Árbók Nemendasambands Samvinnuskólans - 01.06.1983, Blaðsíða 32

Meðan á stríðinu stóð var þröngt um ungt fólk. Það var
ekki mikið um að farið væri til annarra landa til að víkka
sjóndeildarhringinn. En með stríðinu hófst bylting í at-
vinnuháttum og efnahagsaðstaða þjóðarinnar breyttist á
örskömmum tíma og möguleikar ungs fólks þar með.
Þegar ég nú svipast um eftir þessum skólafélögum mín-
um, sé ég að þeir upp til hópa hafa markað spor í sögu
þjóðarinnar. Sumir orðnir það sem kallað er máttarstólpar
þjóðfélagsins. Nokkrir komist svo langt að verða alþingis-
menn, svo sem Albert Guðmundsson, sem var einn af uppá-
haldsnemendum Jónasar, og Jónas skrifaði bók um hann.
Hann og Alexander Stefánsson voru í yngri deild þegar ég
var í eldri deild en Stefán Jónsson var i sömu deild og ég.
En aðeins Alexander er framsóknarmaður. Fáir hafa orðið
þessir miklu samvinnumenn sem þeir áttu að verða, lítið
um kaupfélagsstjóra, nokkrir kaupmenn, jafnvel stórkaup-
menn. Sigríður Hagalín, leikkona, Rannveig Ágústsdóttir,
bókmenntafræðingur, átti að verða rithöfundur, og svona
mætti lengi telja. Flestir hafa eignast börn og buru, og
alltaf er gaman að hittast og langar mig til að segja eina
sögu af því í lokin. Ég hitti einu sinni Helga Eiríksson,
prests í Bjarnanesi. Hann hefur lengst af unnið hjá Ríkis-
skip. Okkur kom saman um að líta inn hjá Kjartani Jó-
hannssyni frá Dalvik, meðeiganda í Asíufélaginu, sem
flutti þá inn mikið af útgerðarvörum. Ætluðum við að
spjalla stund við hann. Það var sami asinn á honum og
hafði alltaf verið, og nú var hann að fara til Sandgerðis
til að selja útgerðarmönnum þar fiskkassa. Hann hafði
ekkert tækifæri til þess að tala við okkur, nema við fær-
um með honum, og áður en við vissum af vorum við
á leiðinni til Sandgerðis. Ég fór að hafa einhver orð um
þetta, en þá sagði Kjartan: „Uss, minnstu ekki á svona
smámuni. Vinkona mín kom til mín um daginn, þegar
ég var á leiðinni út á flugvöll, til að fljúga austur á Horna-
fjörð og hún fór bara með mér til þess að ég gæti spjallað
við hana.“ Mér varð að orði: „Ansi er ég óheppin að þú
skulir ekki vera að fara í hnattferð."
28