Jólatíðindin - 01.12.1927, Blaðsíða 8

Jólatíðindin - 01.12.1927, Blaðsíða 8
8 JÓLATÍÐINDIN Desember 1927 Jðlakvild á skipsfjil. Kaupfarið er á hraðri siglingu. Vjelinni veitist ekki erfitt að knýja petta 8 jrúsunda smálesta ferlíki áfram. Reglubund- inn gangur hennar heyrist mjög greinilega upp á pilfarið. Alstaðar er annríki. Hásetarnir eru í óða önn að pvo skipið, hátt og lágt. Yfirmennirnir ganga um hljóðir og brosandi og lita eftir öllu. Það er verið að búa alt sem best undir jóla- hátíðina. Skipstjórinn, sem er Norðmaður og fyrirmyndar farmaður, vill að jólahátíðin sje haldin hátíðleg, svo sem föng eru best til, prátt fyrir pað, að skipið er úti á reginhafi og í miðju hitabeltinu. Hjer er fátt pað i ríki náttúrunnar, sem einkennir petta há- tíðahald á Norðurlöndum. Hjer er enginn snjór, ekkert jólatrje, enginn glaðvær barnafögnuður og engin klukknahringing, en hjer er afskaplegur hiti, um 120 stig á Fahrenheit. Eftir fimm mínútna dvöl niðri í mokstrarrúminu, koma kolamokararnir upp á pilfarið, löðrandi sveittir, til pess að fá örlítið af hreinu lofti í lungun og kæla sig í andvaranum, pegar kvölda tekur. Hásetarnir, sem eru að pvo og hreinsa skipið, eru mjög glaðir í bragði og ánægðir með hlutverk sitt; pað er pó dálítið pægilegra að eiga við blessaðan sjóinn allan daginn, en að kúra niðri við gufukatlana, við kolamokstur. Áður en lagt var af stað frá Buenos Aires, keypti skipstjór- inn tvö lifandi svín, hvítt og svart, sem átti að slátra fyrir hátíðina. Þeir voru að stytta sjer stundirnar, hásetarnir, með alls konar gáska 'og gamanræðum, og voru peir að metast á um pað, hver myndi verða fyrir pví happi að fá að borða kjötið af svarta svíninu. „Við sótararnir" verðum eflaust fyrir pví, sögðu kolamokararnir, og pað virtust menn yfirleitt geta sætt sig við. Auðvitað vakti petta almennan hlátur og kátínu, — En hátiðin nálgast óðum. Alt er orðið hreint og fágað. Timburmaðurinn er búinn að slátra svínunum. Matsveinninn hefir fengið pau til meðferðar, og gefst honum hjer gott tæki- færi til pess að sýna kunnáttu sína og list i matgerðinni. — Þegar á daginn Iiður, fellur alt í dúnalogn. Annrikið er um garð gengið. Störfunum er alstaðar lokið að fullu, og skip- verjar koma saman í smáhópa á pilfarinu, og stinga saman nefjum. Jólahelgin er komin. Endurrninningarnar um önnur jólakvöld, sem voru haldin á ýrnsum stöðum, á landi og sjó, vakna hjá mönnum. Hlióðir og alvarlegir talast menn við um liðnar stundir. Það er auðfundið á öllu, að helgi endurminning- anna hefir samstilt hjörtun, til sameiginlegrar lotningar og helgihalds. En hver er á ferð? Það er sjálfur skipstjórinn. Djarflega og góðmannlega andlitið hans lýsir ínnilegri gleði og hjarta- frið. Hann kveður alla glaðlega og kurteislega, og óskar öll- um gleðilegra jóla. Lítill, grannvaxinn, fjörugur háseti hefir orð fyrir hásetunum og ávarpar skipstjóra nieð hlýjum pakk- arorðum, og árnar honum allra heilla og góðrar, gleðilegrar jólahátíðar. Á kistu í hásetaklefanum situr ungur háseti og leikur á „guitar" og syngur jólasálma. Það ær Hálpræðishermaðurinn, sem er farinn að „halda jólin". Söngurinn dregur smátt og smátt alla inn í klefann. Menn taka undir og syngja, sjáan- lega hrærðir, fögru jólasöngvana, Svo Ies Hjálpræðishermað- urinn jólaguðspjallið, og allir hlusta hljóðir og lotningarfullir á boðskapinn um kærleika Guðs til mannanna. Og ennpá er sungið.