Skessuhorn - 03.07.2002, Blaðsíða 8

8
MIÐVIKUDAGUR 3. JÚLÍ 2002
sssissiMoaíj
Orgeltónleikar í
Reykholtskirkju
Næstkomandi laug-
ardag kl 16.00 mim
Friðrik Vignir Stef-
ánsson organisti í
Grundarfirði flytja
tónleika á orgel Reyk-
holtskirkju. Þeir eru
aðrir í röð tónleika
sem haldnir eru til
styrktar orgeli kirkj-
unnar sem sett var upp
í vetur. Tónleikamir
eru haldnir í samvinnu
við Félag íslenskra organleikara.
Friðrik hefur valið sér að leika
verk eftir Dietrich Buxtehude, J.S.
Bach, Pál Isólfsson, Théodore
Dubois og Léon Boéllmann.
Friðrik Vignir er fæddur á Akra-
nesi 1962. Hann hóf orgelnám hjá
Hauki Guðlaugssyni og Fríðu Lár-
usdóttur við Tónlistarskólann á
Akranesi og lauk þaðan burtfarar-
prófi 1983. Hann stundaði síðan
orgel- og kantorsnám í Reykjavík
við tónskóla þjóðkirkjunnar.
Kennari hans á orgel var Hörður
Áskelsson. Lauk þaðan einleikara-
prófi á orgel og kantorsprófi vorið
1988.
Friðrik Vignir var organisti í
Hjallaprestakalli í Kópavogi 1987-
1988.
Frá því í september 1988 hefur
hann starfað sem organisti við
Grundarljarðarkirkju auk þess að
vera skólastjóri Tónlistarskóla
Gmndarfjarðar.
Næstir munu leika í
tónleikaröðinni: 13. júlí Guðný
Einarsdóttir kantor (við framhalds-
nám í Kaupmannahöfn), 20. júlí
Haukur Guðlaugsson fv. söngmála-
stjóri, 3. ágúst Marteinn H. Frið-
riksson dómorganisti og 10. ágúst
mun Kjartan Sigurjónsson org-
anisti Digraneskirkju, formaður
Félags íslenskra organleikara, ljúka
tónleikaröðinni.

Gréta Gísladóttir
sýnir áSHA
Sett hefur verið upp sýning á
myndverkum Grétu Gísladóttur í
anddyri Sjúkrahússins og heilsu-
gæslustöðvarinnar á Akranesi og er
hún myndlistarmaður mánaðarins í
stofnuninni. A þessu ári hafa
reglubundið verið settar upp list-
sýningar gesmm og gangandi til
augnayndis í tilefni 50 ára afmælis
sjúkrahússins og svo verður áfram
a.m.k. til ársloka.
Gréta Gísladóttir er fædd á Sel-
fossi 1973, er leikskólakennari og
lagði síðan smnd á mynd- og gler-
listarnám við Kunst- og
hándværkhojskolen i Engelsholm í
Danmörku. Hún hefur tekið þátt í
5 myndlistarsýningum í Dan-
mörku, jafnframt sýnt í Gallerí
Miðgarði á Selfossi og tvívegis í
Drymlu, handverkshúsi Bolvík-
inga. Hún teiknar og málar í frí-
smndum, hefur m.a. gert litlar
vamslita- og acrylmyndir sem hafa
verið vinsælar tækifærisgjafir.
A sýningunni sem nú hefur verið
opnuð í anddyri SHA sýnir Gréta
nýjar vatnslita-, acryl- og olíu-
myndir, litlar og stórar. Litavalið er
áberandi og myndefnið fjölbreyti-
legt. Flestar myndanna eru ríkar af
jákvæðum boðskap og gleði og
húmorinn er sjaldnast langt undan.
Sýningin á SHA verður opin til 15.
júlí n.k.
(Fréttatilkynning)
l/iintihóVúé
Tala buU og teyga suU
Líst mér þetta lauslát öld
Þura í Garði
hafði um árabil
það starf að
gæta skemmti-
garðsins á Ak-
ureyri. Eitt
sinn á fögmm
sumarmorgni
gekk hún um
garðinn og sá á
afviknum stað að grasið var bælt
mjög og fann hún þar buxnatölu.
Þetta varð tilefni eftirfarandi hug-
leiðingar:
Morgungolan svala svalar
syndugum hugsunum.
Sínu máli talan talar.
Talan úr buxunum!
Slík atvik geta vissulega orsakað
athyglisverðar hugrenningar þó
enginn viti nú nánar hvað henni
datt í hug en einhvemtíma var ort
útaf umræðum um hegðan unga
fólksins:
Ungufólki legg ég lið,
lítið hef að klaga.
Það er ekki verra en við
vorum í gamla daga.
Ollum ræktunarmönnum er annt
um sinn gróður, bæði bændum um
tún sín og skógræktarmönnum og
garðeigendum um trjágróður sinn.
