Skessuhorn - 28.06.2017, Blaðsíða 25
MIÐVIKUDAGUR 28. júNÍ 2017 25
Í síðustu viku fór Hjólakraftur,
eða WOW Cyclothon, hringinn í
kringum landið og byrjaði ferð yngri
hjólara í Borgarnesi. Hjólakraftur
er hópur ungs hjólreiðafólks. Nú í
ár er safnað fyrir Slysavarnafélagið
Landsbjörg. Það átti því vel við að
félagar í Björgunarfélagi Akraness
og björgunarsveitunum Brák og
Oki mættu í Borgarnes til að spjalla
við þau 110 ungmenni sem taka þátt
í hringferðinni. Þetta er fjórða árið
sem ungmenni á vegum Hjólakrafts
leggja þessa þrekraun á sig en fyrst
kepptu þau fyrir fjórum árum og þá
fór tíu manna hópur en í dag telur
hópurinn 110 eins og áður segir.
Hjólakraftur mætti mikilum mót-
vindi í ferðinni og allskyns veðrum.
Þrátt fyrir dapurt veður var aldrei
neinn bilbug að finna og gleðin sem
einkenndi hópinn, að sögn Einars
Bárðarsonar upplýsingafulltrúa.
„Þetta er ótrúlegt ævintýri og ekki
hægt að lýsa því hvað þetta gerir
mikið fyrir sjálfstraustið hjá þessum
krökkum,” segir Þorvaldur Daní-
elsson framkvæmdastjóri og frum-
kraftur Hjólakrafts. „Þetta eru í
mörgum tilfellum krakkar sem hafa
upplifað sig utanveltu þegar kemur
að hefðbundnum íþróttum í skólum
en hafa fundið sig í hjólreiðunum,”
bætti hann við. Mikil útgerð fylgdi
hjólakrökkunum í Hjólakrafti. Með
þeim í för voru þrjár rútur, húsbíll
og flutningabíll fyrir öll hjólin auk
nokkurra minni bíla. En ekki veitti
af því um það bil sextíu krakkar
eru að hjóla í keppninni í einu auk
margra tuga sjálfboða sem koma við
sögu.
WOW Cyclothon fór síðan af
stað daginn eftir þegar liðakeppni
fullorðinna hófst í Reykjavík. Hjól-
að var réttsælis í kringum landið,
tæpir 1400 kílómetrar.
mm/ Ljósm. Þór Þorsteinsson.
Hjólakraftur lagði
upp frá Borgarnesi
Næstkomandi föstudag verður
opnuð myndlistar- og handverks-
sýning í Átthagastofu Snæfellsbæj-
ar í Ólafsvík. Þar munu tveir Óls-
arar sýna verk sín, þau Metta Íris
Kristjánsdóttir og Vagn Ingólfs-
son. Sýningin verður opnuð klukk-
an 17 og verður opin alla helgina á
Ólafsvíkurvöku og mun svo standa
til 23. júlí næstkomandi.
Sterkar taugar vestur
Metta Íris er fædd og uppalin í
Ólafsvík en hefur búið á höfuð-
borgarsvæðinu öll sín fullorðins-
ár. „Allt mitt fólk er fætt og uppal-
ið í Ólafsvík og maður hefur sterk-
ar taugar þangað. Foreldrar mínir
fluttu til Reykjavíkur þegar ég var
tíu ára gömul en ég var áfram mik-
ið í Ólafsvík hjá ættingjum og vin-
konu minni. Ég sótti mikið þang-
að og leiddist í Reykjavík. Svo þeg-
ar ég varð sextán ára þá fannst mér
Reykjavík orðin meira heillandi
en landsbyggðin,“ útskýrir Metta.
Hún segist þó alltaf hafa sínar
sterku taugar vestur og fer þang-
að reglulega. Þetta er í þriðja sinn
sem Metta sýnir í Ólafsvík frá
árinu 2011. „Fyrsta sýningin sem
ég hélt í Ólafsvík var í Mettubúð.
Það hús lét Metta Kristjánsdóttir,
föðuramma mín, reisa fyrir slysa-
varnarfélagið. Húsið var svo nefnt
Mettubúð í höfuðið á henni,“ seg-
ir Metta Íris sem einnig hefur sýnt
víða á höfuðborgarsvæðinu og á
Vesturlandi. „Ég hef tekið þátt í
samsýningum með myndlistar-
félaginu Grósku í Garðabæ, ver-
ið með á jónsmessusýningu á Sjá-
landi í Garðabæ, sýnt í Ferstiklu í
Hvalfirði, Hótel Sól á Hvanneyri
og víðar. Ég hef reynt að gera eitt-
hvað á hverju ári en svo koma tímar
þar sem maður er kannski ekki
í stuði og þá verður bara að hafa
það,“ segir hún og hlær. „Maður
fer ekki að mála ef maður er ekki
í formi, það er alveg á tæru,“ bæt-
ir hún við.
Myndlistin eins
og heilun
Metta byrjaði fyrst að mála fyr-
ir níu árum síðan. „Þá byrjaði ég
að fikta með pensilinn og hef ekk-
ert stoppað síðan. Myndlistin er í
raun eins og heilun fyrir mig. Ég
hef farið á mörg námskeið og auk
þess lært í Myndlistarskóla Kópa-
vogs.“ Metta Íris vinnur ýmist
með olíu eða gerir verk úr bleki.
