Morgunblaðið - 13.08.2019, Qupperneq 18

18 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 13. ÁGÚST 2019
✝ Ólína Guð-mundsdóttir
fæddist í Reykja-
vík 21. maí 1938.
Hún lést á líkn-
ardeild Landspít-
alans 2. ágúst
2019.
Foreldrar Ólínu
voru þau Guð-
mundur Jónsson
frá Kirkjubóli í
Hvítársíðu (1893-
1947) og Málfríður Einarsdóttir
frá Hömrum í Þverárhlíð
(1901-1995). Systkini Ólínu
sammæðra eru Valgeir Sig-
urðsson (1924-1995), Sigurlaug
Sigurðardóttir (1925-1927),
Lúðvík Sigurðsson (1926-1927),
Lúðvík Sigurðsson (1928-1929),
Sigurlaug Hulda Sigurðardóttir
(1930-1930), Jóna Gunnlaugs-
dóttir (f. 1935), Gyða Gunn-
laugsdóttir (f. 1936) og Sig-
urður Guðmundsson
(1940-1971). Systkini Ólínu
þeirra eru a) Björg, maður
hennar er Nicola Girolami og
eiga þau einn son, Rocco, og
b) Steinar. 3) Bergur (f. 1958).
Kona hans er Guofen Kan.
Börn Bergs eru a) Elías Örn,
kona hans er Elva Björk
Reynisdóttir og eiga þau tvö
börn Huldu Karen og Óliver
Breka, b) Berglind Ósk, maður
hennar er Michael Bing. Berg-
lind Ósk á einn son Adam
Berg. c) Hörður Kristófer. 4)
Heimir (f. 1959). Kona hans er
Kristrún Guðjónsdóttir og
börn þeirra eru a) Sólveig og
b) Snorri. 5) Einar Óli (f.
1967). 6) Hinrik (f. 1974).
Ólína ólst upp í Reykjavík
hjá móður sinni. Hún hóf bú-
skap með Einari ung að árum
og sinnti barnauppeldi og
heimilisstörfum fyrstu árin.
Lengi vel bjuggu þau á Vind-
ási við Nesveg en byggðu sér
svo hús í Grafarvogi þar sem
hún bjó til æviloka. Ólína
starfaði um tíma í Nesti en
lengst vann hún hjá vefn-
aðarversluninni Virku.
Útför Ólínu fer fram frá
Fríkirkjunni í dag, 13. ágúst
2019, og hefst athöfnin klukk-
an 15.
samfeðra eru Jón
S. (1922-2000), Ey-
steinn (1923-2019),
Ásgeir (1926-2004),
Kristín Margrét
(1927-2017), Sigríð-
ur Ósk (f. 1930),
Ólafur (1931-1978)
og Árni (1933-
1999).
Eftirlifandi eig-
inmaður Ólínu er
Einar Sigurbergs-
son málarameistari, f. 10. sept-
ember 1934. Foreldrar hans
voru Sigurbergur Jóhannsson
(1886-1969) og Arnfríður
Einarsdóttir (1906-1994). Einar
og Ólína gengu í hjónaband 10.
september 1961. Þau eignuðust
sex börn: 1) Ragnar Ómar (f.
1956). Kona hans er Hrund
Elvan Friðriksdóttir og börn
þeirra eru a) Katrín (látin), b)
Kári og c) Klara Björg. 2) Arn-
fríður (f. 1957). Maður hennar
er Stefán Hermannsson. Börn
Á fallegum sumarmorgni,
föstudaginn 2. ágúst, kvaddi Ól-
ína Guðmundsdóttir, eða Olla
eins og hún var jafnan kölluð,
þetta jarðlíf. Ég varð þeirrar
gæfu aðnjótandi að kynnast Ollu
og fjölskyldunni þegar leiðir okk-
ar Heimis lágu saman fyrir tæp-
um fjörutíu árum. Mér er því ljúft
og skylt að minnast kærrar
tengdamóður sem var mér fyr-
irmynd og reyndist ávallt vel.
Olla var hörkudugleg og margt
til lista lagt og taldi ekkert eftir
sér í dagsins amstri. Fjölskyldan
var stór og oft var vinnudagurinn
langur. Þegar búið var að ganga
frá eftir daginn og koma börnum
niður þá hélt hún áfram inn í
nóttina, saumaði fatnað á sjálfa
sig og afkomendur og bakaði til
að eiga í kistunni. Hún var ein-
staklega handlagin og gáfu flík-
urnar sem hún saumaði ekkert
eftir fínasta pússi úr tískuvöru-
verslunum. Henni tókst líka með
einstakri lagni að virkja allan
barnahópinn. Þar var ekki um
skipanir að ræða eða þras heldur
gengu allir til verka og hjálpuð-
ust að við undirbúning og frá-
gang heimilisins. Gleði og sam-
heldni ríkti í systkinahópnum og
margar hendur unnu létt verk. Á
hátíðum hélt Olla utan um hópinn
og þá var haldin veisla og spilað,
hvert tækifæri var nýtt til að
kalla saman afkomendur og
gleðjast saman.
