Úti - 15.12.1931, Síða 37

Ú T I
35
sýnt inn í heimkynni margháttaðrar
knnnáttu, en úr því unnu hörnin síðan
sjálf effir þeim skilningi og tilfinningu,
sem livert einstakt lagði í það, sem þau sáu
og lieyrðu. Cizek sagði ekki: Teiknaðu, eða
skerðu út þennan hlut, heldur gerðu það,
sem atliygli þin beinist að, og þar sem
hörnin voru víða, og' margt bar fyrir
sjónir, leiddu þau það i ljós i skólanum
eða lieima, sem hverju fyrir sig þótti
markverðast.
Einnig er lögð stund á það i skólum
þessum, að vekja áhuga meðal barna og
unglinga fyrir vinnunni, einkum þó með
þvi að láta þau taka þátt í henni sjálf.
Hæfileg vinna þroskar skilnings- og at-
hyglisgáfuna auk þess sem liún veitir
reynsluþekkingu, sem hækur geta ekki
veitt. Einkum er lögð stund á hin dag'-
legu störf, sem lifið krefur, og ræktun
nytja- og skrautjurta, til gagns og prýðis
fyrir heimilin. Vitanlega er athygli vak-
in fyrir heimilunum liið innra, og fyrir
því hve margt þarf að gera til þess að
þau líti sem fegurst og þriflegast út; því
að með meiri skilningi fyrir ytra sem og
innra útliti þerra, liefir- komið í ljós, að
það stuðlar að aukinni ánægju, nieiri
reglu, meira hreinlæti og vaxandi menn-
ingu.
Það er hlutverk þessara greina, að
beina athygli ykkar að því, sem hefir á-
Iirif í umhverfinu, að fjölbreyttum mynd-
urn náttúrunnar, og hvernig nota megi
þær til þess að fegra og verða sem vakn-
ing innan heimilanna. Til þess liefi jeg
valið trjeskurðinn, því að hann gripur
yfir vitt svið viðfangsefna, og komast má
af með fá og einföld verkfæri. Á þessum
árstíma er einmitt heppilegt að vinna
eitthvað sem að gagni má verða innan
lieimilanna. Ykkur vantar yfirleitt fyrir-
myndir úr bókum eða tímaritum, og er
það ekki nauðsynlegt, beldur snúið ykk-
ur að náttúrunni og öðrum þeim fyrir-
myndum, sem þið hafið í kringum ykk-
ur, því að í þeim er fólgið það líf, sem
þið lil'ið með og þekkið best..
Heimili alþýðumanna geta ekki orðið
iburðarmikil, enda alt annað en eftir-
sóknarvert, og fremur að hæfi skraut-
gjörnum oflátungum og hjegómamönn-
um. Engu að síður geta íbúðirnar orðið
sviphreinar og' aðlaðandi, enda þótt efna-
liagur sje þröngur. Svipurinn birtist i
heildarmyndinni í því hvernig innan-
Stokksmununum er komið fyrir i lieild.
Sje þess t. d. gætt að ofhlaða ekki íbúðir
af húsbúnaði, getur tekist að fá hreinan
og látlausan svip yfir þær, sem jafnframt
sínir að sjerbver hlutur er þar i einhverj-
um ákveðnum tilgangi, einnig smáir
skrautmunir sem gera sitt til, að ein-
hæfi verði ekki of mikið. Sje litur veggj-
anna blæhreinn og þýður, fer vel á því,
að hafa fremur fáar myndir á þeim, svo
að liturinn njóti sín betur, en skipulag
myndanna verður vitanlega að vera eftir
smekk eigandans. Að segja mönnum að
svona og svona skuli þetta eða liitt vera
og ekki öðruvísi, og' það oft á móti til-
finningum þeirra, sem við það eiga að
húa, er misskilningur, því að sjerhver
hlutur og mynd, sem stríðir á móti til-
finningum eigandans er þýðingarlítil
fyrir hann. Það sem aftur á móti er gert
af hugsunarleysi eða vana, stendur fyrir
utan þá vakningu að láta lieimilið bera
vott um tilfinningu og' einkenni þeirra
sem þar búa.
Svo má segja að allur þorri manna bafi
litla þekkingu á æðri list, ef borið er
saman við listamenn, sem gert liafa liana
að lífsstarfi sínu. Á þetta þó ekki hvað
síst við hjer á landi, þar sem listastarf-
semi flest má kallast í bernsku. En með
vaxandi starfi og velgengni hinna vinn-
andi stjetta, skapast jarðvegur fyrir list-
ina. Þegar skórinn hættir að kreppa að,
og áliyggjur fyrir þvi hverfa, hvað skuli
Jiaft til hnífs og skeiðar, fer menn að
dreyma um fegurð og lífsþægindi. I.ist-
lmeigða menn grípur þá löngun til að