Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.03.1992, Blaðsíða 13

við hið óþekkta, er ekki gott að segja.
Um er að ræða að koma fólki í vinnu
á sömu forsendum og öðrum, en
árangur af atvinnuleit er langt frá því
að vera nægilega mikill. Þetta ástand
lokar á gegnumstreymi á vinnustöðum
fatlaðra og kemur í veg fyrir að allir
sem á starfsþjálfun þurfa að halda fái
notið hennar. Búið er að gera nokkrum
sinnum átak, t.d. á vegum félagsmála-
ráðuneytisins og annarra aðila sem
vinna að málefnum fatlaðra, til að
uppfræða forráðamenn fyrirtækja, en
því miður með alltof litlum árangri.
Hvað skal til ráða er erfitt að segja, en
greinilegt er að menn þurfa að setjast
niður og ræða málin og finna nýjar
leiðir.
Þegar rætt var á sínum tíma um
nauðsyn sambandsins voru ein rökin
þau „að slíkt samband gæti t.d. stuðlað
að aukinni samvinnu milli vinnustaða
með söfnun og dreifingu á upplýsing-
um og komið í höfn ýmsum hags-
munamálum með samræmdum að-
gerðum“. Núverandi stjóm vill fylgja
þessum markmiðum eftir og er ætlunin
að heimsækja vinnustaði fatlaðra og
afla staðlaðra upplýsinga um þá.
Stjórn S.V.V. tók stórt skref fram
á við sl. haust er ákveðið var að hefja
þátttöku í starfi Alþjóðasambands
verndaðra vinnustaða (Interntional
organisation for the Provision of Work
for Handicapped Persons, skamm-
stafað IPWH). ísland átti 4 fulltrúa á
ráðstefnu IPWH, sem haldin var í
Maastricht í Hollandi dagana 11. til
14. september sl. og voru tveir á vegum
S.V.V., Aðalsteinn Steinþórsson
framkvæmdastjóri Blindravinnustof-
unnar og Hafliði Hjartarson, fram-
kvæmdastjóri Vinnustofunnar Ass.
Það er samdóma álit fulltrúa Islands
að þeir hafi haft mikið gagn af
ráðstefnunni og að brýnt sé að
Islendingar sæki ráðstefnur IPWH í
framtíðinni, en þær eru haldnar á
tveggja ára fresti.
Ein af forsendum þess að
íslendingar geti tekið þátt í starfi
IPWH er að til séu hjá S.V.V. upp-
lýsingar um starfsemi vinnustaða
fatlaðra á Islandi. Önnur aðildarlönd
IPWH hafa þessar upplýsingar tiltækar
og taka á hverju ári saman heildar-
upplýsingar um rekstur, árangur
starfsþjálfunar; ríkisstyrki o.s.frv.
Ætlun S.V.V. er að gera staðal
varðandi þær upplýsingar sem ætíð
þurfa að liggja fyrir um vinnustaði
innan vébanda sambandsins. Þessar
upplýsingar verða að vera í samræmi
við það sem liggur fyrir um verndaða
vinnustaði innan IPWH. Síðast var
gerð könnun á vegum sambandsins
vorið 1986, þannig að löngu er orðið
tímabært að endurnýja þessar
upplýsingar.
Aldrei verður of mikil áhersla lögð
á mikilvægi þátttöku í alþjóðastarfi á
hvaða sviði sem er. Þróunin er hröð,
bæði á sviði starfsþjálfunar og
endurhæfingar/hæfingar fatlaðra og
rekstrar vinnustaðafatlaðra. Því miður
hafa íslendingar ekki náð að nýta
rey nsl u annarra þjóða í þessum efnum
sem skyldi. Meðauknum samskiptum
við erlenda aðila er hægt að spara
mikið fé og fyrirhöfn. Sumar þjóðir
veita umtalsverðu fjármagni til
atvinnumála fatlaðra og ekki h vað síst
til rannsókna. Hér á Islandi eru þessi
mál því miður í biðstöðu og hafa verið
það lengi. Til dæmis hefur endurskoð-
un reglugerðar um verndaða vinnu-
staði dregist úr hömlu. Ekki virðist
heldur vera kleift að búa þannig um
hnútana að vinnustaðir fatlaðra starfi
við eðlileg efnahagsleg skilyrði.
Vinnustaðir erlendis búa við allt önnur
skilyrði að þessu leyti og þar er að
finna margar góðar lausnir á þeim
vandamálum sem hrjá íslensku
staðina, ekki hvað síst þá ríkisstyrktu.
Bergur Þorgeirsson,
stjórnarmaður í Sambandi
vemdaðra vinnustaða.
Hlerað í hornum
I byrjun sjötta áratugarins greip um sig mikil hræðsla í Bandaríkjunum við
kommúnista. Þá urðu allir þeir sem sóttu um starf hjá því opinbera að fylla út
sérstakt eyðublað.
Kona nokkur sótti um starf hjá bandaríska utanríkisráðuneytinu og skráði
eftirfarandi upplýsingar á blaðið:
Eg var eitt ár í Þýskalandi fyrir stríð. Ekki gerir það mig að nasista.
Eg dvaldi 8 mánuði í Sovétríkjunum skömmu eftir stríðslok. Gerir það mig
að kommúnista?
Og í fyrra dvaldist ég nokkra mánuði á Jómfrúreyjum. Ekki gerir það ntig að
jómfrú — er það?
*
Einar Aðalsteinsson framkvæmdastjóri segir furðusvip koma á marga í
útlöndum, þegar hann aðspurður um fangelsismál á Islandi svarar svo: Ef
fangarnir eru ekki komnir ipn klukkan 10 á kvöldin, þá eru þeir bara lokaðir úti.
FRÉTTABRÉF ÖR YRKJABANDALAGSINS
ffl