Skessuhorn - 03.01.2007, Síða 14

14
MIÐVIKUDAGUR 3. JANUAR 2007
■únm.H..: i
1
Hvað er Vestiendingum minnisstæðast frá árinu?
Á tímamótum sem þessum þegar nýtt ár er gengið í
garð er ekki úr vegi að líta ögn til baka og fá álit fólks á
hvað standi uppúr í þeirra huga á árinu. Skessuhom
kom sér í samband við nokkra Vestlendinga, spurði þá
hvaða viðburði þeim þætti standa upp úr, bæði héðan af
svæðinu og í heimsmálunum. Hver væra minnisstæð-
ustu viðburðir í einkalífinu og að lokum hvemig þeim
litist á árið 2007?
Helgi Bjömsson, bóndi
á Snartarstöðum í Lundarreykjadal.
„Það sem mér dett-
ur svona fyrst í hug
verður að teljast sam-
eining sveitarfélaga
hér í Borgarfirði, en
þó er ég afar ósáttur
með nafnið Borgar-
byggð, Borgarfjörður
hefði verið mikið nær
og átt betur við. Eg
fagna hinsvegar hval-
veiðum og því að þær
hófust á nýjan leik,
það sýnir mér að við
Islendingar þorum
enn að vera svolítið
frjálsir, sem ég tel hafa skort á undanfarið. Á árinu 2007 held
ég að ýmislegt muni skýrast sem er óljóst í dag og liggur ekki
fyrir hvemig muni fara. Þá meina ég t.d. stóriðjuáform rík-
isstjórnarinnar, en sjálfum líst mér illa á að afkoma þjóðar-
innar sé byggð á einni afurð, þ.e. áli og tel betri kost að
dreifa henni á fleiri tegundir. Einnig verður athyglisvert að
sjá hvemig kosingamar fara næsta vor. Hjá mér persónulega
hjakkar maður svo sem í sama farinu í flestum greinum og
því man ég ekki efrir neinu sérstaklega markverðu þar.“
Ólafur Rögnvaldsson,
framkvæmdastjóri Rifi.
„Það sem mér
finnst standa upp úr
em sveitastjórna-
kosningamar og það
að Sjálfstæðisflokkur-
inn sé núna í meiri-
hluta í öllum þéttbýl-
iskjörnunum hér á
Snæfellsnesi. Það tel
ég til mikilla bóta og
sveitarfélögin undir
mun styrkari stjórn
hans en vinstri
manna. Eftirtektar-
verð er sú ótíð sem er
búin að vera í allt
haust og það leiðinlega veður frá því í september, sem sífellt
hefur dunið yfir.
Hjá mér sjálfum var það helst að laxveiðitímabilið gekk
sérlega vel, sumarið þar áður var reyndar enn betra, en ég er
þó mjög sáttur. Eg fór út um allt land í veiði og gekk undan-
tekningarlaust vel við veiðamar. Annars líst mér ágætlega á
árið sem í hönd fer og horfi bjartsýnn fram á veginn."
Guðný Jakobsdóttir, bóndi
á Syðri - Knarrartungu og formaður
Búnaðarsamtaka Vesturlands.
„Bmninn á Mýmm
er mér minnisstæð-
astur á árinu og hve
allt slapp vel miðað
við aðstæður, enda var
lögð ofuráhersla á að
vernda þær byggingar
sem vom í hættu
meðan á bmnanum
stóð. Eg hef bka heyrt
að sáralítill skaði hafi
orðið á plöntulífi og
öðm þess háttar. Fyr-
ir mig persónulega
stendur upp úr að bú-
skapurinn dafnaði vel,
við emm nýbúin að standa í stækkunum á byggingum sem
hafa skilað sér ríkulega. Nyt kúnna og magn afurða jókst til
muna og við stefnum bjartsýn á enn ffekari aukningu næstu
árin.
