Fréttablaðið - 09.03.2020, Blaðsíða 12

Bergrós Halla Gunnarsdóttir elskar mánudaga.„Mér þykja mánudagar æði
og fyllist óútskýranlegum eldmóði
á mánudögum. Ég elska vinnuna
mína hjá STEFi mjög, mjög mikið
en þar sé ég meðal annars um
skráningu nýrra laga og verka.
Því finnst mér alltaf jafn gaman
að mæta til vinnu á mánudögum,
finna þar flóð nýrra verka og
uppgötva hvað tónlistarfólk hefur
skráð inn yfir helgina,“ segir Berg-
rós í sólskinsskapi á mánudags-
morgni. „Mér finnst líka gott að
skrifa lista á mánudögum yfir það
sem ég vil gera og fá út úr vikunni.
Auðvitað gengur það ekkert alltaf
eftir en það gefur manni ákveðna
bjartsýni.“
Sex ára farin að semja
Bergrós fæddist á Ísafirði og bjó
þar fyrstu fjögur æviárin en flutt-
ist þá í Kópavog.
„Alla mína tíð hefur tónlist
ómað á heimili mínu og það
mótaði mig mikið. Mamma mín,
Elín Huld Halldórsdóttir og pabbi,
Gunnar Theodór Þorsteinsson, eru
bæði miklir tónlistarunnendur
og kynntu mig fyrir allskonar
tónlist. Bróðir minn er svo líklega
ein músíkalskasta manneskja sem
ég þekki og mætti segja að hann
hafi kennt mér allt sem ég kann.
Við höfum spilað og sungið saman
síðan ég man eftir mér og ég er
honum óendanlega þakklát fyrir
endalausa þolinmæði þegar hann
kenndi mér fyrstu gripin á gítar,
fyrstu hljómana á píanó og öll þau
skipti sem ég bað hann um að spila
eitthvað fyrir mig. Hann er hæfi-
leikabúnt sem ég hef alltaf litið
upp til og mun ávallt gera,“ segir
Bergrós um bróður sinn, Arnar Þór
Gunnarsson.
Hún var sex ára þegar hún
byrjaði að semja lög og melódíur.
„Laglínur og textar f læddu frek-
ar náttúrulega frá mér og áhuginn
óx enn meir þegar ég keypti mínar
fyrstu upptökugræjur, þá orðin
sextán. Ég sat heilu dagana og
kvöldin við að fikta og ætli það
hafi ekki verið um það leyti sem ég
áttaði mig á að þetta væri eitthvað
sem ég vildi gera alla mína ævi.
Tónlistin hefur því alltaf kraumað
í mér og ég er þakklát fyrir að hafa
alist upp í umhverfi þar sem ást
mín á tónlist fékk fullt frelsi til að
blómstra,“ segir Bergrós.
KK gúteraði gítarinn
Tónelska Bergrós var líka sex ára
þegar hún fór að glamra á píanó.
„Þá fengum við virkilega fallegt
píanó inn á heimilið en það var
ekki fyrr en ég varð 22 ára að ég fór
í FÍH til að læra söng og tók píanó
sem aukahljóðfæri. Eftir grunn-
próf í söng hélt ég áfram söngnámi
við MÍT, sem er framhald af FÍH,
og var þar í eitt gríðarlega lær-
dómsríkt ár, en neyddist þá til að
setja skólann í pásu þegar ég fékk
vinnu hjá STEFi og var auk þess
í milljón verkefnum. Tónlistin
var farin svolítið á f lug og ég vildi
frekar einbeita mér að vinnunni og
tónlistinni, “ upplýsir Bergrós sem
hrósar happi að vinna hjá STEFi
þar sem allt snýst á einn eða annan
hátt um tónlist.
Fyrsta gítarinn fék hún fjórtán
ára.
„Það er gaman að segja frá því að
þar sem ég sat í búðinni og prófaði
gítarinn gekk sjálfur KK upp að
mér og spurði hvort hann mætti
aðeins grípa í hljóðfærið. Ég varð
strax stjörnustjörf enda hef ég
alltaf haldið upp á KK, en á meðan
hann sat og spilaði á gítarinn
spjölluðum við örlítið um lífið
og tilveruna. Hann rétti mér svo
gítarinn og sagði að einmitt þessi
gítar væri gott val. Það þurfti ekki
að segja mér það tvisvar og það
hvarflaði ekki að mér að kaupa
annan gítar en þann sem KK hafði
setið með mér og spilað á,“ segir
Bergrós og brosir að minningunni
en þessi sami gítar er enn einn af
hennar uppáhaldshlutum.
Persónulegt viðfangsefni
Bergrós kynntist upptökustjór-
anum Sæmundi Hrafni Lindusyni
árið 2018.
„Þegar Sæmi heyrði fyrst í mér
bað hann mig um að prófa að
vinna að tónlist með sér. Ég sló til
og samstarfið gekk ótrúlega vel.
Fyrstu vikurnar einkenndust af
löngum stúdíókvöldum sem oftar
en ekki entust langt fram á nótt.
Við áttuðum okkur fljótt á því að
við unnum hratt og vel saman og
samstarfið hentaði báðum mjög
vel. Við ögruðum hvort öðru en
þótt stílarnir okkar væru ólíkir
blönduðust þeir vel saman. Eitt
leiddi af öðru og í dag erum við
par sem búum saman og eigum
tvær yndislegar kisur. Það eru
forréttindi að deila sama áhuga-
máli og geta unnið saman að því
sem við elskum með þeim sem við
elskum,“ segir Bergrós sæl.
Yrkisefnin fara eftir líðan og við-
fangsefni daganna.
