Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1992, Side 26

Kveðja
Sverrir Karlsson
Þess má geta að umræður milli
Svæðisstjórnar og Félagsmálastofn-
unar hafa farið fram um samræmda
heimaþjónustu við fatlaða og eru
viðkomandi aðilar sammála um að
æskilegt væri að hafa sértæka og
almennaheimaþjónustu áeinni hendi.
Akveðið var samt að fresta frekari
urnræðum um samræmdaheimaþjón-
ustu í Reykjavík, þangað til frumvarp
til Iaga um málefni fatlaðra, sem lagt
var fram á yfirstandandi þingi, verður
að lögum.
Til fróðleiks má geta þess að í
frumvarpinu eru ákvæði um liðveislu
á vegum sveitarfélaga og „frekari
liðveislu“ ríkisins við fatlaða. Hið
síðarnefnda ákvæði í frumvarpinu
mun trúlega ná til þess stuðnings sem
nú er veittur á vegum Svæðisstjórnar
Reykjavíkur.
Aðilar hafa sammælst um verka-
skiptingu á milli þessara stofnana á
þessu stigi málins og bíða eftir sam-
þykkt nýrra laga.
Nú þegar njóta nokkrir íbúar
nefndra íbúða þjónustu frá báðum
þessum aðilum.
Ibúðakaup
Um þessarmundir hefurHússjóð-
ur Öryrkjabandalagsins keypt fimm
íbúðir fyrir skjólstæðinga Svæðis-
stjórnar Reykjavíkur. Fyrsta fbúðin
var keypt árið 1990, næsta í lok ársins
1991 og síðan hver af annarri. Þar búa
nú 8 manns. Ibúar eru leigutakar og
greiða leigu skv. gjaldskrá Hússjóðs
Ö.B.Í.
Verið er að undirbúa kaup tveggja
fbúða til viðbótar þegar þetta er ritað.
Samvinna
Stuðningur og aðstoð við fatlað
fólk í íbúðum á vegum S væðisstjórnar
er ný tegund þjónustu á hennar vegum.
Hér er um að ræða samvinnuverk-
efni á milli ríkis (stuðningur á vegum
svæðisstjórnar), borgarinnar (heima-
þjónusta á vegum Félagsmálastofn-
unarReykjavíkurborgar) ogHússjóðs
Öryrkjabandalags íslands (íbúða-
kaup).
Nýlega hefur verið lagður grunnur
að samvinnu við geðdeildir vegna
væntanlegs stuðnings við geðfatlaða
til sjálfstæðrar búsetu á vegum S væð-
isstjórnar Reykjavíkur.
Miklar vonir eru bundnar við
Sverrir Karlsson, varaformaður
Blindrafélagsins, lést þann 7. apríl sl.
aðeins 55 ára að aldri.
Það er sannarlega skarð fyrir skildi
við fráfall þessa ágæta drengs, sem
var mjög mikilvirkur í stjómar- og
félagsmálastarfi Blindrafélagsins
síðasta áratuginn.
Sverrir leitaði sér þjónustu hjá
Blindrafélaginu í atvinnu- og félags-
málum fyrir um það bil hálfum öðrum
áratug. Fljótlega naut hann mikils
trausts félaga sinna enda hlóðust brátt
á hann ýmis trúnaðarstörf fyrir sam-
tökin. Hann var m.a. fulltrúi Blindra-
félagsins í fulltrúaráði Öryrkjabanda-
lags íslands um árabil.
Fyrir um það bil 5 árum var S verrir
beðinn að taka að sér starf aðstoðar-
manns blindraráðgjafa. Starfið tók
hann að sér með mikilli ánægju enda
hafði hann einmitt þannig skapgerð
að hafa ríka þörf á að aðstoða þá sem
þess þurftu með.
Starfið útheimti einnig forystu í
félagsmálum blindra og sjónskertra
og kynningarstarf á málefnum þeirra.
Hann náði mjög góðum tökum á
þessum verkefnum.
framhald þessarar samvinnu til þess
að geta komið á skilvirkri aðstoð við
fleiri fatlaða einstaklinga.
Framtíðin, fjárframlög
og skipulag
Félagslegar íbúðir eru góðar úr-
lausnir í búsetumálum, sem hentafjöl-
mennum hópi fatlaðs fólks, ef nauð-
synlegur stuðningur starfsmanna
vegna sértækrar og almennrar heima-
þjónustu er tryggður.
Fyrir þá sem þurfa stöðuga hjálp
annarra við athafnir daglegs lífs þarf
að koma á fót fleiri sambýlum, þar
sem starfsmenn eru á vakt allan sólar-
hringinn.
Hvemig tekst til í næstu framtíð
að mæta þörfum fatlaðra til að eignast
sitt eigið heimili er m.a. háð fjár-
framiagi opinberra aðila til íbúða-
kaupa og skipulagi áhúsnæðismálum
og heimaþjónustu.
Sverrir Karlsson.
S verrir satí stjóm Blindrafélagsins
í ellefu ár og gegndi embætti vara-
formanns lengst af þeim tíma. Hann
var mjög virkur stjórnarmaður,
jákvæður, úrræðagóður og virtur.
Aðleiðarlokumvilégf.h. stjómar
Blindrafélagsins og félagsmanna
þakka Sverri fyrir ánægjuleg kynni
og góð störf að málefnum blindra og
sjónskertra.
Stjórn Blindrafélagsins vottar
eftirlifandi eiginkonu hans Kolbrúnu
Gunnarsdóttur og fjölskyldunni allri
fyllstu samúð.
Ragnar R. Magnússon.
Hjálp til sjálfshjálpar
Ætla má að skilningur yfirvalda á
nauðsyn þess að byggja upp þjónustu
fyrir fatlaða sé fyrir hendi. Það sést
m.a. á heildarstærð málaflokks fatl-
aðra á fjárlögum ríkisins, sem hefur
vaxið ár frá ári. Við samanburð við
aðra málaflokka, t.d. vegamál og lög-
gæslu sést að fjárframlög til þeirra á
síðustufjárlögumeru sambærileg. Það
erstórhlutiafþjóðarkökunni.ensamt
standa fjölmargir fatlaðir einstakling-
ar utan við opinbera þjónustu, eins og
áður er sagt.
Miklu máli skiptir að skipulag á
opinberri þjónustu sé sniðið að þörfum
þjónustuþega undir kjörorðunum
„hjálp til sjálfshjálpar1', en það er
skoðun mín að sú tegund hjálpar sé
farsælust fyrir alla.
Reykjavík 15. maí 1992,
Ásta M. Eggertsdóttir,
framkvæmdastjóri Svæðisstjómar
um málefni fatlaðra.