Eg verð þó að taka fram að mér þykir landbúnaðurinn fá
heldur kaldar kveðjur ffá sjávarútvegsráðherranum okkar
svona í lok árs, en hann heldur því ffam að hvalveiðar
Islendinga muni ekki skaða landbúnaðinn að ráði. Að út-
flutningstekjur af landbúnaðarvörum séu einfaldlega ekki
það miklar og orsakavaldurinn á minnkandi sölu ekki til-
kominn vegna hvalveiðanna. Það liggur hins vegar alveg
ljóst fyrir að eina ástæða Bandaríkjamanna fyrir því að þeir
em að draga úr og jafnvel hætta kaupum á íslenskum land-
búnaðarvörum, era hvalveiðar Islendinga, enda hafa þeir
sjálfir sagt það nógu skýrt.“
Theódór Þórðarson,
yfirlögregluþjónn í Borgamesi
„Þegar Htið er um
öxl um áramót þá er
mér efst í huga fjöldi
þeirra sem látist hafa í
umferðinni á árinu.
Þeir sem hafa komið
ítrekað að alvarlegum
umferðarslysum skilja
ekki af hverju er ekki
löngu búið að verja
miklu meira fjár-
magni í þjóðvegina
þar sem umferðin er
mest og aðgreina vun-
ferðina með varanleg-
um hætti. En fleira
kemur til í umferðinni en umferðarmannvirkin ein og sér og
ljóst að gera verður átak í að stórbæta umferðarmenninguna
með það að leiðarljósi auka öryggi allra í umferðinni.
Það sem mér finnst markverðast í mínu starfi á árinu sem
er að líða era þær miklu breytingar á umdæmum lögregl-
unnar um allt land sem tóku gildi nú um áramótin. Samein-
ing lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu ein og sér er nátt-
úralega stórvirki og verður spennandi að sjá hvemig nýtt
embætri þróast. Á Vesturlandi þá fellur löggæslan í Dala-
sýslu undir lögreglustjórann í Borgamesi og með því stækk-
ar umdæmið hans all verulega. Þeirri breytingu fylgir að
lögreglumaðurinn sem var í Dölunum bætist í hið samein-
aða lið en lögreglustöðin í Búðardal verður starffækt áfram.
Þá bætist fyrmm Kolbeinsstaðarhreppur einnig við rnndæmi
lögreglunnar í Borgamesi. Töluverð vinna hefur farið í að
undirbúa þessar umdæmabreytingar og gert er ráð fyrir því
að löggæslan aukist í nýja sameinaða umdæminu og þjón-
ustustigið aukist þar með. Til þess að svo verði þarf þó að
fjölga lögreglumönnum.
I einkalífinu em mér minnistæðastar tvær stærðarinnar af-
mælisveislur sem haldnar vom hjá fjölskyldumu á árinu.
Önnur var í tilefni 95 ára afmælis Eyju frænku í Dal sem
heitir fullu nafni Ragney Eggertsdóttir og er föðursystir
mín. Hin veislan var til heiðurs móður minni sem varð 90
ára þann 20. desember sl. en hún heitir Sólveig Árnadóttir.
Við í fjölskyldunni emm svo lánsöm að eiga aldraða foreldra
og frænku sem að era við góða heilsu og halda sér vel. Það
er dýrmætt fyrir bömin og bamabömin að geta kynnst
gamla tímanum í gegnum langafa og langömmu og Eyju
ffænku sem er næstum því að verða 100 ára.
Eg vona að nýtt ár verði gæfuríkt fyrir okkur öll. Það er
bjart ffamundan en það er algjör óþarfi að flýta sér um of.
Tíminn er afstæður og hann er ekkert að hlaupa ffá okkur,
því það kemur alltaf meiri tími.“
Dagbjört Höskuldsdóttir,
verslunareigandi í Stykkishóbni,
,ÁIér hefur fundist
þetta ffekar tíðindalít-
ið ár hér í Stykkis-
hólmi og Snæfellsnesi
en þó verður að segj-
ast, að haldist hefur
vel á atvinnu hér á
svæðinu og uppbygg-
ing er mikil, þrátt fyr-
ir að skelvinnslu hafi
verið hætt á sínum
tíma. Samfélagið hef-
ur ekki tekið neina
kollsteypu, en hag-
kerfið hér í Stykkis-
hólmi virðist vera að
einhverju leyti öðmvísi en í öðrum sjávarplássum. Hér er
fjölbreytileiki í atvinnuvegum, t.d. í ferðaþjónustu, verslun-
vun, þjónusm og fleiru sem dempar áfallið þegar ein grein
dettur út. Það sem situr kannski helst í mér er veðurfarið, en
það hefur verið ansi dapurt. Vorið og sumarið fór hálfþart-
irm ffamhjá án þess að nokkur tæki eftir því og síðan er
haustið búið að vera með eindæmum leiðinlegt.
