltekinn augnlit, stærð eða
skapgerð og þú skiptir ekki
barninu þínu eins og einhverri
vöru. Mest um vert er að barnið
sé heilbrigt og þú elskar þitt
barn hvernig sem náttúran hefur
gert það úr garði.“
Þórður á tvítugan son af fyrra
hjónabandi og frá sjónarhóli
föður segir hann tilfinningarnar
þær sömu í garð barns sem kem-
ur í heiminn hér á fæðingardeild
og þess sem er ættleitt. Hann
geti þó vitanlega ekki svarað
fyrir samsvarandi tilfinningar
móður af skiljanlegum ástæð-
um...
„Ég var alveg viss um það um
leið og ég sá Ragnheiði að ég
ætti þetta barn en ekki eitthvað
Saknaðarljóð frá Önnu Láru Steindal:
Alein í höfuðborginni
af hinum börnunum,“ tekur
Hrönn við. „Mér fannst jafnvel
óhugsandi mér kæmi til með að
þykja jafn vænt um nokkurt
annað barn, mér fannst þetta svo
einstakt, en svo fann ég um leið
og ég tók Hallberu f fangið í
fyrsta sinn að hún var lika dóttir
mín.“
Brúnir og rauðhærðir
Eldri dóttirin Ragnheiður tók
þátt í undirbúningnum fyrir
komu litlu systur rétt eins og
önnur börn fylgjast með magan-
um stækka á þunguðum mæðr-
um sínum.
„Við höfum alla tíð alið
Ragnheiði upp í þeirri vitneskju
að hún sé ættleidd og því vissi
hún vel hvað til stóð í þessu til-
felli. Hún á sjálf marga vini úr
þeim stóra hópi sem var ætt-
leiddur frá Sri Lanka sama ár og
hún og þau finna vissulega til
samkenndar sín á milli en eru þó
alls ekki einangruð í samfélag-
inu.
Ragnheiður hefur ekki orðið
fyrir neinu aðkasti vegna hör-
undslitar síns eins og margir
virðast óttast varðandi dökk
börn. Skólasystkini hennar af-
greiða þetta bara eins og hvert
annað eðlilegt séreinkenni; einn
er með gleraugu, annar er rauð-
hærður og Ragnheiður er „brún“
eins og þau orða það, og allir fá
jafnan skammt af hefðbundinni
grunnskólastríðni,“ segir Þórð-
ur.
„Reyndar kom Ragnheiður
eitt sinn heim úr skólanum og
sagði að ein stelpan hefði fullyrt
að ég væri ekki mamma sín“,
bætir Hrönn við. „Ég spurði
hana hverju hún hefði svarað og
þá sagði hún: „Þú ert víst
mamma mín því þú hefur alltaf
hugsað um mig.“ Mér þótti
mjög vænt um þetta svar.“
„Alveg ekta ...“
I íslenskum lögum segir að
ættleitt bam „megi teljast skil-
getið barn téðra foreldra" og
njóti því sömu réttinda og skil-
getið barn gagnvart fjölskyldu
sinni. En jafn mikilvægt hlýtur
að teljast að barninu sé einnig
tekið sem sönnum fjölskyldu-
meðlim þar sem bókstafnum
sleppir.
Þau Þórður og Hrönn segja að
fjölskyldur þeirra beggja hafi
samglaðst þeim varðandi ávörð-
un þeirra að fara út í ættleiðingu
og þannig hafi hugarfar vina og
vandamanna alltaf verið jafn
hlýtt í garð stelpnanna og hvers
annars barns í fjölskyldunni.
„Fyrir löngu síðan varð vin-
konu minni að orði þegar sú
staðreynd lá fyrir að bæði for-
eldrar mínir og mannsins míns
væru innfæddir Akurnesingar,
að börnin mín yrðu „alveg ekta
Skagamenn“, segir Hrönn og
brosir. „Það var sniðugt að rifja
þetta upp þegar í ljós kom
hvernig Skagamenn börnin mín
urðu . ..“
„Dætur okkar eru vissulega
fæddar í fjarlægum löndum og
vonandi eigum við einhvern-
tíma eftir að ferðast með þær til
þess að sýna þeim löndin sín því
við leggjum áherslu á að þær
verði stoltar af uppruna sínum -
og því að vera Islendingar.“
SÞ
Reykjavík, 24.febrúar 1994.
