Skessuhorn - 15.10.1998, Blaðsíða 10

10
FIMMTUDAGUR 15. OKTÓBER 1998

Víst er í þcr
vitib grannt
Oí&naharnfa
Andrés Bjömsson orti til vinar
síns Einar E Sæmundssen:
Þér mun eldd þyngjast geð
þó að stytti daginn.
Haustið flytur meyjar með
myrkrinu í bæinn.
í þeirri námsgrein sem hét samfé-
lagsfræði síðast þegar ég vissi er
heldur ekki ónýtt að styðjast við
þessa limru Viðars Þórhallssonar:
í upphafi allt var hér skapað
og ekki að neinu var hrapað.
Rauða hafið er rautt
og það dauða er dautt
en enginn veit ennþá hver drap
það.
Á hverju hausti fjölgar verulega
fólki í kringum menntastofnanir
landsins hverju nafni sem þær nefn-
ast og eins og gengur þar sem margt
ungt fólk kemur saman gerist eitt og
annað sem ekki samrýmist ströng-
ustu reglimentum. Guðmundur Rafn
Sigurfmnsson orti eina kalda vetrar-
nótt í Hvanneyrarskóla fyrir mörg-
um ámm:
í skólanum er skratti kalt,
skjálfa menn að vonum.
Brennivínið búið allt
og bam í flestum konum.
Námsárangur manna hefur alltaf
verið misjafn og einnig er verulegur
munur á hvað námsgreinar liggja
opnar fyrir mönnum. Sumir eiga
auðvelt með að tileinka sér tungu-
mál en geta ómögulega áttað sig á
einföldustu atriðum í stærðfræði (að
því er öðrum finnst). Einhvemtíma
var kveðið:
Víst er í þér vitið grannt
þó veijir klukkustundum
að sýna öðmm hvað þú kannt
í kílóum og pundum.
Þórir heitinn Steinþórsson sem
lengi var skólastjóri í Reykholti var í
daglegu tali nemenda kallaður
gæinn. Hann kenndi stærðfræði og
tók eitt sinn Hermann Jóhannesson
upp í algebru. Hermann var illa les-
inn og orti meðan hann gekk upp að
töflunni:
Upp að töflu einn ég fer,
á mig kallar gæinn,
hárin rísa á höfði mér
og herpist saman maginn.
Bjöm Jakobsson var lengi kennari
í Reykholti og hafði þann sið að láta
nemendur sína skila einni rétt kveð-
inni vísu eftir veturinn og taldi að
það væri engum manni ofraun ef
hann hefði heilan vetur til verksins.
Til leiðbeiningar hefði mátt vera
þessi kveðskapur sem ég veit raunar
ekki um höfund að:
Skíragull
skal vera stuðlum í
og stál í höfuðstöfum.
Reginbull
sem rímar á móti því
í restina svo við höfum.
Öll er náttúran breytingum háð og
iðulega af mannavöldum enda geta
kennslubækur orðið furðu fljótt úr-
eltar. Magnús Sigurðsson á Gils-
bakka kom í sumar að Tröllkonu-
hlaupi í Þjórsá og þótti það ótrúlega
vatnslítið bæði vegna þurrviðris og
virkjana:
Á sunnlensku straumvatni stórsá,
ég stóðst ekk'að gera skaup
og miskunna mig yfir Þjórsá
ég meig í Tröllkonuhlaup.
Eitt af því sem árlega fylgir
haustinu er inflúensan eða haust-
kvefið:
Ég vildi að fjandinn allt mitt kvef
oní sig étið gæti.
Bólginn er háls og blint er nef
í bumbunni skrölt og læti.
I mig ég töflum treð
takandi pillur með
mixtúru af margri sort
mig hefur ekki skort
hér við ég böxtrum bæti.
Bæði með haus og hlustarverk
heymarlaus rétt að kalla.
