Skessuhorn - 17.08.2000, Page 17

SKlSSIJSiOBKI
FIMMTUDAGUR 17. AGUST 2000
17
Þetta reyndust vera mjög slungnir
vasaþjófar og án þess að ég tæki eft-
ir fóru þeir ofan í bakpokann minn
og vasa mína á meðan þeir þóttust
vera að aðstoða mig. Fólkið nudd-
ast við mann og manni er heitt og
vill bara komast inn. Eg uppgötvaði
ekkert fyrr en ég var komin inn á
hótelið. Allt var farið, skólaskír-
teini, peningar, krítarkort. Eg varð
að taka næstu lest til baka. Æ, þetta
var frekar sorglegt. Ég var reyndar
sátt við þjónustuna hjá Visa, þeir
sendu mér neyðarkort strax.
Austur og Vestur
“Asíubúar eru mjög ólíkir okkur.
Þeir hugsa öðruvísi og leggja
áherslu á annað. Þeir horfa á aðra
hluti en við og fegurðarmat þeirra
er ólíkt okkar. Kínverskar stelpur
eiga helst að vera hvítar á hörund.
Vinkonu minni ffá Noregi var einu
sinni boðið krem sem átti að gera
hana hvítari og hún hló sig mátt-
lausa því við eyddum löngum
stundum í sólabaði til að verða
brúnar. Kínverskum karlmönnum
finnst sér ógnað af sterkum konum
sem redda sér sjálfar.
Vala segir að það sé ekki auðvelt
að lýsa Kínverjum.
“A Islandi verð ég vör við á-
kveðna andúð á nýbúum, fólk er
tortryggið og finnst fólk af asískum
uppruna oft skrítið. Það er fljótt að
breytast þegar maður býr með
þremur kínverjum í herbergi. Eg
man að í fyrri ferðinni minni inn í
Kína þá fannst mér ég skilja mál-
tækið um manninn sem hættir að
kvarta yfir skónum sínum þegar
hann sér fótalausa manninn. Þegar
maður kemur hingað heim þá býð-
ur manni hálfpartinn við þessu fólki
sem kvartar yfir því að eiga bara
einn jeppa og eiga bara litla íbúð.
Eins finnst mér þetta fólk sýna
meiri samstöðu. Þrátt fyrir fátækt-
ina hjálpar það hvert öðru. Það veit
að það þarf að standa saman til að
lifa af. Mér finnst náungakærleikur-
inn meiri. Það er kannski ekki snið-
ugt að setja þetta í blaðið en það eru
amerískir krakkar í skólanum sem
mér finnst vera ofboðslega hroka-
fullir. Það er þetta viðhorf: “Við
ráðum öllu og við erum bestir. Æ
við bara “núkum” þetta lið, þú
veist, ef þeir lenda í vandræðum.“
Þeim finnst þeir vera æðstir og
troða hugmyndum sínum upp á
Kínverjana sem margar eru ein-
hvers konar upphafin mynd af Am-
erfloi. Það er verið að reyna að opna
Kína en það er sagt að ef allir Kín-
verjar fái sér ísskáp fari ósonlagið á
þremur árum. Bandaríkjamenn ætla
að leggja undir sig kínverska mark-
aðinn og fylla hann af amerískum
vörum og innprenta Kínverjum
liftiaðarhætti sína. Mér finnst það
því miður engin framför. Kínverjar
eru engu bættari með hamborgara-
rassa eða lazyboy-stóla. Þeir verða
að fá að halda í sínar hefðir þótt
okkur finnist margt skrýtið sem
þeir gera. Því miður þá halda allir
að ég sé bandarísk af því að ég tala
svona sjónvarps-ensku, eins og
Simpsons og Friends,” segir Vala
og grettir sig.
Að brúa bilið
“Það er stundum skrítið að hugsa
til þess að ég hafi farið þarna út en
ég er bara mjög fegin að ég gerði
það. Eg held að flestir sem búa í
svona litlu samfélagi hafi rosalega
gott af því að víkka sjóndeildar-
hringinn og ég vildi hvetja alla til að
gera það ef þeir hafa aðstöðu tdl.
Ekki horfa bara á fréttirnar og
slökkva síðan á hungursneyðinni
heldur gera sér grein fyrir því að
heimurinn er þarna. En maður lær-
ir líka að meta sitt heimaland því
maður veit ekki hvað maður hefur
fyrr en maður fer burtu frá því. Mig
langar að hjálpa til við að brúa bilið
og leggja mitt af mörkum með því
sem ég er að læra í þessum skóla.
Bætt samskiptd eru lykillinn að betri
heimi, svo að fólk geti komist að
einhvers konar málamiðlun. Eins
og ég sagði þá er þetta undirbún-
ingsnám fyrir annað nám og það er
ædast til að maður sæki um háskóla
á þessu ári en ég ætla að taka mér frí
í eitt ár og fara til Tævan og læra
kínversku,” segir Vala Andrésdóttir.
KK
I helli Injdlaða munksins ásamt Lindu Erlingsen sem kemurfrá Noregi.