Hlynur - 15.06.1966, Blaðsíða 14

Hvers vegna
Framhald af bls. 2.
Þegar á vegi manns verða dæmi
þess, að skortur á upplýsingum hafi
beinlínis leitt til mikilla erfiðleika
bæði fyrir einstaka starfsmenn og
ráðamenn í fyrirtækjum, vaknar
spurningin um það, hvers vegna við
þurfum stöðugt að láta slíka erfið-
leika verða okkur til hindrunar. Mik-
il aukavinna, margir ónauðsynlegir
erfiðleikar og margar óæskilegar
hindranir í vegi nauðsynlegra breyt-
inga ættu að vera úr sögunni, ef
menn hefðu meiri skilning á þýðingu
upplýsingastarfseminnar.
Spurningunni: Hvers vegna að
veita upplýsingar? — ætti því að
mega svara með orðunum: —
einkum til þess að komast hjá erfiðri,
slítandi og ónauðsynlegri aukavinnu.
(Þýtt úr Vár Tidning)
Árshátíð
Framhald af bls. 7.
aði hann á að afhenda þrem starfs-
mönnum verksmiðjanna silfurmerki
SÍS fyrir 25 ára starf, þeim Helgu
Kristjánsdóttur í teppagerð Gefjun-
ar, Halli Sveinssyni í Loðbandsdeild
og Reyni Þ. Hörgdal í Skógerð Ið-
unnar, og þakkaði þeim gott starf
í þágu iðnaðar SÍS. Þá ræddi hann
í stuttu máli um iðnaðinn og þýð-
ingu hans fyrir þjóðina svo og
þýðingu góðs starfsfólks fyrir iðn-
aðinn. Einnig tilkynnti hann, að í
tilefni þessa afmælis félagsins, mundi
Iðnaðardeild SÍS færa því að gjöf
10.000,00 krónur, til starfsemi þess,
Þá tók til máls Arnþór Þorsteinsson,
framkvæmdastjóri Gefjunar og rifj-
aði upp ýmislegt frá stofnun og
störfum félagsins, en hann var á
sínum tíma einn af hvatamönnum
að stofnun þess. Formaður las
því næst upp samþykkt er fé-
lagsstjórnin hafði gert, þess efnis
að þeir Arnþór Þorsteinsson og Haf-
liði Guðmundsson skrifstofumaður
skyldu gerðir að heiðursfélögum
fyrir langt og gott starf í þágu þess.
Bað hann viðstadda að samþykkja
það og hylla þá, hvað var hressilega
gert. Þá las hann upp nöfn þeirra
11 manna, er gegnt höfðu formanns-
stöðu í félaginu og kallaði þá af
þeim er viðstaddir voru upp á svið-
ið og voru þeir hylltir með lófataki.
Einnig las hann nöfn þeirra er undir-
ritað höfðu fyrstu lög félagsins og
kallaði þá, er viðstaddir voru, en
þeir voru rúmlega 20, á sviðið. Af-
henti hann hverjum þeirra páskalilju
og voru þeir hylltir með lófataki.
Að þessu loknu hófust skemmti-
atriði ýmiskonar, sem öll voru heima-
unnin, nema hvað Árni Jónsson ten-
órsöngvari, starfsmaður Iðnaðar-
deildar SÍS, söng nokkur íslenzk lög.
Hafði stjórn félagsins auglýst eftir
skemmtiefni frá starfsfólki verk-
smiðjanna og heitið verðlaunum
fyrir. Hlutu verðlaun þau Birgir
Marinósson og Jóhanna Tryggvadótt-
ir fyrir snjalla gamanþætti, en þeir
voru uppistaða skemmtunarinnar.
ívafið var hinsvegar ýmislegt efni,
gamalt og nýtt. Er dagskrá var tæmd
hófst dans, er stóð með miklu fjöri
leyfðan tíma. Á meðan dansinn stóð
skemmtu hinir svonefndu „Bravo“-
bítlar, sem eru ungir drengir, við
miklar vinsældir. Var mál allra sam-
komugesta að hún hefði á alla lund
tekizt hið bezta.
Silfurmerki
Framhald af bls. 3.
Skógerð Iðunnar, sem verkstjóri í
sníða og saumadeild árið 1951 og
hefir starfað þar óslitið síðan. Reyn-
ir er tvíkvæntur, var fyrri kona hans
Þorgerður Jónsdóttir frá Patreks-
firði, en hún lézt árið 1962. Síðari
kona hans er Guðrún Þorsteinsdótt-
ir frá Tálknafirði.
14 HLYNUR