Þrútið með auga og þurra kverk,
þjáður frá tá að skalla,
býst ég í bólið skjótt
með beinverki og hitasótt
hóstandi í háttinn fer
hnerra og snýti mér
skekjandi skanka alla.
Löngun ég enga orðið finn
í nokkum matarbita
þó konan mín blessuð karlinn sinn
með kjammeti vilji fita.
Aldrei var eins og nú
umhyggjan kæra frú,
mig styrkir meir stundan þín
en stafrófsins vítamín.
Guð láti gott á vita.
Ef lesendur vita betur eða réttar
um höfunda að vísum sem ég birti
höfundalausar eða rangfeðraðar
langar mig að biðja þá að koma
þeim upplýsingum til mín.
Með þökkfyrir lesturinn
Dagbjartur Dagbjartsson
Refstöðum
311 Borgames
S: 435 1367.
SPEKI VIKUNNAR
Taktu ekki lífib of
alvarlega. Þú sleppur
aldrei lifandi frá því.
Elbert Hubbard.
Deilur settar nibur
um Borgar-
fjarbarbraut
Margir Vestlendingar þekkja þær
raunir sem Vegagerðin hefur ratað í
vegna fyrirhugaðra framkvæmda við
veginn frá Flókadalsá að Klepp-
jámsreykjum í Reykholktsdals-
hreppi. Þessi vegarkafli, ásamt
brúnni á Flókadalsá, er trúlega með
verri vegarköflum í kjördæminu.
Það var og er því ríkur vilji þing-
manna Vesturlands til þess að leggja
fjármuni í endurbyggingu vegarins.
Tillögur um legu vegarins hafa hins
vegar leitt til þvflíkra deilna að fá
dæmi em um slíkt í landinu. Lausna
hefur verið leitað til sátta án árang-
urs. Þegar tillögur Vegagerðar lágu
fyrir andmælti meirihluti hrepps-
nefndar Reykholtsdals þeim harð-
lega ásamt landeigendum á svæðinu.
Þingmönnum var því mikill vandi á
höndum þegar kom að því að hefja
framkvæmdir. Þegar málið stefndi í
hnút fékk samgönguráðherra lög-
fræðiráðgjafa til þess að skoða mál-
ið og leggja mat á stöðu þess. Eftir
að hafa fengið umsögn lögmanns
taldi samgönguráðherra ráðlegt að
leita nýrra leiða. Talið var mjög
hæpið að eignamám á landi undir
veginn stæðist í þessu tilviki gagn-
vart stjómsýslulögum.
Samgönguráðherra fól Vegagerð-
inni að leita umsagnar og tillagna
vegahönnuðar um legu vegarins.
Verkfræðistofunni Hönnun hf. var
falið það verkefni. Niðurstaða þeirra
var svokölluð „sáttaleið" sem var
talin vera fullnægjandi frá sjónarhóli
hönnuða og innan þeirra marka sem
gerðar em um slrka vegi. Allt benti
til þess að „sáttaleiðin" leysti málið
og hún var samþykkt af Skipulags-
stjóm rfldsins. Umhverfisráðherrann
valdi hins vegar þá leið að senda
málið aftur heim í hérað og setti
málið því allt á byijunarreit.
Þannig stóð málið í júní þegar
þingmenn áttu viðræður við vega-
málastjóra, þar sem rætt var fram-
kvæmdir á gmndvelli vegaáætlunar.
Gildandi vegaáætlun gerir ráð fyrir
að til framkvæmda í Borgarfjarðar-
braut verði varið 409 milljónum
króna. Á þessum fundi lögðu vega-
málastjóri og umdæmisverkfræðing-
ur fram tillögu sem fól í sér þá lausn
að byggja brúna á Flókadalsá og
endurbyggja veginn frá Flóku til
Kleppjámsreykja að mestu í núver-
andi vegastæði með lagfæringum
sem uppfyllm kröfur um veg með
bundnu slitlagi. Þá var gert ráð fyrir
að bjóða út aðra hluta Borgarfjarðar-
brautar að Hvanneyri og ljúka þess-
um framkvæmdum á næstu þremur
ámm. Eftir að hafa metið þá kosti
sem fyrir hendi vom varð tillagan
sameiginleg niðurstaða allra þing-
manna kjördæmisins. Vegamála-
stjóra var fahð að kynna málið fyrir
hreppsnefndinni, sem hann og gerði.