Hin skelfilegu umferðarslys sem hafa átt sér stað yfir árið
er eitthvað sem er afar minnisstætt og hér misstum við tvo
unga menn, einn héðan og annan fyrrverandi Hólmara, sem
var okkur mikið áfall. Þegar svona atburðir eiga sér stað er
gott að vera í litlu samfélagi eins og Stykkishólmi, þar sem
samkenndin er mikil og við komum öll hvort öðm við.
Að lokum má ekki gleyma að minnast á samninginn sem
hefur verið tmdirritaður á milli ríkis og Fransiskusystra, en
nú hefur ríkið alfarið tekið að sér rekstur spítalans hér á
svæðinu og starfi systranna því lokið. Við emm þeim afar
þakklát fyrir það farsæla og óeigingjama starf sem þær hafa
sinnt af alúð í öll þessi ár. Eg get ekki annað sagt en að ég
horfi bjartsýn ffam á næsta ár, svo ffemi að við kjósum rétt
og veðurfarið lagist."
Astríður Sigurðardóttir,
ullarselskona, Hvanneyri.
„Héðan af svæðinu
dettur mér strax í hug
opnun Landnámsset-
ursins og sú mark-
verða ferðaþjónusta
sem þar á sér stað, en
ég tel það veralega
gott framtak og
merkilegt.
Varðandi heims-
málin slær það mig
hvað mest hversu Htið
ffiðvænlegt er í heim-
inum í dag og svo
virðist sem við höfum
ósköp Htið lært síðan
heimstyrjaldimar riðu yfir, en ekki ósvipuð vandamál era að
dúkka upp núna og þá. Við teljum okkur hafa þroskast síð-
an, en það er erfitt að koma auga á þann þroska miðað við
ástandið í dag.
Fyrir mig persóntdega er það tvímælalaust helsti viðburð-
urinn á árinu að ég fór í mjaðmakúluaðgerð og finnst alveg
meiriháttar að hægt sé að ffamkvæma slíkt, í stað þess að
leggjast í kör eins og fólk hefur líklega neyðst til hér áður
fyrr.“
Halla Steinólfsdóttir, sauðfjárbóndi
í Ytri - Fagradal í Dalasýslu.
„Ég man ekki
svona í fljótu bragði
eftir neinu sérstak-
lega minnisstæðu
héðan af svæðinu, tel
að allt hafi gengið
sinn ágæta vanagang,
en af landsmálunum
hinsvegar fannst mér
skemmtilegast að
bandaríski herinn fór
loks af landinu. Ég
get meira að segja
alltaf glatt aldraðan
föður minn, sem er
orðinn nokkuð
gleyminn, með þeim fféttum og því ætíð eins og ný tíðindi
fyrir honum og kætist hann alltaf jafn vel við, blessaður.
Það hefur komið sjálffi mér skemmtilega á óvart hversu
gaman er að vafstra í pófitík og taka þátt í sveitastjómarmál-
um, þrátt fyrir að vissulega þurfi stundum að taka þar erfið-
ar ákvarðanir. Einnig fór ég í skemmtilegar ferðir bæði til
Grænlands og síðan Frakkalands, en þar ég dvaldi ásamt
ungmennum úr Reykhólaprestakall, í munkaklaustri sem var
mikil og öðravísi upplifun. Ég hlakka til og býst við spenn-
andi tímum í vor vegna komandi alþingiskosninga, enda
bjartsýn á breytingar og vil einfaldlega höfða til skynsemi
fólks hvað það varðar."
Gíslína Lóa Kristinsdóttir,
ljósmóðir á Akranesi.
„Það sem kemur
svona fyrst upp í hug-
ann af helstu tíðind-
um héðan af svæðinu
er sá mikli bruni sem
varð á Mýmm en á
landsvísu þykir mér
framganga Ómars
Ragnarsson í baráttu
sinni gagnvart Kára-
hnjúkum, algerlega
standa upp úr. Ég ber
mikla virðingu fyrir
honum og því sem
hann berst fyrir.
Minnisstæðasti við-
burðurinn fyrir mig persónulega er klárlega að ég fékk böm
og barnabömin mín heim ffá Danmörku, þar sem þau vom
við nám. Þannig að öll stórfjölskyldan var saman nú um jól-
in sem var verulega skemmtilegt og áttum við sameinuð
mjög góð jól.“
KH