„Ég geri bæði landslagsmyndir og
abstrakt, sitt lítið af hvoru. Ég tek
mikið af myndum sjálf og mála
stundum eftir þeim en annars er
þetta bara eitthvað sem kemur upp
í huga mér og ég mála það. Fólk
spyr mig oft hvaðan myndirnar
eru en ég á oft erfitt með að svara
því, þetta er bara eitthvað sem er
í kollinum á mér. Ég mála mikið
steina og fjöll, finnst ofsalega gam-
an að spreyta mig á landslaginu.“
Hún segir að innblásturinn komi
við það sem hún er að gera hverju
sinni. Fyrr í sumar málaði hún þó
við strendur Gardavatns á Ítalíu
og segir það hafa verið ógleyman-
legt. „Við fórum ellefu konur með
Önnu Gunnlaugsdóttur myndlist-
arkennara. Við vorum á námskeiði,
fórum víða og sáum margt fallegt
og fróðlegt. Svo stóðum við niðri
við Gardavatn og máluðum. Það
var algjör upplifun og með betri
ferðum sem ég hef farið erlend-
is. Þetta var svo stórfenglegt,“ út-
skýrir Metta Íris. Hún segir fram-
undan að fara á fleiri námskeið hjá
Önnu Gunnlaugsdóttur. „Maður
er alltaf að bæta við sig einhverri
tækni og það er nauðsynlegt að
halda sér í formi til að geta gert
eitthvað. Maður getur endalaust
bætt við sig.“
Öllum brögðum beitt
Sjómaðurinn Vagn Ingólfsson frá
Ólafsvík skapar listaverk úr tré.
Hann mun sýna handverk sitt á
samsýningunni í Átthagastofu, en
þetta er fyrsta sýningin sem Vagn
tekur þátt í. „Ég fór að dunda mér
í þessu handverki fyrir einhverjum
tveimur árum síðan af einhverri
alvöru. Bróðir minn hefur ver-
ið að gera töluvert af þessu og ég
var búin að hugsa um að það væri
gaman að prufa en gerði ekkert í
því. Ég villtist svo inn á sýningu
í Perlunni hjá snillingi sem heitir
jón Adolf Steinólfsson og sem bet-
ur fer var rólegt þar þegar ég kom.
Ég átti spjall við karlinn, við náð-
um vel saman og ég fór bara veikur
út. Fór svo að prufa og það geng-
ur bara ljómandi vel,“ segir Vagn í
samtali við Skessuhorn. Hann seg-
ist sinna listinni samhliða vinnunni
en hvert verk tekur töluverðan
tíma í gerð og krefst mikillar þol-
inmæði. Vagn notar ýmis verkfæri
á viðinn en handverk hans er allt
unnið úr tré. „Ég hef bæði gert
bátalíkön og verið að skera út, er
til dæmis að búa til mannslíkama
og hluta af mannslíkama. Þetta er
bæði skorið og í raun öllum brögð-
um beitt við að ná þessu fram,“
segir Vagn að endingu.
grþ
Sýna handverk og myndlist í Átthagastofu
Metta Íris Kristjánsdóttir við verk sín þegar hún sýndi í Ferstikluskála haustið
2015.
Vagn Ingólfsson með nokkur af verkum sínum.
Sigurfari - siglingafélag Akraness
stóð fyrir námskeiði í siglingum
á kænum um síðustu helgi. Fyrir
þá sem ekki þekkja eru kænur litl-
ir seglbátar sem bera einn til tvo
og henta vel til siglingakennslu
fyrir byrjendur. Kennari á nám-
skeiðinu var Hilmar Páll Hannes-
son frá Siglingaklúbbnum Brokey í
Reykjavík. Hilmar er reyndur sigl-
ingamaður og hefur bæði þjálfað
og keppt í íþróttinni. Námskeiðið
stóð frá föstudegi til sunnudags, í
um fjóra tíma hvern dag, og þát-
takendur voru sex. Að sögn Guð-
mundar Benediktssonar formanns
Sigurfara voru piltarnir á nám-
skeiðinu og aðstandendur þeirra
ánægðir með námskeiðið og eru
flestir á því að halda áfram sigling-
um ef tækifæri gefst.
Um þessa sömu helgi átti einn-
ig að fara fram árlegt Faxaflóamót
kjölbáta, en því var frestað föstu-
dag og laugardag og einungis siglt
Reykjavík-Akranes og til baka á
sunnudeginum. Ekki skorti vind-
inn, en segja má að þar hafi blás-
ið fullmikið af því góða, að sögn
Guðmundar.
„Þetta námskeið er mikilvægur
áfangi í starfi okkar unga félags.
Með því hefur félagið komið sér
á kortið og gefið vísbendingu um
það líf sem öflugur siglingaklúbbur
getur stuðlað að við höfnina. Sigl-
inganámskeiðið er ekki einung-
is verk félagsmanna. Fleiri hlupu
undir bagga til að það gæti orðið.
Eyjólfur M. Eyjólfsson, fyrsti for-
maður Sigurfara, var búinn að ýta
þessari hugmynd langt, en einn-
ig lögðu ómetanlegt lið Siglinga-
klúbburinn Brokey í Reykjavík,
Björgunarfélag Akraness, Spöl-
ur og Faxaflóahafnir, auk Akra-
neskaupstaðar og ÍA. Sérstaklega
þökkum við Hilmari þjálfara, sem
lagði sitt af mörkum við að hjálpa
til við uppbyggingu starfsins.
Hann stýrði námskeiðinu af mik-
illi festu og greinilegt að þarna er
vanur siglingamaður leiðbeinandi
á ferð. Stefnt er að því að haldið
verði annað námskeið er líður á
sumarið. Vonum við svo sannar-
lega að það verði að veruleika,“
segir Guðmundur Benediktsson
formaður Sigurfara - Siglinga-
félags Akraness.
mm
Sigurfari stóð fyrir námskeiði í siglingum
Kennarinn var ánægður með nemendurna.
Spenntir þáttakendur á fyrsta degi námskeiðs.