------- Nú kemst hreyfing á allan hópinn, pví að búið er að bera jólamatinn á borð, og menn skipast umhverfis pað. „Tjarneyj- ar-matsveinninn býr til ágætan mat“, verður gildum, sænsk- um háseta að orði. Honum fellur auðsjáanlega vel við pað, sem fram er reitt: Flesksteik, hrísgrjónagrautur og sveskju- mauk. Meðan setið er undir borðum, gerist óvæntur atburður. □□ □□ □□ □□ □□ □□ □□ □□ □□ □□ 10-20 |o afsláttur verður gefinn af öllum fala- og frakkaefnum í janúar næstk. hjá Steinþóri & Sæmundi, □□ □□ □□ □□ □□ □□ IJ3 □□ □□ □□ !□□■■□□■■□□■■□□■■□□■■□□■■□□■■□□■■□□■■□□ I )□■■□□■■□□■■□□■■□□■■[ OBB0DBBQP«BOnBBC□ □ □ D' ■ □ □ □ □ □ □ □ !□□■■□□! 3Di !□□■■□□■■□□■■□□■■□□! !□□■ Gúmmí- og skóvinnustofan í Strandgötu 13, Akureyri, býr tit vönduð og ódýr sjó- og land-stígvél, eftir pöntunum, og hefir ávalt nokkur pör fyrirliggjandi. — Allar skóviðgerðir fljótt og vel af hendi leystar fyrir sanngjarnt verð. Skóreimar og skóáburður ætíð fyrirliggjandi. Virðingarfylst. Síg'. fóhannesson, skósmiöur. □ □ □ □ □ □ □ □ □ □ □□■■□□■■□□■■□□■■□□■■□□■■□□■«□□■■□□■■□□■ □ □ a: íb a I B :Sf-:a .ama- B ■! ■ Nýjar vörur! ■ Nýtt verð! Nýjar vörur! id Versl. Oddeyri. Með síðustu skipum nýkomið mikið af alls konar vörum, svo sem: Hveiti, gerhveiti, hafragrjón, hrísgrjón, rúg- mjöl, baunir, heilar og hálfar, sagó, kart- öflumjöl, kaffi, molasykur, strausykur, kandís, kaffibætir L. D. og Fálkinn, súkku- laði, kakaó, kex, margar teg., epli, appel- sínur, þurk. ávextir, svo sem: apricots, epli, fíkjur, döðlur, rúsínur, sveskjur og blandaðir ávextir. Ennfremur niðursoðnir ávextir: Perur, ananas, apricots, ferskjur, jarð- arber. — Niðursoðin mjólk. Mjólkur- og mysuostar. Alls konar krydd. — Sælgætis- vöiur. — Hreinlætisvörur. — Eldhúsáhö'd, email., alúminíum og fortinuð. — Leirvörur í stóru úrvali og margt, margt fleira, sem of langt yrði upp að telja. Bestu JÓLAKAUPIN gera menn í Verslunin Oddeyri. simi 178. Brynjólfur E. Stefánsson. Nýtt verð; Frá kotiu skipstjórans, sem er með skipinu, kemur dálítil jóla- gjöf handa hverjum skipverja. — — Þegar menn eru mettir orðnir, er farið að segja sögur. Það hefir svo margt á dagana drifið. Surnir hafa lent í skipreika, og pað á sjálfa jólanóttina. Aðrir hafa orðið að heyja harða baráttu fyrir lifinu, svo sólarhringum skifti, allslausir á bátgarmi eða fleka, pangað til björgunin kom. Einn hafði verið á skemti- legri sjómannahátíð í Melbourne í Ástralíu síðastliðin jól o s.frv. Samræðurnar eru nú orðnar fjörugar og talsvert háværar, pví að hjer skorti ekkert, hvorki vínföng nje annað. Ýmsir láta pað í ljós, að á „sjálft jólakvöldið" verði Hjálpræðishermaður- inn að vera með og drekka eios og hinir; „eitt glas“ gæti pó ekki gert tjón! En hann yfirgefur dapur í bragði hinn há- væra hóp. Það er alls ekki erfitt fyrir hann að afneita glauin og víni. Honum fellur betur einveran. — Inni í borð- salnum fer háreystin og gáskinn vaxandi hröðum feíum. Nú eru pað ekki Iengur jólasálmar, sem sungnir eru. Blóðið er stigið hinum hugdjörfu sjómönnum til höfuðsins. — En hvar er Hjálpræðishermaðurinn ? Hann er inni í hásetaklefanum bakborðs megin. Þar liggur ungur maður pjáður af hitaveiki. Við rekkju hans hljóma líka fögru