A yngri árum Höskuldar heitins
Eyjólfssonar á Hofsstöðum kom
hann í hópi fólks að Reykholti í
preststíð séra Einars Pálssonar.
Þetta var í sláttarbyrjun og hlupu
nokkrir lausir hestar út á óslegið
túnið en prestur kom út og ávítaði
menn fyrir átroðning með orðum
sem ekki munu hafa verið stafrétt
uppúr biblíunni. Höskuldur sem
hafði orðið heldur á eftir aðalhópn-
um kom í hlaðið þegar ræða prests
stóð sem hæst og segir þá stundar-
hátt:
Allvel hresstur egþaðfinn,
Einarprestur góður,
að orðalestur úfinn þinn
ekki er gestafóður.
Maður nokkur varð á ferðalagi
fyrir svipuðu óhappi og missti lausa
hesta inní tún hjá góðbónda einum
sem hafði orðið það á að eignast
bam fram hjá konunni enda var
þetta fyrir tíma allra getnaðarvarna
sem hafa bjargað fleiri hjónabönd-
um og mannorðum en tölu verður á
komið. Bóndi brást reiður við sem
von var en fékk þá þetta svar:
EJðlishvatur, óheppinn,
undir fatajöðrum,
þú hefur ratað þjóðveginn
þó hann glatist öðrum.
Og er ekki getið um þær orðræð-
ur lengri. Þó hesturinn sé ekki leng-
ur það lífsnauðsynlega farartæki
sem áður var nýtur hestamennska
síaukinna vinsælda sem tóm-
stundagaman og ótrúlega margir
ætla sér að auðgast á henni á ein-
hvern hátt þó fáum verði að þeirri
ósk sinni. Eftirfarandi vísa finnst
mér að sé noklcuð gömul og að mig
minnir ættuð strnnan úr Mosfells-
sveit eða nágrenni en man ekki
nafnið á höfundinum sem hefur þó
verið nokkuð ánægður með sig og
sitt:
Merin rauða mín er gull,
mig hún ber ófeimin.
Hiín er alltaf folaldsfull
ogfjarski uppá heiminn.
Úr því að ég er farinn að minnast
á Mosfellssveitina er rétt að skjóta
hér að vísu sem er þó örugglega
þaðan ættuð og Kristján nokkur frá
Hrafnhólum orti um sjálfan sig
kenndan í kaupstað:
Kristján Hóli Krummafrá
á kjaftastóli glaður
er að rólaýtum hjá
illa póleraður.
Svo snúið sé nú aftur að hrossum
og hrossarækt má taka til skoðunar
vísu Karls Magnússonar ff á Gilhaga
og bera saman kynbótagildi þeirrar
hryssu sem hann yrkir um og hinn-
ar sem áðan var á minnst:
Ekki góð til útreiða.
Elskar stóð og graðhesta.
Má því hnjóðið meðtaka
merarskjóðan vitlausa.
Það var lengi talinn góður siður
að raka af stutt af stóðhryssum og
ég held að Sigurður Jónsson frá
Katadal hafi eitt sinn kastað ffam
effirfarandi stöku:
Eins og hinar merin mín
mikið þráir sollinn,
hún er orðin heldurfín,
hristir drengjakollinn.
Nú stendur yfir landsmót hesta-
manna og er þar án efa margt góðra
gripa en fyrir þá sem nokkuð muna
affur er kannske mest breytingin
hvað hross eru orðin jafnfallegri en
áður var. Eyjólfur í Sólheimum var
á effi árum sínum staddur á lands-
móti hestamanna og þótti hrossum
hafa farið meira ffam um byggingu
en afköst á gangi:
Verður lengi mér í minni,
mér varð á og kvað.
„Þeir flengríða áfegurðinni
enfierast lítt úr stað“
A flestum stórmótum hesta-
manna eru og hafa verið skiptar
skoðanir um dóma og röðun efstu
hesta enda er smekkur manna mis-
jafn á þessu sviði sem öðrum. Sigfus
Jónsson batt í stuðla orðræður
manns sem hafði ffekar lítið álit á
hestamótum yfirleitt:
Tala bull og teyga sull,
trunta á lulli skokkar.
Haugafullir herja út gull
hrossadrullusokkar.
Ekki er hægt að minnast svo á
stórmót hestamanna að ekki sé
minnst á tjaldbúðastemmninguna
og gleðina sem henni fylgir. Aþeim
árum sem Gletta Sigurðar Olafs-
sonar var hvað þekktust hrossa á
landi hér var Böðvar Guðlaugsson
staddur á hestamannamóti og velti
fyrir sér næturlífinu:
og litlar fréttir góði
þó einhver Glettan komi í kvöld
kasólétt úr stóði.
Ein af þeim vísum sem mér finnst
alltaf að hafi stokkið alsköpuð út úr
stemmningu hestamannamótanna
er þessi sem er held ég eftir Bjöm
Sigfusson sem lengi var vinnumað-
ur í Gilhaga:
Hér er drengjahópur stór,
hér má lengja vöku,
einn ég geng í kvæðakór
en kann þó enga stöku.