Ágætu Skagamenn!
Alein í höfuðborginni verð-
ur mér stundum hugsað heim
til Akraness með pínulitlum
söknuði. Borgin er ágæt út af
fyrir sig, nóg að gera, en ég
sakna fjallanna og jökulsins,
fjörunnar neðan Vesturgötu-
innar, skógræktarinnar og fé-
laganna úr fjölbrautaskólan-
um (meira að segja kennar-
anna á stundum).
W
Eg get sagt ykkur að Esjan og
Akrafjallið eru miklu flott-
ari séð frá Akranesi heldur en
héðan úr Reykjavík. Og núna sé
ég Snæfellsjökulinn allt of
sjaldan.
í gærkvöldi var ég heldur
döpur og saknaði alls þessa
venju fremur. Þess vegna skrif-
aði ég dálítið sem mig langar til
að gefa ykkur, með kveðju frá
stúdínu í borginni.
Á kvöldin
geng ég stundum
ofan í fjöruna
neðan hússins
og veifa fólkinu mínu
inni í ljósinu
á nesinu
bak við hafið.
Kútter Haraldur á laugardaginn:
Karaokeslagur
Sannkallaður karaokeslagur verður á Kútter Haraldi á
laugardagskvöld er Skagamenn og Borgnesingar heyja bæj-
arkeppni.
Keppni kaupstaðanna er liður í landskeppni í karaoke í sam-
vinnu við Coc Cola og Hljómbæ. Sigurvegari kvöldsins á
laugardag tekur þátt þí úrslitakvöldi keppninnar sem fram fer á
Hótel Islandi þann 28. maí í vor.
Skráning þátttakenda er þegar hafin á Kútter Haraldi í síma 1
20 20.
Litrík sýning
Leiklistaklúbbur NFFA frumsýndi Þrett-
ándakvöld eftir William Shakespeare á sal
fjölbrautaskólans föstudaginn 25. febrúar sl.
Leikstjóri er Þröstur Guðbjartsson og er
þetta þriðja uppfærslan sem hann vinnur
með Leiklistaklúbbnum. Samstarfs Þrastar
og Leiklistaklúbbsins hefur verið með mikl-
um ágætum og skilað skemmtilegum sýning-
um.
Er skemmt frá því að segja að það var gaman
í leikhúsinu. Þetta er litrík sýning í víðasta
skilningi þess orðs og hin besta skemmtun.
Þrettándakvöld Shakespeares verður að kostu-
legum ærslaleik í meðförum leikstjórans og
leikenda. Hjálpast þar allt að; Dúndrandi leik-
gleði, skrautlegar persónur, skrautlegir búning-
ar, lýsing, förðun, tónlist, dans, skemmtilegt
svið; allt á bullandi keyrslu og ofleikið einatt af
mikilli innlifun og list.
Sýningin byggir á leikhúshefðum liðinna alda
og ægir þar ýmsu saman. Má í uppfærslunni
greina áhrif allt frá ítölsku götuleikhúsi 16du
aldar til Bertholds Brechts. Nútíminn smeygir
sér inn á ólíklegustu stöðum enda er okkur ekki
ætlað að gleyma okkur og sitja óvirk í mykri
salarins, við erum oft og iðulega minnt á að við
erum einmitt stödd í leikhúsi og okkur er boðið
að taka þátt í gamninu.
Framsögnin er veikasti hlekkurinn í sýning-
unni og verður framvindan því dálítið óskýr á
köflum en vel útfært látbragð og hreyfingar
vinna það að nokkru leyti upp. Þótt leikendumir
ráði misjafnlega við textann ber að varast að
einblína á það um of því hefðbundinn gaman-
leikur byggir meira á sjónrænum og leikrænum
þáttum en smáatriðum textans. Og út á þá þætti í
sýningunni er fátt hægt að setja. Samskipti gam-
anleikaranna við áhorfendur skiptir meira máli
en kórrétt framsögn. Þeir leikendur sem mest
mæðir á skila auk þess sínu með miklum sóma.
Frammistaða einstakra leikara verður ekki tí-
unduð hér en um hópinn í heild er að að segja að
hann nær þrælvel saman. Þegar upp er staðið er
ekki hægt aðsegja annað en að leikararnir 25, á-
samt hulduhernum bak við tjöldin, hafi sett sam-
an alveg prýðilegt leikhús.
Kristján Kristjánsson.