Olla hafði góða nærveru og það
var gott að leita til hennar. Þegar
við Heimir hófum búskap nýtti ég
mér ráðleggingar tengda-
mömmu. Alltaf tók hún vel í að
aðstoða ungu konuna hvort sem
það var við saumaskap, að leið-
beina við matargerð eða annað.
Olla var falleg kona sem ávallt
hafði sig vel til og þegar árin
færðust yfir fékk hún hvítt engla-
hár sem við hrifumst öll af. Það
var gaman að heyra hana rifja
upp sögur frá yngri árum; frá
Grundarstígnum þar sem hún
átti heima þegar hún var krakki,
frá því hún sótti Gaggó Vest, þeg-
ar hún fór á þjóðhátíð til Vest-
mannaeyja 16 ára, hvernig þau
Einar kynntust og hvernig þau
með einstakri eljusemi og dugn-
aði háðu lífsbaráttuna með stóra
barnahópinn sinn. Olla tók bíl-
próf á sextugsaldri með miklum
sóma og naut þess að hafa frelsi
til að aka um götur Reykjavíkur
og heimsækja vini og fjölskyldu á
meðan hún gat.
Ég á góðar minningar frá
heimsóknum til tengdaforeldra
minna, fyrst á Vindás við Nesveg
og síðar í Dverghamrana. Alltaf
var tekið vel á móti manni með
kaffi og tilheyrandi, gleði og
spjalli.
Síðustu ár voru Ollu erfið
vegna þyngsla í höfði eins og hún
lýsti því og í vor var ljóst að hún
var langt leidd af krabbameini.
Af einstöku æðruleysi háði hún
sína lokabaráttu allt þar til yfir
lauk.
Með þessum fáu línum vil ég
þakka Ollu fyrir góð kynni og allt
sem hún gaf mér sem ég mun
minnast með mikilli hlýju um
ókomin ár.
Hvíl í friði,
Kristrún.
Það var fyrir 33 árum eða svo
að ég sá í fyrsta sinn hjónin Ólínu
Guðmundsdóttur og Einar Sigur-
bergsson. Þau voru þá að und-
irbúa byggingu íbúðarhúss að
Dverghömrum í Grafarvogi og
áttu erindi við mig sem væntan-
legan nágranna. Samstarfskona
mín sem hitti þau hjón á undan
mér og ræddi við þau sagði mér
að sér litist svo á að ég ætti eftir
að verða heppinn með nágranna.
Og hún reyndist sannspá um það.
Þau hjón Ólína og Einar voru
mjög samhent og hús þeirra reis
með undraverðum hraða. Ég
hygg að þau hafi flutt inn í hús
sitt fyrst allra í götunni. Allt var
frá upphafi vel frágengið, fágað
og prýtt innanhúss sem utan.
Innanhúss virtist mér Ólína
halda um stjórnartaumana. Ein-
ar, bóndi hennar, var þá meira í
útiverkunum en einnig mátti
stundum sjá hana úti við að huga
að gróðri í garði sínum.
Ólína var vel að sér til munns
og handa. Hún var bæði verklag-
in og vinnusöm eins og sjá mátti á
heimili hennar. Hún var jafnan
viðræðugóð og kunni vel að koma
fyrir sig orði. Ung eignaðist hún
börn sín og kom sex börnum á
legg. Hún sagði stundum að það
væri ekkert mál að ala upp sex
börn. Allt væri undir því komið að
vel tækist til um elsta barnið. Ef
vel tækist til með elsta barnið
tæki það að sér næsta systkini og
yrði því fyrirmynd og svo koll að
kolli þannig gætu þau hjálpast að
við uppeldið og uppvöxtinn. En
auðvitað vakti Ólína yfir börnun-
um sínum, verndaði þau og gætti
þess að allt væri í lagi. Og mér
sýnist að þessi uppeldisfræði
Ólínu hafi sannað gildi sitt. Og
hún var vissulega stolt af barna-
hópi sínum og afkomendum. Og
kærleikurinn var gagnkvæmur.
Allir ættu að eiga sína Ólínu var
viðkvæði fjölskyldu hennar.