Eftir fund með þingmönnum varð
niðurstaða hreppsnefndar að heimila
framkvæmdir á gmndvelli þeirrar
tillögu Vegagerðar sem þingmenn
allir sem einn höfðu samþykkt.
Því hefur komið mér á óvart sá
málatilbúnaður að gera þessa ein-
róma niðurstöðu þingmanna tor-
tryggilega. Ég hef undrast yfirlýs-
ingar oddvita, Ríkharðs Brynjólfs-
sonar, í fjölmiðlum í garð okkar
þingmanna, en hef auðvitað skilning
á stöðu hans í málinu.
Frá upphafi hefur það verið af-
staða mín að fara að samþykktum
Sturla Bö&varsson.
meirihluta
h r e p p s -
nefndar um
skipulag á
svæðinu.
Ég tel það
eðlilega af-
stöðu enda
ekki hlut-
verk þing-
manna að
fara með
skipulags-
mál.
Fyrrverandi hreppsnefnd Reyk-
holtsdalshrepps samþykkti tillögu að
skipulagi vegarins frá Flóku að
Kleppjámsreykjum. Núverandi ný-
kjörin hreppsnefnd „Borgarfjarðar-
hrepps“ hefur ekki svo ég viti til af-
greitt skipulagið af svæðinu og hef-
ur ákveðið að hefja skipulagsvinnu
að nýju sem að mínu mati er eðlilegt
miðað við stöðu mála. Þingmenn
eiga því ekki annarra kosta völ en
þeirra að samþykkja tillögu Vega-
gerðarinnar um að endurbyggja
gamla veginn með nauðsynlegum
lagfæringum.
Ákvörðun um röð framkvæmda
við vegagerð er verkefni þing-
manna. Það er á vissan hátt skylda
þingmanna og ráðherra að gæta þess
að ríkisstofnanir gangi ekki á rétt
einstaklinga þegar framkvæmdir eru
ákveðnar. Stundum verður samt að
gera það og koma þá bætur fyrir.
Ég tel að í þessu Borgarfjarðar-
brautarmáli megi segja að Vegagerð-
in hafi lent í óvenjulega erfiðu máli.
Því var eðlilegt að sá aðili sem ber á-
byrgð á störfum hennar, sem er sam-
gönguráðherra, leitaði leiða til sátta.
Þá tilraun gerði umhverfisráðherr-
ann að engu þrátt fyrir að skipulags-
stjóm hefði samþykkt það skipulag
sem hreppsnefnd Reykholtsdals-
hrepps hafði samþykkt. Um fram-
göngu einstakra manna í þessu
vandræðamáli er best að hafa sem
fæst orð. Niðurstaða er fengin sem
gefur færi á því að menn slíðri
sverðin og leggi til hliðar hin beittu
og breiðu spjót.
Með þeirri lausn sem fengin er
fæst femt:
1. Ákvörðun er tekin um fram-
kvæmdir og þeim flýtt svo vegabæt-
ur komist í gagnið sem fyrst, íbúum
til hagsbóta.
2. Óvissu bænda sem við veginn
búa er eytt.
3. Flókadalur er tengdur vegakerf-
inu með viðunandi hætti,
4. Hreppsnefnd gefst næði til að
vinna við framtíðarskipulag af
svæðinu án þeirrar miklu pressu sem
hefur fylgt málinu. Þannig fæst næg-
ur tími til þess að ákveða framtíðar
staðsetningu mikilvægrar umferðar-
æðar um kjördæmið, innan marka
nýsameinaðs sveitarfélags.
