Bændablaðið - 15.12.2016, Síða 50

50 Bændablaðið | Fimmtudagur 15. desember 2016
„Við erum fyrst og fremst að
minna á það ófremdarástand
sem við búum við í vegamál-
um hér um slóðir. Margoft er
búið að vekja athygli ráða-
manna á því að vegur númer
711, Vatnsnesvegur, er handó-
nýtur og beinlínis hættulegur,“
segir Sigurður Líndal Þórisson,
framkvæmdastjóri Selaseturs
Íslands og formaður stjórn-
ar Ferðamálafélags Vestur-
Húnavatnssýslu.
Selasetrið hefur látið gera fyrir
sig sérmerkta boli með merk-
ingunni: I survived road 711 – Ég
lifði af veginn 711.
Umferð hefur aukist mjög um
Vatnsnesveginn á liðnum árum í takt
við aukinn straum erlendra ferða-
manna og gefst þeim nú kostur á að
klæðast þessum bolum og stæra sig í
leiðinni af því að hafa komist lifandi
frá akstri um hann.
Sveitarfélagið Húnaþing Vestra
hefur margítrekað bent á nauðsyn
þess að ráðist verði án tafar í þær
bráðnauðsynlegu úrbætur sem
gera þarf á veginum. Það sama
hefur Ferðamálafélag Vestur-
Húnavatnssýslu gert. Foreldrar
barna á Vatnsnesi hafa rætt um
að senda ekki börn sín í skól-
ann nema ráðist verði í úrbæt-
ur. Alltof algengt er að sögn
Sigurðar að vegfarendur ráða
ekki við aðstæður og lenda út
af með tilheyrandi slysum og
tjóni.
Endurbætur ekki á
langtímaáætlun
Endurbætur á Vatnsnesvegi eru
ekki inni í neinum langtíma-
áætlunum í vegagerð, að sögn
Sigurðar, en til stendur næsta
sumar að setja upp nýja brú við
Tjörn yst á Vatnsnesi. Brúin er
einbreið, vegfarendur þurfa að
taka snögga u-beygju og aka
töluverðan halla til að komast
að henni. „Þetta er mikil slysa-
gildra og margir farið þar flatt.
Það er auðvitað ánægjulegt að
þarna verði gerð bragarbót á,
en er þó hvergi nærri nóg.
Vegurinn um Vatnsnes er mjög
erfiður malarvegur, handónýtur og
hættulegur, það þýðir ekki einu sinni
að hefla hann. Vegurinn er orðinn
svo efnislítill að það gerir ekki neitt
fyrir hann.“
„Þessi hugmynd kviknaði líkt
og margar aðrar í samræðum
manna á milli, við vorum að
velta fyrir okkur hvað við
gætum gert til að vekja á þessu
meiri athygli og þetta varð
niðurstaðan,“ segir Sigurður.
Jóhannes Gunnar Þorsteinsson,
„tölvuleikjabóndi“ í Kollsnesi,
hannaði bolinn. „Við vinnum
þetta að langmestu leyti hér í
heimabyggð og erum stoltir af,
þetta eru skemmtilegir bolir,“
segir hann. Þeir eru til í gulu
og svörtu og í herra- og dömu-
sniðum. Bolirnir fást eingöngu
í Selasetrinu.
Bíða eftir nýjum ráðherra
„Heimamenn hafa töluvert
komið við hjá okkur og keypt
boli sem mig grunar að lendi í
töluverðum mæli í jólapökkum
í ár. Það er vel, því fleiri sem
klæðast þeim því meiri athygli
fáum við,“ segir Sigurður. Nú
bíða Selasetursmenn eftir því
að mynduð verði ný ríkisstjórn
því til stendur að afhenda nýjum
samgönguráðherra einn slíkan til
eignar.
Bolir frá Selasetri Íslands vekja athygli:
„Ég lifði af veginn 711“
Landgræðsla ríkisins hefur það
hlutverk skv. lögum um varnir
gegn landbroti að draga úr eða
koma í veg fyrir landbrot og
annað tjón á landi, landkostum eða
mannvirkjum með Vörnum gegn
landbroti af völdum fallvatna.
Aðgerðir til að hefta landbrot
af völdum vatnsfalla eru fólgnar í
gerð bakkavarna og í sumum til-
fellum byggingu varnargarða. Með
bakkavörnum er átt við að grjót- og/
eða malarfylling er sett við árbakk-
ann til þess að stöðva landbrot.
Bakkavarnir hafa oft á tíðum minni
áhrif á rennsli áa og eru minna áber-
andi í umhverfinu en varnargarðar.
Varnargarðar geta á hinn bóginn
verið nauðsynlegir þar sem ár bera
undir sig framburð og flæmast út
fyrir farvegi sína.
Landgræðslan á náið og gott
samstarf við Vegagerðina um fram-
kvæmd varna gegn landbroti. Ef
varnaraðgerðum er ætlað að verja
bæði gróðurlendi og samgöngu-
mannvirki hafa þessar stofnanir skipt
með sér kostnaði, en Vegagerðin ann-
ast og hefur umsjón með varnarað-
gerðum vegna vega, brúa og annarra
samgöngumannvirkja á landi. Þar
sem vandasamar eða umfangsmiklar
fyrirhleðsluframkvæmdir eru fyrir-
hugaðar á vegum Landgræðslunnar,
annast Vegagerðin verkfræðilegan
undirbúning, útboð og eftirlit með
þeim. Siglingastofnun annast gerð
varnargarða gegn ágangi sjávar.
Aðkallandi verkefni eru við
vatnsföll víða um land auk þess sem
sinnt er viðhaldi eldri varnargarða.
Ekki er unnt að sinna nema hluta
þeirra beiðna sem berast árlega um
aðgerðir. Við forgangsröðun verk-
efna er lögð áhersla á varnaraðgerðir
þar sem ræktuðu landi, byggingum
eða öðrum mannvirkjum stafar hætta
af ágangi vatna.
Landgræðslan auglýsir nú eftir
umsóknum um styrki til varna
gegn landbroti. Við forgangs-
röðun umsókna verður m.a. höfð
hliðsjón af verðmæti þess lands
eða mannvirkja sem landbrotið
ógnar. Umsóknarfrestur er 31. jan-
úar nk. Sjá nánar í auglýsingu frá
Landgræðslunni
Auglýsing um styrki
til varna gegn landbroti
Samkvæmt lögum Landgræðslu ríkisins heimilt að
styrkja framkvæmdir við fyrirhleðslur sem ætlað er að
vernda mannvirki, nytjaland eða annað gróið land í
eigu einkaaðila.
Landgræðslan auglýsir nú eftir umsóknum um styrki
til varna gegn landbroti. Við forgangsröðun umsókna
verður m.a. höfð hliðsjón af verðmæti þess lands eða
mannvirkja sem landbrotið ógnar. Hámarksfjárhæð
styrks er kr. 4.500.000.
Umsóknareyðublöð og úthlutunarreglur eru á
heimasíðu Landgræðslu ríkisins (www.land.is).
Einnig er hægt að fá eyðublöð, úthlutunarreglur og
nánari upplýsingar á héraðssetrum Landgræðslunnar
og á skrifstofu Landgræðslu ríkisins í Gunnarsholti.
Umsóknarfrestur er 31. janúar n.k. Umsóknir frá
árinu 2010 og yngri eru í fullu gildi og þarf ekki að
endurnýja þær.
Umsóknir skal senda til: Landgræðsla ríkisins,
Gunnarsholti, 851 Hella eða á netfangið land@land.is
Landgræðsla ríkisins
Auglýst eftir styrkjum vegna landbrots