Síðustu árin glímdi Ólína við
sjúkdómseinkenni sem ollu því að
hún gat ekki beitt sér af sama
krafti og áður við störf sín og
skertu lífsgæði hennar. Ekki
virtust fást svör við því hvað am-
aði að þrátt fyrir læknisheim-
sóknir og rannsóknir. Í sumar
kom svo í ljós hvers kyns mein-
semdin var. Og þá varð ekkert að
gert og ótrúlega fljótt slokknaði á
lífsljósi hennar. Ólína bjó á heim-
ili sínu svo lengi sem unnt var og
naut stuðnings og umhyggju eig-
inmanns síns og fjölskyldu en síð-
ustu vikurnar dvaldist hún á líkn-
ardeild Landspítalans og þar
lauk hún lífsgöngu sinni með
þeirri reisn sem einkenndi hana
alla tíð.
Ólína og Einar reyndust mér
frábærir nágrannar sem alltaf
var hægt að leita til með stór sem
lítil viðfangsefni í bardúsi hvers-
dagsins í amstri daganna og ræða
við um málefni dagsins. Margt
gott ráð hafa þau látið mér í té og
margan góðan bita hef ég þegið
við borð þeirra þann langa tíma
sem við höfum búið í nágrenni
hvert við annað. Fyrir allt það vil
ég þakka nú þegar komið er að
kveðjustundu.
Einari Sigurbergssyni, eigin-
manni Ólínu, og öðrum ástvinum
votta ég innilega samúð.
Jón Einar Böðvarsson.
Ólína
Guðmundsdóttir
Það slær mann
alltaf að frétta er
einn úr hópi fyrstu
kennara FB er
fallinn frá. Sigurð-
ur Dagsson hóf störf í FB
haustið 1979 og hafði skólinn þá
aðeins starfað í fjögur ár.
Sigurður kenndi í FB í 28 ár, en
lét af störfum 2007. Íþróttamað-
urinn Siggi Dags eins og við
kölluðum hann alltaf hafði fleiri
áhugamál en kennsluna og var
golfið og fjölskyldan þar í fyr-
irrúmi. Sigurður var frábær
kennari og naut þess að vera
innan um nemendur sína, sem
voru frá 15 ára aldri og upp úr.
Sigurður tók þátt í að gera
íþróttabraut FB að einni öflug-
ustu íþróttabraut í framhalds-
skóla í dag.
„Ég kem mínum skoðunum
Sigurður H.
Dagsson
✝ Sigurður H.Dagsson fædd-
ist 27. september
1944. Hann lést 25.
júlí 2019. Útför
Sigurðar fór fram
6. ágúst 2019.
og vísdómi til
nemenda með ró-
legheitum og
festu, en ekki með
neinum skapofsa
og látum,“ sagði
hann einu sinni við
mig. Mér fannst
þessi orð lýsa
manninum mjög
vel. Sigurður var
glaðlyndur og kát-
ur og hvers manns
hugljúfi. Nemendur kunnu vel
að meta hann sem kennara og
ekki spillti fyrir að hann var
frægur íþróttamaður og gat
miðlað af reynslu sinni til nem-
enda um hvernig ætti að standa
sig í lífinu og ná árangri og
rækta líkama og sál. Við gömlu
samstarfsmenn hans sitjum
svolítið hnípnir eftir, því okkur
finnst Sigurður hafa kvatt okk-
ur alltof fljótt. Góður drengur
er fallinn frá, en minningin um
hann mun lifa áfram með okk-
ur. Ég votta fjölskyldu Sigurð-
ar okkar dýpstu samúð. Minn-
ingin um góðan dreng mun lifa.
Stefán Benediktsson.
Elsku besta
Adda amma. Er ég
kveð þig nú með
tár á hvarmi og
hugsa um liðna tíð minnist ég
þess þegar ég bjó hjá ykkur afa
á Laugarnesveginum. Þar áttum
við góðar stundir og gerðum
ýmislegt saman. Amma var sem
klettur í lífi mínu. Þar fékk ég
ást og umhyggju og öruggt
skjól. Hjá þeim voru oft haldnar
glæsilegar veislur þar sem borð-
in svignuðu undan öllum kræs-
ingunum. Þar áttum við góðar
stundir saman öll stórfjölskyld-
an. Ekki má gleyma möndlu-
grautnum kl. 18 á Þorláks-
messukvöld. Þar fengu margir
möndlugjafir. Minnist ég þess
að oft var okkur boðið í nýtt
slátur við allra hæfi sem og eft-
irrétt, sem var yfirleitt grjóna-
grautur.
Man ég eftir fermingargjöf-
inni sem var utanlandsferð til
Spánar með þér elsku amma.
Þar fórum við í vatnsrenni-
brautagarð og eins fórum við yf-
ir Gíbraltarsundið til Marokkó,
sem var löng en góð dagsferð.
Ég er svo þakklátur fyrir öll
góðu árin með ykkur afa, þið
kennduð mér svo margt í gegn-
um tíðina.