Hestakaup hafa gjarnan verið
stunduð á stórmómm hestamanna
og era útaf fyrir sig merkileg íþrótt
orðs og anda og töluverður skyld-
leiki með þeim athöfhum og að tala
vel fyrir nomðum bílum, það er að
segja að haga svo orðum sínum að
þau séu skilin á sem jákvæðastan
hátt án þess að neitt sé raunverulega
fullyrt eða nokkru beinlínis logið.
Amma mín kenndi mér eftirfarandi
vísu og það með að hún myndi ort í
gamni við Finnboga í Galtarholti
en höfundinum hef ég gleymt:
Þó ég kalli hann lygalaup
lastar enginn maður,
hafði 'ann oft við hestakaup
hræsni, fals og smjaður.
Að endingu koma hér tvær vísur
eftir þann ágæta Eyjólf i Sólheim-
um og gæm þær reynst jafnvel sem
lífsreglur og eitthvað annað:
Hugardettum hef ég með
harmagrettum bifiað
og við glettum gjaman séð,
glatt með sprettum lifað.
Þó að bætist ár við ár
allarþrætur dvína,
síst þó læt ég sorg og tár
sigra kæti mína.
Með þökk fyrir lesturinn
Dagbjartur Dagbjartsson
Refistöðum 320 Reykholt
S 433 1367
Staðreyndir
um stjömu-
merkin
Hrúturinn: Þú hefur skapgerð
frumherjans og fyrirlítur flesta
aðra. Þú ert örgeðja, óþolimóð-
ur og hirðulaus. Þú ert ekki
mjög góð manneskja.
Nautið: Þótt þú teljir þig ákveð-
inn og praktískan, telja aðrir þig
skorta allan félagslegan þroska
og hæfni til mannlegra sam-
skipta. Allir vinnusjúklingar eru
í Nautsmerkinu.
Tvíburamir: Þú ert skarpur og
greindarlegur í hugsun. Hins
vegar hefur þú tilhneigingu til
að vænta of mikils fyrir of lítið.
Þetta þýðir að þú ert billeg týpa.
Tvíburarnir eru kunnir fyrir að
stunda sifjaspell.
Krabbinn: Þú hefur samúð og
skilning á vandamálum annarra.
Þeim finnst þú vera drulluhali.
Þú ert alltaf að slá hlumnum á
ffest, þess vegna verður aldrei
neitt úr þér. Flestir sveitalimir
eru fólk í Krabbamerkinu.
Ljónið: Þú telur sjálfan þig
fæddan leiðtoga. Oðrum finnst
þú bara ýtinn. Flestir í Ljóns-
merkinu eru ffekar potarar. Þú
ert hégómagjarn og mislíkar
heiðarleg gagnrýni. Yfirlæti þitt
er viðbjóðslegt. Ljón eru þekkt-
ir þjófar.
Meyjan: Þú ert rökfastur og
þolir ekki óreiðu. Þessi smá-
munasemi er óþolandi fyrir vini
þína. Þú ert kaldur og tilfinn-
ingasnauður og sofnar stundum
í miðjum ástarleik. Fólk í Meyj-
armerkinu eru kjömir strætóbíl-
stjórar.
Vogin: Þú ert listamannstýpa og
átt í erfiðleikum með að skilja
raunveruleikann. Ef þú ert karl-
maður eru ákaflega mikil líkindi
til þess að þú sért kynvilltur. At-
vinnumöguleikar þínir eru góðir
og þú verður sennilega ríkur.
Flestar konur í Voginni eru góð-
ar vændiskonur.
Sporðdrekinn: Þú ert út tmdir
þig í viðskiptum og þér er alls
ekki treystandi. Vegna siðleysis
munm njóta ffamans. Nokkuð
algengt er að Drekar verði fyrir
aðkasts vegna ófriðleika.
Bogamaðurinn: Þú ert bjart-
sýnismanneskja og ákafur. Þú
hefur makalausa tilhneigingu til
að treysta á heppni vegna þess
að þú hefur enga sérstaka hæfi-
leika. Flestir Bogamenn eru
fyllibytmr. Fólk hlær gjaman að
þér (ekki með þér).
Steingeitin: Þú ert íhaldssamur
og hræddur við að taka áhættu.
Þú ert latur og gerir yfirleitt
aldrei neitt. Steingeitur ættu að
forðast að standa of lengi kyrrar
á sama stað því þær eiga það til
að skjóta rótum og verða að
trjám. Þú ert mjög sveitó.
Vatnsberinn: Þú ert uppátekta-
samur og nýjungagjarn. Hins
vegar hefurðu tilhneigingu til að
vera óvarfærinn og ópraktískur
sem veldur því að þú gerir sömu
vitleysuna affur og affur. Fólk
heldur að þú sért heimskur.