Úti - 15.12.1931, Blaðsíða 26

24
Ú T I
O K.
EFTIR AÐALHEIÐI SÆMUNDSDÓTTUR.
Uppi á Jökulbungunni.
Skátastúlkui' hjá vörðunni á efsta hluta Oksins.
Eins og allir vita, var sumarið, sem nú er
að líða, eitthvert hið fegursta, er lengi hefir
komið yfir land vort. Að minsta kosti eigum
við á Suðurlandi ekki slíku sumri að venjast.
Við skátastúlkurnar ljetum ekki veðurblíðuna
ónotaða, enda mátti oft sjá kassabíl með syngj-
andi skátastúlkum aka upp úr bænum á laug-
ardagskvöldum.
Laugardaginn 22. ágúst lögðu 10 skátastúlkur
af stað í fyrnefndu farartæki, og var ferðinni
heitið áleiðis að Oki. Ókum við til Þingvalla
um kvöldið og' tjölduðum i Almannagjá á móts
við Leirurnar. Á sunnudagsmorguninn var ris-
ið snemma úr rekkju. Veður var hið fegursta
þegar um morguninn og dálítil gola, en þó var
ekki ugglaust um að sumar okkar óttuðust, að
þetta væri ekki anuað en morgunglenna og að
skýin, sem hvarvetna lágu eins og klæði á
fjallabrúnunum, myndu hyrgja okkur alla út-
sýn. Sá ótti var þó ástæðulaus.
Við ókum nú sem leið liggur frá Þingvöllum
um klyfið norðan Meyjarsætis, Ormavelli, Víði-
ker og Brunna og námum ekki staðar fyr en
á Langahrygg á Kaldadal. Þar sem við lögðuin
upp er smágnýpa út úr Okinu miklu nær veg-
inum en Fanntófell. Hefi jeg heyrt hana nefnda
Bræðravirki, en veit eigi hvort er rjettnefni.
Okið er gömul dyngja, sem kunnugt er, og
er töluverður jökuil á því að norðanverðu. Að
sunnanverðu er stór skál í Okinu, fylt jökli, og
á nyrðri barmi þeirrar skálar er Okið hæst
(1198 m.). Það er mjög auðvelt að ganga á Ok.
Brattinn er jafn og aflíðandi, en leiðin er sein-
farin vegna stórgrýtis, og er betra að vera vel
skóaður. Við lögðum nú leið okkar þvert yfir
skálina, en lentum þar í ófæru vegna vatns og
snerum til sama lands. Um það leyti, sem við
vorum þarna í skálinni, varð nokkurs jarð-
skjálfta vart í Laugardalnum og víðar, að þvi
er við frjettum, er heim kom, en ekki urðum
við vör við neinar hræringar. Var nú haldið
eftir skálarbarminum að austanverðu og koin-
um við brátt að vörðunni, þar sem Ok er hæst.
Höfðum við þá gengið í rösklega tvær klukku-
stundir. Vörðuna höfðu hlaðið tveir fram-
takssamir ferðamenn, er þarna höfðu verið
um miðjan júlímánuð, og fundum við kveðju
þeirra i vörðunni. Ekki fundum við þar fleiri
skeyti.
Útsýni er fagurt af Oki. Að norðanverðu
blasir við Snæfellsnesið, Mýrarnar og Borgar-
fjörðurinn, og má í góðum sjónauka sjá alla
leið norður yfir Holtavörðuheiði. Fegurst var
þó að líta til jöklanna.
Við höfðum nokkra viðdvöl hjá vörðunni,
en hjeldum siðan norður á bóginn eftir jökul-
Framh. á bls. 40.
Langjökuli og Hádegisfell sjeð af Oki.