Fréttablaðið - 20.04.2020, Side 11

En maður má sem sagt fara
að huga að því að hitta fólk í
einhverjum smáskömmtum
og með öllum varrúðarráð-
stöfunum einhvern tímann
bráðum með vorinu.
Afgreiðslutímar á www.kronan.is
Boost í skál ...
Svooo gott!
Allt fyrir
boost skálina!
Uppskrift á
kronan.is
Guðmundur
Steingrímsson
Í DAG
Ég veit að það er auðvitað e k k i s k y n s a m l e g t að fagna of snemma — hvað þá faðma of snemma, sem get u r raunar almennt séð
verið mjög neyðarlegt í öllum
kringumstæðum — og enn er
fyrir hendi sá möguleiki að allt
fari hér norður og niður. Maður
skyldi aldrei gera lítið úr því í lífinu
að hlutir geti farið á versta veg, en
þó finnst mér óhætt, með öllum
mögulegum fyrirvörum að vera
örlítið, smá, pínkuponsu, glaður
yfir því hvernig hingað til hefur
tekist að glíma við kórónaveiruna
hér á landi. Ekki bara höfum við
sóttvarnarlækni sem spilar á
gítar, sem er alltaf kostur, heldur
hefur þessu samfélagi tekist að
feta vandratað einstigi frá degi til
dags með vísindi, rök og hyggjuvit
að leiðarljósi sem nú hefur skilað
okkur á þann stað að við sjáum
glitta í takmarkið, að minnsta kosti
að sinni. Smitum fækkar. Skólar
hefjast að mestu aftur bráðum.
Engin faðmlög strax. Gæta varúðar.
Þvo sér um hendur. En maður má
sem sagt fara að huga að því að hitta
fólk í einhverjum smáskömmtum
og með öllum var úðar ráðstöfunum
einhvern tímann bráðum með
vorinu. Það er ágætt.
Smá pirringur
Þetta er ekki auðvelt. Margt sem
maður ætlaði að gera skemmtilegt
verður ekki gert. Maður syrgir
plön sín. Fyrirtæki eru í köku. Allt
er uppí loft, en það er sama. Þetta
gengur vel, sem er ótrúlegt. Enn
hefur ekki orðið hér meiriháttar
ófriður um aðferðir og leiðir.
Samsæriskenningasmiðir hafa ekki
náð flugi. Beturvitringar hafa ekki
náð vopnum sínum. Stjórnmálafólk
hefur að mestu náð að halda ró sinni,
þótt minniháttar skærur hafi orðið á
Alþingi í síðustu viku. Oft er þingið
eins og þjóðin og endurspeglar
líðan hennar. Það er eðlilegt eftir
margra vikna félagslegar hömlur
og upplausn í öllum áætlunum, að
það sjóði smá uppúr. Við hjónin
áttum til dæmis fáránlegt rifrildi á
fimmtudaginn í bílnum fyrir utan
verslunina Þ. Þorgrímsson í Ármúla
af öllum stöðum. Suddaveður. Grár
hversdagsleiki. Félagsleg einangrun
tekur toll. Losa þurfti. En svo varð
allt gott. Ég er viss um það er líka
þannig með þá Steingrím J. og Helga
Hrafn. Þeir þurfa að rífast smá. Svo
verður allt fínt og þeir halda áfram
að elska hvor annan.
Þannig að: Við megum prísa
okkur sæl. Við erum að gera þetta
vel. Þetta er allt á réttri leið, og þótt
verkefnið sé gríðarlegt og áhrifin
verði gríðarleg, að þá er margt sem
bendir til að þessu samfélagi takist
að komast í gegnum þetta brjálæði
þannig að við getum verið stolt af.
Annar veruleiki
Ástæðan fyrir því að mér finnst
mikilvægt að færa það til bókar,
að mögulega séum við sem sam­
félag nokkuð heppin, er ekki síst
sú að með vissri hugarleikfimi er í
leiðinni hægt að komast að nokkuð
áreiðanlegri niðurstöðu um það
hvað maður myndi, til saman­
burðar, alls ekki vilja að væri núna
að gerast hér á landi. Dæmin í kring­
um okkur, frá öðrum löndum sem
virðast ekki vera jafn samfélagslega
heppin, geta fært okkur mikinn lær­
dóm og hjálpað okkur að skilgreina
hvað við viljum ekki að gerist hér,
hvorki núna né í framtíðinni.
Áleitin spurning hvað þetta varð­
ar er þessi: Hvernig myndi okkur
líða hér, ef við værum að glíma við
það sama og Bandaríkjamenn eru
að glíma við um þessar mundir?
Hvað ef við hefðum svona náunga
eins og Donald Trump standandi
í stafni hér? Hvernig væri sálar­
ástand okkar sem þjóðar?
Ef einhver svona gaur væri
forsætisráðherra. Spáum í það. Ef
sá gaur liti svo á að hann ætti að
stjórna upplýsingafundunum okkar
klukkan tvö og að Þórólfur, Alma
og Víðir ættu að standa til hliðar,
á bak við hann og þegja. Að hann
notaði fundina til þess að rífast við
blaðamenn. Til að auglýsa sjálfan sig
með áróðursmyndböndum. Til að
gera lítið úr vísindum. Til að kenna
Alþjóðaheilbrigðisstofnuninni um
ófarir eigin þjóðar. Til að kenna
Kínverjum um og blása til ófriðar
milli ríkja. Hvernig liði okkur ef
stuðningsmenn þessa gaurs myndu
blása til mótmæla gegn samkomu­
banni með hrópum og köllum, og að
þessi gaur í sínum Twitterfærslum
myndi styðja þau mótmæli og
hvetja til þeirra?
Hvernig liði okkur ef einhvers
konar Bolsonaro væri leiðtogi hér,
sem myndi nota hvert tækifæri til
að gera lítið úr veirunni og segja
hana bara kvef, þrátt fyrir dauðs­
föll í massavís?
Líklega væri allt klikkað. Og sem
sagt: Kannski gleðst maður yfir litlu
þessa dagana, en mér finnst ástæða
til að gleðjast yfir þessu. Hér er ekki
allt klikkað. Munum þá tilfinningu.
Heppin við
S K O Ð U N ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð 11M Á N U D A G U R 2 0 . A P R Í L 2 0 2 0