Leiddu mína litlu hendi,
ljúfi Jesús, þér ég sendi
bæn frá mínu brjósti, sjáðu,
blíði Jesús, að mér gáðu.
Hafðu gát á hjarta mínu
halt mér fast í spori þínu,
að ég fari aldrei frá þér,
alltaf, Jesús, vertu hjá mér.
Um þig alltaf sál mín syngi
sérhvern dag, þó eitthvað þyngi.
Gef ég verði góða barnið,
geisli þinn á kalda hjarnið.
(Ásmundur Eiríksson)
Hvíl í friði.
Björn Steindórsson,
Ásdís Richardsdóttir.
Brynhildur
Jónsdóttir
✝ BrynhildurJónsdóttir
fæddist 27. febr-
úar 1924. Hún lést
25. júlí 2019.
Útför Brynhild-
ar fór fram 6.
ágúst 2019.
Nú kveðjum við
Öddu frænku eins
og hún var alltaf
kölluð.
Adda var stór
hluti af okkar lífi en
hún og amma Ása
(mamma) voru afar
samrýndar systur
og fjölskyldurnar
mjög nánar. Adda
prjónaði fyrsta kjól-
inn sem Auður eign-
aðist og áratugum síðar bar
Adda síðan sjal sem Auður
prjónaði handa henni, alsæl með
„Auði sína“.
Systurnar og fjölskyldur
þeirra brölluðu margt saman;
ferðalög innanlands sem utan,
sundið allan ársins hring, berjat-
ínsla á haustin og fjölmargar
sólarlandaferðir. Við barnabörn-
in fengum iðulega að koma með
í ferðalög, en það eru nú
kannski sundferðirnar sem
standa upp úr þar sem við feng-
um það hlutverk að skrúbba bök
þeirra systra, en þær voru mikl-
ar fyrirmyndir og langt á undan
sinni samtíð í öllu er viðkemur
umhirðu húðar!
Jólaboðin hjá Öddu frænku
og Gunnari voru ómissandi hluti
af jólunum þar sem Adda reiddi
fram hverja hnallþóruna á fætur
annarri, Gunnar framreiddi heitt
súkkulaði og sá um uppvaskið af
mikilli snilld.
Það var alltaf gaman að heim-
sækja þau hjónin allt til seinasta
dags, gestrisni þeirra var ein-
stök, við fengum aldrei nóg af
molum og það var náttúrulega
algjör skylda að taka með sér að
minnsta kosti einn mola heim.
Adda var óspör á hrósið og var
alltaf afar áhugasöm um okkar
líf, nám, vinnu, maka og börn.
Guð geymi elsku Öddu
frænku og biðjum við fyrir
kveðjur í Draumalandið.
Legg ég nú bæði líf og önd,
ljúfi Jesús, í þína hönd,
síðast þegar ég sofna fer
sitji Guðs englar yfir mér.
(Hallgrímur Pétursson)
Elsku Guðný Jóna, Hulda
Maggý og fjölskyldur, innileg-
ustu samúðarkveðjur til ykkar.
Minning um einstaka frænku
mun lifa.
Auður, Áslaug Sif,
Sara Hrund og fjölskyldur.
Minningarvefur á mbl.is
Minningar
og andlát
Vefur þar sem er sameinað efni sem snýr
að andlátum og útförum. Þar eru birtar
andláts-, útfarar- og þakkartilkynningar
sem eru aðgengilegar öllum en auk þess
geta áskrifendur lesið minningargreinar
á vefnum.
  
 


 
 þjónustuaðila sem aðstoða þegar andlát
ber að höndum og aðrar gagnlegar


 



 við fráfall ástvina.
www.mbl.is/andlát
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og
viðeigandi liður, „Senda inn
minningargrein,“ valinn úr felli-
glugganum. Einnig er hægt að
slá inn slóðina www.mbl.is/
sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar
en á hádegi tveimur virkum dög-
um fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt
að senda lengri grein. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á
vefnum. Hægt er að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er
unnt að tengja viðhengi við síð-
una.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og
hvenær sá sem fjallað er um
fæddist, hvar og hvenær hann
lést og loks hvaðan og klukkan
hvað útförin fer fram. Þar mega
einnig koma fram upplýsingar
um foreldra, systkini, maka og
börn. Ætlast er til að þetta komi
aðeins fram í formálanum, sem
er feitletraður, en ekki í minning-
argreinunum.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stutt-
nefni undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið
sé um annað. Ef nota á nýja
mynd skal senda hana með æviá-
gripi í innsendikerfinu. Hafi
æviágrip þegar verið sent er ráð-
legt að senda myndina á net-
fangið minning@mbl.is og láta
umsjónarmenn minningargreina
vita.
Minningargreinar