jólasálmarnir, og jólaguð- spjallið hefir ekki verið lesið hér til ónýtis; stóru, höfgu tárin, seni streyma niður eftir kinnum hins sjúka manns, bera pess ljósan vott. Ef til vill á hann guðhrædda móður heima, sem hann hafði gleymt, par til hann heyrði boðskap englanna, um fæðingu Frelsarans, í jólaguðspjallinu ? Eða er pað práin eftir bernskuheimilinu, sem er vöknuð í hjarta hans? Við- kvæmustu strengirnir í brjósti hans eru auðsæilega snortnir. Það er pegar orðið aldimt af nóttu. Við miðjarðarlínuna dettur myrkrið á alt i einu, strax og sólin er gengin til viðar. Glaðværðin í samsætisklefanum heldur áfram. Hver hláturs- hviðan rekur aðra. Sjómennirnir gera sjer glaða stund, — á sína visu. En úti á pilfarinu, úti í næturkyrðinni, er ungur sjóinaður einti á ferð. Alt er par svo undurhljótt. Hafið er kyrt, og spegilsljettur sjórinn glitrar í öllum Iitum regnbogans fyrir kinnungum skipsins. Stjömurnar tindra á dimmblárri festingu himinsins. Náttúran talar sínu pögla máli. Miljónir manna færa Frelsara heimsins pakklæti sitt, þessa jólanótt. Og hjer frá pilfari kaupskipsins heyrast líka pakkar- orð. Ungi sjömaðurinn, sem er par einn á ferð, er að syngja gamlan jólasálm. Ef vel er hlustað, má greina orðin, prátt fyrir drykkjulæti og hávaða hásetanna : „Syngið með gleðirödd Guði dýrð, heims pjóðir allar. Guð sig vorn föður, hans sonur vorn bróður sig kallar. Friður á jörð fluítur er syndugri hjörð, lofið Guð, lýðtungur snjallar". ■□■• ■□■□■□■□■□■□■□■□■ !□■□■□■□■ B □ B □ ■ □ ■ □ ■ □ ■ □ ■ □ ■ □ T I L J O Li A N N A : Sveskjur, epli og cremtertur með bútterdeigs- botnum og rjóma, verða seldar nú til jól- anna á 4 kr., ef pantaðar verða fyrir 23. des. Akureyri, 1. des. 1927. A. Schiöth. ■u ■ □ ■ □ H □ ■ □ ■ □ ■ □ ■ □ ■ □ ■ □ □■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■□■ Verslunin Eyjafjörður hefir nú mikið úrval af alls konar matvöru, manchettskyrtum, dúkum, enskum húfum, oturskinnshúfum, sokkum og hönskum. Ættu allir að skoða vörur þessar áður en þeir festa kaup á samskonar vöru annarsstaðar. K R I S T J Á N Á R N A S O A r— —\ ■ r ' ■ B ■ ■ B B M E Ð síöustu skipum hefi jeg undirritaður fengið miklar birgðir af vörum. Svo sem: Alla mat- vöru, alls konar Leirtau, Kaffistell, Bollapör o. fl Mikið úrval af flugeldum. Jólatrjes- skraut kemur með Brúarfoss og m. fl. ■ ■ ■ B B m Alfreð Jónsson. 3 ■ B é B. S. A. B. S. A. BIFREIÐASTÖÐ AKUREYRAR. Stœrsta bifreiðastöð utan Reykjavikur. Fólks- og vörubílar bœði á Húsavík og Akureyri. Strandgata 3. S í ni i 9 , Kr. Krist/'ánsson ,Leitið, og þér niunuð finna“ það sem yður vantar: Hentuga jóla- gjöf fyrir manninn yðar, konuna yðar, dótturina, soninn, kærustuna eða kærasfann, vinnumanninn eða vinnu- konuna. Eitthvað hentugt fyrir alla hjá Guðjóni & Aðalbirni, guttsmiðum. /t\ Til athugnnar! % M * * Peir, sem á komandi vori hafa hugs- *j að sjer, að fá smíðað hjá mjer eftir máli, ^ leðurbússur eða stígvjel, ættu að gera mjer aðvart sem fyrst. Sólningar og aðrar aðgerðir við leður- og gúmmískófatnað, fljótt og vel af hendi leystar. Efni það besta, sem fáanlegt er. J. M. Jónatansson, skósmiður. W

x

Jólatíðindin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Jólatíðindin
https://timarit.is/publication/1369

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.