„Ég fæ mikinn innblástur úr
fyrri upplifun og eldri ástar-
samböndum. Samband mitt við
Sæma fyllir mig líka andagift og er
nýjasta lagið mitt, I still love you
tho, samið um upphaf okkar sam-
bands. Það fjallar um brothættan
tíma þegar maður óttast að gefa of
stóran hluta af sér. Allt virðist svo
fullkomið en undir niðri býr uggur
um að dæmið muni ekki ganga
upp. Á sama tíma er maður svo
ástfanginn og vill gera hvað sem er
fyrir manneskjuna, en þarf þessa
fullvissu um hvers virði maður er
og að makinn virði mann á sama
hátt,“ segir Bergrós.
Hún kveðst unna frelsinu sem
tónlistinni fylgir.
„Í tónlist getur maður sagt sögur
sem maður vill segja hverju sinni.
Tónlist er því ákaflega persónuleg
fyrir mig og það gleður mig alltaf
ef aðrir geta tengt við það sem ég
yrki. Ég hef eins og flestir gengið í
gegnum alls kyns miserfið tímabil
en þar hefur tónlistin reynst vera
eitt besta meðalið, hvort sem ég
hef verið að skapa, semja sjálf eða
hlusta á tónlist sem lætur mér
líða betur ef ég er föst í einhverju
hugarangri. Ég er því sátt ef mér
tekst að láta einni manneskju líða
betur með tónlistinni minni.“
100 prósent skotin í Sæma
Þegar Bergrós og Sæmi hófu sitt
samstarf í tónlist varð þeim ljóst
að þau myndu líklega passa vel
saman sem par.
„Fyrsta skiptið sem ég mætti
til hans í stúdíóið steig ég út úr
bílnum, sá hann og mín fyrsta
hugsun var: „Ó, nei! Ég á sko
hundrað prósent eftir að verða
skotin í honum!“ Honum tókst að
heilla mig strax,“ segir Bergrós,
ástfangin upp fyrir haus.
Hún segist gjörn á að dæma sig
hart.
„Ég dæmi mig harðast af öllum
en við slíkt tengja líklega margir.
Þannig get ég auðveldlega dottið
í nokkurra daga sjálfsvorkunn og
talið mér trú um að ég geti ekki
samið neitt. Yfirleitt næ ég að rífa
mig upp úr því með því að skrifa
texta eða semja stutta lagabúta,
jafnvel þótt mér finnist þeir allir
glataðir. Maður kemst nefnilega
alltaf aftur á skrið en ég held að
enginn sé í raun sama manneskjan
í dag og í gær. Ég reyni að halda í
ákveðin grunngildi sem hafa gert
mig að þeirri sem ég er,“ segir Berg-
rós í einlægni.
Tónlistina semur hún fyrir alla
sem vilja á annað borð hlusta.
„Ég fékk góða tilfinningu í
hjartað um daginn þegar ég fékk
skilaboð um að eitt laganna minna
hefði hjálpað aðila í gegnum
sambandsslit. Lagið fjallar um
að komast úr erfiðu sambandi og
hafa styrk til að trúa á sjálfan sig
og maður geti gert hvað sem er án
hinnar manneskjunnar. Ég tengi
tónlist sterkt við tilfinningar og
vel gjarnan að hlusta á tónlist sem
endurspeglar það hugarástand
sem ég er í hverju sinni. Tónlist er
svo góð þerapía og það að öðrum
geti liðið betur við að hlusta á tón-
listina mína er gulls ígildi,“ segir
Bergrós.
Hún semur öll sín lög og texta
sjálf, en stöku sinnum kemur Sæmi
inn með hljóma eða pælingar
varðandi laglínur.
„Tónlistin á hug minn allan en ég
á mér önnur áhugamál eins og að
ferðast og kynnast nýjum stöðum
og menningu. Ég elska líka þetta
hefðbundna eins og að eiga kósí-
kvöld heima eftir erfiðan dag með
kærastanum og kisunum okkar.“
Frá árinu 2016 hefur Bergrós
verið hluti af hljómsveitinni
Hinemoa.
„Það hefur mótað mig mikið sem
tónlistarkonu og kennt mér mikið
að vinna með slíku fagfólki sem
Ásta Björg, Kristófer Nökkvi og
Sindri Magnússon eru og þau tóku
mér strax opnum örmum. Ég var
þá ekki vön að koma fram á sviði,
en með Hinemoa óx sjálfstraustið
og nú finnst mér fátt skemmtilegra
en að vera á sviði og flytja tón-
listina mína,“ segir Bergrós.
Fram undan er EP-plata sem þau
Sæmi eru að leggja lokahönd á.
„Þegar hún kemur út förum við
líklega beint í að vinna í næstu
plötu sem við stefnum á að gefa út
með haustinu. Draumurinn er að
geta starfað á einn eða annan hátt
við tónlist. Ég er heppin að vera í
vinnu sem snýr að áhugamálinu
og eins og er stefni ég aðallega á
að halda áfram að hafa gaman af
því að skapa tónlist og sjá hvert
það tekur mig, spila hér og þar, og
almennt njóta lífsins.“
Þórdís Lilja
Gunnarsdóttir
thordisg@frettabladid.is
Bergrós hefur
lært söng og
píanóleik en
fyrsta gítarinn
fékk hún á
unglingsaldri,
eftir að sjálfur
KK gaf sig á tal
við hana í hljóð-
færabúð, próf-
aði gítarinn og
gaf honum sín
bestu meðmæli.
FRÉTTABLAÐIÐ/SIG-
TRYGGUR ARI
Ég held að enginn
sé í raun sama
manneskjan í dag og
hann var í gær.
Framhald af forsíðu ➛
2 KYNNINGARBLAÐ FÓLK 9 . M A R S 2 0 2 0 M Á N U DAG U R