Morgunblaðið - 04.06.2019, Blaðsíða 23

DÆGRADVÖL 23
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 4. JÚNÍ 2019
HAGI ehf Stórhöfða 37 • 110 Reykjavík • S. 414-3700 • hagi@hagi.is • Hagi ehf HILTI
Hágæða
vinnuföt
í miklu úrvali
Sérmerkjum fyrir fyrirtæki
Verkfæri og festingar
Mikið úrval af öryggisvörum
Nú fástS s vinnuföt í
„FINNDU ÚT HVER HEFUR VERIÐ AÐ TALA
VIÐ FJÖLMIÐLANA. VIÐ MEGUM EKKI VIÐ
FREKARI LEKUM.”
„PABBI, SJÁÐU HVAÐ ÉG GET!”
Ferdinand
Hrólfur hræðilegi
Grettir
... að hugsa eingöngu
um hana.
Í klípu eftir Mike Baldwin eftir Jim UngerHermann
HVERS VEGNA HANGA
ALLIR SVONA MIKIÐ Í
SÍMUNUM SÍNUM?
BEST AÐ GÚGGLA ÞAÐ SKOÐAÐU LÍKA
SKIL GREININGUNA
Á „KALDHÆÐNI”
HVAÐ ERTU AÐ
LESA?
ÞETTA ER
ÁSTARSAGA!
ER HÚN EINS OG
ÁSTARSAGAN OKKAR?
JÁ, EF ÞÚ ÁTT VIÐ AÐ HÚN
SÉ SKÁLDSAGA? …
Börn Sigurðar eru 1) Sigríður
Helga Sigurðardóttir, f. 9. mars
1970, leikskólakennari búsett á
Blönduósi, maki: Einar Óli Fossdal,
sjúkraflutningamaður; 2) Þórdís
Sigurðardóttir, f. 2. ágúst 1981,
bóndi og tamningamaður í Sól-
heimagerði í Blönduhlíð í Skaga-
firði. Maki: Eyþór Einarsson, ráðu-
nautur og bóndi; 3) Birta Berg
Sigurðardóttir, f. 9. febrúar 1985,
bóndi á Vatnsleysu í Biskups-
tungum. Maki: Rúnar Björn Guð-
mundsson, bóndi og smiður; 4) Jón-
ína Sigurðardóttir, f. 3. ágúst 1986,
næringarráðgjafi, búsett í Kaup-
mannahöfn. Barnabörnin eru orðin
sex og barnabarnabörnin eru tvö.
Systkini Sigurðar: Sigrún Guðdís
Halldórsdóttir, f. 20. febrúar 1931,
d. 7. maí 2017, húsfreyja í Reykja-
vik; Guðný Halldóra Halldórsdóttir,
f. 27. september 1934, d. 5. febrúar
2001, húsfreyja á Hvanneyri; Arn-
dís Sigþrúður Halldórsdóttir, f. 30.
júní 1938, búsett í Reykjavík; Guð-
rún Magnea Halldórsdóttir, f. 6.
september 1940, búsett í Reykjavík;
Hulda Árný Halldórsdóttir, f. 24.
maí 1944, búsett á Akranesi; Ben-
óný Kári Halldórsson, f. 31. mars
1946, búsettur í Reykjavík; Óskar
Bergur Halldórsson, f. 23. sept-
ember 1947, búsettur á Krossi í
Lundarreykjadal; Jón Gunnlaugur
Halldórsson, f. 20. maí 1953, búsett-
ur í Hvalfjarðarsveit.
Foreldrar Sigurðar voru hjónin
Halldór Bjarni Benónýsson, f. 5.
apríl 1903, d. 29. ágúst 1973, bóndi á
Krossi í Lundarreykjadal, og Ás-
laug Lilja Árnadóttir, f. 27. janúar
1909, d. 13. febrúar 1995, húsfreyja
á Krossi.
Sigurður Halldórsson
Halldóra Guðmundsdóttir
húsfreyja á Tungufelli
Magnús Eggertsson
bóndi á Tungufelli í Lundarreykjadal
Guðný Magnúsdóttir
húsfreyja á Háafelli
Benóný Helgason
bóndi á Háafelli í Skorradal
Halldór Bjarni Benónýson
bóndi á Krossi
Björg Halldórsdóttir
húsfreyja í Ytri-Galtarvík
Helgi Bjarnason
bóndi í Ytri-Galtarvík í Skilmannahreppi
Þrúður Jónsdóttir
húsfreyja á Múlastöðum
Jón Guðmundsson
bóndi á Múlastöðum í Flókadal
Arndís Jónsdóttir
húsfreyja á Oddsstöðum
Árni Sveinbjörnsson
bóndi á Oddsstöðum í Lundarreykjadal
Guðlaug Kristjánsdóttir
húsfreyja á Oddsstöðum
Sveinbjörn Árnason
bóndi á Oddsstöðum
Úr frændgarði Sigurðar Halldórssonar
Áslaug Lilja Árnadóttir
húsfreyja á Krossi í Lundarreykjadal
Helgi R. Einarsson tók sér „há-degislúr á sauðburði“:
Þegar að þreyttur er
þá fer og halla mér.
Eftir ½ tíma kríu
ég hress er að nýju
og hugsa til hreyfings fer.
Páll Imsland heilsar leirliði í end-
ann á sauðburði með þeirri at-
hugasemd að hann segi nú ekki að
limran sú arna sé nátengd sauð-
burði:
Brynjúlfur Jensson á Bakkanum
bjó þar með Kötu í Slakkanum.
Þau flugust á mikið
og fyrir það vikið
þá stóð ekki’ á stálhraustum krakkanum.
Ég hitti gamlan vin, Þóru Elfu
Björnsdóttur, í Nóatúni og hún rifj-
aði upp þessa vísu eftir Hagalín:
Kóngurinn í Asíá
átti dóttur hreina;
hún var gul og hún var blá
og hafði nýrnasteina.
Guðmundur á Sandi segir frá því,
að Skarða-Gísli hafi verið ölkær,
einkum þegar hann kom í kaupstað.
Einhverju sinni keypti hann brenni-
vínsstaup og renndi úr því í einu.
Johnsen kaupmaður var þar nær-
staddur – þeir elduðu löngum grátt
silfur – og hafði orð um það, að þessi
aðferð væri „svolaleg“. Gísli gegndi
þegar með þessari vísu:
Hálsinn skola mér er mál,
mín því hol er kverkin.
Ég mun þola þessa skál;
það eru svolamerkin.
Því var eitt sinn spáð fyrir Gísla
að hann færi illa fyrir drykkjuskap-
inn; þá kvað hann þetta:
Lífsins enda allir fá,
eilíf sendast launin hæfu,
en ölvafjendur ekki þá
eiga í hendi mína gæfu.
Eg mun svelgja eins og var
öls og félga kaupum,
þó skinhelgir hræsnarar
hafi velgju á staupum.
Félga merkir fjölga.
Guðmundur gat ekki stillt sig um
að setja í ritgerð um Stephan G.
„tvær alíslenskar vísur“ eftir hann:
Gyllt er brá á bjarga sal,
blómstrum gljáir haginn.
Tindrar áin ofan dal
út í bláan sæinn.
Meðan ís í útlegð fer
en auðir rísa hjallar
sólskinsvísu syngja þér
sumardísir allar.
Halldór Blöndal
halldorblondal@simnet.is
Vísnahorn
Á sauðburði og
sitt lítið af hverju