Með þeirri lausn sem fengin er
hefur verið höggvið á hnút sem ó-
leysanlegur var. Til slíkra aðgerða
þarf kjark, styrk og yfirsýn góðra
manna sem velja fremur leið friðar
og sátta en leið ófriðar. Með þeirri
tillögu sem samþykkt hefur verið af
þingmönnum, Vegagerðinni og
hreppsnefnd hafa vegamálastjóri og
umdæmisverkfræðingur sýnt mikil-
vægt frumkvæði og vilja til þess að
leita viðunandi lausnar svo langt
sem hún nær.
Það er von mín að sveitarstjómin í
hinu nýja sveitarfélagi fái næði frá
þvflíkum deilumálum og þau verði
ekki vakin upp á ný.
Sturla Böðvarsson, alþm.
Vladimír á
árshátíð
Málefni Techonpromexport hafa
teygt sig víða á undanfömum vikum
og meira að segja á árshátíð Sjúkra-
húss Akraness sem haldin var um
síðustu helgi. Þar var þessi iðnaðar-
maður í felum og með eftirfarandi
bréf upp á vasann:
„Hæ íslenskar fólkur.
Ég heita Vladimír Júrí Russinsky
og vera iðnaðdarmaður frá „-
Technoprmextort“ í Russisky. Ég
vilja ekki fara heim, ég fela mig hér,
ekki Búrfellsky ömgg pleisur leng-
ur. Bossisky mína vilja heim, senda
mig. „Netj“ segja ég. Ég heyra þið
fara árshátíðisky, þið dansa og vanta
fleira menna, ég kanski mega koma
líka, dansa „kosakka" og drekka
vodisky Koskenkorva, mig mikið
vilja fara, þið voða góð fólkur.“
Vladimír júrí.
Áttu kex?
Þar sem fuglaveiðar em nú í al-
gleymingi er rétt að láta fara hér
eina sanna sögu af önd:
Önd nokkur labbaði inn á bar í
Borgamesi og spurði. „Áttu nokkuð
kex? Barþjónninn svaraði: „Nei, ég
á ekkert kex.“ Öndin kom aftur
næsta dag og spurði „Áttu nokkuð
kex?“ Barþjónninn svaraði: „Nei,
ég á ekkert kex. Þriðja daginn kom
öndin enn og spurði: „Áttu nokkuð
kex?“ Og barþjónnin svaraði: „Ég
sagði þér það í gær og daginn þar á
undan að ég ætti ekkert kex! Ef þú
spyrð mig einu sinni enn þá negli ég
gogginn á þér saman! Daginn eftir
kom öndin og spurði: „Áttu nokkuð
nagla?“ Barþjónninn svaraði:
„Nei“. Þá sagði öndin: Gott. En áttu
nokkuð kex?“.
Fráskilin
Barbie
Þar sem heygarðshomið er mjög
opið og einlægt um þessar mundir
er rétt að láta flakka eina sögu af
Barbie.
Jón var á leiðinni heim úr vinn-
unni einn daginn þegar hann mundi
allt í einu eftir því að dóttir hans átti
afmæli. Hann rennir því við í leik-
fangaverslun og spyr afgreiðslu-
stúlkuna um verð á Barbie dúkkum.
„Við eigum allskonar Barbie dúkk-
ur,“ sagði afgreiðslustúlkan. „Bar-
bie fer í leikfimi kostar 2.500, Bar-
bie fer á ball kostar 2.500, Barbie
fer á skíði kostar 2.500, Barbie gift-
ir sig kostar 2.500, ólétt Barbie
kostar 2.500 og fráskilin Barbie
kostar 8.900.“ „Af hveiju er frá-
skilda Barbie miklu dýrari en hin-
ar?“ spurði Jón. „Það segir sig
sjálft,“ sagði afgreiðslustúlkan.
,JVleð fráskildu Barbie fylgir húsið
hans Ken, bfllinn hans Ken, bátur-
inn hans Ken...“